พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 803

การรบเมื่อรอบที่แล้วทำให้อาณาจักรอ้าวเฟิงสูญเสียอย่างหนัก

การเสียทหารเกือบ 10 ล้านนายนั้นเป็นเรื่องรอง ความสูญเสียหลัก ๆ ที่ทำให้พวกเขาแทบร้องไห้ไม่ออกก็คือการสูญเสียบรรพบุรุษขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุดรวมไปถึงไม้เท้า ซึ่งเป็นอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นปลาย

ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ทำให้อาณาจักรเฟิงหดหู่มากขึ้นไปอีกก็คือ ผู้ที่ทำลายกองทัพพวกเขาซะย่อยยับนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตนภาเท่านั้น ซึ่งใช้ทะเลเลือดเปลี่ยนให้บรรพบุรุษของพวกเขากลายเป็นดักแด้สีเลือด

ในใจของพวกเขานั้นคิดว่าบรรพบุรุษของพวกเขายังไม่ตาย เพียงแค่ถูกคร่ากุมตัวอยู่ก็เท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงยังมีความหวังว่าจะช่วยบรรพบุรุษของพวกเขาได้ และพวกเขาคิดว่าตนเองยังคงมีโอกาสที่จะสามารถทำลายล้างป่าภูตนางฟ้าได้อยู่

แต่การจะทำเช่นนั้นได้ พวกเขาก็ยังติดอยู่ปัญหาหนึ่งที่ต้องขบคิดหาวิธีมาแก้ไข ซึ่งปัญหานั้นก็คือ หลิงตู้ฉิงที่พวกเขาจำเป็นต้องคิดหาวิธีมากำจัดออกไปให้พ้นทาง

เนื่องจากทะเลเลือดที่หลิงตู้ฉิงควบคุมอยู่นั้นมันทรงพลังเกินไป และยิ่งไปกว่านั้นแม้ตอนแรกมันจะถูกดูดซับจนเหลือแค่เพียง 1 ใน 3 แต่หลังจากจบศึกมันกลับกลายเป็นมีขนาดเท่าเดิมเพราะมันได้ดูดเลือดและวิญญาณของทหารพวกเขานับล้านเข้าไป

แต่แล้วในระหว่างที่พวกเขากำลังคิดว่าพวกเขาจะบุกไปที่ป่าภูตนางฟ้าอีกรอบเลยดีหรือคิดหาวิธีที่ดูดีกว่าที่มีอยู่ก่อน พวกเขากลับได้รับข่าวว่าหลิงตู้ฉิงกำลังเดินทางมาหาพวกเขาเองซะอย่างนั้น

เหล่าทหารทั้งหลายที่จัดทัพรอการมาถึงของหลิงตู้ฉิง เมื่อเห็นว่าศัตรูปรากฏกายขึ้นแล้วพวกเขาจึงตื่นตัวทันทีพร้อมกับแม่ทัพทั้งหลายต่างตะโกนขึ้น “ศัตรูบุก! ทหารเปิดใช้งานค่ายกลรบ!”

หลังจากสิ้นเสียงคำสั่ง ค่ายกลรบทั้งหลายต่างถูกเปิดใช้งานโดยเหล่าทหารส่งผลให้บริเวณกองทัพของอาณาจักรอ้าวเฟิงเหมือนดอกบัวสีดำขนาดยักษ์เบ่งบานขึ้น

เมื่อดอกบัวยักษ์สีดำบานขึ้น พลังกฎแห่งความมืดก็ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างหนาแน่นราวกับว่ามันสามารถกลืนกินพลังงานได้ทุกสิ่งอย่างที่มีอยู่บนโลกนี้

แน่นอนว่าค่ายกลรบนี้เป็นสิ่งที่อาณาจักรอ้าวเฟิงเตรียมเอาไว้เพื่อต่อกรกับหลิงตู้ฉิงโดยเฉพาะ

พวกเขาคิดว่าด้วยดอกบัวดำนี้มันจะสามารถลบทะเลเลือดของหลิงตู้ฉิงออกไปจนหมดได้แน่นอน และเมื่อไม่มีทะเลเลือด หลิงตู้ฉิงก็ไม่มีอะไรให้พวกเขาต้องหวาดเกรง

ทางฝั่งของหลิงตู้ฉิง บรรดาผู้ติดตามทั้งหลายที่ติดตามเขามาเมื่อเห็นดอกบัวยักษ์สีดำนี้ พวกเขาต่างก็ลองคิดหาวิธีทำลายค่ายกลรบนี้กันในใจ

“ท่านผู้ส่งส่าสน์ ให้ข้าลงมือดีไหม?” ซวนหยวนตู่ถามขึ้น

ในตอนนี้เมื่อเขามีกิ่งไม้ที่มีอำนาจเหนือล้ำอยู่ในมือบวกกับระดับการบ่มเพาะของตนเองที่อยู่ในขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุด เขาจึงมั่นใจว่าเขาน่าจะสามารถทำลายค่ายกลรบนี้ได้อย่างไม่ยากเย็นนัก

หลิงตู้ฉิงโบกมือปรามและพูดว่า “ไม่จำเป็น หน้าที่ของเจ้าคือคอยคุ้มกันข้าจากการลอบโจมตีจากบริเวณรอบ ๆ หมู่บ้านกระบี่โลหิตคือองค์กรมือสังหาร ซึ่งข้าแน่ใจว่าพวกเขาคงไม่รอให้ข้าไปเยือนถึงที่หมู่บ้านของพวกเขาแน่นอน ในเวลานี้พวกเขาคงน่าจะซุ่มรอโจมตีพวกเราอยู่รอบ ๆ ดังนั้นเป้าหมายของเจ้าคือการจัดการพวกเขาเมื่อพวกเขาปรากฏกาย”

“เฟิงปิง ครั้งนี้ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้แสดงฝีมือ เจ้าจงใช้ ‘แสงศักดิ์สิทธิ์ฟ้าทลาย’ ทำลายค่ายกลรบของอาณาจักรอ้าวเฟิงซะ”.ไอรีนโนเวล.

อันที่จริงหากไม่เป็นเพราะว่าหลิงตู้ฉิงยังไม่อยากเปิดเผยตัวตน เขาคงจะใช้วิชาเจตจำนงแปลงสรรพสิ่ง แปลงกายตัวเองให้กลายเป็นมวลความมืดและหลอมรวมร่างตัวเองให้กลายเป็นหนึ่งเดียวกับดอกบัวยักษ์สีดำและทำลายมันลง

แต่ตอนนี้เมื่อเขาถูกตำหนักเทพโชคลาภ ตำหนักดับเซียนและเหล่าอสูรจับตาดูอยู่ เขาจึงทำได้แค่สั่งให้คนของเขาจัดการกับค่ายกลรบนี้แทนตามวิธีที่เขาแนะนำ

เมื่อได้รับคำสั่งจากหลิงตู้ฉิง เฟิงปิงจึงรีบก้าวออกไปเผชิญหน้ากับทัพของอาณาจักรอ้าวเฟิงทันที จากนั้นเขาก็หยิบยันต์สั่งสวรรค์ที่ภายในผนึกเคล็ดวิชาแสงศักดิ์สิทธิ์ฟ้าทลาย ซึ่งหลิงตู้ฉิงเป็นผู้สร้างขึ้นออกมา