พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 900

สำนักเงินตราอันยิ่งใหญ่ถูกทำลายลงในที่สุด ความจริงนี้แม้แต่เหล้าผู้เชี่ยวชาญที่หลิงตู้ฉิงชวนมายังแทบไม่อยากจะเชื่อว่ามันเกิดขึ้นจริง

ไม่ต้องสงสัยถึงความแข็งแกร่งของสำนักเงินตราเลยว่าพวกเขานั้นคือสำนักที่เรียกได้ว่าอาจจะแข็งแกร่งที่สุดในโลกเบื้องล่างในตอนนี้ด้วยซ้ำ เพราะด้วยจำนวนอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเขาครอบครองอยู่

แต่แล้ววันนี้สำนักนักที่แข็งแกร่งขนาดนี้กลับถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของพวกเขาเอง

แต่แน่นอนว่าถึงแม้พวกเขาจะมีส่วนร่วม แต่ปัจจัยหลักที่ทำให้สำนักเงินตราถูกโค่นลงได้นั้นคือหลิงตู้ฉิง เพราะถ้าไม่มีหลิงตู้ฉิง พวกเขาทั้งหมดคงไม่สามารถมารวมตัวกันได้แบบนี้โดยเฉพาะมหาจักรพรรดิเทพยุทธ์ และผู้สำเร็จเต๋าอย่างเย่เจียงไห่

ทุกคนต่างมองไปที่หลิงตู้ฉิงเป็นสายตาเดียวกัน ถึงแม้ว่าหลิงตู้ฉิงจะลงมือเพียงแค่สามครั้ง แต่ทุกครั้งที่เขาลงมือมันคือจุดเปลี่ยนหลักที่ทำให้พวกเขาสามารถโค่นสำนักเงินตราได้สำเร็จโดยเฉพาะการลงมือครั้งสุดท้าย

ถ้าไม่ใช่เพราะหลิงตู้ฉิง พวกเขาทั้งหมดคงตายกันไปหมดแล้ว!

และเมื่อนึกย้อนไปว่าสำนักมหาอำนาจอีกหนึ่งสำนักถูกทำลายลงต่อหน้าหลิงตู้ฉิง พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่นพลางคิดในใจ

ชายผู้นี้ช่างชอบทำลายสำนักมหาอำนาจซะเหลือเกิน!

“นายท่าน พวกเราควรทำอะไรกันต่อดี?” กวนหลิงอู่เอ่ยถามขึ้น

ในตอนนี้บนพื้นเต็มไปด้วยสมบัติมากมายจำนวนนับไม่ถ้วนรวมไปถึงอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ 1,000 กว่าชิ้น และตาชั่งครึ่งเต๋า ซึ่งพวกเขาไม่รู้จะแบ่งกันยังไงดี

หลิงตู้ฉิงตอบกลับด้วยสีหน้าปกติว่า “เอาไว้พวกเราค่อยคุยกันเรื่องนี้หลังจากข้าจัดการเรื่องประตูเคลื่อนย้ายเสร็จ”

สิ่งที่เขาจำเป็นต้องทำในทันทีตอนนี้ก็คือการเปลี่ยนพิกัดตำแหน่งของประตูเคลื่อนย้ายที่มีอยู่ในสำนักเงินตราทั้งหมด เพื่อป้องกันไม่ให้พันธมิตรของสำนักเงินตราเดินทางมาถึงที่นี่เร็วเกินไป ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงเสียเวลาสู้รบแบบไม่ได้พักแน่นอน

หลังจากผ่านไปพักใหญ่ หลิงตู้ฉิงก็ตามไปไล่แก้พิกัดตำแหน่งของประตูเคลื่อนย้ายจนครบ จากนั้นเขาพูดกับมี่ตั้วตั้วว่า “ท่านพ่อตา รบกวนท่านเดินทางกลับไปที่อาณาจักรจันทราเพื่อบอกกับยี่เทียน ให้เขาส่งคนของเขามาที่นี่เพื่อขนย้ายสมบัติที”

หลังจากนั้นหลิงตู้ฉิงจึงยกเลิกเขตแดนประกาศิต เพื่อทำให้ทุกคนสามารถใช้แหวนมิติของตัวเองได้เหมือนเดิม

จากนั้นหลิงตู้ฉิงตะโกนบอกกับทุกคนว่า “ตอนนี้พวกเจ้าทุกคนสามารถแยกย้ายกันไปเก็บสมบัติได้แล้วตามผลงานที่พวกเจ้าได้ทำเอาไว้ พวกเจ้าน่าจะรู้ตัวเองดีว่าจากผลงามที่พวกเจ้าทำลงไปพวกเจ้าควรจะเก็บสมบัติไปได้เท่าไหร่ ข้าคงไม่ต้องเตือนว่าหากพวกเจ้าโลภมากเกินไปมันจะมีผลต่ออนาคตของพวกเจ้ายังไง”

คนอื่น ๆ ต่างพยักหน้าอย่างเข้าใจ เนื่องจากพวกเขาทุกคนต่างเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิ ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ดีว่าพลังแห่งกรรมนั้นมันมีผลอย่างไรต่อชีวิตของพวกเขาบ้าง

เย่เจียงไห่หัวเราะ “น้องเขย เตาหลอมมหาวายุแปดทิศนี้ข้าจะคืนให้เจ้าตามที่ตกลงไว้ ส่วนเรื่องส่วนแบ่งข้าคงจะขอเลือกแค่อาวุธศักดิ์สิทธิ์สัก 30 ชิ้น ซึ่งมันน่าจะเพียงพอทำให้เหล่าศิษย์ของข้าสามารถปกป้องตัวเองได้หลังจากที่ข้าขึ้นไปอยู่บนโลกเบื้องบน!”

อันที่จริงสิ่งที่เย่เจียงไห่ต้องการก็คือตาชั่ง ซึ่งมีอำนาจเท่ากับ 1 ใน 10 ส่วนของอาวุธเต๋า และเป็นของที่ล้ำค่าที่สุดในสำนักเงินตรา

แต่เขารู้ตัวดีว่าเขาไม่สามารถเลือกมันได้

เหตุผลข้อแรกก็คือผลงานที่เขาทำมันไม่เพียงพอที่จะได้รับมัน

เหตุผลข้อที่สองก็คือเต๋าที่เขาบ่มเพาะมันเป็นธาตุไฟ ซึ่งตาชั่งอันนี้มันคืออาวุธสำหรับเต๋าแห่งเงินตรา ดังนั้นต่อให้เขาได้ไปเขาก็ไม่สามารถปลดปล่อยพลังของมันได้อยู่ดี