พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 608

เหตุผลที่หลิงตู้ฉิงเข้ามาพบกับซวนหยวนเป็นการส่วนตัวด้วยตัวเองก็เพราะว่าเขาไม่ต้องการให้ใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา

และแน่นอนว่าเขาก็ต้องการที่จะทำข้อตกลงบางอย่างกับซวนหยวนด้วย

ในตอนนี้ซวนหยวนนั้นได้สาบานว่าจะเป็นผู้พิทักษ์เต๋าให้กับหลิงว่านถิงแล้ว ซึ่งมันถือว่าเป็นการพัฒนาไปในทิศทางที่ดี อย่างน้อย ๆ หลิงตู้ฉิงก็พอจะมีความมั่นใจให้หลิงว่านถิงสามารถอยู่ที่นี่ต่อได้บ้าง

ซวนหยวน เมื่อได้ยินว่าการที่เขาสาบานว่าจะเป็นผู้พิทักษ์เต๋านั้นมันยังไม่เพียงพอ ดังนั้นเขาจึงถามขึ้นด้วยสีหน้าหนักใจ “ถ้าเช่นนั้นท่านต้องการที่จะให้ข้าทำอะไรเพิ่มอีกถึงจะเพียงพอ?”

หลิงตู้ฉิงจ้องไปที่ซวนหยวน และพูดว่า “เจ้ามีพลังชีวิตเหลืออีกไม่มากนัก หากเจ้าลงมือด้วยตัวเอง เจ้าจะยิ่งตายไวขึ้น!”

“ตราบใดที่ข้าสามารถช่วยปกป้องผู้ที่จะกลายมาเป็นความหวังของสำนักข้าได้ แม้ข้าตายมันก็ถือว่าคุ้มค่า!” ซวนหยวนเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม “นี่มันก็ผ่านมานานกว่าแสนปีแล้วที่สำนักของข้าไม่มีผู้ใดสามารถสร้างวิถีเต๋าของตัวเองสำเร็จขึ้นมาได้เลยสักคน หากเหล่าบรรพบุรุษรุ่นก่อนรู้เข้าพวกเขาคงจะตำหนิข้าจนตายแน่ ๆ”

“แน่นอนว่าบรรพบุรุษของเจ้าคงโกรธพวกเจ้าจนกระอักเลือดเลยเชียวล่ะ!” หลิงตู้ฉิงพูดเสริม

ซวนหยวนหัวเราะอย่างขมขื่น แต่จากนั้นจู่ ๆ เขาก็คิดอะไรบางอย่างออกและถามขึ้นว่า “ว่าแต่ ในเมื่อท่านเคยไปอยู่ที่โลกเบื้องบนมาก่อนแล้ว สำนักเต๋าสวรรค์ของพวกเราข้างบนนั้น…”

หลิงตู้ฉิงหรี่ตามองไปที่ซวนหยวน และพูดแทรกทันที “อย่าถามข้าในเรื่องที่เจ้าไม่ควรรู้! เอาล่ะ ในเมื่อเจ้ายินดีที่จะมาเป็นผู้พิทักษ์เต๋าให้กับลูกสาวของข้า ดังนั้นข้าจะมอบประโยชน์อะไรให้เจ้าบางอย่าง”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงก็หยิบกิ่งไม้ที่ได้มาจากต้นเทวะศาสตราขึ้นมา จากนั้นเขาเด็ดใบของมันออกมาใบหนึ่งและส่งมันให้กับซวนหยวน

ในฐานะที่หลิงตู้ฉิงเป็นนายของมัน ดังนั้นแน่นอนว่าหลิงตู้ฉิงจึงสามารถเด็ดใบมันออกมาจากกิ่งได้อย่างง่ายดาย

“ใบไม้ใบนี้จะรับประกันว่าเจ้าจะสามารถมีชีวิตอยู่ไปได้อีก 1,000 ปี โดยที่เจ้าไม่ต้องกังวลถึงเรื่องอะไรทั้งสิ้นหรือไม่ว่าเจ้าจะใช้พลังของตัวเองไปมากสักแค่ไหนมันก็จะไม่มีผลกับในช่วงเวลา 1,000 ปีนับจากนี้!” หลิงตู้ฉิงพูดขึ้น

หลังจากสัมผัสได้ถึงความวิเศษของใบไม้ที่หลิงตู้ฉิงยื่นให้ ซวนหยวนก็รับมันมาและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังทันที “ข้าขอขอบคุณท่านเป็นอย่างสูงที่มอบชีวิตอีก 1,000 ปีให้กับข้า ด้วยเวลาขนาดนี้บางทีข้าอาจคงทันเห็นความรุ่งเรืองของสำนักเต๋าสวรรค์ในอนาคต”

เมื่อพูดจบ ซวนหยวนก็หลอมรวมใบไม้ที่เขาได้รับมาเข้าไปในร่าง ซึ่งมันส่งผลให้ร่างกายของเขาที่ดูแห้งเหี่ยวกลายเป็นมีชีวิตชีวาขึ้นในทันที

หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “หลังจาก 1,000 ปีผ่านไป ตัวตนของเจ้าก็คงจะไม่มีความจำเป็นใด ๆ กับลูกสาวของข้าอีกแล้ว ในเวลานั้นนางน่าจะสามารถอยู่ได้ด้วยตัวของนางเอง ส่วนเรื่องที่ลูกสาวของข้าถูกใช้งานก่อนหน้านี้ข้าต้องการให้เหล่าผู้คนของเจ้าที่ได้รับประโยชน์ไปทุกคนไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม พวกมันจะต้องกลายเป็นทาสรับใช้ให้กับลูกสาวของข้า แต่ถ้าหากพวกมันปฏิเสธไม่ยินยอม เจ้าจะต้องฆ่าพวกมันให้หมด ในเมื่อพวกมันเคยมีความคิดที่จะเอาเปรียบลูกสาวของข้าไปรอบหนึ่งแล้ว ดังนั้นในอนาคตมันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่พวกมันจะคิดเรื่องหาผลประโยชน์กับลูกสาวของข้าได้อีกรอบหนึ่ง!”

ซวนหยวนครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นเขาถอนหายใจ “เอาแบบนั้นก็ได้ ถ้าหากไอ้พวกโง่งมนั่นไม่ยอมรับลูกสาวของท่านเป็นนายของพวกมัน ข้าจะเป็นคนส่งให้พวกมันไปเกิดใหม่เอง อย่างน้อย ๆ มันก็ดีกว่ารอให้ในอนาคตท่านเป็นผู้มาลงมือด้วยตัวเองที่สำนักข้าก็แล้วกัน”

ก่อนหน้านี้มันก็เกือบที่สำนักของเขาจะได้เผชิญหายนะแล้ว ดังนั้นซวนหยวนจึงตั้งใจไว้ว่าจะพยายามทำทุกอย่างไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก

เขาคือผู้ที่เคยอยู่ในยุคเดียวกับปีศาจตนนี้มาก่อน เขาจึงรู้ดีว่าปีศาจตนนี้ไม่ได้มองชีวิตของเหล่าผู้คนเป็นเหมือนผักปลา แต่ปีศาจตนนี้มองชีวิตของเหล่าผู้คนไม่มีค่าอะไรเลยต่างหาก

“ถ้างั้นก็ดีมาก!” หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “ในเมื่อเจ้าตั้งใจจะทำแบบนี้งั้นข้าก็จะอนุญาตให้ลูกสาวของข้าอยู่ที่นี่ต่อ เอาล่ะถ้างั้นพวกเราก็ออกไปสะสางเรื่องนี้เลยก็แล้วกัน”

ซวนหยวนลุกขึ้นและพูดว่า “งั้นเดี๋ยวขอข้าเรียกคนของข้ามาสอบถามดูก่อนว่าใครเป็นคนต้นคิด”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “ไม่จำเป็นแค่เจ้าไปเห็นลูกสาวของข้า เจ้าก็จะรู้ทุกอย่างเอง”

ทางด้านของอู๋หลิงซีที่กำลังยืนคอยหลิงตู้ฉิงอยู่หน้าถ้ำอย่างใจจดใจจ่อ เมื่อเขาได้เห็นว่าหลิงตู้ฉิงเดินออกมาพร้อมกับซวนหยวน เขาก็รีบถามขึ้นทันที “ท่านบรรพบุรุษ นี่ท่านถึงขนาดออกมาด้วยตนเองเลยงั้นเหรอ?”

ซวนหยวนพ่นลมออกจมูก “ถ้าข้าไม่ออกมา ข้าจะสืบเรื่องราวต่ำช้าที่พวกเจ้าทำกันเอาไว้ได้อย่างงั้นเหรอ?”

“พวกเรา…” อู๋หลิงซีไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ

ทางด้านคนอื่น ๆ ของสำนักเต๋าสวรรค์ที่สัมผัสได้ว่าซวนหยวนออกมาจากถ้ำเก็บตัว พวกเขาก็รีบบินมาหาในทันทีเพื่อทำความเคารพ