พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 802

หลังจากมอบศพของภูตดินให้กับมี่ไลเสร็จแล้ว หลิงตู้ฉิงก็หยิบกงล้อเบญจธาตุออกมา และมอบมันให้กับเย่ชิงเฉิง และพูดว่า “ด้านในกงล้อเป็นที่อยู่อาศัยของดอกไม้เทวะหยินหยาง ข้าให้เจ้ายืมกงล้อนี้เพื่อให้เจ้าได้คุยกับดอกไม้หยิน ซึ่งมันเองก็ฝึกฝนวิชามหาจันทราศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน จากนั้นเจ้าค่อยคืนมันให้กับข้าในตอนที่ข้าเดินทางออกจากอาณาเขตนภาในรอบหน้า”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงหันไปหาโจวจื่อซิน และพูดต่อ “เจ้าก็เหมือนกัน ช่วงนี้เจ้าจงอยู่กับชิงเฉิงไปก่อน เพราะในกงล้อเบญจธาตุนั้นมีดอกไม้ฟื้นชีพระดับศักดิ์สิทธิ์อาศัยอยู่ ซึ่งหากดูจากสายเลือดของเจ้าแล้วมันนับได้ว่าเขาเป็นบรรพบุรุษของเจ้า เจ้าจงใช้เวลานี้ศึกษาสิ่งต่าง ๆ จากบรรพบุรุษของเจ้าเอง ส่วนเรื่องของดอกบัวเพลิงพิพากษา ตอนนี้เจ้าพักเรื่องของมันเอาไว้ก่อน ไว้รอให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นกว่านี้ข้าจะพาเจ้าไปที่ภูมิภาคอี้ซางเพื่อบ่มเพาะมันต่อ”

ถัดมาหลิงตู้ฉิงก็หันไปหาจ้าวเหมิงลู่และมอบเพลงกระบี่ต่าง ๆ ให้กับนาง ส่วนคนอื่น ๆ หลิงตู้ฉิงต่างมอบของวิเศษและชี้แนะเส้นทางที่พวกเขาต้องบ่มเพาะต่อไปในอนาคต

หลังจากที่หลิงตู้ฉิงพูดคุยกับเหล่าภรรยาของเขาเสร็จได้ไม่นาน คนอื่น ๆ ก็มาขอเข้าพบหลิงตู้ฉิงอีกครั้งเพื่อแจ้งว่าพวกเขาพร้อมที่จะออกไปโจมตีอาณาเขตรอบ ๆ แล้ว

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและพูดกับซวนหยวนตู่ว่า “เจ้าจงทิ้งภูตดินขอบเขตมหาจักรพรรดิ 5 ตนไว้ที่นี่เพื่อปกป้องเหล่าภูตดินหนุ่มของเจ้า ส่วนที่เหลือจงให้ตามข้าไปรวมถึงตัวเจ้าด้วย อ๋อ! และยังมีอีกเรื่อง ข้าเห็นว่าถึงแม้เจ้าจะแข็งแกร่ง แต่เจ้าก็ไม่มีอาวุธใด ๆ ไว้ใช้ ดังนั้นข้าจะมอบอาวุธที่เหมาะสมกับเจ้าให้!”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงหยิบกิ่งไม้ที่ได้จากต้นเทวะศาสตราขึ้นมาและยื่นมันให้กับซวนหยวนตู่

ในตอนแรกกิ่งไม้นี้มีความยาวประมาณ 3 ฟุต แต่หลังจากหลิงตู้ฉิงใช้มันไปเรื่อย ๆ ตอนนี้มันจึงเหลือความยาวแค่ 2 ฟุต ส่วนใบไม้ที่ติดอยู่ก็เหลือจำนวนไม่มากแล้ว ซึ่งทำให้มันดูสภาพแย่พอสมควร

แต่ถึงแม้สภาพมันจะดูแย่ แต่เมื่อซวนหยวนตู่รับมันไป เขาก็รีบคุกเข่าคำนับและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงซาบซึ้งว่า “ข้าขอขอบคุณในความเมตตาของท่านผู้ส่งสาสน์ที่มอบสมบัติอันล้ำค่านี้ให้กับเผ่าภูตดินของข้า!”

หลังจากที่ซวนหยวนตู่รับกิ่งไม้ไป เขาก็เข้าใจคำพูดของหลิงตู้ฉิงที่เคยบอกกับเขาว่า หลิงตู้ฉิงจ่ายราคาแพงมากกับการที่ช่วยเหลือเผ่าของเขา

เพราะเขาสัมผัสได้ในทันทีว่าใบไม้แต่ละใบที่ติดอยู่บนกิ่งไม้นั้นมันคือโลกจำลองขนาดย่อมใบหนึ่ง

เมื่อรู้เช่นนี้ เขายิ่งรู้สึกซาบซึ้งและเคารพในตัวหลิงตู้ฉิงมากขึ้น และแน่นอนว่านับจากนี้กิ่งไม้กิ่งนี้จะกลายเป็นอาวุธที่ล้ำค่าที่สุดประจำเผ่าของเขา

หลิงตู้ฉิงส่งสัญญาณให้ซวนหยวนตู่ลุกขึ้น และพูดว่า “หลังจากประตูเคลื่อนย้ายที่เผ่าของเจ้าสร้างเสร็จแล้ว เจ้าจงใช้มันส่งคนของเผ่าเจ้าเดินทางไปที่อาณาจักรจันทราเพื่อศึกษาเรื่องราวต่าง ๆ ของโลกภายนอกและฝึกฝน ถึงแม้ว่าพวกเจ้าจะแข็งแกร่ง แต่ประสบการณ์ของพวกเจ้าต่อโลกภายนอกนั้นยังอ่อนหัดนัก พวกเจ้าจำเป็นต้องเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ อีกมาก”

“น้อมรับบัญชา!” ซวนหยวนตู่ตอบกลับ

หลังจากนั้นพวกเขาก็ออกจากป่าภูตนางฟ้าโดยที่หลิงตู้ฉิงมีภูตดินขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุด 2 ตนเดินตามเป็นเงา

“เอาล่ะ ออกเดินทางไปที่อาณาจักรอ้าวเฟิงเป็นที่แรก!” หลิงตู้ฉิงสั่งขึ้น

กลุ่มครอบครัวของหลิงตู้ฉิงทั้งหมดรีบเดินขึ้นรถมังกรทันที พร้อมกันนั้นหลงเฉินก็แปลงกายเป็นมังกรสีครามและลากรถออกไปในทันทีโดยที่มีคนอื่น ๆ บินตามอยู่ไม่ห่าง

จักรพรรดินีภูตนางฟ้าและเหล่าคนของนางก็ตามไปดูศึกครั้งนี้ด้วยเช่นกัน เนื่องจากนางอยากเห็นความพินาศของเหล่าศัตรูของนางกับตาตัวเอง

อีกเหตุผลหนึ่งที่นางกล้าตามหลิงตู้ฉิงไปเช่นนี้ เพราะตอนนี้ป่าภูตนางฟ้านั้นมีภูตดินขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุด 8 ตนคอยปกป้องอยู่รวมไปถึงหลิงยี่เทียนนั้นได้ส่งบรรดาผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิของอาณาจักรจันทราอีกหลายคนมาช่วยดูแลป่าภูตนางฟ้าเช่นกัน ดังนั้นความปลอดภัยของป่าภูตนางฟ้าในตอนนี้นับได้ว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง

แต่ในทางกลับกัน หยูไท่ฉวนและคนของเขากลับมองไปที่หลงเฉินด้วยแววตาซับซ้อน

ในอดีตพวกเขานั้นไม่พอใจเป็นอย่างมากที่หลิงตู้ฉิงบังคับให้หลงเฉินลากรถให้ พวกเขารู้สึกว่าหลิงตู้ฉิงไม่ให้เกียรติเผ่ามังกรเลยแม้แต่น้อย

แต่แล้วหลังจากวันนั้นผ่านไปหลายปี เมื่อพวกเขาได้มาเห็นหลงเฉินในตอนนี้ พวกเขากลับรู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องระดับการบ่มเพาะของหลงเฉินที่พัฒนาอย่างรวดเร็วและรูปร่างที่เปลี่ยนไปจนไม่เหมือนของพวกเขา และที่สำคัญพวกเขายังรู้สึกได้อีกว่าสายเลือดของหลงเฉินในตอนนี้นั้นอยู่ในระดับสูงมากกว่าพวกเขาราวกับว่าหลงเฉินมีสายเลือดที่บริสุทธิ์ไม่ต่างอะไรกับบรรพบุรุษของพวกเขาเลย

แน่นอนว่าการเปลี่ยนแปลงไปถึงขนาดนี้พวกเขาพอจะเดาออกว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับหลิงตู้ฉิงแน่นอน

เมื่อคิดได้เช่นนี้ หยูไท่ฉวนก็อดไม่ได้ที่คิดอยากจะทำหน้าที่ลากรถให้กับหลิงตู้ฉิงบ้าง

น่าเสียดายที่ความเป็นจริงนั้นเขาไม่สามารถทำได้เพราะเขาบ่มเพาะเต๋าดวงใจจักรพรรดิ ซึ่งแนวทางของมันมันขัดแย้งกับหน้าที่การลากรถโดยสิ้นเชิง