พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 776

สรุปบท บทที่ 776 วิหารภูตดิน: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)

สรุปตอน บทที่ 776 วิหารภูตดิน – จากเรื่อง พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) โดย Internet

ตอน บทที่ 776 วิหารภูตดิน ของนิยายActionเรื่องดัง พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

หลิงตู้ฉิงมองไปที่เหล่าภูตดินด้วยสีหน้าจนใจ และไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อดี

หากภูตดินเหล่านี้ต่อต้านเขาต่อ เรื่องมันจะจบลงง่ายมากเพราะเขาก็แค่ฆ่าพวกภูตดินเหล่านี้ให้ตาย ๆ ไปซะให้หมดก็แค่นั้น

ตอนนี้ไม่ใช่แค่บรรดาภูตดินเหล่านี้ไม่ต่อต้านเขา เหล่าภูตดินกลับกลายเป็นแสดงท่าทีเคารพและสุภาพต่อเขาราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้ายังไงหยั่งงั้น

เมื่อเป็นเช่นนี้เขาจะลงมือต่อได้ยังไง?

ที่สำคัญด้วยความสามารถเต๋าอารมณ์ของเขา เขากลับบอกได้อีกว่าภูตดินเหล่านี้ไม่ได้โกหกเขาเลยแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังสับสนอยู่ดีว่าไอ้ผู้ส่งสาสน์ของพระเจ้าที่เหล่าภูตดินพูดถึงและนับถือนักนับถือหนามันคืออะไร?

หลังจากครุ่นคิดอยู่ได้สักพัก หลิงตู้ฉิงจึงพูดขึ้นว่า “อันดับแรกพาข้าไปสถานที่ที่มีพลังธาตุดินหนาแน่นที่สุดก่อน ข้าต้องการที่จะบ่มเพาะร่างกายของข้า!”

ไม่ว่าผู้ส่งสาสน์นั่นมันคืออะไร อันดับแรกเขาต้องบ่มเพาะร่างกายของเขาให้เสร็จก่อน

เหล่าภูตดินรีบตอบกลับทันที “เชิญตามพวกเรามาได้เลยท่านผู้ส่งสาสน์ สถานที่ที่มีพลังธาตุดินอยู่หนาแน่นที่สุดก็คือวิหาร ซึ่งอยู่ใจกลางอาณาเขตเหยาชานของพวกเรา!”

“อืม งั้นจงนำทางข้าไปเดี๋ยวนี้!” หลิงตู้ฉิงเอ่ยขึ้น

เมื่อได้ยินคำสั่งของหลิงตู้ฉิง บรรดาภูตดินก็รีบกุลีกุจอนำทางหลิงตู้ฉิงไปยังวิหารของพวกเขาในทันที โดยใช้พลังธาตุดินเคลื่อนแผ่นดินที่พวกเขายืนอยู่มุ่งหน้าไปที่วิหารด้วยความเร็วที่เร็วเหนือกว่าหลงเฉินบินซะอีก

ไม่นานต่อมาทุกคนก็เดินทางมาถึงเนินดินสูง ซึ่งมีวิหารสีทองอร่ามตั้งอยู่บนยอดอย่างโดดเดี่ยว

“ท่านผู้ส่งสาสน์ สถานที่แห่งนี้นับได้ว่าเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราเผ่าภูตดิน วิหารที่ท่านเห็นอยู่บนยอดเนินดินนั้นคือสถานที่ที่มีพลังธาตุดินหนาแน่นที่สุดในอาณาเขตเหยาชาน!” ภูตดินชราหรือก็คือผู้นำของเผ่าภูตดิน อธิบายสถานที่ด้วยท่าทีเคารพ

“อืม!” หลิงตู้ฉิงมองไปยังวิหารที่อยู่บนเนินดินสูงราวกับภูเขาและพยักหน้าอย่างพึงพอใจ เพราะเขาสัมผัสได้เช่นกันว่าสถานที่แห่งนี้มีพลังธาตุดินสถิตอยู่หนาแน่นจริง ๆ จากนั้นเขาหันมาพูดกับภูตดินชราว่า “ว่าแต่เจ้าชื่ออะไร?”

ภูตดินชรารีบตอบกลับทันที “เรียนท่านผู้ส่งสาสน์ ข้าผู้ต่ำต้อยมีนามว่า ซวนหยวนตู่! สมาชิกเผ่าภูตดินทั้งหมดล้วนใช้แซ่เดียวกันหมดคือ ซวนหยวน และตอนนี้สมาชิกเผ่าของพวกเราทุกตนล้วนอาศัยอยู่แต่ในอาณาเขตเหยาชาน ซึ่งถ้านับตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษมาพวกเราอาศัยอยู่ที่นี่มานานกว่าล้านปีแล้ว และเพื่อคงความบริสุทธิ์ของเผ่าพันธุ์ พวกเราจึงไม่เคยที่จะมีคู่เป็นสายพันธุ์อื่น ๆ มาก่อน”

“ตั้งแต่ข้าเกิดมามีจำนวนนับครั้งได้ที่คนของเผ่าข้าจะเดินทางออกไปติดต่อกับเผ่าอื่นเพื่อทำธุระที่จำเป็น และถ้าหากไม่ใช่ธุระที่คอขาดบาดตายจริง ๆ พวกเราก็จะไม่อนุญาตให้คนนอกย่างกรายเข้ามาในดินแดนของพวกเราเด็ดขาด แต่แน่นอนว่าสำหรับท่านผู้ส่งสาสน์และคณะของท่านย่อมเป็นข้อยกเว้นที่พวกเราเต็มใจ”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวด้วยสีหน้าจนใจและถามว่า “ข้าไม่เคยมาเยือนดินแดนของเจ้าหรือเคยเจอบรรพบุรุษของพวกเจ้าเลยสักครั้ง ดังนั้นข้าขอถามเจ้าหน่อย ทำไมเจ้าถึงมั่นใจนักว่าข้าเป็นผู้ส่งสาสน์อะไรนั่น?”

ในมุมมองของหลิงตู้ฉิง หากเขาจะเป็นผู้ส่งสาสน์หรือผู้กอบกู้ของภูเขาฟีนิกซ์หรือกองกำลังอื่น ๆ ที่เขาเคยเดินทางไปในอดีตมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

แต่สำหรับภูตดินเหล่านี้ที่เขาไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาจะกลายมาเป็นผู้ส่งสาสน์ของภูตเหล่านี้ได้ยังไง? และที่สำคัญการปรากฏตัวของเขามันช่างประจวบเหมาะกับในเวลาที่ภูตดินเหล่านี้กำลังจะสูญพันธุ์อีกต่างหาก

Aileen-novel
แต่แล้วในทันทีที่หลิงตู้ฉิงเดินเข้าไปด้านในวิหาร เขาก็รู้ได้ว่าจริง ๆ แล้วภายในวิหารของเผ่าภูตดินนั้นคือมิติที่ถูกสร้างขึ้น ซึ่งความกว้างขวางของมันนั้นใหญ่พอ ๆ กับวิหารศักดิ์สิทธิ์หลีเทียนเลยทีเดียว

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิงตู้ฉิงก็กวาดสายตามองไปที่ภาพจิตรกรรมบนผนังภาพอื่น ๆ ซึ่งทำนายเกี่ยวกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นในอาณาเขตเหยาชาน

หลิงตู้ฉิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาถามขึ้นว่า “บรรพบุรุษของเจ้าตนไหนที่เป็นคนทำนายเหตุการณ์พวกนี้? หรือว่าแต่ละคำทำนายเหล่านี้ถูกทำนายขึ้นจากบรรพบุรุษหลายตน?”

ซวนหยวนตู่ส่ายหัว “ทุกคำทำนายล้วนถูกทำนายขึ้นด้วยบรรพบุรุษคนเดียวกันทั้งหมด แต่บรรพบุรุษผู้ที่ทำนายเรื่องราวเหล่านี้นั้นได้สิ้นใจไปแล้ว แต่ก่อนที่เขาจะสิ้นใจ เขาได้สั่งพวกเราไว้ว่าหากผู้ส่งสาสน์มาถึง ให้พวกเราพาท่านผู้ส่งสาสน์มาดูร่างของเขา ซึ่งหลังจากที่เขาสิ้นใจพวกเราก็ได้นำร่างของเขามาเก็บไว้ในวิหารแห่งนี้เช่นกัน หากท่านผู้ส่งสาสน์ไม่รังเกียจ ข้าขอพาท่านไปดูร่างบรรพบุรุษของข้าตอนนี้เลยก็แล้วกัน”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “อืมพาข้าไปดูได้เลย”

หลิงตู้ฉิงรู้สึกสงสัยเป็นอย่างมากว่าตัวตนแบบไหนกันที่รู้ว่าเขาจะมาที่นี่ตั้งแต่เขายังไม่เกิดด้วยซ้ำ? และพลังที่ตัวตนนั้นใช้ทำนายมันคือพลังอะไร?

ไม่นานต่อมา ซวนหยวนตู่ก็พาหลิงตู้ฉิงเดินลัดเลาะเข้าไปในห้อง ๆ หนึ่ง ซึ่งมีแท่นหินวางอยู่ตรงกลางห้อง

บนแท่นหินนั้นมีร่างของภูตดินที่แห้งเหี่ยวนอนมองดวงดาวที่ประดับประดาอยู่บนเพดานห้องโดยไร้ซึ่งลมหายใจ

“ท่านผู้ส่งสาสน์ นี่คือบรรพบุรุษของข้าผู้ที่ทำนายเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นทั้งหมดด้วยตัวของเขาเองก่อนที่เขาจะตาย” ซวนหยวนตู่พูดขึ้นพลางโค้งคำนับไปยังศพบรรพบุรุษของเขา “เป็นเพราะบรรพบุรุษของเราท่านนี้ที่ทำนายเรื่องราวต่าง ๆ มากมายเอาไว้จนทุกครั้งที่พวกเราเผ่าภูตดินเผชิญกับหายนะ พวกเราก็สามารถรอดพ้นมาได้ทุกครั้งไป ดังนั้นเขาจึงเป็นบรรพบุรุษที่พวกเราเคารพที่สุดท่านหนึ่ง”

หลิงตู้ฉิงจ้องไปที่ร่างของบรรพบุรุษภูตดินที่ตายไปแล้วอยู่สักพัก จากนั้นแววตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้นและพูดขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้นว่า “อันที่จริงข้ามีวิธีการช่วยเหลือเผ่าของเจ้าให้รอดพ้นจากการสูญพันธุ์อยู่เหมือนกัน แต่ว่าข้าต้องการใช้มหาวิถีเต๋าธาตุดินของพวกเจ้าก่อน และพวกเจ้าต้องยอมมอบร่างบรรพบุรุษของเจ้าให้ข้าด้วย!”