พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 911

หลิงตู้ฉิงกวาดสายตามองแค่เพียงครั้งเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิทั้งสี่ที่ขวางทางเขาอยู่นั้นเป็นพวกไหน แต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นด้วยสีหน้าสับสนว่า “พวกเจ้ามากันแค่ 4 คนเองเหรอ?”

“แค่ 4 คนก็เพียงพอแล้วที่จะส่งเจ้าไปเกิดใหม่!” ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุดที่เป็นผู้นำกลุ่มตอบกลับด้วยสีหน้าเย็นชา

หลิงตู้ฉิงถามกลับ “เจ้าเป็นเทพมรณะลำดับที่เท่าไหร่?”

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิยิ้มอย่างชั่วร้ายและพูดว่า “จงจำเอาไว้ข้าคือเทพมรณะลำดับที่ 5 ผู้ที่จะส่งเจ้าไปเกิดใหม่อีกรอบ!”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ “เฮ้อ…ขนาดสำนักเงินตรายังถูกทำลายด้วยน้ำมือข้า ข้าล่ะไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าพวกเจ้าไปเอาความมั่นใจมากจากไหนถึงได้กล้ามายืนรนหาที่ตายต่อหน้าข้าแบบนี้…ทัณฑ์ฟ้าดิน!”

เมื่อสิ้นเสียงตะโกนของหลิงตู้ฉิง ง้าวเทวะพินาศปรากฏขึ้นทันทีและภายในพริบตาง้าวเทวะพินาศพุ่งเข้าไปสับร่างและดวงวิญญาณของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิ 3 คนที่ติดตามเทพมรณะจนแหลกสลายเหลือไว้แค่เทพมรณะ ผู้ที่หลิงตู้ฉิงจงใจไว้ชีวิตเอาไว้

อันที่จริงหลิงตู้ฉิงคาดเอาไว้แล้วว่าข่าวการปรากฏตัวของเขาที่สำนักดาบสวรรค์และเดินทางโดยลำพังแบบนี้มันจะต้องรู้ไปถึงหูพวกตำหนักดับเซียน ซึ่งแน่นอนว่าพวกมันจะต้องมาดักสังหารเขาแน่นอน แต่สิ่งที่ทำให้เขาผิดหวังก็คือพวกมันมากันน้อยเกินไป!

เมื่อเทพมรณะเห็นการสังหารที่รวดเร็วจนมองไม่ทันเช่นนี้ เขาได้แต่ยืนอึ้งพร้อมกับเริ่มมีอาการสั่นด้วยความหวาดกลัว

เขาเคยได้ยินใครหลายคนพูดถึงการโจมตีนี้ของหลิงตู้ฉิงเช่นกัน ซึ่งในตอนแรกเขาก็ไม่เชื่อเท่าไหร่ว่ามันจะไร้เทียมทานอย่างที่คนเขาร่ำลือ แต่เมื่อเขาได้เห็นด้วยตาตัวเอง สิ่งเดียวที่เขาเข้าใจคือการโจมตีนี้มันไม่มีวันหลบพ้น ไม่มีวันต้านทานได้ ใครที่ตกเป็นเป้าหมายคือตายสถานเดียว!

นอกจากนั้นเขาไม่เข้าใจเลยว่าเบื้องหลังการโจมตีนี้มันคืออะไร ความเร็ว? ก็ไม่ใช่! เป็นการโจมตีผ่านมิติ? มันก็ไม่มีความผันผวนของกฎแห่งมิติแม้แต่น้อย!

หลิงตู้ฉิงยืนถือง้าวเทวะพินาศอยู่ในมือพลางมองไปที่เทพมรณะด้วยสายตาหยอกล้อ “ร่างกายผู้นำของเจ้ายังฟื้นฟูไม่เสร็จอีกเหรอ? ทำไมเขายังไม่ออกมาอีก?”

“ข้าไม่รู้เจ้าพูดเรื่องบ้าอะไร!” เทพมรณะตวาดกลับ

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ก็ผู้นำของเจ้าฝึกฝนวิชารวมกายศพจนเสร็จสมบูรณ์กันแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“นี่เจ้ารู้ได้ยังไง?” เทพมรณะถามกลับด้วยสีหน้าตื่นตระหนก

หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “ตั้งแต่ที่ข้าเห็นศพยักษ์เทวะในอาณาเขตเงินตราและเห็นว่าพวกเจ้าชอบมุดกันอยู่แต่ในเหวมรณะ ข้าก็พอเดาได้แล้วว่าพวกเจ้ากำลังทำอะไรกันอยู่ จะว่าไปพวกเจ้านี่ก็ช่างกล้ากันจริง ๆ ที่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับพวกศพเทวะโดยไม่กลัวโดนพวกมันกิน เอาล่ะ ในเมื่อชะตาชีวิตของเจ้ามันถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ถ้างั้นข้าจะปล่อยให้เจ้ากลับไปก็แล้วกัน จงกลับไปเป็นอาหารของพวกศพเหล่านั้นไปเถอะ”

อันที่จริงหลิงตู้ฉิงไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคำพูดของเขาเป็นเรื่องจริง เขาแค่ลองพูดออกไปส่ง ๆ เพื่อดูปฏิกิริยาของเทพมรณะ ซึ่งท้ายที่สุดคำตอบที่เขาได้รับมันก็ชัดเจนตามที่เขาคาดเดา

ที่แท้ผู้นำของตำหนักดับเซียนก็กำลังพยายามรวมร่างของตัวเองเข้ากับศพเทวะ ซึ่งถ้าหากเป็นเช่นนี้ในอนาคตเขาคงต้องเพิ่มความรัดกุมในการจัดการกับตำหนักดับเซียนเพราะความแข็งแกร่งของศพเทวะมันไม่ใช่สิ่งที่ประมาทได้

เทพมรณะซึ่งกำลังหวาดกลัวหลิงตู้ฉิงอยู่แล้ว เมื่อเขาได้ยินว่าหลิงตู้ฉิงจะปล่อยเขาไป เขาจึงรีบตะโกนขึ้นทันที “รอบหน้าที่ข้าลงมือ ข้ารับประกันว่าเจ้าไม่รอดแน่!”

เมื่อพูดจบร่างของเขาหายไปในพริบตาทันที

หลิงตู้ฉิงแสดงสีหน้าราวกับว่าเขาเพิ่งเจอกับเรื่องไร้สาระ จากนั้นเขาก็เริ่มเดินทางต่อ

จากนั้นเมื่อเขายิ่งเดินทางเข้าไปใกล้ภูมิภาคอี้ซางมากเท่าไหร่ เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังแห่งพุทธมากขึ้นเท่านั้นจนท้ายที่สุดเขาต้องหันไปพูดกับโจวจื่อซินว่า “จงหลบอยู่แต่ข้างหลังข้าไว้ ข้าจะต้านพลังแห่งพุทธให้เจ้าเอง ไม่เช่นนั้นพวกเราจะหลอกพระเหล่านั้นไม่ได้”

หลิงตู้ฉิงใช้อาณาเขตสวรรค์ของเขาในการต้านพลังแห่งพุทธที่อยู่รายล้อมเพื่อไม่ให้จับสัมผัสการดำรงอยู่ของโจวจื่อซินได้ ไม่เช่นนั้นหากพวกพระรู้ว่าโจวจื่อซินมีอะไรซ่อนอยู่แผนการพวกเขาจะแตกแน่นอน

โจวจื่อซินรีบบินแอบอยู่ด้านหลังทันที ซึ่งนางก็สัมผัสได้ถึงพลังแห่งพุทธที่อยู่รายล้อมเช่นกัน และมันทำให้นางประหลาดใจจนอดไม่ได้ที่เอ่ยถามขึ้น “สามี ทำไมภูมิภาคอี้ซางถึงได้มีพลังแห่งพุทธสถิตอยู่หนาแน่นขนาดนี้?”