พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 549

เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพัก ในที่สุดเย่ชิงเฉิงก็พาหลิงตู้ฉิงมาถึงเขตแดนหมอกที่อยู่ด้านหลังสำนักของนาง ซึ่งมันก็ทำให้บรรดาคนในตระกูลอื่น ๆ ได้ทราบข่าวนี้เช่นกัน

อันที่จริงบรรดาตระกูลอื่น ๆ ก็ได้รู้เรื่องของหลิงตู้ฉิงแล้วจากหานซ่งหยวนที่เห็นหลิงตู้ฉิงเมื่อวานนี้ ซึ่งพวกเขาต่างก็มารออยู่ที่นี่กันก่อนแล้วเพื่อดูว่าหลิงตู้ฉิงจะมีวิธีการอะไรที่จะสามารถแก้ไขหมอกนี้ได้หรือไม่

ทางด้านของหลิงตู้ฉิง เมื่อเขามาถึงด้านหลังสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ที่มีภูมิประเทศเป็นเทือกเขาน้อยใหญ่มากมาย เขาก็ได้เห็นว่าในตอนนี้มีหมอกสีเทาที่หนาทึบได้ปกคลุมไปทั่วบริเวณตีนเขาทุกลูกจนมองเห็นแต่ยอดเขาที่โผล่พ้นขึ้นมาเท่านั้น

หมอกที่เขาเห็นนี้มันมีความพิเศษเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะมีลมที่พัดผ่านมันแรงเพียงใดมันก็ไม่กระจายเคลื่อนไป มันเหมือนกับว่าหมอกเหล่านี้จะคงอยู่ที่นี่ไปตลอดชั่วกาลนาน

“สามี มันเป็นหมอกนี้นี่แหละที่ดูดกลืนคนของสำนักเราเข้าไปจำนวนมาก แถมมันยังข่มมหาวิถีเต๋าของเราเอาไว้ไม่ให้พัฒนาต่อไปได้ ในตอนนี้เมื่อท่านเห็นแล้วท่านคิดว่าท่านสามารถจัดการกับมันได้ไหม?” เย่ชิงเฉิงชี้นิ้วไปยังเขตแดนหมอกที่อยู่ไม่ไกล

เมื่อเห็นหมอกสีเทานี้ หลิงตู้ฉิงก็ขมวดคิ้วเช่นกัน ถึงแม้ว่าเขาจะได้ยินสิ่งที่เย่ชิงเฉิงถาม แต่เขาก็ยังคงไม่ตอบอะไร

จากนั้นพวกเขาก็เดินเข้าไปใกล้กับเขตแดนหมอกอีก จนสุดท้ายพวกเขาก็ไปถึงด้านข้างของมัน

หลิงตู้ฉิงยืนอยู่ใกล้หมอกจนเรียกได้ว่าหากเขาก้าวไปอีกก้าวเดียวเขาก็จะไปเข้าไปด้านในแล้ว

จากนั้นเมื่อเขายืนจ้องมันอยู่ได้สักพัก เขาก็ตัดสินใจที่จะค่อย ๆ เดินเข้าไปในหมอกสีเทา

“สามี ระวัง!” เย่ชิงเฉิงรีบตะโกนขึ้น

หลิงตู้ฉิงโบกมือและตะโกนกลับว่า “ข้าไม่ได้จะเข้าไป ข้าเพียงแค่อยากจะสัมผัสอะไรบางอย่างแถวนี้ก็เท่านั้น มันไม่มีอันตรายอะไรหรอก”

ในขณะเดียวกับที่เขาก้าวเข้าไปในเขตแดนหมอก เขาก็รู้สึกประหลาดใจทันที สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นยินดีเป็นอย่างมาก ซึ่งมันทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะก้าวต่อไปข้างหน้าอีกหลายก้าวใหญ่

แต่เมื่อก้าวไปข้างหน้าได้สักพัก เขาก็ค่อย ๆ ถอยตัวออกมา

“สามี เป็นยังไงบ้าง?” เย่ชิงเฉิงรีบถามขึ้นเมื่อเห็นว่าหลิงตู้ฉิงเดินออกมาแล้ว

หลิงตู้ฉิงสูดหายใจลึก แต่ในขณะที่เขากำลังจะตอบ ร่างของคนผู้หนึ่งจู่ ๆ ก็ปรากฏกายขึ้นและพูดกับมู่หลงหยานว่า “นายหญิง ตอนนี้เฉินจี้ซีได้ฝ่าส่วนชายขอบของเขตแดนหมอกเข้าไปได้จนถึงส่วนพื้นที่ด้านใน 15 กิโลเมตรสุดท้ายแล้วโดยไม่มีปัญหาอะไร หลาย ๆ คนก็ลองเข้าไปตามเส้นทางที่เฉินจี้ซีเปิดเอาไว้ ซึ่งมันก็ไม่มีปัญหาอะไรเช่นกัน ดังนั้นในตอนนี้ทุกคนจึงได้ไปรวมตัวกันที่ห้องโถงใหญ่ของสำนัก และกำลังรอให้นายหญิงไปพบเพื่อปรึกษากันว่าจะเอายังไงต่อไป”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ มู่หลงหยานก็แสดงสีหน้าซับซ้อนทันที จากนั้นนางก็ตอบกลับว่า “ข้าจะไปเดี๋ยวนี้! ชิงเฉิง ในเมื่อตู้ฉิงได้เห็นหมอกนี่แล้ว ดังนั้นเจ้าจงพาเขาตามไปที่ห้องโถงใหญ่ของสำนักด้วยเพื่อให้เขาได้อธิบายสิ่งที่เขาเห็นกับคนในสำนัก!”

เมื่อพูดจบ ร่างของมู่หลงหยานก็หายวับไปต่อหน้าต่อตา และไปปรากฏกายที่ห้องโถงใหญ่ของสำนัก

ทางด้านของคนที่เหลือของตระกูลเย่ เมื่อพวกเขาได้ยินข่าวนี้พวกเขาก็รีบไปที่ห้องโถงใหญ่ของสำนักเช่นกัน มันไม่มีใครสักคนที่จะสนใจเห็นหลิงตู้ฉิงอยู่ในสายตา แม้กระทั่งพี่ชายทั้งสามของเย่ชิงเฉิงก็รีบจากไปเช่นกัน

“บ้าจริง ๆ เลย!” เย่ชิงเฉิงกัดฟันกรอด “สามี เฉินจี้ซี ผู้นี้ถูกเชิญมาโดยเล้งหวง ซึ่งถ้าเขาสามารถแก้ไขปัญหาหมอกนี้ได้ พวกเราจะต้องเจอกับปัญหาใหญ่แน่นอน”