พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 718

ตัดสินจากการกระทำของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจงใจที่จะฆ่าหยูปิงไปพร้อม ๆ กับหลิงตู้ฉิง และแน่นอนว่าเซียงกวนก็อยู่ในระยะการโจมตีของเขาด้วยเช่นกัน

หลิงตู้ฉิงยิ้มอย่างพึงพอใจ และตะโกนว่า “ข้ารอเจ้าอยู่ตั้งนานแล้ว!”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงก็เขวี้ยงง้าวเทวะพินาศจำลองเข้าไปปะทะกับการโจมตีของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิในทันที ส่งผลให้เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องไปทั่วทั้งสำนัก

ส่วนทางด้านนั้นเซียงกวนที่เตรียมพร้อมอยู่แล้ว เพราะรู้ว่าเขาและหลิงตู้ฉิงจะต้องถูกโจมตีแน่นอนก็ทำหน้าที่ดูดซับแรงระเบิดจากการปะทะ ทำให้พวกเขาทั้งคู่รวมไปถึงหยูปิงไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร

ในความเป็นจริง หลิงตู้ฉิงรู้ดีว่าเขาและเซียงกวนไม่มีอำนาจพอจะคลายผนึกของพวกสมาชิกตำหนักดับเซียนได้แน่นอน สิ่งที่เขาพูดกับเซียงกวนไปนั้นมันเป็นแค่การแสดงเพื่อล่อให้เป้าหมายของเขามาติดกับดัก

“น้องหยูห้าวหลง ข้าไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเจ้าถึงยอมไปเข้าร่วมกับตำหนักดับเซียน แบบนี้?” เซียงกวนถามขึ้นด้วยสีหน้าผิดหวัง

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิที่เพิ่งลงมือไปที่ชื่อหยูห้าวหลง ตอบกลับด้วยสีหน้าเดือดดาลว่า “อย่างข้าเนี่ยนะเข้าร่วมกับตำหนักดับเซียน? ข้าแค่ต้องการสังหารไอ้เด็กตระกูลหยูของข้าที่เข้าร่วมกับตำหนักดับเซียน เพื่อป้องกันไม่ให้มันเอาความลับของสำนักเราไปส่งต่อให้กับตำหนักดับเซียนรู้ก็เท่านั้น!”

หลิงตู้ฉิงไม่ได้สนใจในคำแก้ตัวของหยูห้าวหลงเลยแม้แต่น้อย เขาถามสวนไปทันที “เจ้ามีตำแหน่งเป็นอะไรในตำหนักดับเซียน? เทพมรณะ หรือ ผู้พิพากษา? แต่ข้าคิดว่าด้วยความแข็งแกร่งของเจ้าที่อยู่ในขอบเขตมหาจักรพรรดิ ต่อให้เจ้าเป็นผู้พิพากษา เจ้าก็น่าจะเป็นผู้พิพากษาอันดับต้น ๆ ใช่ไหม?”

หยูห้าวหลงตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ข้าเป็นถึงบรรพบุรุษของสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ ทำไมข้าจะต้องไปเข้าร่วมกับตำหนักดับเซียนให้ชีวิตของข้ายุ่งยากด้วยกัน ไร้เหตุผลสิ้นดี!”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวและพูดว่า “ช่างเถอะ ๆ ต่อให้เจ้าจะยอมรับหรือไม่ยอมรับว่าเป็นคนของตำหนักดับเซียนรึเปล่า แต่ไม่ว่าจะยังไงวันนี้ข้าก็จะฆ่าเจ้าอยู่ดี!”

หยูห้าวหลงหัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า น่าขำสิ้นดี! เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแบบเจ้าเนี่ยนะที่จะฆ่าข้า? ถ้าไม่มีอาวุธแปลก ๆ นั่นในมือ ต่อให้ข้ายืนอยู่เฉย ๆ เจ้าก็ไม่มีวันทำอะไรข้าได้และอย่าลืมว่าในมือของข้าก็มีอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นอย่าได้มาทำตัวโอหังต่อหน้าข้าแบบนี้ มันไม่มีประโยชน์หรอก!”

ถึงแม้ว่าหยูห้าวหลงจะพูดออกไปแบบนี้ แต่ในใจของเขากลับรู้สึกหวาดหวั่น เนื่องจากเขาอาวุธในมือของหลิงตู้ฉิงมันแปลกประหลาดเกินไปจนทำให้เขาไม่แน่ใจว่าจะรับมือกับมันได้ไหม

ในตอนแรกเขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจอยากจะลงมือแบบนี้สักเท่าไหร่ เพราะเขารู้ดีว่าหากเขาลงมือเมื่อไหร่ ตัวตนของเขาจะต้องถูกเปิดเผยแน่นอน

แต่ในท้ายที่สุดสถานการณ์ทุกอย่างมันกลับบานปลายจนทำให้เขาไม่มีทางเลือกและต้องลงมือจนได้

ตัวของเขาเองนั้นเพิ่งจะได้รับการแต่งตั้งเป็นเทพมรณะของตำหนักดับเซียนได้ไม่นาน เขาจึงยังไม่รู้ความลับของตำหนักดับเซียนมากมายนัก ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินว่าหลิงตู้ฉิงสามารถคลายผนึกของหยูปิงได้ แถมหลิงตู้ฉิงยังสามารถมองออกว่าใครเป็นคนของตำหนักดับเซียนได้อีกต่างหาก เขาจึงเข้าใจว่าหลิงตู้ฉิงจะต้องเค้นความลับได้จากหยูปิงแน่นอน

หากหยูปิงถูกตรวจค้นดวงวิญญาณ ถึงแม้ว่าความลับของเขาจะถูกเปิดเผยมันก็ไม่เป็นไร แต่สิ่งที่เขายอมไม่ได้และกังวลก็คือความลับของตำหนักดับเซียนมันจะรั่วไหลออกไป

ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกและต้องลงมือแบบนี้ ซึ่งมันน่าเสียดายที่เมื่อเขาลงมือไปแล้วมันกลับกลายเป็นไม่ได้ผล

หลิงตู้ฉิงเรียกง้าวเทวะพินาศจำลองให้กลับมาอยู่ในมือ จากนั้นเขาพูดว่า “ต่อให้เจ้าจะเป็นคนของตำหนักดับเซียน แต่ข้าก็ยังจะให้โอกาสเจ้า หากเจ้ายอมรับมาซะดี ๆ ว่าเจ้ามีตำแหน่งอะไรในตำหนักดับเซียน ข้าสัญญาว่าข้าจะทำให้เจ้าตายแบบไม่ทรมานโดยที่เจ้ายังสามารถกลับไปเกิดใหม่ได้”

“ไร้สาระ!” หยูห้าวหลงตะคอกกลับ “ข้าบอกไปแล้วไงว่าข้าไม่ใช่คนของตำหนักดับเซียน เจ้ามีหลักฐานอะไรถึงได้มากล่าวหาข้าแบบนี้?”