พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 759

สาเหตุที่อุลบาสามารถบินเข้าประชิดตัวโม่หยุนได้อย่างง่ายดายก็เพราะ หลิงตู้ฉิงได้ถ่ายทอดส่วนหนึ่งของเคล็ดวิชาพเนจรไร้จำกัดให้กับอุลบา

และถึงแม้ว่าหลิงตู้ฉิงจะไม่ได้ถ่ายทอดให้ทั้งหมด แต่แค่เพียงส่วนหนึ่งมันก็ทำให้ความเร็วของอุลบานั้นเหนือกว่าผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ได้อย่างสบาย ๆ

ดังนั้นด้วยเงื่อนไขนี้ อุลบาจึงใช้เวลาเพียงชั่วอึดใจเดียวในการบินไล่ทันโม่หยุนอีกรอบ และรอบนี้อุลบาก็ปล่อยหมัดใส่ปีกซ้ายของโม่หยุนจนทะลุเป็นรูเท่ากับหัวคน

“เป็นไง? ทำไมไม่ปากดีเหมือนเมื่อกี้ล่ะ?” อุลบาเยาะเย้ย “ข้าอยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าข้าหักปีกหักขาเจ้าจนหนีไม่ได้แล้วโยนเจ้าลงไปกลางฝูงชน มันจะใช้เวลาสักกี่ก้านธูปกันเจ้าถึงจะถูกฝูงชนแย่งเหรียญตราไปจนหมด อ๋อ และเมื่อถึงเวลานั้นข้าก็อยากรู้อีกเหมือนกันว่าบรรพบุรุษของเจ้าจะทำหน้ายังไง ถ้าเขาจำเป็นต้องตัดสินให้เจ้าออกจากการคัดเลือกไปตั้งแต่รอบแรก!”

เมื่อเห็นสภาพของโม่หยุนที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ไม่อาจตอบโต้อะไรเขาได้ ความโกรธที่เคยสุมอยู่ในใจของอุลบาก็ค่อย ๆ ลดลง เนื่องจากในอดีตโม่หยุนเคยรังแกเขาเพราะว่าเขาบินไม่ได้ แต่ตอนนี้เขาสามารถเอาคืนได้แล้ว

โม่หยุนที่รู้ว่าต่อให้เขาจะหนีต่อไปอีกมันก็ไร้ประโยชน์ เขาจึงตะโกนออกไปด้วยสีหน้าน่าเกลียดว่า “ข้าขอยอมแพ้!”

จากนั้นเขาก็เขวี้ยงเหรียญตราให้กับอุลบา และรีบบินจากไปด้วยความรู้สึกทั้งแค้นทั้งอับอายและทั้งหดหู่ เพราะมันเป็นเขาเองที่เดินเข้ามาหาอุลบาก่อนแต่แล้วมันกลับเป็นเขาเองที่พ่ายแพ้อย่างน่าอดสู

เมื่ออุลบาได้รับเหรียญตราของโม่หยุนมาแล้ว เขาก็ส่งเสียงหัวเราะเยาะเย้ยดังลั่นไล่หลังโม่หยุน จากนั้นเขาก็พุ่งไปท้าโอ๊คที่กำลังยืนอ้าปากค้างใกล้ ๆ ทันที

“ไอ้สาระเลวโอ๊ค ข้าขอท้าเจ้า!”

ทางด้านของโม่หยุนก็รีบหนีไปยืนอยู่ตรงกลางกลุ่มคนของเขา เพื่อให้คนของเขาคอยปกป้องในระหว่างที่เขากำลังใช้โอสถรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเอง

แน่นอนว่าโม่หยุนจำเป็นต้องรีบรักษาอาการบาดเจ็บให้เร็วที่สุด เพราะเขาจำเป็นต้องรีบหนีไปจากจุดนี้ ไม่เช่นนั้นเมื่ออุลบาจัดการกับโอ๊คเสร็จเมื่อไหร่ เขาจะต้องโดนอุลบาท้าสู้ต่อแน่นอน

ในอีกด้านหนึ่งแค่เวลาผ่านไปเพียงครู่เดียว โอ๊คก็โดนหมัดของอุลบาอัดเข้ามาที่กลางลำตัวเต็ม ๆ จนลอยละลิ่วและกระอักเลือดออกมาคำโต

เมื่อโอ๊คเห็นว่าถ้ามันสู้ต่อไปมันจะต้องบาดเจ็บหนักมากกว่านี้ มันก็รีบขอยอมแพ้และโยนเหรียญตราให้กับอุลบา ซึ่งอุลบาเมื่อได้รับเหรียญตราเขาก็รีบกวาดตามองรอบ ๆ หาโม่หยุนทันที เพื่อที่เขาจะได้อัดโม่หยุนอีกรอบระบายแค้น

แต่น่าเสียดายที่ในตอนนี้โม่หยุนและกลุ่มของเขาได้หายไปจากจุดเดิมเรียบร้อยแล้ว และเมื่ออุลบารู้ว่าการตามหามันจะเป็นการเสียเวลาซะเปล่า เขาจึงกวาดตาหาผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ แทน

ในระหว่างที่อุลบากำลังกวาดตาค้นหา สายตาของเขาก็ไปสะดุดกับภาพของเจียงหวงที่เพิ่งโดนผู้เชี่ยวชาญมนุษย์คนหนึ่งที่ใช้อาวุธเป็นดาบคู่ ตัดรากของนางออกไปจำนวนมาก

“ยอมแพ้ซะไม่อย่างนั้นครั้งต่อไปที่ข้าเหวี่ยงดาบมันจะเป็นหัวของเจ้าที่ถูกตัด!” ผู้เชี่ยวชาญเผ่ามนุษย์พูดขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา

เจียงหวงเมื่อได้ยินที่อุลบาถาม นางก็ได้แต่ก่นด่าในใจ ‘รากของข้าโดนตัดไปขนาดนี้ ข้าคงสบายดีไม่ได้หรอกจริงไหมเจ้าทึ่มเอ้ย!’