พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 638

หลังจากมู่หยุนชานตั้งใจแล้วว่าจะจัดการกับเรื่องนี้ด้วยความแข็งแกร่งของตัวเอง เขาก็เริ่มเตรียมตัวโคจรพลังทั้งหมดที่ร่างของเขาจะสามารถสะสมได้ตั้งแต่ตอนก่อนคุยกับหลูหมิง

ในอดีต หลิงตู้ฉิงเคยพูดกับเขาไว้ว่าด้วยระดับการบ่มเพาะของเขาในตอนนี้จะสามารถใช้กระบี่ได้อย่างมากสุดเพียงแค่หนึ่งครั้ง จากนั้นเขาจะไม่สามารถต่อสู้ต่อไปได้อีกพักใหญ่ เนื่องจากเขาจำเป็นต้องทำการพักฟื้นฟูพลังให้กลับมา

แต่หลังจากร้อยปีแห่งการทำความเข้าใจในกระบี่ที่เขาได้รับการถ่ายทอด มู่หยุนชานก็คิดว่าหลิงตู้ฉิงนั้นประเมินตัวเขาสูงเกินไป

หลังจากทำความเข้าใจมันจนบรรลุ มู่หยุนชานก็รู้ว่าด้วยระดับการบ่มเพาะของเขาในตอนนี้ แค่ครั้งเดียวเขาก็ไม่สามารถใช้มันได้ จริง ๆ แล้วเขาใช้มันได้เพียงแค่ครึ่งท่าเท่านั้น

ดังนั้นในตอนนี้ เขาจะใช้เพียงแค่ครึ่งท่าในการจัดการกับหลูหมิง ซึ่งเขาก็ตื่นเต้นอยากทดสอบมันเป็นอย่างมากว่ามันจะรุนแรงจนถึงขนาดสังหารหลูหมิงได้หรือไม่

“เจ้าอสูร เจ้ารู้บ้างไหมว่าเจตจำนงแห่งการสังหารนั้นมีอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าจะเป็น อากาศ ผืนดิน มหาสมุทร หรือแม้แต่ต้นหญ้า ซึ่งในเวลาปกติพวกเราคงไม่อาจสัมผัสถึงเจตจำนงเหล่านั้นได้ เนื่องจากมันไม่ได้เป็นภัยอะไรต่อเรา” มู่หยุนชานเอ่ยขึ้น “น่าเสียดายที่ระดับการบ่มเพาะของข้านั้นต่ำเกินไปที่จะสามารถใช้กระบี่ที่ท่านลุงของข้าถ่ายทอดให้ได้จนเต็มท่า แต่ข้าก็คิดว่ามันน่าจะเพียงพอที่จะกำจัดอสูรอย่างเจ้า!”

หลังจากวินาทีที่มู่หยุนชานพูดจบ ทุก ๆ ชีวิตที่อยู่ในอาณาเขตสุสานกระบี่ก็สัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่พวกเขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

หินทุกก้อนมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะสังหารชีวิตโดยการถูกพวกมันกระทบ ทรายทุกเม็ดสามารถกลบฝังชีวิตให้ดับสิ้น กิ่งไม้ทุกกิ่งสามารถใช้ทิ่มแทงหรือทุบ แม้แต่ต้นหญ้ายังสามารถสังหารได้หากมีปัจจัยเพียงพอ…

ในตอนนี้มันกลับกลายเป็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในอาณาเขตสุสานกระบี่แผ่เจตจำนงแห่งการสังหารออกมาทั้งหมด

ถึงแม้ว่าเจตจำนงแห่งการสังหารที่สิ่งของเล็ก ๆ เพียงสิ่งเดียวปลดปล่อยออกมามันจะไม่รุนแรงอะไรมากนัก แต่เมื่อสรรพสิ่งทุกอย่างปลดปล่อยเจตจำนงแห่งการสังหารออกมาพร้อม ๆ กัน มันก็กลายเป็นพลังเจตจำนงแห่งการสังหารที่ยิ่งใหญ่เหนือจินตนาการ

เจตจำนงแห่งการสังหารของทุกสรรพสิ่งต่างล่องลอยอยู่ทั่วพื้นดินเต็มไปหมด ซึ่งทั้งหมดนี้มันคือผลพวงของท่าไม้ตาย ‘กระบี่พิภพสังหาร’ ที่มู่หยุนชานกำลังจะใช้เพื่อทำลายศัตรูของเขา

และในตอนนี้ศัตรูของเขาก็คือ หลูหมิง ที่ยืนอยู่ไม่ห่าง!

มู่หยุนชานมองไปรอบ ๆ กายดูเจตจำนงแห่งการสังหารที่กำลังล่องลอยปกคลุมไปทั่วผืนแผ่นดิน จากนั้นเขาโบกมือดึงเจตจำนงแห่งการสังหารของเหล่าสรรพสิ่งให้ควบแน่นเป็นกระบี่อยู่ในมือ

แค่เพียงชั่วครู่เดียวพลังของเจตจำนงแห่งการสังหารของทุกสรรพสิ่งในอาณาเขตสุสานก็ควบแน่นเป็นกระบี่ครึ่งเล่มอยู่ในมือของมู่หยุนชาน

มู่หยุนชาน เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถขึ้นรูปกระบี่ไปได้มากกว่านี้ เขาก็ยิ้มอย่างขมขื่น จากนั้นเขาเขวี้ยงกระบี่ออกไปหาหลูหมิงอย่างเชื่องช้า

หลูหมิงที่ในตอนแรกไม่ได้ใส่ใจอะไรเลยกับวิชากระบี่ที่มู่หยุนชานเอ่ยขึ้นว่ามันชื่อ กระบี่พิภพสังหาร

ด้วยระดับการบ่มเพาะของเขาที่สูงกว่ามู่หยุนชาน แถมความแข็งแกร่งโดยรวมในฐานะที่เขาเป็นอสูรนั้นก็มากกว่าอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ใส่ใจอะไรกับกระบี่ที่มู่หยุนชานกำลังจะใช้ เขาจึงรอให้มู่หยุนชานปลดปล่อยมันออกมาเพื่อที่เขาจะได้ทำลายมันทิ้งเพื่อสร้างความสิ้นหวังให้กับมู่หยุนชานอย่างต่อเนื่อง

แต่ว่าหลังจากที่มู่หยุนชานเหวี่ยงกระบี่มาหาเขาและเขาก็สัมผัสได้ถึงเจตจำนงแห่งการสังหารอันหนาแน่นที่มาจากทั้งกระบี่และสรรพสิ่งที่อยู่รอบกาย ซึ่งมันทำให้เขารู้แล้วว่าในตอนนี้ชีวิตของเขาแขวนอยู่บนเส้นด้ายไปเรียบร้อย

เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าในตอนนี้ทุกสรรพสิ่งที่อยู่รอบกายเขามันส่งเจตจำนงแห่งการสังหารมาหาเขาราวกับว่าเขาเป็นศัตรูของพวกมัน และพวกมันต้องการฆ่าเขา ความรู้สึกตอนนี้ที่เขาเผชิญมันคล้ายกับว่าเขาเป็นศัตรูของผืนพิภพ!

หากเป็นตามปกติ การที่ใครคนใดคนหนึ่งจะกลายเป็นศัตรูของผืนพิภพได้นั้น คนผู้นั้นจะต้องทำผิดต่อกฎสวรรค์ ซึ่งส่งผลให้สวรรค์และผืนพิภพต้องการลงทัณฑ์