พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 443

หลังจากเหยียนฮ่าหัวพาผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์สามัญคนอื่น ๆ จากไป หยูเจิ้งหมิงก็รู้สึกมืดมนไปหมด

เมื่อนึกถึงแผนการครอบครองทะเลชางหมางที่เขาเคยวางไว้มาเป็นเวลาหลายปี แต่ในตอนนี้ผลประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกลับตกไปอยู่ในมือของอาณาจักรจันทราทั้งหมดแล้วซะอย่างนั้น ซึ่งมันทำให้หัวใจของเขานั้นแทบจะแตกสลาย

ด้วยการอาศัยความช่วยเหลือของเผ่ามังกร หลังจากที่พวกเขาเข้าสู่ทะเลชางหมางพวกเขาก็สามารถยึดเกาะน้ำเต้า ซึ่งเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของทะเลชางหมางมาได้พร้อมกับได้รับผลประโยชน์และค้นพบบางสิ่งที่พวกเขาเข้าใจว่าน่าจะเป็นหนึ่งในเศษเสี้ยวของความลับของทะเลชางหมางที่อยู่ในเกาะน้ำเต้า

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าสุดท้ายแล้วความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทะเลชางหมางจะไปปรากฏขึ้นที่เกาะเล็ก ๆ อันห่างไกลเช่นเกาะเทียนหยวน แถมตอนนี้ความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกลับถูกครอบครองไปแล้วอีกต่างหาก!

“ท่านพี่ ตอนนี้เราควรทำยังไงกันดี?” หยูเฉิงฮุยถามขึ้นพลางคร่ำครวญในใจ

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตประสานทะเลปราณที่ถือสุดยอดสมบัติที่สามารถจัดการกับผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์สามัญได้มากกว่า 100 คน ทำไมสมบัติดังกล่าวถึงไม่ตกอยู่ในมือของพวกเขา?

ถ้าเขารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เขาคงจะใช้ความพยายามให้มากขึ้นเพื่อหลอกล่อเด็กสาวของตระกูลหลิง หรือบางทีเขาคงจะจับผู้หญิงคนนั้นกลับมาแล้วค่อย ๆ รีดเค้นเอาข้อมูลต่าง ๆ มาจากนาง

แต่น่าเสียดายที่ในเวลานั้นเขาไม่รู้อะไรเลย ข้อมูลที่เขารู้ก็มีเพียงแค่ทางฝั่งของอาณาจักรจันทรามีหญิงสาวที่ครอบครองร่างกายแก่นแท้ปฐพีและดอกไม้ฟื้นชีพก็แค่เท่านั้น

ซึ่งมันทำให้ในใจของเขาตอนนี้ก็ไม่ยินยอมรับความจริงเช่นกัน

หยูเจิ้งหมิงครุ่นคิดอยู่นาน ก่อนที่เขาจะพูดด้วยรอยยิ้มที่บูดเบี้ยว “เราจะไปทำอะไรได้อีก? ในเมื่อคนเหล่านั้นได้ครอบครองไปทั้งหมดแบบนี้แล้ว พวกเราจะไปทำอะไรได้อีก!?”

หยูเฉิงฮุยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า “ท่านพี่ พวกเราเองก็มีสมบัติอยู่ตั้งมากมาย ทำไมพวกเราไม่ลองติดต่อไปหาคนเหล่านั้นเพื่อทำการแลกเปลี่ยนกับพวกมันดู?”

หยูเจิ้งหมิงพูดด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน “ข้าเกรงว่าพวกมันคงจะไม่ยินยอมหรอก เอาล่ะข้าจะจัดการเรื่องนี้เอง ส่วนตัวเจ้า นับจากนี้ไปมันจะดีที่สุดถ้าเจ้าจะหลบหน้าไปก่อน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยูเฉิงฮุยพูดขึ้นด้วยสีหน้างุนงง “ท่านพี่ ข้าไม่เข้าใจทำไมท่านต้องให้ข้าหลบหน้าไปด้วย? แม้ว่าข้าจะเคยพยายามล่อลวงผู้หญิงของตระกูลหลิง แต่ข้าก็ยังไม่ได้ทำอะไรนางเลยด้วยซ้ำ! ในทางกลับกันผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์สามัญของข้าสองคนถูกพวกมันฆ่าตาย และแม้กระทั่งกองทัพของเราหลายล้านคนถูกพวกมันสังหาร”

หยูเจิ้งหมิงส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ว่าจะยังไงข้าจะให้เจ้าไปปรากฎตัวให้พวกมันเห็นไม่ได้ ไม่เช่นนั้นข้าเกรงว่ามันจะยิ่งเกิดปัญหามากขึ้น เมื่อถึงเวลาข้าจะไปต่อรองกับพวกมันด้วยตัวเอง”

ในความคิดของเขา อาณาจักรหลงซานและอาณาจักรจันทราไม่ได้เป็นศัตรูที่มีความแค้นต่อกันจนถึงขนาดที่จะคุยกันไม่ได้

เนื่องจากถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนเริ่มก่อนโดยการวางแผนล่อลวงเหล่าสาว ๆ ของอาณาจักรจันทรา ซึ่งสุดท้ายแล้วมันก็ไม่สำเร็จและยังไม่ก่อให้เกิดความเสียหายอะไรแก่ฝั่งตรงข้าม มันจึงมีความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะขอเจรจา

ส่วนเรื่องที่อาณาจักรหลงซานของพวกเขาส่งกองทัพนับล้านบุกเข้าไป ตอนนี้พวกเขาก็ได้จ่ายหนี้เลือดไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาคือกลุ่มคนที่มาจากภูเขาเอ้อหลง ซึ่งเป็นหนึ่งในกองกำลังของอาณาจักรมังกรทะยานที่มีตำหนักมังกรคอยหนุนหลังพวกเขาอยู่ ดังนั้นแม้ว่าการเจรจาระหว่างทั้งสองฝ่ายจะไม่ประสบความสำเร็จ อาณาจักรจันทราก็คงไม่กล้าสังหารเขาได้ง่าย ๆ

ยิ่งไปกว่านั้นอาณาจักรหลงซานของพวกเขายังมีกองทัพที่แข็งแกร่งอยู่อีกเป็นล้านคนและยังมีผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์สามัญอีกมากกว่า 200 คนที่ยังเหลืออยู่!

แต่แน่นอนว่าน้องชายของเขาไม่สามารถปรากฏตัวได้ มิฉะนั้นสิ่งที่สามารถเจรจาได้อาจจะไม่สำเร็จ เพราะถึงแม้หยูเฉิงฮุยจะยังไม่ได้ทำอะไรกับหญิงสาวของอาณาจักรจันทรา แต่อย่างน้อย ๆ เขาก็ได้ทำร้ายจิตใจนางไปบ้างแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าญาติ ๆ ของหญิงสาวผู้นั้นคงไม่สบอารมณ์แน่ ๆ หากเห็นหน้าหยูเฉิงฮุยปรากฎขึ้น

“ถ้างั้นท่านพี่ต้องระวังตัวด้วย ส่วนข้าจะอยู่เฉย ๆ ตามคำของท่าน!” หยูเฉิงฮุยพูดขึ้น

หยูเจิ้งหมิงพยักหน้าและพูดว่า “อืม หลังจากข้าเตรียมพร้อมเสร็จเมื่อไหร่ ข้าจะไปคุยกับพวกมันเอง!”