พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 609

หลิงหยุนซีรู้สึกไม่ยินยอมทันทีที่คนอย่างเขา ผู้ซึ่งเป็นถึงผู้คุมกฎของสำนักเต๋าสวรรค์จะต้องกลายมาเป็นทาสรับใช้ให้กับเด็กสาวที่ยังไม่บรรลุถึงระดับสวรรค์สามัญซะด้วยซ้ำ!

แต่เพียงชั่วพริบตาเดียวที่เขาเอ่ยคำพูดขัดแย้ง ร่างของเขาก็กลายเป็นหมอกเลือดไปในทันที เนื่องจากเขาโดนฝ่ามือของซวนหยวนเข้าไปเต็ม ๆ!

เขาตายโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ!

ซวนหยวนเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา “หากพวกเจ้าไม่ยอมรับนางเป็นเจ้านายของพวกเจ้า ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้ตายหมดทุกคน ส่วนการที่พวกเจ้าจะไปเกิดใหม่ได้หรือไม่นั้นมันก็ขึ้นอยู่กับโชคของพวกเจ้าเอง!”

ผู้คนต่างมองไปที่ซวนหยวนด้วยสีหน้าตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต้องใช้ความรุนแรงขนาดนี้ และไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงมุ่งมั่นที่จะให้พวกเขายอมรับผิดนัก

อู๋หลิงซีและโม่หยุนซีต่างก็มองไปที่หลิงตู้ฉิง พลางสงสัยว่าชายผู้นี้ได้ไปคุยอะไรกับบรรพบุรุษของพวกเขาเรื่องราวมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้?

ด้วยการถูกข่มขู่เอาชีวิตผู้เชี่ยวชาญทั้ง 18 คนจึงคุกเข่าคำนับให้กับหลิงว่านถิง และถอนเศษเสี้ยวจิตสำนึกของตัวเองที่ฝังอยูในร่างกายนางออกและพากันเรียกนางว่าเป็นเจ้านายของพวกเขา

หลิงตู้ฉิงที่มองดูเหตุการณ์อยู่ด้านข้างก็เริ่มร่างสัญญากฎสวรรค์ขึ้นมา จากนั้นเมื่อร่างสัญญาเสร็จเขาก็เอ่ยขึ้นว่า “ใครที่ยอมรับลูกสาวของข้าให้เป็นนายเหนือหัว จงลงชื่อในสัญญาเหล่านี้ซะ!”

3 ใน 18 คนที่เห็นสัญญาเช่นนี้พวกเขาต่างก็แสดงสีหน้าไม่ยินยอมในทันที พวกเขารู้ได้ทันทีว่าเมื่อไหร่ที่พวกเขาลงชื่อในสัญญานี้ แผนการที่พวกเขาแอบวางไว้ในใจจะต้องพังทลายลงอย่างแน่นอน

ซวนหยวน เมื่อเห็นว่ามี 3 คนที่แสดงออกอย่างชัดเจนทางสีหน้าว่าไม่ยินยอม เขาไม่พูดพร่ำอะไรทั้งนั้น ซวนหยวนยื่นนิ้วออก 3 นิ้วและชี้ไปยังทั้ง 3 คนที่ไม่ยินยอม จากนั้นร่างของทั้งสามก็สลายกลายเป็นหมอกเลือดไปในทันที

เรื่องดำเนินมาถึงขนาดนี้แล้วยังถ้ายังมีพวกที่ไม่ยินยอมเหลืออีกอยู่ มันก็ไม่มีเหตุอะไรที่จะเก็บไว้ให้รกสำนัก!

ในตอนนี้ผู้เชี่ยวชาญที่เหลืออีก 15 คนจึงยินยอมพร้อมใจกันลงชื่อในสัญญาโดยไม่อิดออดอะไรอีก

เมื่อเห็นว่าทุกคนลงชื่อในสัญญาแล้ว ซวนหยวนก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา “นับจากวันนี้เป็นต้นไป ข้าจะกลายเป็นผู้พิทักษ์เต๋าของว่านถิงตลอดไปจนกว่าชีวิตของข้าจะหาไม่ ถ้าหากพวกเจ้าคนไหนยังมีแผนการชั่วเก็บเอาไว้ในใจ พวกเจ้าสามารถลองดูได้ แต่จงรู้เอาไว้ว่าต่อให้ข้าออกแรงไม่ว่าจะมากสักแค่ไหน ข้ายังมีเวลาเหลืออยู่อีก 1,000 ปี ซึ่งข้าจะไม่ตายแน่นอน อย่าได้คิดว่าสำนักเต๋าสวรรค์จะขาดพวกเจ้าไปไม่ได้ ต่อไปอนาคตของสำนักเต๋าสวรรค์จะขึ้นอยู่กับว่านถิง ไม่ใช่เศษสวะอย่างพวกเจ้าทั้งหมด!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ บรรดาผู้คนของสำนักเต๋าสวรรค์ต่างก็รู้สึกละอายและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน

พวกเขาละอายที่พวกเขาทำตัวให้บรรพบุรุษของพวกเขาผิดหวัง ซึ่งจากการกระทำพวกเขาที่กระทำต่อบุคคลที่มีร่างแห่งเต๋าที่นับได้ว่าเป็นความหวังของสำนักเช่นนี้ พวกเขาก็รู้ตัวเองดีว่าผิดอยู่เต็มประตู

ส่วนเรื่องที่พวกเขาตื่นเต้นก็คือ นับจากนี้บรรพบุรุษที่แข็งแกร่งที่สุดในสำนักของพวกเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกถึง 1,000 ปีโดยไร้กังวลใด ๆ

ซวนหยวนมองไปยังเหล่าคนของเขาและเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังว่า “นับจากวันนี้เป็นต้นไป ว่านถิงจะกลายเป็น…”

ก่อนที่ซวนหยวนจะพูดจบ เขาก็ค้างคำพูดเอาไว้แบบนั้น จากนั้นเขาหันไปที่หลิงตู้ฉิงและเอ่ยถามว่า “ในเมื่อนางเป็นลูกสาวของท่าน ถ้าข้าอยากจะขอรับนางเป็นลูกศิษย์ ท่านคิดว่ายังไง?”

บรรดาผู้คนของสำนักเต๋าสวรรค์เมื่อได้ยินเช่นนี้ต่างก็รู้สึกตกตะลึงไปในทันที

หากว่านถิงได้กลายเป็นศิษย์ของบรรพบุรุษพวกเขา มันไม่จะกลายเป็นว่านางอาวุโสกว่าพวกเขาอย่างนั้นเหรอ?

แม้แต่โม่หลิงซี เมื่อได้ยินเช่นนี้ก็แสดงออกทางสีหน้าอย่างหดหู่

ไม่ว่าจะยังไงเขาคือเจ้าสำนักคนปัจจุบันของสำนักเต๋าสวรรค์ หากเรื่องราวเป็นเช่นนี้ในอนาคตมันไม่ใช่ว่าเขาต้องคารวะเด็กสาวผู้นี้ทุกครั้งที่เจอหน้ากันอย่างนั้นเหรอ?