พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 766

เมื่อทุกคนเห็นว่าผู้ดูแลการคัดเลือกเข้าข้างทายาทของตัวเองเช่นนี้ พวกเขาต่างก็แสดงสีหน้ารังเกียจ

แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกไม่ชอบใจ แต่นี่มันไม่ใช่ปัญหาที่เกี่ยวกับพวกเขา ดังนั้นจึงไม่มีใครโต้แย้งอะไรออกไป

โดยเฉพาะเผ่าวิญญาณอเวจียิ่งแล้วใหญ่ เพราะถ้าหากสิทธิ์ของอุลบาถูกเพิกถอน เหมิงชิวปิงที่อยู่อันดับสองจะกลายเป็นอันดับหนึ่งทันที และนางจะได้กลายเป็นทูตศักดิ์สิทธิ์ไปโดยปริยาย

ในทางกลับกัน ด้านของสำนักเงามายาเมื่อพวกเขาได้ยินคำตัดสินแบบนี้พวกเขาต่างก็รู้สึกตกตะลึง

พวกเขานึกไม่ถึงเลยว่าทั้งตาแก่และเด็กเผ่าปีศาจสวรรค์จะใช้วิธีหน้าไม่อายขนาดนี้ในการตัดสิทธิ์คนของพวกเขา

จากนั้นอาการตกตะลึงของพวกเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นอารมณ์เดือดดาล

“นี่พวกเจ้าเผ่าปีศาจสวรรค์ไม่หน้าหนาเกินไปหน่อยหรือยังไง!? เจ้าตัดสิทธิ์คนของพวกเราเพราะว่าเขาแปลกประหลาดกว่าคนอื่น ๆ แบบนี้ได้ยังไงกัน? ที่นี่มันคือเขตแดนอุดรทมิฬที่มีแต่เผ่าแปลกประหลาดมากมาย ดังนั้นการที่ร่างกายคนของพวกเราแปลกแบบนี้มันแปลกแยกตรงไหน?” ผู้อาวุโสสำนักเงามายาตะโกนขึ้นด้วยสีหน้าเดือดดาล

ผู้ดูแลการคัดเลือกตอบกลับด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ในฐานะที่ข้าเป็นผู้ดูแลการคัดเลือกเข้าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นข้ามีภาระหน้าที่ที่จะต้องป้องกันภัยร้ายที่อาจเกิดขึ้นกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ด้วย! ที่มาที่ไปของความสามารถอุลบานั้นไม่ชัดเจนเป็นอย่างมาก ซึ่งตัวตนเขาอาจจะเป็นภัยร้ายต่อดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ ดังนั้นข้ายังคงอนุญาตให้เขาเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาด อย่างน้อย ๆ ก็หลังจากที่พวกข้าต้องตรวจสอบให้แน่ใจแล้วว่าเขาไม่มีความเกี่ยวข้องกับพวกอสูรจริง ๆ จากนั้นพวกข้าอาจจะให้โอกาสเขาได้เข้ารับการคัดเลือกในรอบหน้า”

สิ่งที่เขาหมายถึงก็คือ ไม่ว่าจะยังไงรอบนี้อุลบาจะไม่มีสิทธิ์ได้เข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แน่นอน

ในความเป็นจริงแล้ว เขาเองก็เป็นผู้ที่อาศัยอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเขาเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าอันที่จริงไม่มีสิ่งใดที่สามารถคุกคามดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้แน่นอน เนื่องจากผู้ปกครองดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่ใช่ตัวตนที่ใครสามารถเทียบได้

แต่ในเมื่อเรื่องราวดำเนินมาถึงขนาดนี้แล้ว และเขาก็อยากจะให้โม่หยุนได้สิทธิ์เข้าไปด้านในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเขาจึงต้องเล่นประเด็นที่อุลบานั้นอาจจะเป็นภัยร้ายถึงแม้ว่ามันจะไม่สมเหตุสมผลกับความเป็นจริงก็ตาม

ส่วนความกังวลในประเด็นเรื่องที่ผู้ปกครองดินแดนศักดิ์สิทธิ์จะรู้เรื่องที่เขาอ้างแบบนี้หรือเปล่านั้น เขาไม่กังวลเลยแม้แต่น้อยเพราะเขารู้ดีว่าผู้ปกครองไม่มาสนใจอะไรกับงานการคัดเลือกเล็ก ๆ แบบนี้แน่นอน…ไอลีนโนเวล

ดังนั้นต่อให้เขาจะเพิกถอนสิทธิ์ของอุลบา และพาโม่หยุนเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แทน เขาแน่ใจว่าเขาน่าจะรอดตัวไปได้

ส่วนปัญหาที่ด้านนอกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เขาก็ไม่กังวลเท่าไหร่เพราะสำนักเงามายานั้นไม่ใช่สำนักที่แข็งแกร่งมากมายอะไรนัก โดยเฉพาะถ้าเทียบกับเผ่าปีศาจสวรรค์อย่างพวกเขานั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง ดังนั้นต่อให้เขาจะทำแบบนี้เขาก็ไม่กลัวที่จะถูกล้างแค้นโดยสำนักเงามายาเลย

นี่คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงพุ่งเป้ามาที่อุลบา และไม่เลือกคนอื่น ๆ ที่มีเผ่าของตัวเองคอยหนุนหลังทั้งหมด

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้อาวุโสสำนักเงามายายิ่งรู้สึกเดือดดาลมากเข้าไปใหญ่ “นี่เจ้ากล่าวหาคนของพวกเราโดยไม่มีหลักฐาน แถมยังตัดสิทธิ์ของอุลบาออกแบบหน้าด้าน ๆ ในทันทีแบบนี้ ถ้าหากองค์เหนือหัวรู้เข้า เขาจะต้องลงโทษเจ้าอย่างแน่นอน!”

ในเวลานี้ หลิงตู้ฉิงเองก็เริ่มที่จะรู้สึกโมโหขึ้นบ้างแล้วเช่นกัน

ทุกอย่างกำลังจะเป็นไปตามแผนของเขาอย่างสวยงามอยู่แล้ว แต่ไอ้เวรปีศาจสวรรค์ตนนี้กลับมาขัดขวางแผนการของเขาโดยการเพิกถอนสิทธิ์การเข้าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของอุลบาง่าย ๆ ซะงั้น?

แน่นอนว่าเมื่อไหร่ที่ผู้ปกครองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปรากฏกาย ในตอนนั้นเขาถึงจะออกมาเจอนางอีกที

เมื่อผู้ดูแลการคัดเลือกได้ยินเช่นนี้ เขาก็อดทนไม่ไหวอีกแล้วและปล่อยฝ่ามือใส่หลิงตู้ฉิงในทันที พร้อมกับตะโกนด้วยความเดือดดาลว่า “ในเมื่อเจ้าปากดีนัก งั้นข้าจะส่งเจ้าไปลงนรกเดี๋ยวนี้!”

หมิงยู่ที่เตรียมพร้อมอยู่แล้ว นางรีบพุ่งเข้าไปรวมร่างกับหลิงตู้ฉิงทันทีโดยที่ไม่จำเป็นต้องให้หลิงตู้ฉิงสั่ง

ทางด้านของหลิงตู้ฉิง เมื่อได้พลังเกื้อหนุนจากหมิงยู่แล้ว เขาจึงใช้พนเจรไร้จำกัดหลบฝ่ามือของผู้ดูแลการคัดเลือกและไปปรากฏตัวตรงหน้า จากนั้นเขาเหวี่ยงง้าวเทวะพินาศจำลองผ่าร่างผู้ดูแลการคัดเลือกและทำลายวิญญาณไปพร้อม ๆ กันภายในพริบตา

“แค่ทาสรับใช้ตัวกระจ้อยริอาจมาเบ่งต่อหน้าข้างั้นเหรอ?” หลิงตู้ฉิงเย้ยหยัน “เอาล่ะ ต่อไปก็เจ้าแล้วไอ้เด็กเวร หากเจ้าตายไปบนเวทีก็จะเหลือคนแค่ 10 คน!”

แต่แล้วก่อนที่หลิงตู้ฉิงจะทันได้ฆ่าโม่หยุน เสียงอันเย็นยะเยือกก็ดังขึ้นว่า “เจ้าเป็นใครกัน? ทำไมต้องสังหารผู้ชายของข้า?”

หลิงตู้ฉิง เมื่อได้ยินเสียงนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าหดหู่

ส่วนที่ด้านล่างเวที มี่ไลเองก็อดไม่ได้ที่จะเอามือกุมขมับตัวเองด้วยสีหน้าจนใจ!