พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 613

ทางด้านของสันเขาทรราชในตอนนี้กำลังอลหม่านกันเป็นอย่างมาก เนื่องจากพวกเขาไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าตัวตนอย่างพวกเขาจะมีใครกล้ามาหาเรื่องถึงถิ่น

ด้วยข่าวที่ส่งต่อกันไม่ชัดเจนจึงทำให้เข้าใจกันไปว่าผู้ที่มารุกรานเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิเท่านั้น ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิผู้หนึ่งของสันเขาทรราชจึงปรากฏกายขึ้นขวางทางกลุ่มของหลิงตู้ฉิงด้วยท่าทีองอาจทันที “พวกเจ้าเป็นใครกัน? พวกเจ้ารู้รึเปล่าว่าพวกเราคือสันเขาทรราช พวกเจ้าเบื่อชีวิตกันแล้วใช่ไหม?”

น่าเสียดายที่ผู้เชี่ยวขอบเขตจักรพรรดิจะไปมีปัญญาต่อต้านอะไรกับเล้งเจี้ยนชิว ที่อยู่ในขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นต้น?

หลังจากที่ผู้เชี่ยวขอบเขตจักรพรรดิของสันเขาทรราชพูดจบเพียงอึดใจเดียว เล้งเจี้ยนชิวก็ส่งเขาไปเกิดใหม่ในทันที

เมื่อเห็นการตายอย่างง่ายดายของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิ บรรดาผู้คนของสันเขาทรราชก็ยกระดับความรุนแรงของเหตุการณ์มากขึ้นไปอีกระดับ พวกเขาได้ส่งกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดของตนเองออกมารับมือ

กองทัพของสันเขาทรราชนั้นแน่นอนไม่ได้มีเพียงแค่ชื่อเสียงที่น่าเกรงขามแต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็นับได้ว่าเป็นของจริง พวกเขาสามารถใช้ค่ายกลรบที่สำแดงอำนาจได้ทัดเทียมกับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิ ซึ่งในตอนนี้พวกเขาต่างก็บินขึ้นมาบนท้องฟ้าและล้อมกรอบกลุ่มของหลิงตู้ฉิงเอาไว้จากทุกทิศทุกทาง

แต่แล้วเมื่อพวกเขาเห็นว่ามีกลุ่มของสำนักเต๋าสวรรค์นับสิบคนรวมอยู่ในกลุ่มของหลิงตู้ฉิง ผู้เชี่ยวชาญผู้หนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้นำทัพของสันเขาทรราชก็ตะโกนถามขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา “พวกเจ้าสำนักเต๋าสวรรค์กล้ามากที่บุกเข้ามาถึงสันเขาทรราชของพวกข้าแบบนี้ พวกเจ้าคิดจะเปิดศึกแตกหักกับพวกเราใช่ไหม?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซวนหยวนถึงกับกรอกตาและคิดในใจ ‘พวกเจ้าตาบอดกันเหรอไง? พวกเจ้าไม่เห็นเหรอว่าคนของข้ายังไม่ทันทำอะไรเลยด้วยซ้ำ? มันก็เห็น ๆ กันอยู่ว่าคนที่ลงมือมันมีเพียงแค่คนเดียวคือ เล้งเจี้ยนชิวแห่งสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์! ทำไมพวกเจ้ากลับมากล่าวหาพวกข้าซะอย่างนั้น?’

ซวนหยวนตอบกลับด้วยสีหน้าจนใจ “พวกข้าสำนักเต๋าสวรรค์ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับความวุ่นวายครั้งนี้แม้แต่น้อย แต่ลูกชายของคุณชายท่านนี้อยู่ในสันเขาทรราชของพวกเจ้า เขาต้องการที่จะพบกับลูกชายของเขา”

ในเวลาเดียวกัน หลิงตู้ฉิงที่กำลังนั่งอยู่ในรถมังกรก็ลุกขึ้นยืนและพูดขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา “ลูกชายของข้า หลิงยู่ชาน อยู่ที่ไหน?”

หนึ่งในคนของสันเขาทรราชถามกลับด้วยสีหน้างุนงง “ใครกันลูกชายของเจ้า หลิงยู่ชาน?”

“ข้านึกออกแล้ว! ไอ้เด็กหนุ่มที่หายตัวไปนานและเพิ่งถูกหาตัวเจอเมื่อเร็ว ๆ นี้ไง!” ใครบางคนที่นึกออกตะโกนขึ้น

“หลิงยู่ชาน เด็กที่ถูกพาตัวมาจากทะเลชางหมางนั่นน่ะนะ?” ใครบางคนถามทวนขึ้นอีกรอบ

แต่แล้วในเวลาเดียวกับที่เหล่าผู้คนกำลังจะนึกออกว่าหลิงยู่ชานเป็นใคร อำนาจพลังของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิผู้หนึ่งก็ปะทุขึ้นที่ใจกลางเมืองสันเขาทรราชพร้อมกับเสียงตะโกนว่า “เทียนชิว พวกเจ้าทำแบบนี้มันเกินไปแล้ว!”

“เทียนชู เจ้าจงคืนพลังสายเลือดมาให้ชานเอ๋อเดี๋ยวนี้!” อีกเสียงหนึ่งที่ทรงอำนาจยิ่งกว่าเสียงแรกก็ได้ดังขึ้นตามมา “แค่เพียงเพราะชานเอ๋อของเรามีพรสวรรค์ไม่เพียงพอ เจ้าถึงกับขโมยพลังในสายเลือดของเขา เจ้าทำแบบนี้ข้าไม่ยอม! หากวันนี้เจ้าไม่คืนพลังสายเลือดมา ข้าจะสู้กับเจ้าจนตายกันไปข้างหนึ่ง!”

ถัดมาเสียงของเทียนชูก็ดังขึ้นด้วยน้ำเสียงจนใจ “พี่เทียนเฮง เรื่องปัญหาภายในของพวกเราเอาไว้ก่อนจะได้ไหม ในตอนนี้สันเขาทรราชของเรากำลังถูกศัตรูบุก ไม่ใช่ว่าพวกเราควรรับมือกับศึกภายนอกก่อนจะดีกว่าไม่ใช่เหรอ?”

ในเวลาเดียวกัน หลิงตู้ฉิงและบรรดาคนของเขาก็ได้ยินบทสนทนาทั้งหมดนี้เช่นกัน

สีหน้าของหลิงว่านถิงในตอนนี้เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดในทันที นางรีบดึงชายเสื้อหลิงตู้ฉิงและเอ่ยถามว่า “ท่านพ่อ พวกเขากำลังพูดถึงพี่ใหญ่อยู่ใช่ไหม?”

ทางด้านสีหน้าของหลิงตู้ฉิงในตอนนี้กลับกลายเป็นย่ำแย่ยิ่งกว่า เขารีบตะโกนขึ้นในทันที “หมิงยู่!”

ไม่จำเป็นต้องเอ่ยอะไรมาก ด้วยความรู้ใจหมิงยู่หลอมรวมร่างของนางเข้าไปในร่างของหลิงตู้ฉิงทันที

เมื่อหลอมรวมร่างกับหมิงยู่แล้ว หลิงตู้ฉิงโบกมือฉีกมิติตรงหน้าและพุ่งตัวหายไปโผล่อยู่ตรงหน้าเทียนเฮง และบรรดาผู้คนตระกูลเทียนและถามขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา “ชานเอ๋อ ที่พวกเจ้าพูดถึงใช่ลูกของข้า หลิงยู่ชาน ใช่ไหม?”

ก่อนหน้านี้ในตอนที่เทียนหลีต้องเผชิญกับทั้งเทียนชู เทียนชิว ในห้องเส้นชีพจรตระกูล เนื่องจากเขาไม่มีทางเลือกมากนักเขาจึงจำใจพาร่างอันหมดสติของหลิงยู่ชานกลับมาที่คฤหาสน์ของตระกูลก่อน