ทุกคนที่อาศัยอยู่โลกเบื้องบนล้วนรู้จักชื่อตำหนักไร้หทัยกันเป็นอย่างดี แต่มีน้อยคนนักที่จะชอบกลุ่มคนของตำหนักไร้หทัย
อันที่จริงถ้าจะให้กล่าวตรง ๆ เลยก็คือแทบจะทั้งโลกเบื้องบนล้วนเกลียดตำหนักไร้หทัย
แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเกลียด พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนกันเพราะถึงแม้ตำหนักไร้หทัยจะมีสมาชิกอยู่น้อยมาก แต่สมาชิกแต่ละคนล้วนแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ
นอกเหนือจากต้วนฉิงที่อยู่ในขอบเขตจักรพรรดิเทพ จิ๋นหลงและเสี่ยวเฟิงต่างก็อยู่ในขอบเขตเทวะราชาขั้นสูงสุดกันทั้งคู่ ยิ่งไปกว่านั้นขนาดกิเลนที่ทำหน้าที่เฝ้าประตูยังอยู่ในขอบเขตเทวะราชาขั้นต้นด้วยซ้ำ และนี่ยังไม่รวมพวกคนรับใช้ทั้งหลายที่อยู่แต่ในตำหนักซะส่วนใหญ่ ซึ่งไม่มีใครแน่ใจว่าคนเหล่านั้นแข็งแกร่งขนาดไหน แต่ในฐานะที่เป็นคนของตำหนักไร้หทัยต่อให้จะเป็นคนรับใช้ก็ย่อมไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
เมื่อฉุกคิดได้ว่าตำหนักไร้หทัยมีศัตรูมากมายขนาดไหนและตอนนี้ในคฤหาสน์ของเขากลับมีคนของตำหนักไร้หทัยกลุ่มใหญ่อาศัยอยู่ กุยไห่ไป๋ฉวนก็เริ่มวิตกกังวลมากขึ้นกว่าเดิม
มันจะเป็นไปได้ไหมถ้าข่าวนี้แพร่ออกไปตระกูลของเขาจะถูกบุกจากกองกำลังอื่น ๆ ที่เป็นศัตรูของตำหนักไร้หทัย?
แน่นอนว่ามันเป็นไปได้!
เมื่อยิ่งคิดก็ยิ่งวิตกกังวล กุยไห่ไป๋ฉวนจึงทนไม่ไหวรีบกลับไปที่ห้องของเขาทันที จากนั้นเขาเดินไปหน้าคันฉ่องทองเหลืองที่ตั้งอยู่กลางห้องและส่งพลังของเขาเข้าไปในมัน
ไม่นานต่อมาที่บานคันฉ่องก็มีร่างของชายชราคนหนึ่งปรากฏขึ้น
ชายชราถามกุยไห่ไป๋ฉวนทันที “เจ้ามีเรื่องอะไร?”
“ท่านพ่อ เมื่อครู่มีคนจากตำหนักไร้หทัยเดินทางมาที่คฤหาสน์ตระกูลเราในเมืองมหาดาราพร้อมกับอักษรเต๋านั่น พวกเขาบอกว่าจะมาขอพักอยู่กับเราจนกว่าแม่น้ำมหาดาราจะสงบ แต่ข้ากังวลจริง ๆ ว่ามันอาจจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ดังนั้นข้าจึงรีบติดต่อท่าน!”
“ไร้สาระ!” ชายชราแสดงสีหน้าโมโหทันที “เจ้าคิดว่าคนของตำหนักไร้หทัยจำเป็นต้องมาขอความช่วยเหลือจากตระกูลเรางั้นเหรอ?”
ตำหนักไร้หทัยนับได้ว่าเป็นกองกำลังอันดับต้น ๆ ของโลกเบื้องบน ถึงแม้ว่าตระกูลกุยไห่ของพวกเขาจะไม่ธรรมดา แต่ถ้าเทียบตำหนักไร้หทัยพวกเขายังแข็งแกร่งได้ไม่ถึง 1 ใน 10 ด้วยซ้ำ ดังนั้นกองกำลังที่อยู่อันดับต้น ๆ จะมาขอความช่วยเหลือจากพวกเขาแบบนี้ได้ยังไง?
กุยไห่ไป๋ฉวนตอบกลับด้วยสีหน้าจริงจัง “แต่ว่าท่านพ่อ พวกเขามีอักษรเต๋านั่นนี่นาแถมข้าตรวจสอบแล้วมันคือของจริงแน่นอน ดังนั้นข้าจะปฏิเสธพวกเขาได้ยังไง?”
“ไม่เป็นไร ถ้างั้นในระหว่างนี้เจ้าจงจับตาดูพวกเขาเอาไว้อย่าให้คลาดสายตา ข้า กุยไห่เหรินหวาง จะขอไปดูสักหน่อยว่าใครกันที่กล้าอ้างตัวว่าเป็นคนของตำหนักไร้หทัยเพื่อมาสร้างปัญหาให้กับตระกูลของข้าแบบนี้!” ชายชราพูดขึ้น
แน่นอนว่าชายชราที่พูดผ่านคันฉ่องทองเหลืองคือผู้นำตระกูลกุยไห่ กุยไห่เหรินหวาง
อักษรเต๋าแต่ละตัวนั้นไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถลอกเลียนได้ หากผู้คิดค้นไม่เผยแก่นแท้ในตัวอักษรนั้นคนอื่นจะไม่มีวันเขียนมันได้เลย
แต่แล้วตอนนี้กลับมีใครไม่รู้อ้างตัวว่าเป็นคนของตำหนักไร้หทัย แถมยังมีอักษรเต๋าของเขามาแสดงเพื่อขออาศัยอยู่ในบ้านของเขาอีกต่างหาก
ตั้งแต่เกิดมายกเว้นลูกชายของเขา เขาเผยอักษรเต๋าของตัวเองให้กับคนแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น ซึ่งก็คือเจ้าตำหนักไร้หทัย
อย่างไรก็ตาม คนผู้นั้นหายตัวไปนานแล้ว แถมคนผู้นั้นไม่เคยขอความช่วยเหลือจากใครเลยด้วยซ้ำ แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงที่คนผู้นั้นจะมาขอความช่วยเหลือจากตระกูลเขา?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)