พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 602

“พี่ใหญ่กลับมาเร็ว ๆ นะ!” หลิงเทียนหยุน หลิงฟ่างหัวและคนอื่น ๆ เอ่ยขึ้น

หลิงยู่ชานหัวเราะ “แน่นอน ที่นี่ก็เป็นบ้านข้าเหมือนกัน แน่นอนว่าข้าต้องกลับมาอยู่แล้ว!”

หลังจากเอ่ยคำลากับบรรดาน้อง ๆ ของเขาจนเรียบร้อย หลิงยู่ชานก็หันมาพูดกับหมิงจู้ “ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ข้าจะรีบกลับมา”

หมิงจู้ตอบกลับด้วยสีหน้าเป็นกังวล “รีบกลับมานะข้าเป็นห่วง”

อันที่จริงนางอยากไปกับหลิงยู่ชานด้วยเช่นกัน แต่เนื่องจากนี่มันคือการเดินทางครั้งแรกของหลิงยู่ชานเพื่อไปพบพ่อแม่ที่แท้จริงของเขา ซึ่งไม่มีใครเดาได้ว่ามันจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง ดังนั้นนางจึงรออยู่ที่นี่ก่อนเพื่อความปลอดภัย

หลังจากบอกลากับทุกคนเรียบร้อยแล้ว หลิงยู่ชานก็เข้าไปพบกับเหลียงเฟ่ยเอ๋อ

อันที่จริงหลิงยู่ชานก็รู้ดีว่าเหลียงเฟ่ยเอ๋อต้องการทำอะไร เพราะทุกครั้งที่พวกเขาต้องออกเดินทาง เหลียงเฟ่ยเอ๋อก็มักจะเรียกให้พวกเขาทุกคนมาหานางแบบนี้เหมือนกัน

“ป้าเฟ่ย ข้ามาแล้ว!” หลิงยู่ชานพูดขึ้น ในขณะที่เขายืนอยู่หน้าประตูเรือนของเหลียงเฟ่ยเอ๋อ

“เข้ามาได้” เหลียงเฟ่ยเอ๋อตอบกลับ

เหลียงเฟ่ยเอ๋อมองไปที่หลิงยู่ชานที่นั่งอยู่ตรงข้ามนางด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “ข้าแตกต่างจากคนอื่น ๆ ข้าไม่กังวลเลยสักนิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าในท้ายที่สุด!”

หลิงยู่ชานหัวเราะ

เหลียงเฟ่ยเอ๋อพูดต่อ “หลังจากที่เจ้าเจอกับพ่อแม่ที่แท้จริงของเจ้าแล้ว จงรีบกลับมาทันที! พ่อของเจ้าได้เดินทางออกไปที่สำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์เป็นเวลากว่า 100 ปีแล้ว ซึ่งจากที่ข้าคำนวณมันก็คงจะใกล้ถึงเวลาที่เขาจะกลับมาแล้ว เจ้าควรจะรู้ดีว่าทุกครั้งที่พ่อของเจ้ากลับมา เขาจะมีของดีมาฝากให้กับทุกคนเสมอ หากเจ้ากลับมาช้าหรือกลับมาไม่ทัน เจ้าอาจจะไม่ได้รับประโยชน์อะไรจากพ่อของเจ้าเลยก็ได้”

หลังจากพูดจบ เหลียงเฟ่ยเอ๋อก็หยิบหม้อเอกภพออกมาและเทของเหลวที่อยู่ด้านในออกมารดศีรษะหลิงยู่ชาน 3 หยด

หลิงยู่ชานยิ้มและพูดว่า “ข้าจะกลับมาให้เร็วที่สุด”

“ไปเถอะ” เหลียงเฟ่ยเอ๋อพยักหน้า

หลังจากนั้น หลิงยู่ชานก็ลุกจากไปและร่ำลาเหล่าผู้คนอีกรอบ จากนั้นเขาก็ติดตามเทียนฟางและเทียนคงออกไปยังอาณาจักรเลือดทระนงที่อยู่ด้านนอกทะเลชางหมาง

เมื่อพวกเขาไปถึงเมืองหลวงแห่งอาณาจักรเลือดทระนง และคู่สามีภรรยาตระกูลเทียนได้เห็นหน้าหลิงยู่ชานเป็นครั้งแรกในรอบหลายร้อยปีที่ผ่านมา พวกเขาก็รีบวิ่งมาหาทันทีด้วยสีหน้าตื่นเต้น

“หลายปีที่ผ่านมานี้เจ้าเป็นยังไงบ้าง?” แม่แท้ ๆ ของหลิงยู่ชาน เหมาลี่ รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าอบอุ่น

หลิงยู่ชานยิ้มและตอบกลับว่า “ที่ผ่านมาข้าสบายดี ข้าสบายดีมาก ๆ เลยล่ะ”

ในตอนนี้เขาเองก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่ได้เจอกับพ่อแม่ที่แท้จริงของเขา

ในระหว่างที่ครอบครัวได้มาพบหน้ากัน เทียนเก๋อก็เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “ท่านลุงท่านป้า ข้าได้ยินมาว่าพวกท่านได้เจอกับลูกชายของพวกท่านที่พลัดพรากกันไปนานแล้ว? ไหนล่ะเขาอยู่ไหน?”

เทียนซ่งหยู พ่อของหลิงยู่ชานรีบพูดขึ้นแนะนำทันที “นี่คือญาติผู้น้องของเจ้า เนื่องจากเขาเพิ่งเจอกับเราและยังไม่ได้ไปกราบไหว้บรรพบุรุษ ดังนั้นชื่อของเขาจึงยังไม่ถูกเปลี่ยน ในตอนนี้เขาชื่อหลิงยู่ชาน! ชาน นี่คือญาติของเจ้า เทียนเก๋อ เขาคือโอรสสวรรค์ของสันเขาทรราชของตระกูลเรา และเขายังมีพรสวรรค์จนสามารถบรรลุขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 14 ก่อนที่จะทะลวงขอบเขตไปยังรวมแสงดาราได้ ในอนาคตพวกเจ้าจะต้องเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ดังนั้นพวกเจ้าควรทำความรู้จักกันไว้”