พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 944

หลังจากสั่งสมกำลังมานานหลายปี ในที่สุดเผ่าอสูรก็เริ่มแผนการรุกรานแผ่นดินใหญ่

ทุก ๆ อาณาเขตที่พวกมันบุกตะลุยไป พวกมันเปลี่ยนอาณาเขตเหล่านั้นให้กลายเป็นนรกต่อผู้อยู่อาศัยเดิมและเปลี่ยนให้กลายเป็นดินแดนสวรรค์สำหรับพวกมัน

แต่เดิมภูมิภาคซ่งหยวนคือภูมิภาคที่นับได้ว่าเป็นจุดศูนย์กลางของเผ่ามนุษย์ ในเวลานี้ได้กลายเป็นเป้าหมายหลักในการรุกรานของเผ่าอสูร แค่เวลาเพียงไม่นานอาณาเขตมากกว่า 100 อาณาเขตก็ได้ตกอยู่ภายใต้การปกครองของเผ่าอสูร

ส่วนภูมิภาคหนานลี่ก็เสียหายไม่น้อยเช่นกัน อาณาเขตเกือบ 100 อาณาเขตได้ตกไปอยู่ในกำมือของเผ่าอสูรเรียบร้อยแล้วแถมเผ่าอสูรไม่ยังไม่มีท่าทีที่จะหยุดการโจมตีของพวกมันเลย

เมื่อเห็นว่าเผ่าอสูรรุกรานเข้ามาเรื่อย ๆ โดยที่ไม่มีใครสามารถต้านทานพวกมันได้ เหล่าผู้คนของทำเนียบราชันมนุษย์ก็เริ่มตื่นตระหนกเพราะพวกเขาไม่คิดว่าเผ่าอสูรจะแข็งแกร่งกันขนาดนี้

อันที่จริงมีบางอาณาเขตเหมือนกันที่ลองเสี่ยงดวงดูยอมจำนนต่อเผ่าอสูรโดยไม่มีการต่อต้าน แต่ผลลัพธ์มันกลายเป็นว่าพวกเขาไม่ตายจากการต่อต้านก็จริงแต่พวกเขากลับต้องทนดูเหล่าพวกพ้องของพวกเขาถูกเผ่าอสูรเกณฑ์ไปเป็นทาสหรือไม่ก็ถูกจับไปเป็นอาหารอย่างหน้าตาเฉย

ฟู่เซียนมองดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างเศร้าใจพร้อมกับย้อนคิดถึงคำพูดของหลิงยี่เทียนที่เคยพูดเอาไว้ว่าจะปกป้องเผ่ามนุษย์จากหายนะทั้งมวล ซึ่งในเวลานั้นเขายังคิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระเพราะเขาคิดว่าเผ่ามนุษย์ปกป้องตัวเองได้อยู่แล้ว

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าตัวเองคิดผิดมหันต์!

“ฝ่าบาท สถานการณ์ที่เรากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ข้าคิดว่าพวกเราคงหวังพึ่งได้แต่ตนเองเท่านั้น” ฟู่เซียนมาหาหลิงยี่เทียนที่อาณาจักรจันทราเพื่อปรึกษาปัญหาที่กำลังเกิดขึ้น

หลิงยี่เทียนพยักหน้าและพูดว่า “ผู้อาวุโสฟู่ ท่านไม่ต้องกังวลเกินเหตุ ข้าได้เตรียมพร้อมรับมือกับสถานการณ์แบบนี้มานานแล้ว ก่อนหน้านี้ข้าได้ส่งข่าวออกไปแจ้งกับสำนักทั่วโลกเรียบร้อยว่าถ้าหากสำนักใดที่ส่งผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุดมาร่วมกับเราในการสู้รบกับเผ่าอสูร ข้าจะมอบอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ให้กับพวกเขา 1 ชิ้นต่อ 1 คนเป็นรางวัลตอบแทน ส่วนผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิระดับอื่นหรือผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิ หากพวกเขาทำผลงานได้มากพอข้าจะมอบอาวุธระดับจักรพรรดิให้กับพวกเขาหรือไม่ก็เป็นโอสถระดับจักรพรรดิแล้วแต่ว่าพวกเขาจะเลือกอย่างไหน”

“ส่วนบรรดากองกำลังที่เป็นพันธมิตรกับข้าอยู่แล้ว คนเหล่านั้นรับปากข้าเอาไว้เรียบร้อยว่าจะส่งคนมาช่วยเราแน่นอน เมื่อถึงเวลาเผ่าอสูรจะได้เห็นว่าพวกมันอ่อนแอแค่ไหนเมื่ออยู่ต่อหน้าการร่วมแรงร่วมใจของคนทั้งโลก”

ฟู่เซียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและพูดว่า “ฝ่าบาทขอมีความเห็นว่ารางวัลที่ท่านเอ่ยขึ้นจะให้ผู้คนที่เข้าร่วมมันค่อนข้ามีมูลค่าสูงเกินไป ข้าเกรงว่าอาจจะมีบางคนที่คิดฉวยโอกาสจากสถานการณ์นี้เอาเปรียบท่านได้ ถ้าให้ยกตัวอย่างก็อาจจะเป็นพวกผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุดเหล่านั้น เมื่อได้อาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ไปแล้วพวกเขาอาจจะไม่ทุ่มเทอย่างเต็มที่กับการรบ หรือไม่บางคนอาจจะได้อาวุธแล้วและหนีไปเลยด้วยซ้ำ”

หลิงยี่เทียนหัวเราะ “ผู้อาวุโสฟู่ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลย ปัญหาแบบนั้นอาจจะเกิดขึ้นที่อื่น แต่กับอาณาจักรจันทราของข้าไม่มีแน่นอน ถึงแม้ว่าข้าจะให้รางวัลพวกเขาเป็นอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ก็จริง แต่การที่พวกเขาจะได้มันไปก็ไม่ง่ายขนาดนั้น พวกเขาจำเป็นต้องทำสัญญากฎสวรรค์กับข้าก่อนพวกเขาถึงจะได้มันไป และแน่นอนว่าหนึ่งในข้อกำหนดของสัญญาก็คือพวกเขาต้องทุ่มเทอย่างเต็มที่กับการรบเมื่อได้รับอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ไป ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะตายในทันทีจากทัณฑ์สวรรค์!”

ถึงแม้ว่าตอนนี้หลิงตู้ฉิงจะไม่อยู่ที่อาณาจักรจันทรา แต่มี่ไลก็เป็นอีกคนหนึ่งที่สามารถร่างสัญญากฎสวรรค์ได้เช่นกัน ด้วยการทำสัญญากฎสวรรค์เช่นนี้เขาจะต้องกังวลว่าใครจะมาโกงเขาอีก?

“ยิ่งไปกว่านั้นข้าจะประกาศออกไปอีกว่าถ้าสำนักไหนทำผลงานได้เป็นอย่างดีจนจบศึก ข้าจะมอบรางวัลเพิ่มเติมเป็นอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ให้กับพวกเขาอีกสำนักละ 1 ชิ้น!” หลิงยี่เทียนพูดขึ้นต่อ “ด้วยรางวัลที่ล่อตาล่อใจขนาดนี้ใครมันจะไม่ทุ่มสุดตัวจริงไหม?”

ด้วยสินสงครามจากอาณาเขตเงินตราที่กองกันอยู่เป็นภูเขา หลิงยี่เทียนจึงมีความร่ำรวยมากพอที่จะจ้างใครก็ได้เช่นนี้

ในระหว่างที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ หลิงไช่หยุนก็เดินเข้ามาพอดี

นางยิ้มให้กับหลิงยี่เทียนก่อนจะพูดว่า “พี่หก ภูเขาฟีนิกซ์ของข้าเตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว และกำลังจะเดินทัพออกจากอาณาเขตฟีนิกซ์ในไม่กี่วันนี้ ทัพของข้ามีทหารจำนวน 10 ล้านนายภายใต้การนำของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุด 4 คน และผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิระดับต่ำ กลาง สูง อีก 10 คน และพวกเราก็วางแผนเอาไว้ว่าในระหว่างที่เดิมทัพไปที่สันเขาหมื่นอสูร พวกเราจะชักชวนบรรดาผู้เชี่ยวชาญที่พบตามทางให้เข้าร่วมด้วยอีกแรง ว่าแต่ตอนนี้ทางท่านพร้อมรึยัง?”

หลิงยี่เทียนหัวเราะ “ทางข้ากำลังรอคนอื่น ๆ ตามมาสมทบอยู่เลย หากพร้อมเมื่อไหร่ข้าจะนำทัพออกไปทันที”