พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 689

หลิงยี่เทียนสั่งคนของเขาเก็บกวาดสนามรบที่เต็มไปด้วยสมบัติและแหวนมิติจำนวนนับไม่ถ้วน ซึ่งสิ่งของเหล่านี้ยังคงอยู่ในสภาพสมบูรณ์ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ จากพลังแห่งกาลเวลาของเทพีสี่ฤดู

ในตอนนี้เขาเองเพิ่งได้เข้าใจว่าทำไมพ่อของเขาถึงได้ออกเดินทางไปโดยที่ไม่ได้กังวลอะไรมากนักกับความปลอดของเขาและคนอื่น ๆ ที่อยู่ในทะเลชางหมาง

ที่แท้หญิงสาวในยันต์สั่งสวรรค์ที่อยู่กับพวกเขามาตลอดเวลากลับกลายเป็นตัวตนที่น่ากลัวที่สุด ที่แม้แต่ทัพอสูรนับล้านยังถูกกวาดล้างไปได้ในพริบตา

แน่นอนว่าหลังจากศึกครั้งนี้ อาณาจักรจันทราของเขาจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นอีกหลายเท่าตัวเพราะสมบัติจากเหล่าอสูรนับล้านตน แถมยังมีสมบัติจากอสูรระดับอาวุโสอีกนับสิบ ซึ่งมันเป็นจำนวนที่มหาศาลซะจนที่แทบจะจินตนาการไม่ออก

แต่ถึงแม้ว่าหลิงยี่เทียนจะได้รับความมั่งคั่งเช่นนี้ เขาก็ยังคงรู้สึกเศร้าใจเพราะสิ่งเหล่านี้มันถูกแลกมาด้วยการหายไปของไพ่ตายที่แข็งแกร่งที่สุดในมือของเขา หญิงสาวในยันต์สั่งสวรรค์ มันจึงทำให้เขาไม่แน่ใจว่าทั้งหมดนี้มันคุ้มกันหรือเปล่า?

ในเวลาเดียวกัน คนบางกลุ่มที่เคยมองว่าหลิงยี่เทียน นั้นอ่อนแอเนื่องจากระดับการบ่มเพาะของเขาที่ยังคงต่ำเตี้ย ในตอนนี้คนเหล่านั้นไม่กล้าที่จะคิดเหมือนเดิมอีกแล้วเพราะพวกเขาไม่แน่ใจว่าหลิงยี่เทียนจะมีไพ่ลับที่น่ากลัวแบบนี้เหลืออีกหรือเปล่า

เฉินถิงฟางเป็นอีกคนหนึ่งที่ตัดสินใจอะไรได้บางอย่างในใจ นางคิดว่าหลังจากนี้นางจะรีบส่งข่าวของหลิงยี่เทียนไปให้กับตระกูลของนางให้เร็วที่สุด

จักรพรรดิเช่นหลิงยี่เทียนนั้นเป็นจักรพรรดิที่ตระกูลของนางควรจะใช้ทรัพยากรทุกอย่างสนับสนุนเขาให้เร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นหากปล่อยเวลานานไปจนอาณาจักรจันทราแข็งแกร่งขึ้นมากกว่านี้ ตระกูลของนางจะคงจะไม่มีที่ยืนข้างกายหลิงยี่เทียนแน่นอน

ส่วนทางด้านของ 3 อาณาจักรแห่งอาณาเขตนภา อาณาจักรอ้าวเทียน อาณาจักรมังกรทะยานและอาณาจักรนภาจรัสแสงต่างก็พากันเตรียมตัวอพยพออกจากอาณาเขตนภาไปหาที่ลงหลักปักฐานใหม่

ในเมื่อพวกเขาไม่อาจต่อต้านได้ ทางเลือกเดียวของพวกเขาก็คือการหลีกทางให้

พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น แม้แต่กองทัพอสูรอันแข็งแกร่งจำนวนนับล้านตนยังตายภายในพริบตา แล้วอาณาจักรของพวกเขาที่ยังแกร่งได้ไม่ถึง 1 ใน 10 ส่วนของกองทัพอสูรจะเอาอะไรไปต่อกรกับอาณาจักรจันทรา?

เมื่อคิดถึงคำถามนี้ขึ้นมา เต๋าดวงใจจักรพรรดิของหยูไท่ฉวน จักรพรรดิแห่งอาณาจักรมังกรทะยาน และซีเหมินเจี้ยง จักรพรรดิอาณาจักรอ้าวเทียน ก็กลายเป็นพังทลาย!

เต๋าดวงใจจักรพรรดิคือเต๋าที่ผู้บ่มเพาะจะต้องมีความมั่นใจในตัวเองตลอดเวลา และจะต้องไม่ถอยหนีให้กับผู้ใดทั้งสิ้น แต่แล้วในตอนนี้เมื่อพวกเขาต้องมาเผชิญหน้ากับอำนาจที่เหนือกว่าของอาณาจักรจันทราและหลิงยี่เทียน พวกเขาก็ไม่อาจมั่นใจอะไรได้อีกต่อไป

พวกเขาเริ่มครุ่นคิดจนตกผลึกว่าต่อให้พวกเขาหนีไปมันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น ถึงแม้ว่าซีเหมินเจี้ยงจะหนีหลับไปที่ยอดเขาหยกจักรพรรดิ หรือหยูไท่ฉวนจะหนีกลับไปที่ตำหนักมังกร แต่เมื่อไหร่ที่หลิงยี่เทียนแผ่ขยายอำนาจไปถึงพวกเขาก็ไม่มีปัญญาต่อต้านอยู่ดี

ในเมื่อพวกเขาไม่เห็นหนทางในอนาคตที่จะไปต่อ เต๋าดวงใจจักรพรรดิของพวกเขาจึงพังทลายลงในบัดดล

ไม่ใช่แค่จักรพรรดิทั้งสองจะรู้สึกหมดอาลัยตายอยาก แต่บรรดาข้าราชบริพารทั้งหลายของจักรพรรดิทั้งสองก็มีอาการที่ย่ำแย่ไม่ต่างไปจากจักรพรรดิของพวกเขา

พวกเขาคือเหล่าคนที่บ่มเพาะเต๋าสนับสนุนจักรพรรดิ ดังนั้นเมื่อเต๋าของจักรพรรดิของพวกเขาแตกสลาย เต๋าของพวกเขาเองจึงได้รับผลกระทบไปด้วย

หยูไท่ฉวนนั่งเหม่ออยู่บนบัลลังก์เป็นเวลานาน ก่อนที่เขาจะยิ้มอย่างขมขื่นและพูดขึ้นว่า “ช่างเถอะ ๆ อนาคตของข้ามันคงไม่มีอีกต่อไปแล้ว นับจากนี้พวกเจ้าควรจะไปเข้าร่วมรับใช้อาณาจักรจันทราซะ ที่นั่นมันคงจะมีโอกาสมากมายให้กับพวกเจ้าได้แสดงความสามารถอย่างเต็มที่ ขนาดอสูรกลืนสวรรค์ หลิงยี่เทียนยังสามารถเลี้ยงดูได้ ดังนั้นข้ามั่นใจว่าเขาก็คงจะเลี้ยงดูพวกเจ้าให้สุขสบายได้เช่นกัน”

ขุนนางผู้หนึ่งถามขึ้นด้วยสีหน้ากังวลทันที “ฝ่าบาท แล้วท่านล่ะ?”

“ข้าเหรอ? ในเมื่อชีวิตนี้ข้าไม่อาจบ่มเพาะเต๋าดวงใจจักรพรรดิได้อีกแล้ว อนาคตข้าก็คงเป็นได้แค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตไปวัน ๆ” หยูไท่ฉวนพูดขึ้นด้วยความขมขื่น “แต่แน่นอนว่าก่อนที่ข้าจะจากไป ข้าจำเป็นต้องพบกับหลิงยี่เทียนให้ได้ก่อนสักครั้ง ก่อนหน้านี้ข้ายังไม่เคยพบกับเขาอย่างเป็นทางการสักครั้ง ในครั้งนี้ข้าจะไปเยือนเขาด้วยตัวเอง!”