พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 622

หลิงตู้ฉิงยิ้มให้กับหญิงสาวในยันต์สั่งสวรรค์ในระหว่างที่ถือยันต์สั่งสวรรค์อยู่ในมือ

แต่ในตอนนี้รอยยิ้มของเขาไม่เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้วที่มันเคยดู ‘แข็งทื่อ’ หรือ ‘แสร้งทำ’ ตอนนี้มันคือรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นสมบูรณ์แบบที่ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ

หญิงสาวในยันต์สั่งสวรรค์เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม “นับจากนี้ดีกับข้าให้มาก ๆ ด้วยล่ะ!”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “แน่นอน ๆ แต่ข้าอยากให้ตัวของเจ้ามาอยู่ตรงนี้ด้วยจริง ๆ!”

หญิงสาวในยันต์สั่งสวรรค์พ่นลมออกจมูก และพูดว่า “ทำไม? สภาพตอนนี้ของข้ามันไม่น่าดูมากนักเหรอ?”

“ไม่ใช่แบบนั้น!” หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “ข้าแค่อยากเจอตัวของเจ้าจริง ๆ เท่านั้นเอง”

หญิงสาวในยันต์สั่งสวรรค์ยิ้ม “มันไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่ร่างแท้จริงของข้าจะมาหาเจ้าในเวลานี้ เอาเป็นว่ารอเวลาให้ทุกอย่างพร้อมก่อนพวกเราค่อยเจอกัน เอาล่ะ ตอนนี้เจ้าจงไปทักทายเหล่าภรรยาและลูก ๆ ของเจ้าได้แล้ว พวกเขาทุกคนกำลังเฝ้ารอเจ้าอยู่!”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าพร้อมกับหัวเราะ จากนั้นเขาก็ม้วนเก็บยันต์สั่งสวรรค์ แต่แล้วเมื่อเขาเหลือบไปเห็นจี้หยก 2 ชิ้นที่เขาแขวนติดเอวเอาไว้มันยังคงส่องประกายออกมาเป็นรูปมังกรและฟีนิกซ์ เขาก็ส่ายหัวด้วยสีหน้าขมขื่น

เนื่องจากสถานะของเขาตอนนี้ หากต้องเผชิญหน้ากับเจ้าของจี้หยกทั้งสองชิ้นที่เขารู้แล้วว่าแท้จริงเจ้าของเป็นใคร มันจะทำให้เขาต้องรู้สึกกระอักกระอ่วน

แต่เมื่อเขาคิดทบทวนอยู่ได้สักพักและปลงตกว่าในท้ายที่สุดเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับเจ้าของจี้หยกทั้งสองอยู่ดี ดังนั้นเขาจึงหยิบจี้หยกขึ้นมาและชี้นิ้วส่งพลังวิญญาณไปที่พวกมัน

เมื่อได้รับพลังวิญญาณจากหลิงตู้ฉิง จี้หยกทั้งสองที่เคยส่องประกายรูปมังกรและฟีนิกซ์ก็ฉายภาพ ชาย หญิง คู่หนึ่ง

ชายหญิงทั้งสองนี้ไม่ใช่ใครอื่น พวกเขาคน ๆ เดียวกับที่อยู่ในตำหนักไร้หทัยนั่นเอง!

ในตอนนี้ทางด้านของชายหญิงที่ถูกฉายภาพ เมื่อพวกเขาเห็นว่าหลิงตู้ฉิงรู้เรื่องแล้วพวกเขาก็ได้แต่เผยรอยยิ้มอันกระอักกระอ่วน

ชายหนุ่มเป็นผู้เอ่ยขึ้นก่อน “อาจารย์ 3,000 ปีก่อนตอนที่ท่านร่วงหล่น พวกเราทั้งสามไม่ฟังคำสั่งของท่าน โปรดให้อภัยพวกเราด้วย!”

“ในตอนนั้นที่พวกเราเห็นสภาพของท่าน พวกเราไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปและรู้สึกกลัวมากจริง ๆ พวกเราเลยถือวิสาสะพาท่านไปเกิดใหม่ที่โลกเบื้องล่าง พวกเราไม่กล้าให้ท่านเกิดใหม่ที่โลกเบื้องบนเพราะว่าที่นี่มันมีแต่ภัยอันตรายที่มากมายกว่า”

“ส่วนบรรดาเด็ก ๆ ที่อยู่ข้างกายของท่านนั้นเป็นพวกเราที่ลักพาตัวมาจาก ตำหนักเต๋าสวรรค์ เผ่าเงามายา ตำหนักมังกร เทพแห่งมิติ ตระกูลมหาจักรพรรดิสูงสุดแห่งมวลมนุษย์ และสุดท้าย ฟีนิกซ์ศักดิ์สิทธิ์ พวกเราลักพาตัวพวกเขามาก็เพราะว่าพวกเราเห็นว่าท่านอาจารย์ได้เปลี่ยนแปลงเส้นทางการดำเนินชีวิตไป หากในตอนนี้ท่านลองนึกทบทวนควาทรงจำที่น่าจะถูกคลายออกทั้งหมดแล้วอีกรอบ ท่านน่าจะเข้าใจได้ด้วยตัวเอง”

“ส่วนผนึกของทะเลชางหมางนั้น เป็นพวกเราสามคนเองที่เป็นคนผนึกเอาไว้ พวกเราสร้างผนึกนี้เอาไว้ก็เพื่อปกป้องท่านและรอจนกว่าท่านจะพร้อมเผชิญกับอันตรายจริง ๆ ผนึกมันถึงจะคลายออก ส่วนเรื่องอื่นนั้น…”

หญิงสาวที่อยู่ด้านข้างรีบเอ่ยขึ้นแทรกทันที “ตอนนี้ข้าไม่รู้จริง ๆ ว่าข้าจะเรียกท่านว่าท่านอาจารย์หรือว่าลูกดี แต่จู่ ๆ มันกลับกลายเป็นว่าท่านดันมาถือกำเนิดในครรถ์ของข้า ซึ่งข้าเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ดังนั้นทั้งข้าและศิษย์พี่จึงไม่มีทางเลือกนอกจากส่งท่านลงไปที่โลกเบื้องล่าง จากนั้นเรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อมาก็เป็นไปตามที่ศิษย์พี่ได้เล่าให้ท่านฟังไปเมื่อครู่ แต่ในส่วนของเรื่องอื่น ๆ นอกจากนี้พวกเราค่อยมาคุยกันอีกทีหลังจากที่ท่านกลับขึ้นมาที่ตำหนักไร้หทัยก็แล้วกัน”

หลิงตู้ฉิง เมื่อได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกกระอักกระอ่วนมากเช่นกัน เขาไม่เคยนึกฝันมาก่อนหน้านี้เลยว่าแท้จริงแล้วพ่อแม่ของเขาในชีวิตนี้กลับกลายเป็นศิษย์ในชีวิตที่แล้วของเขาเอง!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะแหงนหน้ามองท้องฟ้า ซึ่งแน่นอนว่าเรื่องราวทั้งหมดนี้มันน่าจะถูกคนที่อยู่เบื้องบนนั้นจัดฉากขึ้นแน่นอน!

สิ่งนี้มันน่าจะเป็นการล้างแค้น!

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวพลางถอนหายใจ “มันเป็นเพราะตัวตนของข้าที่ทำให้การแต่งงานของพวกเจ้าต้องรั้งรอมาถึง 70,000 ปี และที่สำคัญจริง ๆ แล้วข้าเองก็ไม่ได้สอนอะไรพวกเจ้ามากมายนัก มันถือได้ว่าข้าเป็นเพียงอาจารย์ของเจ้าแค่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ ซึ่งศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้า ต้วนฉิง ยังมีคุณสมบัติมากกว่าข้าด้วยซ้ำที่จะเป็นอาจารย์ของพวกเจ้า”