พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 461

ในตอนแรก หลิงตู้ฉิงคิดไว้ว่าถ้าหากเขาสำแดงอำนาจของค่ายกลกระบี่เพื่อกำราบหลูตงหมิงเมื่อไหร่ หยูไท่ฉวนก็น่าจะรู้ว่าเขาควรเลือกที่จะถอย

แต่ใครจะไปคิดว่า หยูไท่ฉวนกลับไม่ต้องการยอมแพ้แถมยังสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาทั้งหมดโจมตีแทน

ซึ่งนี่มันคือตัวอย่างของไอ้พวกคนที่บ่มเพาะเต๋าดวงใจจักรพรรดิจนถึงขั้นเสียสติ!

หลิงตู้ฉิงสบถในใจ ‘ในเมื่อเจ้าไม่ต้องการที่จะยอมจำนน งั้นข้าจะทำลายดวงใจจักรพรรดิของเจ้า!’

จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้เกลียดเต๋าดวงใจจักรพรรดิ แต่รังเกียจกลุ่มคนที่บ่มเพาะมันมากกว่า

เนื่องกลุ่มคนพวกนี้มักคิดว่าตัวเองอยู่เหนือคนอื่น และคิดว่าตัวเองสามารถควบคุมทุกอย่างให้อยู่ใต้คำสั่งของตัวเองได้ทั้งหมด ซึ่งอันที่จริงแล้วคนกลุ่มนี้มันก็เป็นแค่กลุ่มคนสติไม่ดีก็เท่านั้น

ถ้าให้ยกตัวอย่างก็คือ เหลียงซาน ที่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน และตอนนี้ หยูไท่ฉวน เองก็เป็นไม่ต่างกัน

ถ้าเขาไม่สามารถลงมือสังหารได้ตามใจต้องการ งั้นเขาก็จะปล่อยให้ลั่วหยุนลงมือแทน

ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้นั้นก็ชัดเจนมาก เมื่อลั่วหยุนเคลื่อนไหว บรรดาผู้เชี่ยวชาญทุกคนของอาณาจักรมังกรทะยานต่างก็ตะลึงงัน ไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกมาได้แม้แต่คำเดียว

ในตอนนี้ลั่วหยุนได้ปรากฎกายขึ้นพร้อมกับถืออาวุธระดับจักรพรรดิของเขาอยู่ในมือพลางมองไปยังทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ด้วยรอยยิ้ม เขาได้ปล่อยอำนาจแห่งเจตจำนงของเขาเองปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า ผนึกพลังแห่งกฎทุกอย่างที่อยู่บริเวณโดยรอบ ซึ่งมันทำให้เหล่าผู้เชี่ยวชาญทุกคนไม่สามารถใช้พลังแห่งกฎที่อยู่ภายใต้ระดับสวรรค์ได้ทั้งหมด

ตอนนี้เขาเป็นวิญญาณสงครามแล้ว เขาสามารถปลดปล่อยอำนาจความแข็งแกร่งของเขาได้เต็มที่ดั่งใจนึก โดยที่ไม่มีผลเสียต่อตัวของเขาเองอีกต่อไป

เมื่อเห็นว่าการกระทำของฝั่งตรงข้ามถูกหยุดทั้งหมดแล้ว หลิงตู้ฉิงจึงสั่งขึ้น “จับหยูไท่ฉวนมาให้ข้า!”

ลั่วหยุนพยักหน้าเล็กน้อย และจากนั้นร่างของหยูไท่ฉวนก็ถูกบังคับโดยพลังที่มองไม่เห็นให้ลอยไปที่ข้างหน้าหลิงตู้ฉิง

หลิงตู้ฉิงจ้องไปที่หยูไท่ฉวน แล้วถามว่า “หยูเฉิงฮุยอยู่ที่ไหน?”

ขณะนี้หยูไท่ฉวนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาไม่เคยนึกไม่เคยฝันมาก่อนว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญระดับราชันอยู่เบื้องหลังกองกำลังในทะเลชางหมาง?

ถ้าเขารู้เรื่องนี้มาก่อน แน่นอนว่าเขาคงไม่ดื้อดึงทำให้เกิดปัญหาใหญ่เช่นนี้แน่นอน

แม้ว่าเขาจะรักลูกชายของเขามาก แต่เขาก็สามารถยอมละทิ้งลูกชายของเขาได้ เพื่อประโยชน์ของอาณาจักรมังกรทะยานและเต๋าดวงใจจักรพรรดิของเขาเอง

แต่น่าเสียดายที่แม้ตอนนี้เขาจะคิดได้ เขาก็ถูกจับตัวเสียแล้ว

ตอนนี้เขาจึงพยายามคิดหาทางออกที่ดีที่สุดที่เขาจะไม่ต้องยอมก้มหัวศิโรราบให้กับหลิงตู้ฉิง ไม่เช่นนั้นเต๋าดวงใจจักรพรรดิที่เขาได้พบ่มเพาะมามันจะต้องเสียหายอย่างยับเยินแน่นอน

หลิงตู้ฉิงดูเหมือนจะรู้ว่าหยูไท่ฉวนกำลังคิดอะไรอยู่ เขาจึงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ถ้าเจ้าไม่ให้หยูเฉิงฮุยกับข้า เจ้าจะต้องตายและอาณาจักรมังกรทะยานจะถูกทำลาย จากนั้นข้าจะไล่ล่ามันต่อไปไม่ว่าข้าจะต้องไปที่ภูเขาเอ้อหลงหรือแม้แต่ตำหนักมังกร ข้าก็จะหามันให้เจอ ทั่วทั้งโลกใครก็ตามที่กล้าซ่อนมันไว้ ข้าจะจัดการคนพวกนั้นทั้งหมด ดังนั้นเจ้าไม่ควรทำให้เรื่องทุกอย่างมันบานปลายมากไปกว่านี้”

หยูไท่ฉวนเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เท่าที่ข้ารู้ ลูกสาวของเจ้าก็ยังไม่ได้เสียหายอะไรมากสักหน่อย!”

หลิงตู้ฉิงพูดอย่างเย็นชาว่า “ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อรองอะไรกับเจ้า ข้ามาที่นี่เพื่อสั่งเจ้าให้มอบหยูเฉิงฮุยมาให้กับข้า! และจากนั้นข้าจะได้ให้ลูกสาวของข้าตัดสินใจว่ามันสมควรที่จะตายหรือไม่ ข้าต้องจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยให้ได้เพื่อยุติหายนะที่จะมาสู่ลูกสาวของข้า”

เมื่อเห็นท่าทีอันหนักแน่นของฝั่งตรงข้าม หยูไท่ฉวนหายใจลึกแล้วพูดว่า “งั้นเจ้าจงปล่อยข้ากลับไปก่อน แล้วข้าจะส่งหยูเฉิงฮุยให้กับเจ้า!”

ในใจของเขาแม้จะเต็มไปด้วยความโกรธ แต่มันก็ไม่มีอะไรที่เขาจะสามารถทำได้

เนื่องจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตราชันเพียงคนเดียวก็เพียงพอที่จะทำลายแผนการต่าง ๆ นานาของเขาไปได้ทั้งหมด