พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 436

หลิงตู้ฉิงไม่สนใจบรรดาคนที่หนีไปแม้แต่น้อย

เขาหันมาสั่งให้หลิงฉุยฟงจับตัวกลุ่มคนฝั่งตรงข้ามที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสมานั่งรวมกัน ไม่ว่าจะยังไงคนเหล่านี้ก็ล้วนแล้วแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์สามัญ ซึ่งในสถานที่เช่นทะเลชางหมางพวกเขาคือตัวตนที่มีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับสูงสุด ดังนั้นหากจับตัวคนเหล่านี้ให้หลิงยี่เทียนนำไปใช้งานในอนาคตมันจะมีประโยชน์มากกว่าการฆ่าทิ้งเป็นอย่างมาก

จากผู้เชี่ยวชาญ 70 คนที่หลงเฉินนำมา มี 30 คนถูกจับอยู่ที่นี่ ส่วนอีก 40 คนต่างก็หนีไปได้

หลังจากนั้น หลิงตู้ฉิงก็เดินไปหาหลงเฉิน และเรียกให้เจี้ยนหนีฉางออกมาจากค่ายกลสัตว์เทวะตุ่นอเวจีเพื่อให้กำจัดพิษออกจากร่างของหลงเฉิน จากนั้นหลิงตู้ฉิงก็ถามว่า “เจ้าอยากตายหรืออยากมีชีวิตอยู่? ถ้าเจ้าต้องการมีชีวิตอยู่ก็จงมาลากรถม้าให้ข้าเป็นเวลา 300 ปี แต่ถ้าเจ้าปฏิเสธ ข้าจะฆ่าเจ้าทิ้งซะแล้วค่อยไปถามเผ่ามังกรคนอื่นที่เจ้าพามาแทน”

หลงเฉินมองไปที่หลิงตู้ฉิงอย่างขมขื่น อันที่จริงในใจเขาตกตะลึงมาก คนกลุ่มนี้ที่ค้นหาความลับของทะเลชางหมางเจอแล้ว น่ากลัวขนาดนี้เลยหรือ?

เขาไม่คิดว่าจะมีใครในทะเลชางหมางจะมีความแข็งแกร่งกว่าเขาได้แบบนี้หากไม่ได้รับความลับของทะเลชางหมาง

“ข้าเป็นคนจากภูเขาเอ้อหลง เจ้าควรปล่อยข้าไปดีกว่าไม่อย่างนั้นเจ้าจะไม่มีทางรอดจากการไล่ล่าของภูเขาเอ้อหลงได้” หลงเฉินพูดกับหลิงตู้ฉิง แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการตายและเขาก็ไม่ต้องการลากรถม้าด้วยเช่นกัน

คนของเผ่ามังกรจะกลายเป็นสัตว์วิเศษที่คอยลากรถม้าได้ยังไง?

หลิงตู้ฉิงยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “เจ้าแค่ตอบข้าสั้น ๆ เจ้าต้องการลากรถให้ข้าหรือไม่? แต่ถ้าเจ้าไม่เข้าใจในคำถามของข้า ข้าจะเปลี่ยนไปถามคนอื่นแทนที่ฉลาดและฟังภาษาคนได้รู้เรื่องมากกว่าเจ้า”

หลงเฉินเมื่อได้ยินเช่นนี้ก็เริ่มรู้สึกกดดัน แต่เขาก็ยังไม่ตอบอะไร

หลิงตู้ฉิงขมวดคิ้วและพูดว่า “ดูเหมือนเจ้าจะไม่ต้องการ ถ้าอย่างนั้น…”

“ข้าเต็มใจ!” หลงเฉินรีบตอบทันที เนื่องจากเมื่อครู่เขารู้สึกได้ถึงเจตจำนงแห่งการสังหารที่ชัดเจนแผ่ออกมาจากหลิงตู้ฉิง ซึ่งมันทำให้จิตใต้สำนึกของเขาร่ำร้องออกมาว่าหากเขาไม่ตอบ วันนี้ของปีหน้าคงเป็นวันครบรอบวันตายของเขาแน่นอน

แต่ถึงแม้ว่าเขาจะตอบไปเช่นนั้น ในใจของเขาก็คิดแผนการตุกติกไว้มากมาย อย่างน้อย ๆ เขาก็คิดไว้เบื้องต้นว่าเขาจะยอมเล่นตามน้ำไปก่อนและเมื่อไหร่ที่เขาออกจากทะเลชางหมาง เขาจะหาทางส่งสัญญาณให้บรรดาผู้อาวุโสของภูเขาเอ้อหลงมาช่วยเขาทันที ซึ่งเขาไม่เชื่อว่าคนตรงหน้าเขาตอนนี้จะสามารถต่อต้านเหล่าผู้อาวุโสของเขาได้และจากนั้นภูเขาเอ้อหลงของเขาอาจจะได้รู้ความลับของทะเลชางหมางจากคนผู้นี้ได้อีกด้วย

หลิงตู้ฉิงเหลือบมองไปที่หลงเฉิน จากนั้นเขาก็มองสลับไปที่เผ่ามังกรอีก 2 คนที่อยู่ด้านข้างและเมื่อเขาพบว่าแท้จริงแล้ว หลงเฉินเป็นคนที่มีศักยภาพมากที่สุด เขาจึงพูดกับหลงเฉินว่า “เนื่องจากเจ้าเต็มใจ ถ้างั้นเจ้าก็จงลงชื่อในสัญญาของข้าซะ จากนั้นเจ้าก็จงลากรถม้าให้ข้าเป็นเวลา 300 ปี!”

เมื่อมองไปที่สัญญากฎสวรรค์ที่หลิงตู้ฉิงกำลังร่างขึ้นกลางอากาศ หัวใจของหลงเฉินก็หล่นลงไปที่ตาตุ่มทันที เขารู้ดีว่าหลังจากที่เขาลงชื่อในสัญญานี้เมื่อไหร่เขาจะต้องทำหน้าที่ลากรถม้าไปอีก 300 ปีอย่างแน่นอน ต่อให้แม้ว่าผู้อาวุโสของเขาจะมาช่วยเขาก็ตาม

แต่เมื่อเขามองไปที่หลิงตู้ฉิงที่ร่างสัญญาเสร็จแล้วแแถมยังจ้องหน้าเขาด้วยสายตาเย็นชา เขาก็ทำได้เพียงกลืนน้ำลายอันขมขื่นลงคอและลงชื่อในสัญญาพร้อมกับหลั่งน้ำตาในใจ

หลังจากที่หลงเฉินลงชื่อในสัญญาแล้ว หลิงตู้ฉิงก็พูดกับกงหนิวว่า “แม้ว่าความเร็วของเจ้าจะเร็วกว่าเล็กน้อย แต่ความแข็งแกร่งของเจ้านั้นน้อยเกินไป ซึ่งมันทำให้เจ้าไม่อาจจะรับมือกับภัยคุกคามที่ข้าอาจจะต้องเผชิญในอนาคตได้ แต่เจ้าไม่ต้องเป็นห่วง เนื่องจากเจ้าเองก็ทำงานให้ข้ามาหลายปีแล้ว ข้าจะให้รางวัลเจ้าด้วยผลึกวิญญาณเพื่อให้เจ้านำมันไปเลี้ยงดูลูกหลานของเจ้า”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงก็ส่งผลึกวิญญาณให้กับกงหนิว ซึ่งกงหนิวก็รับมาด้วยใบหน้าซาบซึ้งพร้อมกับพูดว่า “ข้าขอขอบคุณสำหรับความเมตตาของนายท่านที่มีให้กับข้ามาโดยตลอดในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา แต่ถ้าหากในอนาคตหากนายท่านต้องการเรียกใช้ข้าเมื่อไหร่ ท่านสามารถเรียกใช้ข้าได้ทุกเวลาทันที”

หลิงยี่เทียนที่ยืนฟังอยู่ข้าง ๆ ได้พูดแทรกขึ้นว่า “แม้ว่าท่านพ่อของข้าจะไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเจ้าอีกแล้ว แต่ด้วยความเร็วของเจ้าที่เหนือกว่าสัตว์วิเศษทั้งหลายของข้า ถ้าเจ้าเต็มใจเจ้าก็จงมารับใช้ข้าแทน ข้าจะมอบตำแหน่งที่เหมาะสมกับเจ้า”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กงหนิวรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก เขารีบตอบกลับทันที “ขอบพระทัยฝ่าบาท กระหม่อมเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง!”