พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 438

เมื่อพูดจบ หลิงว่านจุนจึงดึงหลิงฟ่างหัวกลับเข้าไปในร่างของมังกรยักษ์พร้อมกันกับเขาทันที

จากนั้นเขาก็เริ่มออกคำสั่ง “ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม การต่อสู้ที่แท้จริงกำลังจะเริ่มขึ้น!”

เมื่อคนอื่นได้ยินคำสั่งนี้ หัวใจของเหล่าทหารก็เริ่มบีบรัดและเจตจำนงแห่งการสังหารของพวกเขาก็เข้มข้นขึ้น

“พี่สี่ต้องการให้ข้าทำอะไร?” หลิงฟ่างหัวถาม

หลิงว่านจุนพูดด้วยรอยยิ้ม “เจ้าไม่จำเป็นต้องทำอะไรหรอก ก่อนหน้านี้ข้าได้วางแผนไว้ให้เกาหยูและหลูหลิงเป็นหน่วยหน้าไว้สำหรับเปิดเส้นทางไว้ให้เราเรียบร้อยแล้ว”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิงฟ่างหัวพูดอย่างไม่มีความสุข “นี่ท่านดูถูกข้าเหรอไง? ไม่รู้แหละ ในเมื่อข้าอุตส่าห์มาถึงที่นี่แล้วท่านจะต้องให้ข้าช่วยอะไรท่านบ้างนะพี่สี่!”

หลิงว่านจุนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “เฮ้อ เอางั้นก็ได้ ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็จงช่วยพวกเขาเปิดทางให้กับพี่ด้วยก็แล้วกัน!”

หลิงฟ่างหัวพูดอย่างพอใจ “ต้องแบบนี้สิ! ฮึ่ม เดี๋ยวท่านคอยดูผลงานอันน่าประทับใจของข้าได้เลย!”

หลังจากนั้นหลิงว่านจุนก็ไม่สนใจนางอีกต่อไป เขาหยิบธงรบโลหิตจักรพรรดิออกมาและเปิดใช้งานมันทันที

จากนั้นกองทหารของอาณาจักรหลงซานก็สัมผัสได้ทันทีว่ามังกรตัวใหญ่ที่พวกเขากำลังเผชิญหน้าอยู่นั้นได้เปล่งเจตจำนงแห่งการสังหารออกมาอย่างรุนแรง ราวกับว่ามังกรตัวใหญ่ตัวนี้ได้ตื่นขึ้นมาอย่างแท้จริง

“น้องห้า เกาหยู หลูหลิง ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่พวกเจ้าจะได้ออกโรง! ส่วนคนอื่น ๆ จงฟัง! พวกเจ้าทุกคนจงเริ่มใช้ค่ายกลมังกรยมโลกหลุดพันธนาการ!” หลิงว่านจุนตะโกน

ด้วยคำสั่งของหลิงว่านจุน มังกรขนาดมหึมาก็แยกออกมาเป็นมังกรนับสิบตัว จากนั้นมันก็พุ่งไปข้างหน้าตามรูปแบบกระบวนทัพ และในเวลาเดียวกัน เกาหยู หลูหลิง และ หลิงฟ่างหัวก็ออกมาจากปากมังกร

เมื่อออกมาจากปากมังกรแล้ว ร่างของเกาหยูก็ขยายขึ้นสูงถึง 7 เมตร จากนั้นเขาก็อ้าปากกว้างและดูดทหารของอาณาจักรหลงซานที่อยู่ตรงหน้าเขา ส่งผลให้ค่ายกลรบของอาณาจักรหลงซานถูกพลังดูดนี้ฉีกออกจากกันทันที และบรรดาทหารมากมายก็ลอยเข้าไปในปากของเกาหยูอย่างรวดเร็ว และหายไปอย่างไร้ร่องรอย

วิชาปีศาจศักดิ์สิทธิ์กลืนกินได้แสดงอำนาจของมันต่อโลกอีกครั้ง ซึ่งเป็นการย้ำเตือนถึงความน่ากลัวของเกาหยูให้กับเหล่าทหารของอาณาจักรหลงซานได้เห็น

ในเวลาเดียวกัน หลูหลิงเองก็โบกมือไปทางด้านหน้าของเขา ซึ่งในขณะที่เขาโบกมือหมอกพิษก็แพร่กระจายออกจากร่างกายของเขาและพุ่งกระจายออกไปบริเวณข้างหน้าเป็นวงกว้าง ส่งผลให้ทหารกลุ่มใหญ่ของอาณาจักรหลงซานก็ล้มลงดิ้นตายอย่างทรมาน

ในตอนนี้ ราชาปีศาจและราชาพิษ ได้เริ่มสำแดงพลังแห่งความน่าสยดสยองของพวกเขาให้โลกได้เห็นอย่างเต็มรูปแบบอีกครั้งแล้ว…

ทางด้านของหลิงฟ่างหัว เมื่อนางมองไปที่เกาหยูที่อยู่ทางซ้ายของนาง และหลูหลิงที่อยู่ทางขวา นางก็พยักหน้าอย่างพอใจแต่ไม่ได้ตื่นตะลึงใด ๆ เนื่องจากว่านางเองก็เคยเห็นพวกเขาทั้งสองทำเช่นนี้มาก่อนแล้ว

จากนั้นนางก็หยิบประตูมิติของนางออกมาและเริ่มโคจรพลังวิญญาณของนางเองเข้าไปในประตู และหันมันไปยังทิศทางด้านหน้าของนางที่มีเหล่าทหารของอาณาจักรหลงซานรวมกลุ่มกันแน่น ซึ่งหลังจากที่นางโคจรพลังวิญญาณลงไปในประตูได้เพียงครู่เดียวเท่านั้น รอยฉีกขาดของมิติยาว 3 ฟุตก็ปรากฏขึ้นที่กลางประตูมิติ

จากนั้นเมื่อรอยฉีกขาดของมิติปรากฏขึ้น หลิงฟ่างหัวก็ยิ่งเร่งการโคจรพลังวิญญาณของนางเพิ่มเข้าไปอีกเพื่อควบคุมให้รอยฉีกขาดมันยาวและกว้างขึ้นเรื่อย ๆ และส่งรอยแยกของมิตินี้เคลื่อนที่ออกไปจากประตูให้พุ่งไปยังเหล่าทหารของฝั่งตรงข้าม ซึ่งขนาดของรอยแยกเมื่อมันพุ่งออกจากประตูนั้นมันกลับใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ได้อีกจนมันมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางราว 40 เมตร!

ทางด้านของทหารของอาณาจักรหลงซานที่เผชิญกับรอยแยกนี้ที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็วเกินใครจะหลบทัน พวกเขาทั้งหมดถูกดูดเข้าไปในรอยแยกมิตินี้ทันที ซึ่งไม่มีใครรู้ได้ว่าพวกเขาถูกดูดหายไปอยู่ที่ไหน

จากนั้นรอยแยกนี้ก็เคลื่อนที่พุ่งไปข้างหน้าได้ประมาณ 60 เมตรก่อนที่มันจะค่อย ๆ หายไป

นางเคยเห็นความสามารถของมี่ไล และ หลิวเฟ่ยเฟ่ยมาก่อนแล้ว

แล้วความสามารถของคนอื่นเป็นอย่างไร? น้องสาวคนนี้แข็งแกร่งถึงขนาดไหนกันที่ถึงขนาดกล้าเอ่ยออกมาว่าจะสังหารกองทัพที่อยู่ตรงหน้านับล้านนี้ได้ทั้งหมดด้วยมือของนางเอง?

นอกจากนี้นางยังได้ค้นพบความแปลกประหลาดของลูกคนอื่น ๆ ของหลิงตู้ฉิงเช่นกัน

นางเคยเห็นร่างเงาของหลิงเทียนหยุนมาก่อนที่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับ ในตอนนั้นนางว่านางเองก็รู้สึกประหลาดใจมากแล้วเนื่องจากความสามารถของเขามันคล้ายกับความสามารถของพวกปีศาจเงา และที่สำคัญมันแปลกและดีกว่าของพวกปีศาจเงาอีกด้วยซ้ำ

แล้วพอมาตอนนี้ลูกสาวคนหนึ่งของหลิงตู้ฉิงกลับสามารถกระตุ้นให้เกิดรอยแยกของมิติที่น่ากลัวจนเพียงพอที่จะสังหารคนลงได้เป็นจำนวนมาก ซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าความเข้าใจในพลังมิติของนางนั้นทรงพลังเหนือล้ำเพียงใด

ในฐานะคนที่มาจากภูมิหลังที่แข็งแกร่งเช่นสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ นางเข้าใจชัดเจนเป็นอย่างมากว่าความสามารถเช่นนี้มันเหนือล้ำแค่ไหน และด้วยทั้งหมดในตอนนี้ที่นางเห็น ซึ่งอันที่จริงแล้วหากให้เทียบมันก็เหมือนเป็นเพียงแค่ยอดของภูเขาน้ำแข็งที่ลอยอยู่กลางมหาสมุทร มันเพียงพอที่จะทำให้นางรู้สึกตกตะลึงได้เป็นอย่างมาก

ในขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน สถานการณ์ในสนามรบก็พลิกผันอีกครั้ง กองทัพที่แข็งแกร่งนับล้านของอาณาจักรหลงซานในตอนนี้ได้ล้อมกรอบกองทัพมังกรของหลิงว่านจุนเพื่อสังหารเขา

อย่างไรก็ตาม เมื่อมังกรขนาดมหึมาแยกร่างออกเป็นมังกรตัวขนาดย่อม ๆ เป็นสิบตัวและพุ่งกระจายออกไปโจมตีกองทัพของอาณาจักรหลงซานที่ล้อมรอบอยู่ กองทัพนับล้านก็ถูกฉีกออกไม่เป็นชิ้นดีโดยมังกรที่แยกย้ายกันทำลายล้างไปทั่วทุกทิศทาง

จากนั้นมังกรที่แยกจากกัน 2-3 ตัว ในบางครั้งเมื่อพวกมันอยู่ใกล้กันพวกมันก็กลับเข้ารวมร่างกันและบดขยี้กองทัพฝ่ายศัตรูร่วมกันต่อ จนกลายเป็นภาพอันแปลกประหลาดที่มังกรนับสิบตัวเหล่านี้บางทีก็รวมร่างกัน บางทีก็แยกร่างกันสลับไปมาเรื่อย ๆ ไม่มีที่สิ้นสุด แต่ไม่ว่าภาพที่เกิดขึ้นมันจะพิสดารมากขนาดไหน ผลลัพธ์ที่เห็นได้อย่างชัดเจนก็คือยิ่งเวลาผ่านไปจำนวนของกองทัพนับล้านของอาณาจักรหลงซานก็ถูกลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ในตอนนี้สนามรบทั้งหมดเต็มไปด้วยลำแสงสีเลือดที่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าคล้ายกับพวกมันคือสายธารโลหิตที่ไหลขึ้นทวนไปยังสรวงสวรรค์

“อืม…ในที่สุดว่านจุนก็สำเร็จขั้นที่สองของการแปลงร่างมังกรศักดิ์สิทธิ์ ‘มังกรยมโลกหลุดพันธนาการ’ ! ” หลิงตู้ฉิงมองไปที่สนามรบและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ