พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 983

อู๋เมิ่งรีบออกจากห้องของตี๋ฮ่าวทันทีเมื่อเขาฉายภาพกลุ่มของหลิงตู้ฉิงเสร็จ

“เหลือขนนกอีกไม่กี่แบบพัดของข้าก็จะกลายเป็นอาวุธเต๋า!” อู๋เมิ่งเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ “และเมื่อไหร่ที่ข้าได้รับการเกื้อหนุนจากอาวุธเต๋า ระดับการบ่มเพาะของข้าก็จะทะลวงขึ้นไปยังขอบเขตจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์!”

แต่แล้วในทันทีที่เขาพูดจบประโยค สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันที

“เวรแล้ว ข้ากำลังตกอยู่ในอันตราย!” อู๋เมิ่งอุทานขึ้นกับตัวเอง

อู๋เมิ่งคือสมาชิกของเผ่าอีกา ดังนั้นเขาจึงมีพรสวรรค์ในด้านรับรู้หายนะที่กำลังจะขึ้นในอนาคต ซึ่งที่ผ่านมาเขารับรู้เฉพาะหายนะของคนอื่น แต่วันนี้มันกลับเป็นหายนะของตัวเขาเองซะอย่างนั้น?

“นี่เป็นเพราะข้าเผยข้อมูลของคนกลุ่มนั้นงั้นเหรอ? หรือว่าเป็นเพราะตี๋ฮ่าวคิดไม่ซื่อกับข้าหลังจากได้ข้อมูลไป?” อู๋เมิ่งพึมพำกับตัวเอง

เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะสาเหตุไหนที่ทำให้หายนะบังเกิดขึ้นกับเขา

“ไม่ได้การแล้ว สัมผัสมันแจ่มชัดขึ้นเรื่อย ๆ หายนะครั้งนี้มันร้ายแรงถึงชีวิตแน่นอน!” อู๋เมิ่งเริ่มแสดงสีหน้าตื่นตระหนก

ตอนนี้เขากำลังชั่งใจอยู่ว่าจะเอายังไงต่อ เขาไม่อยากจะไปจากที่นี่ตอนนี้เพราะเขากำลังทำงานให้กับตระกูลกุยไห่ ซึ่งตระกูลกุยไห่จ่ายค่าจ้างให้กับเขางามมากแถมบรรดาผู้คนที่มาถามข้อมูลก็มอบใต้โต๊ะให้กับเขาอีก หากเขาจากไปตอนนี้ในอนาคตมันจะมีงานไหนที่ดีขนาดนี้กัน?

แต่แล้วเมื่อเขาครุ่นคิดทบทวนอีกรอบหนึ่ง และคำนึงว่าหายนะครั้งนี้มันคือถึงตาย เขาจึงตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด

“เอาเป็นว่าข้าจะรอเข้าไปที่แม่น้ำมหาดาราก่อน จากนั้นเมื่อข้าได้ขนนกครบเมื่อไหร่ข้าจะรีบจากไปในทันที!” อู๋เมิ่งพูดกับตัวเองอย่างแน่วแน่

ในเวลาเดียวกัน ทางด้านของตี๋ฮ่าวก็รีบส่งคนของเขาออกตามหากลุ่มของหลิงตู้ฉิงทันที ร่างจันทราศักดิ์สิทธิ์นั้นมีความสำคัญต่อเขามาก ดังนั้นเขาจึงต้องรีบตามหาให้เจอ

ทางด้านของหลิงตู้ฉิง ในขณะนี้เมื่อถามข้อมูลจากอู๋เมิ่งเสร็จ พวกเขาก็เดินออกหาที่พักสำหรับรอเข้าแม่น้ำมหาดาราในอีก 2,000 ปีข้างหน้า

“อันดับแรกพวกเราหาที่พักกันก่อน พวกเรามีเวลาเตรียมตัวกันอีก 2,000 ปี ซึ่งไม่ใช่น้อย ๆ ก่อนที่พวกเราจะเข้าไปในแม่น้ำมหาดารา ระหว่างนี้พวกเจ้าทั้งหมดจงตั้งใจบ่มเพาะ ด้วยเวลาขนาดนี้อย่างน้อย ๆ พวกเจ้าน่าจะทะลวงขอบเขตไปถึงขอบเขตเจ้าตำหนักศักดิ์สิทธิ์หรือไม่อย่างน้อยที่สุดก็น่าจะไม่ต่ำกว่าขอบเขตศักดิ์สิทธิ์สามัญขั้นสูง” หลิงตู้ฉิงเอ่ยขึ้น

เย่ชิงเฉิงเอ่ยถามกลับ “สามี ขอบเขตเจ้าตำหนักศักดิ์สิทธิ์มันคือขอบเขตเดียวกับที่พี่สามของข้าเคยอยู่ใช่ไหม?”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “พี่สามของเจ้าเคยอยู่ขอบเขตเจ้าตำหนักศักดิ์สิทธิ์เมื่อชีวิตก่อนของเขา ซึ่งมันไม่ใช่ขอบเขตที่สูงอะไรนัก ยังมีขอบเขตที่อยู่เหนือกว่านั้นอีกหลายขอบเขตเช่น ขอบเขตราชาศักดิ์สิทธิ์ ขอบเขตจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ขอบเขตเทวะราชาและสุดท้ายก่อนที่จะกลายเป็นตัวตนที่สามารถอยู่ได้นิรันดร์ก็คือ ขอบเขตจักรพรรดิเทพ”

“ถ้างั้นเมื่อชีวิตที่แล้วท่านบ่มเพาะไปถึงระดับไหน?” หวงซีเอ่ยถามขึ้น

หลิงตู้ฉิงยิ้ม “ถ้าให้พูดตามจริง ข้าบ่มเพาะไปเหนือกว่าขอบเขตจักรพรรดิเทพแล้ว ข้าพิสูจน์เต๋าของข้าได้สำเร็จเรียบร้อย เหลือแค่เพียงอย่างเดียวคือผสานรวมกับเต๋าและกลายเป็นนิรันดร์ ซึ่งข้าไม่ได้ทำมัน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้คนอื่น ๆ ต่างมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าตกตะลึง

ตอนนี้พวกเขาเข้าใจแล้วว่าทำไมหลิงตู้ฉิงถึงได้แข็งแกร่งนัก ที่แท้เขาก็เคยอยู่ในจุดสูงสุดมาก่อนนี่เอง

ในระหว่างที่ทุกคนกำลังตกตะลึง จู่ ๆ คิ้วของหลิงตู้ฉิงกลับขมวดเข้าหากันแน่นในระหว่างที่เขามองเย่ชิงเฉิง