พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 496

แม้แต่หนิงฉิงที่เคยเห็นกระบี่ที่ 5 นี้มาก่อนเมื่อหลายหมื่นปีแล้วสีหน้าของนางยังกลายเป็นซีดเซียวเหมือนศพ นับประสาอะไรกับคนอื่น ๆ ที่ยังไม่เคยเห็นมัน?

เพราะภายใต้รัศมีกระบี่ที่พาดผ่านเมื่อครู่ ไม่ว่าจะเป็นใครหรืออยู่ที่ระดับการบ่มเพาะระดับไหน ตราบใดที่คนผู้นั้นบ่มเพาะวิชาของสำนักวิญญาณโลหิต คนผู้นั้นจะถูกลบออกจากโลกไปอย่างไร้ซุ่มเสียง

หรือถ้าจะให้พูดง่าย ๆ ก็คือรัศมีกระบี่นั้นมุ่งเป้าไปที่เหล่าคนที่มีความเกี่ยวข้องกับสำนักวิญญาณโลหิตโดยเฉพาะ

ตราบใดที่คนไหนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสำนักวิญญาณโลหิต คนผู้นั้นก็จะไม่มีปัญหาเลย

“ข้าได้ยินมานานแล้วว่าท่านเทพกระบี่ได้ทิ้งอำนาจกระบี่ของเขาไว้เพื่อปราบปรามสำนักวิญญาณโลหิต แต่พอได้มาเห็นของจริงแล้วมันน่ากลัวกว่าที่ร่ำลือไว้มากนัก!” หลายคนพึมพำกับตัวเอง

แต่ก็มีหลายคนที่ไม่โชคดีนัก เนื่องจากบางคนที่อยู่ในกลุ่มที่ตายเป็นเพียงพวกกลุ่มคนที่บังเอิญพบกับเคล็ดวิชาของสำนักวิญญาณโลหิตมาก่อนหน้านี้และได้ฝึกฝนมันโดยที่พวกเขาไม่ใช่คนของสำนักวิญญาณโลหิต แต่แล้วเมื่อพวกเขาต้องมาเผชิญกับอำนาจกระบี่ที่ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าใครเป็นใคร พวกเขาจึงถูกเหมารวมและถูกสังหารไปดื้อ ๆ

อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าใครบางคนที่รอดชีวิตอยากจะประท้วงกับความตายของญาติหรือเพื่อนพ้องของพวกเขา แต่ด้วยฉากที่น่าสยดสยองเมื่อครู่ยังคงอยู่ตราตรึงอยู่ในจิตใจ มันจึงไม่มีใครในพวกเขาที่กล้าตะโกนสาปแช่งแม้ว่าหัวใจของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความขุ่นเคือง

สำหรับสำนักวิญญาณกระบี่ เนื่องจากในตอนนี้พวกเขาเข้าใจว่าตงฟางจุนคือเทพกระบี่ที่กลับชาติมาเกิด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กังวลเลยว่าเจตจำนงกระบี่ที่อยู่ในสำนักวิญญาณโลหิตจะย้อนกลับมาสังหารพวกเขา

ส่วนทางด้านของหนิงฉิง เนื่องจากนางรอดตายมาจากเจตจำนงกระบี่ได้อย่างปาฏิหาริย์ นางจึงคิดเข้าใจไปไกลว่าหลิงตู้ฉิงได้บอกกับตงฟางจุนผู้เป็นเทพกระบี่กลับชาติมาเกิดว่าให้ละเว้นนางเอาไว้ ดังนั้นนางจึงอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ตงฟางจุนอย่างซาบซึ้ง โดยที่อันที่จริงแล้วทุกสิ่งทุกอย่างนั้นถูกกำหนดโดยหลิงตู้ฉิงทั้งหมด

ในขณะนี้หลิงตู้ฉิงไม่สนใจว่าใครจะมีความคิดอะไรทั้งนั้น เขาเดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ของสำนักวิญญาณโลหิตก่อนทันที

แต่แล้วเมื่อทุกคนตามหลิงตู้ฉิงเข้าไปในห้องโถงใหญ่ของสำนักวิญญาณโลหิต พวกเขาก็ได้พบกับ ‘กระบี่’ เล่มหนึ่งลอยอยู่เหนือบัลลังก์ที่อยู่สุดอีกฟากของห้องโถง

ในเมื่อที่นี่คือห้องโถงใหญ่ของสำนักวิญญาณโลหิต ซึ่งเป็นเป็นสถานที่ที่สำนักวิญญาณโลหิตใช้พูดคุยเรื่องสำคัญต่าง ๆ ดังนั้นบัลลังก์ที่อยู่สุดอีกฟากของห้องโถงคงแน่นอนว่าต้องเป็นที่นั่งของเจ้าสำนักวิญญาณโลหิต

เมื่อทุกคนเห็น ‘กระบี่’ ที่ลอยอยู่เหนือบัลลังก์ทุกคนก็เริ่มแสดงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความปรารถนา

อันที่จริงกระบี่ที่ลอยอยู่มันไม่ใช่กระบี่จริง แต่มันคือเจตจำนงกระบี่ที่ถูกควบแน่นจนกลายเป็นรูปร่างที่เกิดจากสุดยอดวิชาที่เทพกระบี่ทิ้งเอาไว้ในอดีต

ซึ่งมันคือสุดยอดวิชากระบี่เดียวกับที่ทำให้ไม่มีใครกล้าเข้ามาในห้องโถงหลักแม้จะผ่านไปหลายหมื่นปี ตราบใดที่เจตจำนงที่ไม่มีวันดับสูญภายในสุดยอดวิชากระบี่นี้สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายบรรดาคนของสำนักวิญญาณโลหิต มันจะฆ่าพวกเขาทันทีเช่นเดียวกับฉากเมื่อสักครู่

“อาจุน ต่อไปนี้มันขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว!” ตงฟางไป๋พูดอย่างตื่นเต้น

ตอนนี้เขาเชื่ออย่างสนิทใจแล้วว่าตงฟางจุนคือเทพกระบี่ที่กลับชาติมาเกิด เนื่องจากตลอดทางเขาสามารถดูดซับเจตจำนงกระบี่ได้จนหมดอย่างที่ไม่มีใครเคยทำได้มาก่อน

ดังนั้นในเมื่อตอนนี้เจ้านายที่แท้จริงได้กลับมาแล้ว ตงฟางจุนจะต้องสามารถดูดซับเจตจำนงกระบี่นี้ออกไปได้แน่นอน

และที่สำคัญเจตจำนงกระบี่ตรงหน้ามันไม่ได้เป็นเพียงเจตจำนงกระบี่ธรรมดาเหมือนที่ผ่านมาเท่านั้น แต่นี่มันคือเจตจำนงกระบี่ของกระบี่ที่ห้าของวิชาดาราโลหิตประสานกระบี่ ‘กระบี่แห่งการทำลายล้าง’!

ถึงแม้ว่าภายในสุสานกระบี่จะมีเต๋ากระบี่ของเทพกระบี่ถูกเก็บไว้ แต่บททดสอบของสุสานกระบี่ที่อยู่มานานนับหมื่นปีมันก็ยากจนเกินไปจนไม่มีผู้ใดเคยผ่านบททดสอบกระบี่ที่สี่จนสามารถเห็นกระบี่ที่ห้าได้จนถึงทุกวันนี้ แต่ในตอนนี้กระบี่ที่ห้ากลับมาปรากฎอยู่ต่อหน้าหลานชายของเขาแล้ว หากหลายชายของเขาสามารถดูดซับเจตจำนงกระบี่ที่ห้านี้ไปได้ ความแข็งแกร่งของสำนักวิญญาณกระบี่ของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากอย่างไม่ต้องสงสัย

ในเวลาเดียวกัน ตงฟางจุนเหลือบมองไปที่หลิงตู้ฉิง แน่นอนว่าในเมื่อทุกอย่างมันดำเนินมาถึงจุดนี้ เขาเองก็ต้องการได้รับเจตจำนงกระบี่นี้เช่นกัน แต่ไม่ว่าเขาจะอยากได้มันมากแค่ไหน เขาก็จำเป็นที่จะต้องถามความเห็นของผู้อาวุโสท่านนี้ที่เขาสงสัยว่าน่าจะเป็นเทพกระบี่ว่าเห็นด้วยหรือไม่?

ซึ่งน่าเสียดายที่หลิงตู้ฉิงไม่เห็นด้วย เขาส่ายหัวและพูดว่า “หยุดแค่นี้ก่อน!”

“อะไรอีกล่ะ?” ตงฟางไป๋หันไปจ้องเขม็งและถามขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์