พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 396

บทที่ 396 ตามหาธุลีแห่งดาวสุริยะเทพ

ขณะนี้ทั้งหลิงตู้ฉิง หลิงเทียนหยุน และเซียวเหลียน ต่างบินรวมกลุ่มกันไปยังดาวต่าง ๆ เพื่อค้นหาคนอื่น ๆ

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตประสานทะเลปราณ 3 คนที่บินกันตามลำพังอยู่ในโลกขอบเขตรวมแสงดารานั้นดูแปลกมาก

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่ได้เห็นฉากที่แปลกประหลาดเช่นนี้

นั่นเป็นเพราะหลิงตู้ฉิงจงใจให้คนอื่นสังเกตเห็นพวกเขา

ซึ่งจากนั้นเหล่าผู้คนที่เต็มไปด้วยความสงสัยก็ถูกหลิงตู้ฉิงทำให้หลับและถูกอ่านความทรงจำ

แต่ถ้าหากหลิงตู้ฉิงพบว่าเป็นคนจากสำนักที่เขาคุ้นเคย เขาก็จะดูแลคนเหล่านั้นเช่นเดียวกับตงฟางจุน

ส่วนสำหรับคนที่เขาไม่รู้จัก หลิงตู้ฉิงก็จะปล่อยพวกเขาทิ้งไว้แบบนั้นเพื่อให้พวกเขาตื่นขึ้นมาเอง

แน่นอนว่าหลิงตู้ฉิงไม่รังเกียจที่จะโยนคนบางคนไปยังสถานที่ต่าง ๆ ที่อันตรายหากพวกเขาได้พบกับสำนักที่น่ารังเกียจ

ในระหว่างที่บินสำรวจดาวไปอยู่หลายดวง หลิงตู้ฉิงก็รวบรวมวัสดุที่สำคัญบางอย่างไปด้วยพลาง ๆ

วัสดุเหล่านี้เขาไม่ได้ตั้งใจจะนำพวกมันออกไปข้างนอก เหตุผลที่หลิงตู้ฉิงรวบรวมส่วนผสมเหล่านี้ไว้ก็เพื่อให้เย่ชิงเฉิงนำพวกมันไปสร้างสมบัติวิเศษแห่งโชคชะตาของนาง

ซึ่งมันคือเป้าหมายสำคัญที่สุดของเย่ชิงเฉิงที่ต้องทำหลังจากที่นางเข้ามาในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับ

ในขณะนี้หลิงตู้ฉิงค้นพบดาวขนาดใหญ่อีกดวงและบินเข้าหามันทันที

ดาวดวงนี้เป็นดาวสีแดงเข้มและมีเมฆฝุ่นสีแดงปกคลุมหนาแน่นอยู่ทั่วทั้งดาว ซึ่งสภาพเช่นนี้มันทำให้ใครก็ตามที่มองดูมันต่างต้องรู้สึกขนลุกขนพอง

หลิงตู้ฉิงแนะนำว่า “ดาวดวงนี้มีกฎของพิษ ดังนั้นมันจึงเป็นสถานที่โปรดของผู้บ่มเพาะพิษ ถ้าคนอื่นเข้าไปพวกเขาจะถูกหมอกพิษเหล่านี้สังหารทันที พวกเจ้ารอข้าอยู่ข้างนอก ข้าจะลองเข้าไปดู”

หลิงเทียนหยุนถาม “ท่านพ่อ ทำไมไม่ให้ส่งร่างเงาของข้าเข้าไปสำรวจแทนก่อน?”

หลิงตู้ฉิงยิ้ม “พ่อไม่เป็นอะไรหรอก นอกจากนี้ร่างเงาของเจ้าก็ไม่ได้ไร้เทียมทานไปซะทั้งหมด มันยังมีบางสิ่งที่ร่างเงาของเจ้าไม่สามารถทำได้ แล้วเหตุผลที่พ่อเข้าไป มันเป็นเพราะว่าพ่อเห็นว่ามีใครบางคนอยู่ข้างใน พ่อจำเป็นต้องเข้าไปถามเขาว่าเขาได้เจอชิงเฉิงหรือลั่วเอ๋อบ้างรึเปล่าก็เท่านั้น”

หลังจากพูดจบ ร่างกายของหลิงตู้ฉิงก็เริ่มมีควันสีเทาอ่อนออกมาปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา

จากนั้นภายใต้การปกป้องของมัน หลิงตู้ฉิงก็ได้ตรงเข้าสู่ดาวพิษอย่างรวดเร็ว

ซึ่งในดาวพิษ ก็มีบุคคลหนึ่งที่รู้สึกได้ถึงการมาถึงของหลิงตู้ฉิง เขาลืมตาขึ้นและตะโกนว่า “สถานที่แห่งนี้ถูกข้ายึดครองแล้ว…”

หลังจากนั้นไม่นานหลิงตู้ฉิงก็ทำหน้ามุ่ยและพูดว่า “เจ้าคิดว่าข้าไม่สามารถเข้ามาได้เพียงเพราะเจ้าอยู่ในสถานที่นี้มาก่อนงั้นเหรอ? แต่ดู ๆ ไปแล้วเจ้าเองก็ดูไม่เลวเช่นกัน เอาล่ะข้าคิดว่าข้าคงจะต้องให้ความช่วยเหลือเจ้าสักหน่อย เดี๋ยวข้าจะส่งเจ้าไปยังสถานที่ที่มีพิษร้ายแรงที่สุดให้เอง!”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงก็พุ่งเข้าไปหาชายผู้นั้นและทำให้เขาหลับทันที จากนั้นก็ค้นความทรงจำของเขาแล้วก็พาเขาไปที่หนองน้ำบนดาวพิษแห่งนี้

เมื่อถึงหนองน้ำ หลิงตู้ฉิงก็โยนชายผู้นี้ลงไปในหนองน้ำทันที ส่งผลให้เมื่อชายผู้นั้นหล่นลงไปในบ่อเขาก็ตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดพร้อมทั้งตะโกนว่า “ไอ้บ้าเอ๊ย เจ้าใช้วิชามารอะไรกับข้าเมื่อครู่กัน?…เห้ย! อ๊าก…นี่มันสระหมื่นพิษ!”

ชายผู้นั้นทั้งเจ็บปวดทั้งจนปัญญา เขาเป็นผู้บ่มเพาะพิษ ดังนั้นเขาจึงรู้ดีว่าสระหมื่นพิษเป็นสถานที่แบบไหน ซึ่งเขาเองนั้นไม่มีทางกล้าเข้ามาใกล้สระหมื่นพิษนี้แน่นอนถ้าเป็นในช่วงเวลาที่เขามีสติ เพราะเขารู้ว่าเขาจะต้องตายอย่างแน่นอนหากตกลงไปในมัน แต่ตอนนี้เขากลับถูกโยนลงมากลางสระซึ่งเขาเองก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้แต่ยอมจำนนในชะตาชีวิตและตะโกนด่าหลิงตู้ฉิง “เจ้ากับข้ามีความแค้นอะไรกัน? ทำไมเจ้าถึงได้ทำกับข้าแบบนี้!?”