ภาคิน (ซีรีส์ 3 หนุ่มซานเตียนโน่) นิยาย บท 84

“ก็ไปโรงน้ำชาไง อ๊ะ...ปล่อย!” นารีถามยังยังไม่ทันขาดคำ ก็ตกใจ! ที่อยู่ๆ ก็ถูกคนเมาดึงให้ล้มลงไปนอนบนเตียง

“พี่ไม่ได้ไป แต่ได้ยินเขาคุยกันมาเฉยๆ ครับ” สิงขรเอ่ยด้วยน้ำเสียงปกติอย่างขำๆ ที่เจ้าสาวยังไม่จบเรื่องโรงน้ำชา

“ใครคะ” นารีผลักเจ้าบ่าวออก แล้วมองหน้าอีกฝ่ายอย่างมึนงง ‘สรุปว่าเมาจริงหรือว่าแกล้งเมากันแน่เนี่ย?’

“ก็พวกผู้ใหญ่บ้านที่ไปมาน่ะสิครับ” สิงขรเฉลย

“ชิ! พี่สิงห์ไปมาก็บอกตรงๆ สิ นาไม่โกรธหรอก เพราะมันเกิดขึ้นก่อนแต่งงาน”

“พี่ไม่เคยไปจริงๆ ครับ แล้วก็ไม่มีเหตุผลที่พี่จะโกหกนา เพราะอะไรรู้ไหม? เพราะนาคือผู้หญิงคนเดียวที่พี่สาบานว่าจะไม่มีความลับด้วยยังไงล่ะ”

“โอเค! งั้นก็นอนได้เลยค่ะ นาจะไปอาบน้ำ” นารีบอกก่อนจะลุกขึ้นนั่ง

“พี่ไม่ได้ง่วง” สิงขรดึงเจ้าสาวลงไปกอดอีกครั้ง

“แต่เมื่อกี้ทำท่าเหมือนกับ...”

“พี่แค่แกล้งเมาเฉยๆ ไม่งั้นโอมกับสมลากยาวยันเช้าแน่” คนเจ้าเล่ห์บอกพลางหอมลงที่ต้นคอระหงเบาๆ

“ร้ายจริงๆ” นารีต่อว่าพร้อมกับพยายามจะดันเจ้าบ่าวที่มือไม้เริ่มไม่อยู่สุขออก แต่ก็ไม่เป็นผล

“พี่อยากเข้าหอตั้งแต่เที่ยงวันแล้วรู้ไหม” สิงขรกระซิบเสียงสั่นพร่า

“พี่สิงห์...” นารีครางท้วงเมื่ออีกฝ่ายเริ่มจะซุกไซ้ที่ต้นคอ

“เรียกผัวขาสิ...วันนี้พี่เป็นผัวของนานะ” สิงขรเรียกร้องสถานะ

“บ้า! นาไม่เรียกเด็ดขาด” นารีมองค้อนอย่างรู้สึกเขินๆ

“เรียกหน่อยเถอะ พี่อยากได้ยิน” สิงขรเอ่ยเย้าก่อนจะกดริมฝีปากลงที่แก้มนวลเบาๆ แล้วเลื่อนลงมาที่ริมฝีปากอวบอิ่ม

“อื้อ...” นารีครางเบาๆ เมื่อถูกจูบอันเร่าร้อนปลุกไฟปรารถนาให้ลุกโชน

“ถ้าไม่เรียก คืนนี้พี่จะทรมานนายันเช้าเลยคอยดู” คนที่ขอดีๆ ไม่ได้ จึงเปลี่ยนมาขู่

“มันก็ขึ้นอยู่ที่ว่า...พี่สิงห์มีความสามารถจะทำให้นาเอ่ยเรียกได้หรือเปล่า” นารีเอ่ยหยอกอย่างนึกสนุก

“อ่า...อย่าหลับคาอกพี่ไปก่อนแล้วกัน” สิงขรบอกพร้อมกับเปิดเกมรักฉบับโหด เอ๊ย! ฉบับเร่าร้อนให้เจ้าสาวคนสวยอย่างเต็มไปความต้องการที่อัดแน่น

เรือนใหญ่...

“พี่คินเมาหรือเปล่าคะ?” วรันยาเอ่ยถามคนที่หน้าแดงไปถึงใบหูอย่างขำๆ

“เมาสิ! เมามากเลย ไม่รู้จะอาบน้ำไหวหรือเปล่า” คนที่ดื่มไปเยอะสารภาพตามตรง

“งั้นไม่ต้องอาบก็ได้ค่ะ อากาศยิ่งหนาวๆ อยู่” วรันยารีบบอก

“จริงเหรอ?” ภาคินถามอย่างไม่เชื่อหูว่าเมียรักจะใจดี

“จริงค่ะ เดียวไวน์จะย้ายไปนอนกับคุณมาร์” วรันยาบอกอย่างเข้าทาง

“พี่จะอาบน้ำครับ” ภาคินบอกพร้อมกับถอดเสื้อโยนทิ้ง

“แต่พี่คินเมานะคะ” วรันยามองการกระทำของสามีอย่างอึ้งๆ

“ไม่เป็นไร พี่อยากนอนกอดเมีย” ภาคินรีบถอดกางเกงต่อทันที

“โอเค! งั้นพี่คินอาบฝักบัวนะ ไวน์จะแช่ในอ่าง” วรันยาบอกก่อนจะตรงไปที่ห้องน้ำ เพราะไม่อยากจะเห็นสามีจอมหื่นโชว์อนาคอนด้าตัวเขื่อง

“ไม่เอา! พี่ขอแช่ในอ่างด้วยคนสิครับ” คนอยากอาบกับเมียรีบเดินตามไปอ้อน

“ไม่ได้ค่ะ ไวน์ปวดข้อเท้าอยากจะนอนแช่แบบสบายๆ” วรันยาบอกพร้อมกับเปิดน้ำอุ่นใส่ลงในอาบน้ำขนาดใหญ่

“พี่จะนาบ เอ๊ย! จะนวดให้ครับ” คนที่เปลือยกายล่อนจ้อนโชว์หุ่นแสน เพอร์เฟกต์ บอกอย่างไม่ยอม

“อ๊ะ...” วรันยาที่มัวแต่เทสบู่เหลวลงในอ่าง อุทานอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆ สามีก็รูดซิปของชุดแซกที่อยู่ด้านหลังลง ทำให้ชุดหลุดออกและกองอยู่ที่ข้อเท้าของเธอ

ภาคินถอดตะขอบราออก แล้วใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้สีหวานให้ลงไปกอง ที่ข้อเท้า จากนั้นก็อุ้มเมียรักลงไปนั่งในอ่างอาบน้ำ

“พี่คิน!” วรันยามองค้อนคนที่ชอบอะไรโดยไม่ถามไถ่อย่างเคืองๆ

ภาคินยิ้มก่อนจะขยับไปนั่งคนฝั่ง แล้วรีบลงมือนวดเท้าของภรรยาสาวเบาๆ “แบบนี้ดีไหมครับ”

“ค่ะ” คนที่กำลังจะด่า แต่ความผ่อนคลายก็ทำให้เธอขานรับเบาๆ

ภาคินเห็นเมียรักทำหน้าเคลิบเคลิ้มก็ยกข้อเท้าขึ้น แล้วกดริมฝีปากลงบนนิ้วเท้าที่เล็กเบาๆ จุ๊บ!

“พี่คิน!” วรันยาร้อนผ่าวไปทั้งหน้า ที่สามีชอบทำอะไรพิเรนทร์ๆ

“เห็นเท้าเมียแล้วพี่อยากกินน้ำยาป่าตีนไก่จังเลยครับ”

“บ้า!” วรันยามองค้อน

“งั่มๆๆ” ภาคินก้มลงงับนิ้วเท้าของภรรยาเบาๆ อย่างหยอกล้อ

“คิกๆๆ” วรันยาหัวเราะจนสั่นเมื่อเห็นสามีทำท่าเหมือนจะกินจริงๆ

“หึๆ ไม่รู้ว่าเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในท้องของน้องไวน์จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย” ภาคินหัวเราะตามก่อนจะชวนคุยเรื่องลูก

“สำหรับไวน์จะหญิงหรือชายก็ดีทั้งนั้นแหละค่ะ แค่โตมาแล้วไม่ดื้อเหมือนพี่คินก็พอ” วรันยาบอกยิ้มๆ

“บ้า! พี่ไม่ได้ดื้อสักหน่อย” ภาคินกลอกตาที่ถูกใส่ร้าย

“พี่คินอาจจะไม่รู้ตัว ตอนเด็กน่ะร้ายจะตาย” วรันยาบอกพลางยักไหล่ขึ้นนิดๆ เมื่อนึกไปถึงเรื่องในอดีต

“ก็น้องไวน์น่ารักนี่นา พี่ก็เลยอยากเล่นด้วย” ภาคินบอกเสียงอ่อน

“ชิ!” วรันยาเบ้ปากนิดๆ

“เราเป็นรักแรกของพี่นะรู้ไหม?” ภาคินสารภาพความในใจก่อนจะก้มประทับริมฝีปากลงที่เท้าของภรรยาเบาๆ จุ๊บ!

“พี่คิน นั่นเท้านะคะ” วรันยารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า กับการกระทำ ของสามี

“รู้ครับ” ภาคินฉีกยิ้มหวาน แล้วก้มประทับริมฝีปากลงที่ปลายเท้าอีกข้าง

“บ้า! รีบๆ นวดเถอะค่ะ ไวน์ง่วงแล้ว” วรันยารู้สึกเขินกับสายตาหื่นๆของสามีที่จ้องมองมา

“ครับ” ภาคินขานรับเสียงหวาน แล้วนวดเท้าให้ภรรยาสุดที่รักต่อ

หนึ่งปีต่อมา...วรันยาสะกิดเรียกสามีให้ลุกไปดูลูกชายตัวน้อย ‘ภควร’ (พัก-คะ-วอน) หรือ ภีม วัยห้าเดือน ที่หน้าตาน่ารักน่าชัง “พี่คิน ลูกร้องค่ะ”

“ครับ” คุณพ่อลูกอ่อนขานรับ ก่อนจะขยับลุกจากเตียงไปหาลูกชายตัวน้อยที่มีเค้าโครงใบหน้าคล้ายกับตนตอนเป็นเด็กไม่มีผิด

“ว่าไงครับสุดหล่อของพ่อ ฉี่เหรอครับ เดี๋ยวพ่อเปลี่ยนผ้าอ้อมให้นะ” ภาคินสำรวจดูผ้าอ้อมก็เห็นว่าเปียก จึงลงมือเปลี่ยนให้บุตรชาย ที่กำลังดูดนิ้วโป้งน้อยๆ พร้อมกับส่งยิ้มหวานมาให้

พอเปลี่ยนเสร็จก็อุ้มบุตรชายขึ้น แล้วเดินกลับไปหาภรรยาสาวที่เตียง“น้องไวน์จ๋า ลูกอยากกินอุ๋มอิ๋มจ้ะ”

“ค่ะ” วรันยาตอบก่อนจะลืมตาขึ้นมอง แล้วขยับตัวนอนตะแคงพร้อมกับเปิดเสื้อขึ้นเตรียมให้นมลูก