พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 390

บทที่ 390 ท่านผู้อาวุโสข้าผิดไปแล้ว!

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงตู้ฉิง ความโกรธของตงฟางจุนและซือกงจิ้งก็พุ่งพรวดจนหัวแทบระเบิดทันที

แน่นอนเพราะว่าตอนนี้พวกเขาได้เจอกับตัวการที่เป็นบ่อเกิดของความทรมานก่อนหน้านี้ของพวกเขาแล้ว

พวกเขาทั้งคู่เคยสาบานไว้ว่าหากพวกเขาพบกับคนที่ต้นเหตุให้พวกเขาต้องเผชิญกับเรื่องราวสุดโหดที่พวกเขาได้เผชิญมา พวกเขาจะต้องแก้แค้นคนผู้นั้นให้สาสมให้ได้ แล้วตอนนี้คนที่เป็นต้นเหตุก็ได้มาอยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว!

“แม้ว่ามันจะเป็นเพราะเจ้าที่ทำให้ข้าสำเร็จร่างกระบี่ แต่ข้าก็ยังจะอัดเจ้าอยู่ดีให้สาสมกับความทรมานของข้า!” ตงฟางจุนคำราม

“เจ้าก็ต้องโดนข้าอัดด้วยเหมือนกัน!” ซือกงจิ้งตะโกน “เจ้ารู้ไหมว่า จากการกระทำของเจ้าถึงแม้ว่าข้าจะออกจากเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับไปแล้วข้าก็ยังคงจะต้องถูกไล่ล่าโดยหญิงบ้าคลั่งพวกนั้น เอาล่ะ จงอยู่เฉย ๆ ยอมรับการลงทัณฑ์จากพวกข้าซะ!”

หลังจากทั้งสองคนตะโกนโวยวายจบ ปราณกระบี่สองสายก็ออกมาจากร่างของตงฟางจุนและพุ่งไปทางหลิงตู้ฉิงทันที ส่วนทางด้านของซือกงจิ้ง ร่างของเขาได้หายวับเหลือไว้แต่ภาพติดตา ในขณะที่ร่างจริงของเขาได้พุ่งเข้าหาหลิงตู้ฉิงเป็นที่เรียบร้อย

หลิงตู้ฉิง เมื่อเห็นเช่นนี้เขายกมือขึ้นปรามหลิงเทียนหยุน มี่ไลและคนอื่น ๆ ที่ต้องการจะเข้าร่วมการต่อสู้

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของชายสองคน สีหน้าของหลิงตู้ฉิงนั้นไม่มีท่าทีว่าจะทุกข์ร้อนใด ๆ

เมื่อกระบี่จากร่างของตงฟางจุนฟันลงบนร่างของหลิงตู้ฉิง มันก็เหมือนกับหินที่ถูกโยนลงไปในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ เมื่อมันหายเข้าไปในร่างกายของหลิงตู้ฉิงมันไม่ได้สร้างความเสียหายใด ๆ ให้กับเขาเลย แถมดูเหมือนว่ามันจะถูกดูดซับเข้าไปกลายเป็นของหลิงตู้ฉิงอีกต่างหาก

หลังจากปราณกระบี่ทั้งสองสายเข้าสู่ร่างกายของหลิงตู้ฉิง จากนั้นที่ร่างของเขาก็มีปราณกระบี่จำนวนมากโผล่ออกมาจนทำให้ตัวของเขานั้นคล้ายกับเม่นไม่มีผิด

ซือกงจิ้งที่กำลังพุ่งเข้าหาหลิงตู้ฉิง เมื่อได้เห็นภาพเช่นนี้เขาก็ร้องออกมาด้วยคามตกใจพร้อมกับหยุดการเคลื่อนไหวกลางคัน และรีบถอยห่างจากหลิงตู้ฉิงทันที

ถ้าเขาลงมือในเวลานี้มันก็เหมือนกับการโยนตัวเองเข้าสู่คมกระบี่ ซึ่งมีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะทำเช่นนั้น

เมื่อเห็นฉากนี้ทั้งคู่ก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง

“นี่เจ้าสำเร็จร่างกระบี่ด้วยงั้นเหรอ?” ตงฟางจุนถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

หลิงตู้ฉิงยิ้ม “เจ้าคิดว่ามีแต่ร่างกระบี่เท่านั้นเหรอที่ทำแบบนี้ได้?”

ในขณะที่เขาพูด ปราณกระบี่ทั้งหลายก็ถูกถอนกลับเข้าสู่ร่างกายของเขาจนหมดจด

“ถ้าเจ้าไม่มีร่างกระบี่ แล้วเจ้าสามารถรับปราณกระบี่อย่างง่ายดายแบบนั้นได้ยังไง?” ตงฟางจุนมองไปที่หลิงตู้ฉิงอย่างแปลกประหลาด และเริ่มขมวดคิ้ว ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบางอย่างได้และชี้ไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยความตกใจและตื่นเต้น “หรือว่าเจ้าใช้เร้นคมกระบี่?”

ซือกงจิ้งที่ฟังอยู่ข้าง ๆ ก็ถามขึ้นด้วยสีหน้างุนงง “อะไรคือ เร้นคมกระบี่?”

“มันเป็น เร้นคมกระบี่ อย่างแน่นอน เพียงแค่ฝึกมันให้สำเร็จถึงในขั้นรวบคมกระบี่ได้ มันก็สามารถที่จะดูดซับปราณกระบี่ทุกประเภทเข้ามาไว้ในร่างกายได้!” ตงฟางจุนพูดในขณะที่ตัวสั่น “ใช่แล้ว ข้ามั่นใจว่ามันคือ เร้นคมกระบี่!”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “สายตาของเจ้าไม่เลว ถูกต้องมันคือ เร้นคมกระบี่! ต้องการเรียนรู้มันรึเปล่า?”

ตงฟางจุนมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสายตาปรารถนาและพูดว่า “เจ้าจะถ่ายทอดมันให้กับข้างั้นเหรอ?”

หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “ถ้าเจ้าทำงานให้ข้า ข้าจะสอนเร้นคมกระบี่ให้เจ้า!”

ตงฟางจุนกลอกตาไปมาสักพักก่อนที่จะพูดว่า “ข้ามีร่างกระบี่แล้ว ซึ่งความสามารถของมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับเร้นคมกระบี่สักเท่าไหร่ ดังนั้นเร้นคมกระบี่จึงไม่สำคัญสำหรับข้า นอกจากนี้ก่อนหน้านี้เจ้าได้ทำร้ายข้าโดยการโยนข้าเข้าไปในป่ากระบี่ ถ้าไม่ใช่เพราะข้าโชคดี ข้าคงถูกเจ้าสังหารทางอ้อมไปแล้ว ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เจ้าจะต้องถ่ายทอดเร้นคมกระบี่ให้กับข้าเพื่อเป็นการชดเชย!”

หลิงตู้ฉิงที่ได้ยินเช่นนี้ถึงกับปากกระตุก จากนั้นเขาตอบกลับว่า “ไอ้หนู! เจ้านี่มันไม่รู้จริง ๆ ว่าอะไรดีสำหรับเจ้า ก่อนหน้านี้ข้าพบว่าเจ้ามาจากสำนักวิญญาณกระบี่แถมยังได้รับการถ่ายทอดวิชากระบี่วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นข้าจึงโยนเจ้าเข้าไปในป่ากระบี่ เพื่อทำให้ร่างของเจ้ากลายเป็นร่างกระบี่ ซึ่งถ้าหากเป็นคนอื่นข้าคงไม่โยนพวกเขาเข้าไปเนื่องจากว่าพวกเขาคงจะต้องตายจากปราณกระบี่ที่อยู่ข้างในนั้น! แต่ถ้าเป็นสำหรับพวกเจ้าชาวสำนักวิญญาณกระบี่ ข้อเสียเดียวที่พวกเจ้าจะได้รับก็คือการต้องทนทุกข์ทรมานเพียงเล็กน้อย แต่ผลประโยชน์ที่เจ้าได้รับมันกลับมหาศาลถึงขนาดนี้แล้วนี่เจ้ายังกล้าจะต่อรองกับข้าอีกงั้นเหรอ?”