พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 847

หลิงตู้ฉิง ซึ่งกำลังจะจัดการกับนายน้อยมิติอยู่พอดี แต่เมื่อเขาเห็นหญิงสาวที่จู่ ๆ ก็ปรากฏกายขึ้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าตกตะลึง

ที่เขาตกตะลึงนั้นเป็นเพราะเขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้พบกับลูกสาวของเขาเองที่นี่!

และที่สำคัญ หลิงฟ่างหัวเองก็กำลังตามล่านายน้อยมิติผู้นี้อยู่เช่นกัน!

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลิงตู้ฉิงจึงเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา และล้มเลิกความตั้งใจของเขาที่จะจัดการกับนายน้อยมิติทันที สิ่งที่เขากำลังจะทำต่อไปก็มีเพียงแค่รอให้ลูกสาวของเขาจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

หลิงตู้ฉิงมองสำรวจร่างของหลิงฟ่างหัวอย่างละเอียด เพื่อดูว่าหลังจาก 200 กว่าปีที่ไม่ได้เจอกันนั้นนางพัฒนาไปแค่ไหนแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าการพัฒนาของนางนั้นทำให้เขาค่อนข้างพึงพอใจ เพราะในตอนนี้ระดับการบ่มเพาะของนางได้พัฒนาจนอยู่ในระดับนักบุญเรียบร้อยแล้ว และด้วยระดับการบ่มเพาะระดับนี้มันก็เพียงพอที่นางจะสามารถไปช่วยถังชี่หยุนที่สำนักเที่ยงธรรมได้อย่างไม่มีปัญหา

ในเวลาเดียวกัน นายน้อยมิติก็ยิ่งรู้สึกโมโหมากเข้าไปใหญ่เพราะเขาเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญที่โด่งดังมาก ๆ ซึ่งในระแวกอาณาเขตแถวนี้ไม่มีใครไม่กริ่งเกรงในความแข็งแกร่งของเขา แต่แล้ววันนี้กลับมีผู้เชี่ยวชาญระดับหลุดพ้นสามัญกับระดับนักบุญมาพูดจาเชิงข่มขู่ขอทักษะของเขาราวกับว่าเขาเป็นไก่อ่อนที่ใคร ๆ ก็สามารถมารังแกได้ง่าย ๆ ซะอย่างนั้น!

“ไอ้พวกสารเลวเอ้ย! มา! ดาหน้ากันเข้ามาพร้อม ๆ กันเลยมา!” นายน้อยมิติตะโกนลั่นด้วยความโมโห “ในเมื่อพวกเจ้าอยากได้ทักษะของข้ากันมากนัก งั้นขอข้าดูหน่อยว่าพวกเจ้ามีความสามารถแค่ไหนถึงจะให้ข้ายอมมอบทักษะให้!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิงฟ่างหัวขมวดคิ้วมองไปที่หลิงตู้ฉิงทันที และถามว่า “เฮ้! นี่เจ้าเองก็อยากได้ทักษะของเขางั้นเหรอ?”

หลิงตู้ฉิงเปลี่ยนใบหน้าของตัวเองเพื่อปกปิดตัวตน ดังนั้นมันจึงเป็นปกติที่หลิงฟ่างหัวจะจำพ่อของนางเองไม่ได้ ดังนั้นนางจึงแสดงท่าทีก้าวร้าวต่อเขาด้วยเพราะนางเข้าใจว่าเขาคือคู่แข่งที่จะมาแย่งชิงทักษะกับนาง

หลิงตู้ฉิงหัวเราะและตอบกลับว่า “ในตอนแรกน่ะใช่ แต่ตอนนี้คงไม่แล้วล่ะเจ้าเอาไปเถอะ!”

“คุยกันง่ายแบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย!” หลิงฟ่างหัวพ่นลมหายใจ “เอาล่ะ ระดับการบ่มเพาะของเจ้ายังต่ำอยู่ ดังนั้นหลบไปให้ไกล ๆ หน่อย ไม่งั้นเจ้าอาจจะโดนลูกหลงจากข้าไปด้วย!”

“ตกลง ๆ!” หลิงตู้ฉิงหัวเราะและบินถอยไปในทันที

เมื่อเห็นว่าหลิงตู้ฉิงถอยไปแล้ว หลิงฟ่างหัวจึงเบนสายตากลับมาจ้องที่นายน้อยมิติ และพูดว่า “จงถ่ายทอดทักษะของเจ้ามาให้ข้าซะแล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป!”

ในระหว่างการเดินทางของนางตั้งแต่ที่นางออกจากอาณาจักรจันทรา หากนางรู้ว่าอาณาเขตไหนมีผู้เชี่ยวชาญที่สามารถควบคุมพลังของกฎแห่งมิติได้ นางจะรีบตรงดิ่งไปหาคนเหล่านั้นทุกคนทันที เพราะนางอยากจะดูว่าทักษะที่คนเหล่านั้นมีมันสามารถช่วยให้นางเข้าใจในพลังมิติมากขึ้นหรือเปล่า

แน่นอนว่าการที่นางทำได้แบบนี้โดยที่ไม่หวั่นเกรงใครเลยเพราะว่านางมี ต้วนมู่ฟาง ซึ่งมีความแข็งอยู่ในขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุดอยู่ด้วย

นายน้อยมิติตวาดกลับด้วยสีหน้าเดือดดาล “เจ้าเป็นแค่ผู้เชี่ยวชาญระดับนักบุญแท้ ๆ เจ้ากล้าดียังไงถึงได้มาสั่งข้าแบบนี้!? แต่ก็ได้ในเมื่อเจ้าอยากได้ทักษะของข้านัก งั้นข้าจะถ่ายทอดให้เจ้าได้รู้ซึ้งถึงทักษะของข้า!”

เมื่อพูดจบ นายน้อยมิติใช้กระบวนท่าเดิมที่เขาใช้กับหลิงตู้ฉิงอีกรอบกับหลิงฟ่างหัว ซึ่งก็คือการสร้างกระบี่มิติขึ้นมาและสั่งให้มันพุ่งไปหาเป้าหมาย

หลิงฟ่างหัวโบกมือควบคุมพลังกฎแห่งมิติส่งผลให้กระบี่มิติสลายหายไปทันที จากนั้นนางพูดว่า “เจ้าอย่าเอาแต่ควบแน่นพลังมิติมาโจมตีข้าแบบนี้สิ ใช้ทักษะของเจ้ามาให้ข้าเห็นเร็ว ๆ!”