พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 970

ในความคิดของทุกคนที่อยู่ในกองทัพพันธมิตร เผ่าอสูรนั้นสมควรถูกสังหารทั้งหมดให้สาสมกับความทุกข์ระทมที่พวกมันก่อเอาไว้ให้กับทุกชีวิตที่พวกมันพรากไป

อย่างไรก็ตามในมุมมองของผู้สร้างอย่างโลกและสวรรค์ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนแล้วแต่เป็นไปตามธรรมชาติ ดังนั้นเผ่าอสูรจึงมีสิทธิ์ดำรงอยู่ต่อไปเท่าเทียมกับเผ่าพันธุ์อื่น ๆ ทั้งมวล

อันที่จริงไม่ใช่แค่เผ่าอสูรที่ได้รับโอกาสให้มีชีวิตอยู่รอด แม้แต่พระโพธิ์สัตว์แห่งภูมิภาคอี้ซางหรือเทพบรรพกาลผู้สร้างเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับที่อยากจะกลืนกินโลกทั้งใบด้วยซ้ำ โลกและสวรรค์ก็ยังอนุญาตให้พวกเขามีชีวิตอยู่ต่อ

ง้าวเทวะพินาศรู้เรื่องนี้เช่นกัน ดังนั้นมันจึงหยุดมือลง สังหารแต่เฉพาะอสูรระดับสูงเพียงอย่างเดียวไม่สังหารอสูรระดับต่ำ ๆ ที่ไม่เป็นภัยต่อโลกเพื่อเป็นการทำตามเจตจำนงของโลกและสวรรค์ที่อยากจะให้เผ่าอสูรดำรงอยู่ต่อไป

เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อเขาเอง หลิงยี่เทียนพยักหน้าและพูดว่า “ข้าเข้าใจท่าน ท่านพ่อ!”

ถึงแม้ว่าคนอื่นจะไม่เข้าใจแต่หลิงยี่เทียนเข้าใจแน่นอน เพราะในร่างของเขามีผลึกดวงใจสวรรค์ ซึ่งมันเหมือนกับว่าเขามีส่วนหนึ่งของเจตจำนงของสวรรค์อยู่ในร่าง ดังนั้นเขาจะไม่เข้าใจเจตจำนงของสวรรค์ได้อย่างไรว่าสิ่งใดควรทำสิ่งใดไม่ควรทำ

“ท่านพ่อ พวกเราจำเป็นต้องช่วยมนุษย์ในอาณาจักรผู้กล้า แต่ข้าไม่สามารถเปิดโลกที่ซ่อนพวกเขาเอาไว้ได้ ท่านช่วยเปิดมันให้ข้าที” หลิงยี่เทียนเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ฆ่าอสูรจนหมด แต่เขาจำเป็นต้องช่วยเหลือมนุษย์ที่ถูกขังเอาไว้นี่คือหน้าที่ของเขาในฐานะราชันแห่งมวลมนุษย์

หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “อืม ระหว่างนี้สั่งให้คนของเจ้าเก็บสินสงครามที่อยู่ในสนามรบไปก่อน รอพ่อเตรียมการเสร็จเมื่อไหร่พ่อจะเรียกเจ้าอีกทีและหลังจากนี้เจ้าจะต้องย้ำเตือนกับมนุษย์ทุกคนด้วยว่าพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาบุกสันเขาหมื่นอสูรอีกหากพวกอสูรไม่ออกไปสร้างความวุ่นวายก่อน เพราะในสันเขาหมื่นอสูรยังมีตัวตนที่พวกเจ้าไม่อาจรับมือได้หลงเหลืออยู่ ซึ่งถ้าพวกมันคลุ้มคลั่งขึ้นมาเมื่อไหร่ความเสียหายที่พวกเจ้าจะได้รับมันจะไม่อาจคาดการณ์ได้เลย”

หลิงยี่เทียนพยักหน้า “ข้าจะนำคำของท่านไปจารึกไว้ในทำเนียบราชันมนุษย์หลังจากนี้ เพื่อให้มนุษย์ทุกคนปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด!”

เมื่อพูดจบ หลิงยี่เทียนเดินจากไปสั่งให้กองทัพพันธมิตรทั้งหมดเดินหน้าเก็บทรัพย์สมบัติของเหล่าอสูรที่ตายลงไป

ส่วนทางด้านของหลิงตู้ฉิง เขาหันหน้าไปพูดกับหลิงฟ่างหัว “ฟ่างหัว เจ้าช่วยสร้างประตูเคลื่อนย้ายขนาดใหญ่ให้พ่อที พ่อจำเป็นต้องใช้มันเคลื่อนย้ายผู้คนของอาณาจักรผู้กล้าไปที่อาณาเขตในภูมิภาคอี้ซางที่พ่อได้จับจองเอาไว้ก่อนหน้านี้”

หลิงฟ่างหัวพยักหน้า “ท่านพ่อ ข้าควรตั้งพิกัดปลายทางไปที่อาณาเขตไหนดี?”

นางจำเป็นต้องถามเพราะหลิงตู้ฉิงเลือกเอาไว้หลายอาณาเขต

หลิงตู้ฉิงยิ้มและตอบกลับ “เลือกอาณาเขตที่ใหญ่ที่สุดเป็นปลายทาง!”

จากนั้นหลิงตู้ฉิงเรียกให้ง้าวเทวะพินาศบินไปกับเขา และไปหยุดที่ใต้หน้าผาแห่งหนึ่ง ซึ่งมีความสูงเสียดฟ้าจนถึงชั้นเมฆ

หลิงตู้ฉิงมองไปที่หน้าผาและพูดว่า “พวกเจ้ายังจะดื้อรั้นอีกงั้นเหรอ?”

หลังจากหลิงตู้ฉิงพูดจบจู่ ๆ ตรงกลางหน้าผาเปิดออกเผยให้เห็นมนุษย์นกร่างยักษ์ ซึ่งมีปีกสีขาวบริสุทธิ์และมีแววตาที่หม่นหมองค่อย ๆ เดินออกมา “ไม่นึกเลยว่าเผ่าอสูรของข้าที่ดำรงอยู่มานับล้านปีวันนี้จะต้องเผชิญกับหายนะเช่นนี้! เจ้าไม่มีความปราณีบ้างเลย เจ้าสังหารอสูรระดับสูงไปเกินกว่า 9 ส่วนจนตอนนี้ส่วนใหญ่ที่เหลือรอดมีแต่อสูรระดับต่ำกว่าขอบเขตสวรรค์ทั้งนั้น แล้วแบบนี้เผ่าอสูรจะอยู่รอดต่อไปได้ยังไง!?”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ถ้าหากเจ้าไม่สร้างกรรมในเรื่องของอาณาจักรผู้กล้า หายนะเช่นนี้มันก็คงไม่เกิดขึ้นกับพวกเจ้า และอย่าลืมว่าถึงแม้ข้าจะฆ่าพวกเจ้าไปเยอะ แต่ข้าก็ไม่ได้ฆ่าพวกเจ้าทั้งหมด พวกเจ้ายังคงมีโอกาสรอดอยู่ ซึ่งนี่มันถือว่าข้าเมตตามากแล้ว”

“เอาล่ะ ตอนนี้จงเปิดโลกที่พวกเจ้าสร้างขึ้นและปลดปล่อยเหล่ามนุษย์ที่พวกเจ้าจับเอาไว้ออกมาให้หมด แต่ข้าต้องขอเตือนไว้ก่อนว่าอย่าได้เล่นตุกติกกับข้า สิ่งนี้มันเกี่ยวพันกับเต๋าของลูกชายข้า หากพวกเจ้าขืนเล่นตุกติก ข้าบอกเอาไว้เลยว่าข้าจะทำลายโอกาสฟื้นตัวของพวกเจ้าไปตลอดกาลรวมไปถึงตัวพวกเจ้าเอง ข้าก็สามารถทำลายเจ้าได้ต่อให้พวกเจ้าจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับโลกแล้วก็ตาม”

มนุษย์นกขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นมันพยักหน้าและพูดว่า “ตกลง ข้าจะปล่อยมนุษย์ที่อยู่ในสันเขาหมื่นอสูรทั้งหมดออกไป เจ้าก็รอรับและจัดการกับพวกเขาเองก็แล้วกัน!”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้า จากนั้นเขายืนรออยู่ที่เดิม

เมื่อเวลาผ่านไปได้ครู่หนึ่ง จู่ ๆ ที่ตีนหน้าผาก็มีรอยแยกมิติขนาดยักษ์เปิดขึ้น ซึ่งถ้ามองเข้าไปจะเห็นว่าที่ปลายทางของรอยแยกมิติมันคือภาพมุมสูงของเมืองขนาดยักษ์และผู้คนที่อยู่ในเมืองนั้นกำลังแตกตื่นกันยกใหญ่

ไม่นานก่อนหน้านี้ผู้คนในอาณาจักรผู้กล้าทั้งหมดต่างก็ฝันเห็นเรื่องประหลาดแบบเดียวกันว่าอีกไม่นานจะมีใครสักคนลงมาจากสรวงสวรรค์ คนผู้นั้นจะสังหารเหล่าอสูรจนหมดและมาพาพวกเขาทั้งหมดออกไปจากสถานที่แห่งนี้