พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 394

“พวกเจ้าสามารถเข้าไปใช้ได้แล้ว!” หลิงตู้ฉิงพูดกับผู้คนจากสำนักสวรรค์สัประยุทธ์

ผู้คนของสำนักสวรรค์สัประยุทธ์พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็พากลุ่มคนของพวกเขาเข้าไปที่บ่อน้ำต้นกำเนิดชีวิต

แต่เมื่อพวกเขาเข้าไปด้านในแล้วเห็นว่ากลุ่มของหลิงตู้ฉิงได้ดูดซับน้ำต้นกำเนิดชีวิตจากในบ่อไปกว่าสามในสิบส่วน พวกเขาทุกคนก็อยากจะร้องไห้

พวกเขาต่างมีคำถามในใจ ทำไมคนเพียงแค่ 7 คนถึงสามารถดูดซับได้เท่ากับคน 70 คนได้กัน? แล้วคราวนี้เมื่อมันเหลือน้ำเพียงเท่านี้มันจะเพียงพอกับทุกคนที่เหลือได้ยังไง?

ในเวลานี้ทางด้านของหลิงตู้ฉิงก็พาคนของเขาจากไปโดยไม่ได้ใส่ใจสีหน้าของผู้คนกลุ่มอื่น ๆ ที่มองเขา และอันที่จริงสาเหตุหลักที่น้ำต้นกำเนิดชีวิตหายไปถึงสามส่วนนั่นก็เป็นเพราะหลิงตู้ฉิงเป็นผู้ที่ดูดซับมากที่สุด

ในตอนนี้หลิงตู้ฉิงนำทุกคนเดินไปตามเทือกเขาสูง จากนั้นในขณะที่พวกเขากำลังเดินเขาสั่งว่า “หยุนเอ๋อและเซียวเหลียน พวกเจ้าตามข้าไปยังโลกของขอบเขตรวมแสงดารา สำหรับเจ้า มี่ไล เจ้าไม่มีสถานที่ที่เหมาะสมตายตัว ดังนั้นเจ้าจะไปที่ไหนก็ได้ ส่วนเฟ่ยเฟ่ย เจ้าไปที่หุบเขาหยินสุดขั้ว และหลิงเฟิง เจ้าจงกลับไปที่ทะเลสาบเพลิงศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นใช้เวลาให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้เพื่อทำความเข้าใจกับมัน แล้วเมื่อข้าเสร็จธุระเมื่อไหร่ข้าจะกลับมารับพวกเจ้าทุกคน”

ทุกคนพยักหน้า บ่งบอกว่าตัวเองเข้าใจ โดยเฉพาะมี่ไลและหลิวเฟ่ยเฟ่ยต่างก็รู้ดีว่าที่หลิงตู้ฉิงต้องเข้ามาในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับนี้เพื่ออะไรบางอย่าง

มิฉะนั้นด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาไม่จำเป็นต้องเข้ามาด้วยซ้ำ

หลังจากจัดแจงสิ่งที่ทุกคนควรรู้เรียบร้อย หลิงตู้ฉิงก็พากลุ่มของเขามาถึงยอดเขาพอดี

หลิงตู้ฉิงมองไปบนท้องฟ้าและพูดกับตงฟางจุนว่า “เอาล่ะ ตอนนี้มันก็ถึงตาของเจ้าแล้ว เจ้าจงมองไปที่เมฆก้อนใหญ่นั่น มันคือกำแพงกั้นระหว่างโลกของขอบเขตประสานทะเลปราณกับโลกของขอบเขตรวมแสงดารา จงทำลายมันให้ข้าซะแล้วจากนั้นเมื่อข้าเสร็จธุระ ข้าจะกลับมาถ่ายทอดเพลงกระบี่เผาผลาญให้เจ้า”

“ผู้อาวุโส ข้าเข้าใจแล้ว!” ตงฟางจุนพยักหน้ารับอย่างจริงจัง

ถึงแม้ว่ากำแพงกั้นนี้จะเป็นกำแพงของโลกขอบเขตประสานทะเลปราณ แต่ถ้าหากใครต้องการที่จะทำลายมันคนผู้นั้นจะต้องมีพลังอยู่ในระดับรวมแสงดาราขึ้นไป

เนื่องจากกำแพงนี้จะเป็นเครื่องวัดด้วยว่าผู้ที่ต้องการไปยังโลกถัดไปนั้นมีความสามารถพอหรือไม่ที่จะไปเผชิญกับอุปสรรคของโลกถัดไป

แน่นอนว่าเมื่อตอนนี้ตงฟางจุนมีวิชาเผยคมสะบั้นแล้ว มันจึงนับได้ว่าเขามีความสามารถพอในการทะลวงกำแพงโลกขอบเขตประสานทะเลปราณได้

อย่างไรก็ตาม เขามีโอกาสเพียงครั้งเดียว หากเขาทำพลาด เขาจะต้องรออีกเป็นเวลานานกว่าที่เขาจะฟื้นตัว

จากนั้นเขาก็เริ่มทำสมาธิปรับลมหายใจ และโคจรพลังให้อยู่ในระดับสูงสุด

“ท่านพ่อ ท่านเองก็สามารถทำลายกำแพงโลกนี้ได้ไม่ใช่เหรอ?” หลิงเทียนหยุนถามขึ้น

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและพูดว่า “แน่นอน พ่อสามารถทำลายมันได้ แต่ถ้าพ่อทำลายกำแพงนี้ด้วยตัวเองแล้วการที่พ่อจะไปทำลายกำแพงถัดไปมันจะยากขึ้นมาก ดังนั้นถ้าเราสามารถให้คนอื่นทำลายมันแทนได้มันก็จะสะดวกกว่า”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ มี่ไลและคนอื่น ๆ ก็พยักหน้าเข้าใจว่าทำไมหลิงตู้ฉิงที่ดูแล้วยังไงก็มีความแข็งแกร่งเพียงพอในการทำลายมัน เขาถึงไม่ทำลายมันด้วยตัวเองและให้ตงฟางจุนเป็นผู้ลงมือแทน

ทางด้านของตงฟางจุน หลังจากที่เขาปรับการหายใจของตัวเองได้สักพัก เขาก็ลุกขึ้นยืนแผดเสียงขึ้นคำรามและส่งปราณกระบี่ที่อัดแน่นอยู่ในร่างกายไปยุ่งกลุ่มเมฆที่อยู่บนฟ้าทันที ส่งผลให้กลุ่มเมฆที่อยู่บนท้องฟ้าถูกแยกออก และรอยแยกก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

“พวกเจ้าทุกคนทำตามคำที่ข้าได้บอก เมื่อเสร็จธุระแล้วข้าจะกลับหาพวกเจ้าอีกที” เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงก็จับแขนของหลิงเทียนหยุนและเซียวเหลียน แล้วใช้วิชาตัวเบาสะบั้นวายุพุ่งตัวขึ้นสู่ท้องฟ้าไปยังรอยแยก

หลังจากหลิงตู้ฉิงเข้าไปในรอยแยกแล้ว รอยแยกก็ค่อย ๆ ฟื้นตัวกลับสู่สภาพเดิม

ซึ่งหลังจากที่รอยแยกสมานคืนเหมือนเดิมแล้ว บนร่างของตงฟางจุนก็มีเครื่องหมายแปลก ๆ ปรากฎขึ้น