เหมิงชิวปิงไม่อยากจะเชื่อว่านางถูกอุลบาทำร้ายด้วยทักษะของเผ่านางเอง ซึ่งมันพิสูจน์ได้อย่างหนึ่งว่าอุลบานั้นมีพลังจิตที่เหนือกว่านาง
ตั้งแต่บรรพกาล เผ่าวิญญาณอเวจีของนางนั้นคือเผ่าที่มีพลังจิตแข็งแกร่งที่สุด และไม่มีเผ่าพันธุ์ไหนที่จะสามารถใช้ทักษะทางพลังจิตได้แบบเผ่าของนาง
แต่ในขณะนี้นางกลับถูกคนของเผ่าอื่นเอาชนะได้ด้วยทักษะของเผ่านางเอง แบบนี้นางจะยอมรับได้ยังไง?
มีหลายคำถามมากมายที่ค้างคาอยู่ในใจ แต่มีสิ่งหนึ่งที่นางมั่นใจแน่นอนก็คือ การโจมตีของอุลบานั้นไม่เพียงแต่มันจะเป็นทักษะของเผ่านาง แต่กลิ่นอายของพลังจิตอุลบามันยังเหมือนกับคนที่มีสายเลือดเดียวกันกับนางอีกต่างหาก!
เหมิงชิวปิงจ้องอุลบาเขม็งด้วยสายตาเย็นชา และถามว่า “เจ้าเป็นใครกัน? เจ้าไม่ใช่อุลบาแน่นอน! อุลบาไม่มีวันใช้ทักษะแบบเจ้าได้ และที่สำคัญอุลบาไม่สามารถบ่มเพาะได้ด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่เจ้าจะสามารถบ่มเพาะได้ แต่เจ้ากลับใช้ทักษะพลังจิตของเผ่าวิญญาณอเวจีได้อีกต่างหาก! ปีศาจตนไหนกันที่กล้ายึดร่างอุลบาเพื่อเข้าร่วมการทดสอบเช่นนี้!?”
อันที่จริงเหมิงชิวปิงต้องการอาศัยช่วงเวลาที่อุลบาคิดคำตอบให้กับนาง เพื่อที่นางจะได้กินโอสถรักษาอาการบาดเจ็บ ตอนนี้การต่อสู้มันยังไม่ถือว่าสิ้นสุด ดังนั้นถึงแม้ว่าความหวังที่นางจะชนะได้มันเหลือน้อยเต็มทน แต่นางก็ยังอยากจะลองดูอีกครั้ง
ทางด้านของอุลบาก็ตกตะลึงไปเหมือนกัน เขาไม่คิดว่าหนามพลังจิตของเขาจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ แต่เมื่อเขาได้ยินเหมิงชิวปิงพูดขึ้น เขาก็คืนสติจากอาการตกตะลึง และตอบกลับไปว่า “ข้าบอกไปแล้วไงว่าเดี๋ยวเจ้าก็รู้เอง แต่ที่รู้ ๆ ในตอนนี้คือเจ้าสู้ข้าไม่หรอก จงยอมแพ้ซะ!”
“บอกข้าก่อนว่าทำไมเจ้าถึงสามารถใช้ทักษะของเผ่าข้าได้?” เหมิงชิวปิงถามขึ้นเพื่อพยายามถ่วงเวลา
อุลบาส่ายหัวและตอบกลับด้วยสีหน้าที่เริ่มหมดความอดทน “ถ้าเจ้ายังไม่ยอมแพ้ งั้นข้าจะโจมตีเจ้าต่อแล้วนะ!”
ยังมีคู่ต่อสู้อีกตั้ง 98 คนที่เขาต้องสู้ด้วย ดังนั้นเขาจะยังไม่ยอมเผยความลับร่างกายของเขาตอนนี้เด็ดขาด โดยเฉพาะที่เขาจะต้องไปเจอต้วนไคเพื่อล้างแค้นให้กับเจียงหวง
เมื่อเห็นว่าเหมิงชิวปิงไม่ยอมแพ้สักที อุลบาจึงเริ่มใช้พลังจิตสร้างหนามแหลมขึ้นมาอีกรอบ
เหมิงชิวปิงเมื่อรู้ว่าแผนการถ่วงเวลาของนางไม่ได้ผล นางจึงจำใจยอมแพ้ด้วยสีหน้าน่าเกลียดและพูดว่า “ข้ายอมแพ้เจ้าก็ได้! เอาไว้หลังจากที่ข้ากับเจ้าเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้แล้ว ข้าจะค่อย ๆ ศึกษาเจ้าให้เข้าใจให้ได้!”
นางไม่ยอมให้อุลบาโจมตีนางจนบาดเจ็บเพิ่มขึ้นแน่นอน เพราะไม่อย่างนั้นการต่อสู้ของนางอีก 98 รอบจะลำบากมากกว่าเดิมเป็นอย่างมาก
หลังจากเหมิงชิวปิงยอมแพ้แล้ว อุลบาก็ไม่สนใจนางอีก เขารีบพุ่งไปหาผู้เข้าคัดเลือกอีกคนที่กำลังยืนว่างอยู่และท้าสู้ในทันที
หลิงตู้ฉิงที่มองอยู่จากด้านล่างเวทีก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจและพูดว่า “ไอ้เจ้าเด็กนี่ หลังจากนี้ข้าคงต้องส่งเขาเข้าไปอยู่ในสนามรบสักหน่อยเพื่อให้เขาแข็งแกร่งมากขึ้นกว่านี้ ตอนนี้เขาใช้แต่สัญชาตญาณในการต่อสู้อย่างเดียวโดยไม่มีกลอุบายหรือการพลิกแพลงอะไรเลย หากเป็นแบบนี้ต่อไปในอนาคตเขาจะต้องลำบากแน่นอน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)