พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 90

บทที่ 90 ฆ่าเขาให้ข้า![รีไรท์]

บทที่ 90 ฆ่าเขาให้ข้า![รีไรท์]

กงหยูที่เห็นภาพการสังหารของหลิงตู้ฉิงนั้นทั้งตกตะลึงและรู้สึกเทิดทูนในตัวหลิงตู้ฉิงมากขึ้น จนทำให้เขาอดนึกถึงพ่อและแม่ของหลิงตู้ฉิงที่เขาเคยเจอเมื่อในอดีตไม่ได้

กงหยูในอดีตคอยติดตามหลิงเจิ้งสงไปทุก ๆ ที่เช่นเงาตามตัว ตัวเขาเองยังจำเหตุการณ์ในวันที่พ่อและแม่ของหลิงตู้ฉิงปรากฎตัวเพื่อสั่งให้หลิงเจิ้งสงเอาสกุลหลิงมาให้พวกเขายืมใช้

เมื่อพ่อและแม่ของหลิงตู้ฉิงได้ออกจากเมืองหลวงมาตั้งรกรากที่เมืองฟินิกซ์ หลิงเจิ้งสงจึงเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่พ่อแม่ของหลิงตู้ฉิงได้สอนวิธีการบ่มเพาะต่าง ๆ ให้กับเขาจนนับได้ว่าเป็นผู้มีพระคุณที่ตอบแทนเท่าไหร่ก็ไม่มีวันใช้คืนได้หมดให้กับกงหยูที่เป็นผู้ติดตามที่สนิทที่สุดได้ฟัง

ในเมื่อพ่อและแม่มหัศจรรย์ขนาดนั้น ลูกชายที่เกิดมาจะธรรมดาได้ยังไงจริงไหม?

โม่หยูถังเองที่เคยเห็นแส้อันนี้มาก่อนในตอนแรกเขาไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับมัน แต่เมื่อวันนี้เขาเห็นพลังอำนาจของมันแล้ว เขาได้หลุดอุทานออกมาอย่างตกตะลึง “สมบัติระดับราชวงศ์!?”

มี่ไลเองตอนนี้จิตใจของนางเบิกบานถึงที่สุด นางนึกถึงแส้อันทรงพลังอันนี้ซึ่งหลิงตู้ฉิงได้มอบไว้ให้อยู่ในความดูแลของนาง

นางคิดว่าของมีค่าถึงขนาดนี้หลิงตู้ฉิงกลับนำมามอบไว้ให้นางดูแลนี่มันหมายถึง หลิงตู้ฉิงนั้นให้ความสำคัญกับนางเป็นที่สุด และตอนนี้นางยิ่งรู้สึกยินดีอย่างมากกับการตัดสินใจของพ่อนางที่ส่งให้นางมาอยู่กับหลิงตู้ฉิง

ทางด้านของมี่ตั้วตั้วเองในตอนนี้เขายิ้มไม่หุบเช่นกัน “ฮ่าฮ่าฮ่า นี่ล่ะพลังอำนาจของผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์! ต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์ขอบเขตรวมแสงดารามันจะนับเป็นตัวอะไรได้! ลูกสาวข้าตอนนี้เจ้าต้องเร่งมือหน่อยแล้วล่ะ ไม่งั้นเจ้าได้พลาดโอกาสสำคัญในชีวิตแน่นอน ฮ่าฮ่าฮ่า”

“ใครเป็นคนใช้ฝนดาวตก?” เสียงหนึ่งได้ดังขึ้นก้องกังวาลอยู่บนท้องฟ้าเหนือจัตุรัส

เสียงนี้เรียกความสนใจให้ทุกคนแหงนหน้าขึ้นไปมองถึงที่มาของเสียง

เมื่อทุกคนหันขึ้นไปมองบนท้องฟ้า พวกเขาได้เห็นร่างเงาของชายชราผู้หนึ่ง

ชายชราผู้นี้คือ เจ้าของสถาบันหงส์เพลิง ตู้เหลยโตว

ในเวลานี้ทุกคนไม่มีใครตอบคำถามของตู้เหลยโตวเลยสักคน แต่พวกเขากลับมองไปยังทางที่หลิงตู้ฉิงยืนอยู่แทน

หลิงตู้ฉิงที่เหลือบขึ้นไปมองตู้เหลยโตวอยู่ครู่หนึ่งก็เบนสายตากลับไปหาเจิ้นป่าเจ่าที่กำลังตัวสั่นงันงกอยู่

เจิ่นป่าเจ่าในตอนนี้อยู่ในอารมณ์กลัวจนแทบจะฉี่ราด เขาไม่เคยนึกไม่เคยฝันมาก่อนว่าที่พึ่งพิงสุดท้ายที่เขาฝากความหวังไว้ทั้งหมดจะต้องมาตกตายลงเอาง่าย ๆ แบบนี้ และที่สำคัญสาเหตุของการตายของหวูชี่คงนั้นดันมาจากน้ำมือของศัตรูคู่อาฆาตของเขาแท้ ๆ อย่างหลิงตู้ฉิง

เมื่อเจิ้นป่าเจ่าเห็นหลิงตู้ฉิงมองมาที่เขา เขาสะดุ้งสุดตัวและรีบตะโกนหาตู้เหลยโตวทันที “ท่านอธิการบดี ช่วยข้าด้วย!!”

ตู้เหลยโตวที่ได้ยินเจิ้นป่าเจ่าตะโกน เขาพุ่งเข้ามาหาเจิ้นป่าเจ่าทันที “เกิดอะไรขึ้น เมื่อครู่ใครเป็นคนใช้ฝนดาวตก แล้วคนที่ใช้หายไปไหนแล้ว?”

เจิ้นป่าเจ่าเมื่อได้ยินคำถาม เขาเองก็ไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร เนื่องจากเขาเองตอนนี้สติเริ่มกระเจิดกระเจิงภายใต้การจ้องมองของหลิงตู้ฉิงไปหมดแล้ว

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบคำถามเขาสักที ตู้เหลยโตวได้เหลือบมองไปยังหลิงตู้ฉิงที่ยืนอยู่บนเวที ดวงตาเขาเบิกโพลงขึ้นด้วยความตกใจ “ไอ้หยา! นี่ข้าไม่เจอเจ้าเพียงไม่เท่าไหร่ ทำไมตอนนี้เจ้าถึงอยู่ในขอบเขตควบแน่นลมปราณระดับ 7 แล้ว เจ้าไปทำอะไรมา ทำไมระดับของเจ้าถึงเพิ่มขึ้นไวขนาดนี้?”

เฮ่อเจี้ยนปิงและหยิงหวูเจี้ยงเองเมื่อได้ยินเช่นนั้นพวกเขาล้วนตกตะลึงจนต้องเพ่งมองระดับพลังของหลิงตู้ฉิงใหม่อีกครั้ง และสิ่งที่พวกเขาเห็นก็ไม่ได้แตกต่างจากที่ตู้เหลยโตวกล่าวเลย

จากที่พวกเขาส่งคนไปเฝ้าจับตาดูหลิงตู้ฉิง เมื่อเร็ว ๆ นี้คนของเขายังรายงานมาว่าหลิงตู้ฉิงอยู่ในขอบเขตควบแน่นลมปราณระดับ 4 อยู่เลย แล้วนี่มันพึ่งไม่กี่วันเอง ไฉนกลายเป็นระดับ 7 ขึ้นมาได้ยังไง?

หลิงตู้ฉิงมองไปยังตู้เหลยโตวอีกครั้งหนึ่ง อันที่จริงเขาไม่อยากจะให้ความสนใจอะไรกับเจ้าของสถาบันหงส์เพลิงผู้นี้มากนัก เนื่องจากลูก ๆ ของเขาทั้งหมดล้วนถูกขับออกจากสถาบันหงส์เพลิง ถึงแม้ว่าหลิงตู้ฉิงจะรู้ว่าเรื่องทั้งหมดนั้น ตู้เหลยโตวไม่ได้รู้เห็นอะไรด้วยแต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะเคืองใจนิด ๆ

หลิงตู้ฉิงหันกลับมาหาเจิ้นป่าเจ่าอีกครั้งและพูดว่า “หากเจ้ายอมฆ่าตัวตายตรงนี้แต่โดยดี ข้าไม่จะตามเอาเรื่องไปถึงคนในตระกูลเจ้าทั้งหมด!”

เจิ้นป่าเจ่าเมื่อได้ยินเช่นนั้หน้าเขาซีดลงทันที เขาหันไปหาตู้เหลยโตว “ท่านอธิการบดี ท่านต้องช่วยข้านะ!”

“เดี๋ยวก่อน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” ตู้เหลยโตวเอ่ยด้วยความงุนงง

ทันใดนั้น จู่ ๆ เงาอีกร่างหนึ่งได้ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เงาร่างนั้นคือหญิงสาวที่มีใบหน้าอันงดงาม นางแต่งกายด้วยชุดเสื้อคลุมโลหิตสีแดงฉานให้ความรู้สึกกดดันแก่ผู้ที่อยู่ในบริเวณจัตุรัสเป็นอย่างมาก

“เสื้อคลุมโลหิต!” ฝูงชนที่อยู่ด้านล่างโห่ร้องกันออกมาด้วยความหวาดกลัว

เจิ้นป่าเจ่าเมื่อเห็นผู้เชี่ยวชาญเสื้อคลุมโลหิตที่บินได้ เขาเริ่มใจชื้นขึ้นมาทันทีเขารีบตะโกน “ข้าเป็นคนของตระกูลเจิ้น พ่อของข้าคือเจิ้นฟูเห่า หากเจ้านำข้าออกไปจากที่นี่ พาข้ากลับไปยังคฤหาสน์ที่เมืองหลวง ข้าจะให้เงินค่าจ้างเจ้า 10 ล้านเหรียญทองทันที และคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นบนลานประลองมันชื่อหลิงตู้ฉิง มันฆ่าพวกของเจ้าไปมากมาย เจ้าควรเอาเลือดของมันล้างเวทีเพื่อแก้แค้นให้พวกของเจ้า”