พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 714

เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่หนักแน่นและจริงจังขนาดนี้ของภรรยาตนเอง เย่ชางคงก็รู้แล้วว่ามู่หลงหยานจะต้องมั่นใจเป็นอย่างมากแน่นอนว่าเรื่องทุกอย่างหลิงตู้ฉิงจะต้องสะสางปัญหาได้

ดังนั้นเมื่อเย่ชางคงตัดสินใจได้ เขาจึงพูดกับหยูหงเว่ยว่า “พี่หยู ท่านอย่าเพิ่งเบี่ยงประเด็นไปที่ลูกเขยของข้า ในฐานะที่ท่านเป็นผู้อาวุโสคุมกฎของสำนักและไอ้เจ้ากู่ตงฉิง ผู้นี้ก็เป็นผู้เชี่ยวชาญที่ตระกูลของท่านเชิญมา ดังนั้นอันดับแรกท่านควรจะให้คำอธิบายกับทุกคนให้ชัดเจนว่า จู่ ๆ เขาดันกลายเป็นคนของตำหนักดับเซียนได้ยังไง ส่วนเรื่องปล่อยตัวของกู่ตงฉิงไปนั้นไม่ว่าจะยังไงข้าก็คงทำแบบนั้นไม่ได้ ข้าไม่สนว่ากู่ตงฉิงผู้นี้มันจะเป็นใครมาจากที่ไหน ในเมื่อมันกล้าที่จะเข้ามากระทำเรื่องอุกอาจภายในสำนักของข้า ข้าจะไม่ยอมปล่อยให้มันลอยนวลไปง่าย ๆ ได้แน่นอน!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยูหงเว่ยแสดงสีหน้ากระอักกระอ่วนอยู่สักพัก จากนั้นเขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนลงว่า “เอ่อ…ท่านเจ้าสำนัก ท่านเองก็น่ารู้จักข้าดีว่าข้าไม่มีวันที่จะไปมีความเกี่ยวข้องกับตำหนักดับเซียนแน่นอน ท่านน่าจะรู้ว่าท่านลุงของข้าคนหนึ่งก็ตายลงด้วยน้ำมือของพวกตำหนักดับเซียนด้วยซ้ำ แต่วันนี้ที่ข้าคิดว่าพวกเราควรปล่อยกู่ตงฉิงไปก็เพราะข้าคำนึงถึงความปลอดภัยของคนสำนักเราเป็นหลักก็เท่านั้นเอง”

เมื่อหยูหงเว่ยพูดจบ นอกจากคนของตระกูลเย่ บรรดาผู้คนของสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์หลายคนก็เริ่มส่งเสียงสนับสนุนความคิดของหยูหงเว่ย เนื่องจากพวกเขาใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบสุขมาเป็นเวลานานจนทำให้ความคิดของพวกเขาเปลี่ยนไปกลายเป็นรักตัวกลัวตาย ดังนั้นมันจึงไม่มีใครอยากจะเสี่ยงชีวิตกับการตกเป็นเป้าหมายของตำหนักดับเซียนในอนาคต

“ข้ารู้สึกว่าที่ผู้อาวุโสหยูพูดมานั้นมีเหตุผลทั้งหมด ถึงแม้ว่ากู่ตงฉิงจะสังหารคนในสำนักของเราก็จริง แต่เขาเป้าหมายของเขานั้นคือหลิงตู้ฉิง ซึ่งเขาเองก็ไม่ใช่ศิษย์สำนักของเราสักหน่อย ดังนั้นทำไมพวกเราทั้งสำนักจะต้องเอาตัวเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของพวกเราด้วยแบบนี้กัน?” ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตราชันผู้หนึ่งพูดขึ้น

เย่ชางคงมองไปที่หลิงตู้ฉิง และถามว่า “แล้วเจ้าล่ะจะเอายังไงต่อ?”

เมื่อเผชิญกับการทัดทานจากผู้คนมากมายขนาดนี้ เย่ชางคงเองก็รู้สึกจนปัญญาเหมือนกัน แต่เมื่อเขาเห็นว่าภรรยาของเขาย้ำนักย้ำหนาว่าเขาต้องสนับสนุนหลิงตู้ฉิงเพียงเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงส่งลูกต่อให้หลิงตู้ฉิงเป็นคนพูดออกมาต่อหน้าทุกคนเลยว่าเขาจะเอายังไงต่อไปกันแน่

ทางด้านของหลิงตู้ฉิงก็จ้องเขม็งไปที่กู่ตงฉิงอย่างไม่วางตา พลางฟังคำพูดของบรรดาผู้คนของสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ไปด้วย

สิ่งหนึ่งที่เขาแน่ใจคือ ไม่ว่าจะยังไงเขาก็ไม่มีวันปล่อยให้กู่ตงฉิงหลุดมือไปแน่นอน

แต่เมื่อเขาเห็นว่ามีคนจำนวนมากต่อต้านการตัดสินใจของเย่ชางคงแบบนี้ หลิงตู้ฉิงเองก็รู้สึกเหนื่อยใจเหมือนกัน

หากสถานการณ์มันยังคงเป็นแบบนี้ต่อไป ตำแหน่งเจ้าสำนักของเย่ชางคงคงได้หลุดลอยไปเป็นของคนอื่นอย่างแน่นอน ซึ่งมันจะเป็นปัญหาเป็นอย่างมากในอนาคตหากเขาจะเรียกใช้สำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ให้ทำงานให้ และมันก็คงจะเป็นเรื่องที่น่ากระอักกระอ่วนเป็นอย่างมากเมื่อถึงเวลาที่เขาต้องเผชิญกับคำถามของเย่ชิงเฉิงว่า ทำไมพ่อของนางถึงได้โดนปลดจากการเป็นเจ้าสำนัก

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลิงตู้ฉิงก็พูดกับกู่ตงฉิงว่า “รับการโจมตีของข้าให้ได้ 1 กระบวนท่า หากเจ้ารอดข้าจะปล่อยเจ้าไป”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของหลิงตู้ฉิง บรรดาผู้คนของสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ต่างก็พากันโล่งใจ

ในสายตาของพวกเขาการที่หลิงตู้ฉิงยื่นข้อเสนอไปแบบนี้มันก็เหมือนการประนีประนอมไม่ให้ทุกฝ่ายเสียหน้า

ไม่ว่าจะยังไงทุกคนก็ไม่เชื่อว่า หลิงตู้ฉิงที่มีระดับการบ่มเพาะอยู่ที่ขอบเขตนภาจะสามารถฆ่าผู้เชี่ยวชาญระดับนภาครามได้ใน 1 กระบวนท่าแน่นอน

ในทางกลับกัน มู่หลงหยานกลับหัวเราะเยาะเย้ยอยู่ในใจ ในมือของหลิงตู้ฉิงตอนนี้มีกิ่งไม้ที่ได้มาจากต้นเทวะศาสตราที่สามารถสยบอสูรขอบเขตมหาจักรพรรดิได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญระดับนภาครามเช่นกู่ตงฉิงจะรอดตายไปได้ยังไง?

ทางด้านของกู่ตงฉิง เมื่อได้ยินข้อเสนอนี้เขาก็รีบพูดขึ้นทันที “ให้นังผู้หญิงนั่นออกจากร่างของเจ้าก่อน ไม่อย่างนั้นข้าจะถือว่าเจ้าไม่ซื่อสัตย์ต่อคำพูดของเจ้า!”

ในตอนนี้ทุกคนต่างรู้ดีว่าหมิงยู่ได้เข้าไปอยู่ในร่างของหลิงตู้ฉิงเรียบร้อยแล้ว และนางก็สามารถเกื้อหนุนระดับการบ่มเพาะของหลิงตู้ฉิงให้กลายเป็นระดับนภาครามได้ และเมื่อบวกกับความสามารถของหลิงตู้ฉิงที่สุดแสนจะพิสดาร ต่อให้เป็นคนที่โง่ที่สุดก็เดาได้ว่ากู่ตงฉิงคงจะไม่สามารถรับมือได้กับการโจมตีของหลิงตู้ฉิงที่อยู่ในระดับนภาครามได้อย่างแน่นอน