พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 815

หลังจากหลิงยู่ชานและหลิงฟ่างหัวออกเดินทางไปที่สำนักเที่ยงธรรมได้ไม่นาน หลิงว่านถิงและหลิงไช่หยุนก็ส่งข้อความมาที่อาณาจักรจันทราว่าพวกนางเองก็กำลังจะเดินทางไปที่สำนักเที่ยงธรรมเช่นกัน

ถึงแม้ว่าเวลานัดหมายจะเหลืออีกเป็นร้อยปี แต่ด้วยระยะทางที่สำนักเที่ยงธรรมนั้นอยู่ในภูมิภาคซ่งหยวนมันค่อนข้างไกล พวกเขาทั้งหลายจึงจำเป็นต้องออกเดินทางล่วงหน้าแต่เนิ่น ๆ ซึ่งการทำเช่นนี้มันทำให้พวกเขาได้ประโยชน์อีกอย่างก็คือ พวกเขาจะได้มีเวลาพอที่จะแวะสถานที่ต่าง ๆ ระหว่างทางเพื่อสั่งสมเป็นประสบการณ์ชีวิตของพวกเขา

และแล้วเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วอีก 200 ปี…

ในอาณาเขตหนานหัว ซึ่งอยู่ใจกลางภูมิภาคซ่งหยวน ชายหนุ่มผู้หนึ่งกำลังเดินเข้าไปในภัตตาคารที่ดังที่สุดในอาณาเขต ภัตตาคารเมฆาล่องลอย

“คุณชายจะรับอะไรทานดี?” เสี่ยวเอ้อผู้หนึ่งรีบเดินเข้ามาถามชายหนุ่มด้วยท่าทีสุภาพ

“เอาน้ำค้างบุปผาทักษิณมาให้ก่อนขวดหนึ่งก็แล้วกัน!” ชายหนุ่มตอบกลับ

เสี่ยวเอ้อมองกลับไปที่ชายหนุ่มด้วยแววตาแปลกประหลาดและถามขึ้นว่า “คุณชายนี่ท่านมาจากภูมิภาคอื่นใช่ไหม ท่านถึงไม่รู้ว่าสูตรของสุราน้ำค้างบุปผาทักษิณหายสาปสูญไปนานแล้ว?”

“หืม?” ชายหนุ่มแสดงสีหน้าประหลาดใจ

เสี่ยวเอ้อยิ้มอย่างขมขื่นและพูดต่อ “เมื่อก่อนภัตตาคารเมฆาล่องลอยของพวกเรานั้นมีน้ำค้างบุปผาทักษิณขายก็จริง แต่หลังจากที่เถ้าแก่รุ่นก่อนเสียไปอย่างกะทันหันมันจึงทำให้สูตรน้ำค้างบุปผาทักษิณที่เขายังไม่ได้ถ่ายทอดให้กับทายาทสูญหายไปตลอดกาล”

ชายหนุ่มพยักหน้าและพูดว่า “ถ้างั้นก็เอาสุราที่ดีที่สุดที่ร้านของเจ้ามีมาให้ข้าแทนก็แล้วกัน!”

หลิงตู้ฉิงนึกไม่ถึงว่าภัตตาคารที่เขาเคยมาบ่อย ๆ ในชีวิตก่อนจะยังตั้งอยู่ที่เดิม ยกเว้นก็แต่สุราที่ขึ้นชื่อของที่นี่มันกลับไม่มีอีกแล้ว

อาณาเขตหนานหัวนั้นนับได้ว่าเป็นอาณาเขตที่เล็กมาก ๆ ซึ่งถ้าเทียบกับอาณาเขตนภานั้นมันมีขนาดแค่ 1 ใน 3 เท่านั้น

และถึงแม้ว่าอาณาเขตแห่งนี้จะตั้งอยู่ใจกลางภูมิภาคซ่งหยวน แต่ด้วยขนาดที่เล็กและไม่ค่อยจะมีทรัพยากรอะไรมากมาย มันจึงทำให้ความแข็งแกร่งของผู้คนในที่แห่งนี้นั้นไม่ค่อยจะสูงเท่าไหร่

อย่างไรก็ตามถึงจะเป็นแบบนี้อาณาเขตนี้ก็คือบ้านเกิดของหลิงตู้ฉิง!

เมื่อเห็นสภาพเช่นนี้ของอาณาเขตบ้านเกิดตนเอง หลิงตู้ฉิงก็ได้แต่เดาคร่าว ๆ ว่าเมื่อล้านปีที่แล้วที่อัจฉริยะผู้นั้นพยายามสร้างโลกของตนเองจนทำให้แผ่นดินทั้งหมดของโลกเบื้องล่างนี้แตกออก ผู้เชี่ยวชาญที่คอยปกป้องอาณาเขตหนานหัวแห่งนี้คงจะไม่ค่อยแข็งแกร่งเท่าไหร่ เขาน่าจะทำได้แค่รักษาผืนแผ่นดินอาณาเขตหนานหัวไว้ได้เท่านั้น ส่วนมหาวิถีเต๋าหรือมรดกที่เคยดำรงอยู่เขาน่าจะไม่มีอำนาจพอจะรักษาพวกมันเอาไว้ได้คล้ายกับอาณาเขตนภาที่ก็ไม่มีมหาวิถีเต๋าสถิตอยู่เช่นกัน ส่งผลให้ไม่มีสำนักมหาอำนาจใด ๆ ไปตั้งอยู่

หลิงตู้ฉิงค่อย ๆ จิบสุราพร้อม ๆ กับชมวิถีชีวิตของคนในเมืองหนานหัวไปเรื่อย ๆ

อันที่จริงเมื่อชีวิตที่แล้วเขาชอบร่ำสุราเป็นที่สุด ซึ่งมันทำให้ในตอนนี้เมื่อเขาดื่มมันอีกครั้งมันก็เหมือนกับว่าเขาได้ระลึกความหลังอะไรหลายอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวของเขาเอง

ส่วนสภาพของเมืองหนานหัวในตอนนี้เมื่อเทียบกับเกือบแสนปีที่แล้วนั้นมันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรไปจากเดิมมากเท่าไหร่ มันแค่ดูใหญ่ขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อยและก็มีตึกต่าง ๆ ที่ดูแปลกตาออกไปเพิ่มมากขึ้น

หลังจากดื่มสุราจนหมดและจ่ายเงินแล้ว หลิงตู้ฉิงก็ค่อย ๆ เดินออกจากภัตตาคารเมฆาล่องลอยและเดินท่องไปทั่วเมืองหนานหัวอยู่หลายวัน

เมื่อหลิงตู้ฉิงเห็นทุกอย่างของเมืองหนานหัวจนมากพอแล้ว เขาจึงเดินทางออกจากเมืองหนานหัวไปทางทิศเหนืออีกราว 300 กิโลเมตร ซึ่งที่นั่นมีสถานที่สำคัญของอาณาเขตหนานหัวตั้งอยู่

สถานที่แห่งนั้นมีชื่อว่าทะเลสาบหยกกระจ่าง