พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 775

ในทันทีที่หลิงตู้ฉิงใช้เขตแดนประกาศิต ร่างของเหล่ายักษ์ดินก็สลายตัวกลายเป็นกองดินในทันที

หลิงตู้ฉิงพุ่งตัวไปที่กองดินที่อยู่ไม่ไกลและเหวี่ยงเสยง้าวเทวะพินาศลงไปที่กองดิน ส่งผลให้ร่างของลิงดินสีเหลืองกระเด็นออกมาจากกองดินหล่นลงตรงหน้าของเขา

“เป็นไงล่ะ? ทีนี้รู้แล้วรึยังว่าข้าสามารถฆ่าเจ้าได้ง่ายขนาดไหน?” หลิงตู้ฉิงถามขึ้นด้วยสีหน้าเย้ยหยัน “เมื่อเจ้าไม่มีพลังธาตุดินเกื้อหนุนแล้ว การฆ่าเจ้ามันก็ง่ายซะยิ่งกว่าดีดนิ้วสำหรับข้า นี่ถ้าไม่ใช่เพราะข้าเห็นว่าเจ้าไม่มีจิตมุ่งร้ายอยากสังหารข้าตั้งแต่ต้น ข้าก็คงจะไม่ยืนคุยกับเจ้าอยู่แบบนี้หรอก”

ภูตดินไม่ตอบอะไรหลิงตู้ฉิงทั้งนั้น มันเอาแต่ยืนจ้องหน้าหลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าตกตะลึง

เมื่อครู่มันรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าจู่ ๆ พลังธาตุดินที่เคยเกื้อหนุนมันนั้นหายไปจนหมด ซึ่งแม้แต่ตอนนี้ก็เช่นกัน

และเมื่อไม่มีพลังธาตุดินเกื้อหนุน แม้แต่การที่มันจะหนีออกไปจากที่นี่มันก็ยังทำไม่ได้ด้วยซ้ำไม่ต้องพูดถึงการสู้กับหลิงตู้ฉิง

ในเวลาเดียวกัน เหล่ายักษ์ดินที่อยู่นอกรัศมี 300 เมตรจากหลิงตู้ฉิงก็รีบวิ่งเข้ามา และหยุดลงก่อนถึงตัวหลิงตู้ฉิง 300 เมตรด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เพราะพวกมันสัมผัสได้ว่าหากพวกมันก้าวเข้าไปใกล้กว่านี้ พวกมันจะไม่มีพลังธาตุดินให้ใช้ในทันที

เหล่ายักษ์ดินที่เหลือต่างตะโกนขึ้นด้วยน้ำเสียงเดือดดาลว่า “นี่เจ้ากำลังจะทำอะไร!?”

“ข้าบอกกับพวกเจ้าไปอย่างชัดเจนแล้วไงว่าข้าจะยืมใช้พลังธาตุดินของพวกเจ้าเพื่อมาบ่มเพาะร่างกายของข้า ซึ่งพวกเจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลหรอก ข้าเพียงแค่แบ่งพลังออกมาใช้เล็กน้อย อย่างมากที่สุด 1,000 ปีพลังของมันก็ฟื้นฟูกลับมาเหมือนเดิมแล้ว พวกเจ้าควรจะยินยอมแต่โดยดี ไม่เช่นนั้นข้าคงจะต้อง…” หลิงตู้ฉิงเผยรอยยิ้มชั่วร้าย

หนึ่งในยักษ์ดินเถียงกลับ “ทำไมพวกข้าต้องให้เจ้าใช้พลังของมหาวิถีเต๋าธาตุดินของพวกข้าด้วย? ต่อให้เจ้าจะแข็งแกร่งก็จริง แต่ไอ้เขตแดนประหลาดของเจ้ามันก็กินพื้นที่แค่รัศมี 300 เมตรรอบกายเจ้าเท่านั้น!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหลิงตู้ฉิงก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันทีและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นพวกเจ้าอยากจะลองดูหน่อยไหมล่ะว่าข้าจะบุกเข้าไปยังไง?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของบรรดาภูตดินก็เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันที และเตรียมพร้อมที่จะสู้ศึกอย่างเต็มกำลัง

ในสายตาของพวกภูตดิน ถึงแม้ว่าเขตแดนที่หลิงตู้ฉิงสร้างขึ้นจะกินพื้นที่ไม่กว้างมากนัก แต่ด้วยความพิสดารของมัน ต่อให้พวกเขาหลายคนจะมีความแข็งแกร่งอยู่ในขอบเขตจักรพรรดิมันก็ไม่ง่ายนักที่พวกเขาจะจัดการกับหลิงตู้ฉิง ได้

ในทางกลับกัน เมื่อหลิงตู้ฉิงเห็นว่าเหล่าภูตดินไม่ยอมจำนนต่อเขาแบบนี้ เขาก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีและก่นด่าอยู่ในใจ

ในตอนนี้สภาวะทางอารมณ์ของเขากำลังไม่คงที่เป็นอย่างมาก ดังนั้นการที่เขายอมเจรจาด้วยขนาดนี้มันถือว่าเขาปราณีมากแล้ว แต่พวกภูตดินเหล่านี้กลับยังดื้อดึง ฉะนั้นเขาก็คงต้องใช้ไม้แข็ง!

“ถ้าหากพวกเจ้าอยากจะตายนัก งั้นข้าก็จะสนองให้!” หลิงตู้ฉิงตะโกนขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา “ก่อนหน้านี้ข้าก็เคยฆ่าล้างเผ่าพันธุ์แบบพวกเจ้ามาก่อนตั้งเยอะแยะ ดังนั้นหากฆ่าพวกเจ้าไปอีกสักเผ่าพันธุ์หนึ่งมันก็ไม่แปลกอะไรสำหรับข้ามากนัก!”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงหยิบจอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาทันที และเทเลือดที่อยู่ด้านในลงไปที่พื้นส่งผลให้บริเวณรอบ ๆ กลายเป็นทะเลเลือดในทันที

เขาไม่สามารถใช้เขตแดนประกาศิตในการสยบเหล่าภูตดินทั้งหมดให้เชื่อฟังเขาได้ เพราะการใช้เขตแดนประกาศิตแต่ละครั้งมันเปลืองพลังเป็นอย่างมาก และด้วยความกว้างใหญ่ของอาณาเขตเหยาชาน เขาจะต้องใช้พลังสักเท่าไหร่กันในการปกคลุมอาณาเขตนี้ทั้งหมดด้วยเขตแดนประกาศิตของเขา?

ดังนั้นเมื่อเขาไม่สามารถสยบภูตดินเหล่านี้ได้ เขาก็เหลือเพียงทางเลือกเดียวก็คือฆ่าภูตดินทั้งเผ่าซะให้หมด!