พ่ายรัก บทที่ 53

"อะไรของผู้หญิงคนนี้" เขารีบเดินตามออกมา..แต่เธอไม่เท่าไรหรอกเขาเนี่ยเป็นอะไรทำไมต้องตามเธอมาด้วย
พอคิดได้ชายหนุ่มก็เลยหยุด เพราะคิดว่าเธออาจจะมีธุระด่วนก็ได้มั้ง แต่จะธุระอะไรล่ะ มาคิดอีกทีเขาก็รีบตามลงมา เพราะตอนนี้เธอลงลิฟต์ไปที่ชั้นล่างแล้ว
"เห็นผู้จัดการทั่วไปไหม" ลงมาถึงข้างล่างเธอก็หายไปแล้ว เพราะทั้งสองลงลิฟต์คนละตัว
"ผู้จัดการออกไปนอกบริษัทเมื่อสักครู่ค่ะ"
"พี่จะไปไหน" คันศรกำลังจะรีบตามเธอออกไป แต่ถูกธนูเรียกไว้ก่อน
"พี่ยังไม่รู้" ตอบน้องชายได้แค่นั้นชายหนุ่มก็รีบก้าวยาวๆ ตามเธอออกไป
"สงสัยจะรีบไปตามเมียหรือเปล่า..รีบขนาดนี้" ธนูแค่พูดเล่น แต่เขาไม่รู้ว่านั่นแหละคือความจริง
~ร้านขายยาที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัทมากนัก~
"ต้องการยาอะไรคะ" เภสัชเห็นลูกค้าเดินเข้ามาก็เลยถาม
"ยาคุมค่ะ" หญิงสาวพูดออกมาเสียงแผ่วเบาพอให้คนที่ถามได้ยิน
"เคยใช้แบบไหนคะ"
"ไม่เคยใช้ค่ะ"
"อ๋อถ้างั้นทางร้านขอแนะนำ" แล้วเภสัชก็แนะนำยาคุมหลายยี่ห้อ
"คืออยากจะได้แบบ..เอ่อ.. มีอะไรกัน..เอ่อ..เมื่อคืนนี้" หญิงสาวพูดไม่เต็มเสียงเท่าไร และเธอก็มองซ้ายมองขวากลัวว่าพนักงานจะออกมาซื้อยาเหมือนกัน "แต่ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้วค่ะ เราต้องกินแบบไหนคะ"
"ยาคุมกำเนิดแบบนั้นคงไม่มีค่ะ แต่ลองเอายาคุมฉุกเฉินไปทานก่อนแล้วกัน..ถ้ายังไม่เกิน72 ชั่วโมงก็ยังคงทันค่ะ" เภสัชเจ้าของร้านก็เลยจัดยาคุมฉุกเฉินให้เธอไป
"ยาคุม? มีอะไรกันเมื่อคืน??" หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง คนในบริษัทก็ออกมาซื้อยาเหมือนกัน แต่มัวนั่งก้มค้นหาตัวยาอยู่ พอได้ยินเสียงผู้จัดการก็เลยไม่กล้าโผล่ขึ้นมากลัวจะถูกเล่นงาน
"เข้าไปซื้ออะไรในร้านยา" คันศรเห็นตอนที่เธอเดินออกมาจากร้านยาพอดีเขาก็เลยหลบเข้ามุม "แล้วทำไมเราต้องหลบด้วยวะ" ถามตัวเองแบบนึกขำ
พอได้ยาหญิงสาวก็รีบเก็บใส่กระเป๋าแล้วกลับเข้ามาในบริษัท..เธอตรงมาที่ลิฟต์ เพื่อที่จะกลับเข้าห้องประชุม..
"เขาประชุมกันเสร็จแล้วเหรอ" แต่พอมาถึงก็ไม่เจอใครอยู่ในห้องนั้น
เที่ยงวันเดียวกัน..
เนตรนภาก็ลงมากินข้าวที่โรงอาหารปกติ แต่ที่ไม่ปกติ เหมือนมีคนบางกลุ่มมองเธอแปลกๆ และเริ่มมีการพูดคุยกระซิบกระซาบกัน
"จริงเหรอเธอ.."
"มนต์มันบอกมันได้ยินมากับหูเลยนะ"
"ฉันคิดว่าคู่ขาคงจะใหญ่พอตัว ถึงได้กลับมาทำงานในตำแหน่งเดิม"
"ได้ยินว่าเมื่อคืนนี้ด้วยนะ สงสัยนางจะแตกใน ถึงได้หายาคุมกิน"
"เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่เข็ดอยากจะมีอีกมั้ง" ปากต่อปากยาวยิ่งกว่าอะไร
เนตรนภาสั่งอะไรกินง่ายๆ เธอไม่อายในการกิน ไม่ใช่ว่าเป็นผู้จัดการแล้วจะกินหรูหรา หญิงสาวก็ยังสั่งราดข้าวอยู่เหมือนเดิม ใครจะมองยังไงก็ปล่อยให้มองไป เพราะเธอต้องการจะเก็บเงินเพื่ออนาคตของลูก
หญิงสาวไม่เคยซื้อของฟุ่มเฟือยใช้..โทรศัพท์เครื่องที่ใช้ก็พอที่จะติดตามข่าวสารได้..เสื้อผ้าการแต่งตัวยิ่งแล้วใหญ่
พอทานข้าวเสร็จก็เดินออกมา ถึงแม้ว่าจะสงสัยอยู่บ้างทำไมคนถึงมองแปลกๆ แต่เธอก็ไม่สนใจ
"ตอนนี้เราได้รับมอบหมายทำงานโปรเจคอะไรอยู่" พอบ่ายโมงเนตรนภาก็ออกมาสอบถามรองผู้จัดการทั่วไปก็คือรองของเธอนั้นเอง
"คุณเป็นผู้จัดการ ทำไมไม่ถามท่านเองล่ะคะ"
"ถ้างั้นไม่เป็นไรค่ะ" ทำไมจะดูไม่ออกว่าพวกเขาเต็มใจจะคุยกับเธอหรือไม่ หญิงสาวไม่คิดจะเอาผิดใคร เธอไม่ดีเองคนถึงรังเกียจ
ชั้นผู้บริหาร..
"สวัสดีค่ะ ขอพบคุณธนูค่ะ" ในเมื่อไม่รู้เธอก็เลยขึ้นมาหาผู้บริหารเพื่อรับงานโดยตรง แต่จะไปหาคันศรคงไม่กล้า..เพราะไม่รู้จะมองหน้าเขายังไง
"มีธุระอะไรคะ"
"ฉันจะเข้ามารับงานค่ะ" ปากพูดกับเลขาของธนู แต่สายตาแอบมองไปที่ห้องคันศร และลูกศรก็เพิ่งจะเดินออกมาแถมยังมีท่าทางจัดเสื้อผ้าใหม่เหมือนกับเพิ่งทำอะไรกันมา
"เชิญข้างในเลยค่ะ"
อุตส่าห์บอกกับตัวเองแล้วว่าจะไม่คิดมากเรื่องนี้ แต่พอเห็นแบบนั้นหัวใจมันก็ห่อเหี่ยวขึ้นมา
เย็นวันเดียวกันนั้น..
พอเลิกงานเนตรนภาก็รีบตรงมาที่บ้าน หลังที่มีลูกเธออยู่ คิดถึงลูกแทบใจจะขาด
"ครรชิต"
"แม่ครับ" เด็กน้อยรีบวิ่งตรงเข้ามาหาแม่จนล้มลงไป แต่โชคดีที่ล้มลงตรงสนามหญ้า
"เจ็บไหมลูก" เธอไม่ได้ช่วยพยุงครรชิต แต่ให้ลุกขึ้นมาเอง..หญิงสาวสอนลูกไว้ ถ้าล้มต้องรีบลุกขึ้นเองไห้ได้
"ไม่เจ็บครับ"
"แดงหมดเลยลูก" คนที่ตกใจกลับเป็นคุณย่า เกษรรีบเดินเข้ามาดูหลาน เพราะเห็นล้มแล้วแม่ไม่เอาขึ้น
"ผมไม่เจ็บครับคุณย่า..ผมเป็นผู้ชาย"
"ผู้ชายก็เจ็บได้ลูก" ย่าโอ๋หลานมาก จนเนตรนภากลัวว่าลูกจะเสียนิสัย แต่ก็คงพูดอะไรไม่ได้
ดึกๆ ของคืนเดียวกัน..
เนตรนภาได้ชื่นใจลูกแค่ไม่นาน เกษรก็ให้คนดูแลพาครรชิตไปอาบน้ำทานข้าวแล้วก็เข้านอน
อ่าน พ่ายรัก บทที่ 53 TODAY
นวนิยาย พ่ายรัก ได้รับการอัปเดต บทที่ 53 พร้อมรายละเอียดที่ไม่คาดคิดมากมายลบปมความรักมากมายสำหรับนักแสดงนำชายและหญิง นอกจากนี้ผู้แต่ง ชะนีติดมันส์ ยังมีความสามารถมากในการทำให้สถานการณ์แตกต่างไปจากเดิมอย่างมาก มาติดตาม บทที่ 53 ของ พ่ายรัก ที่นี่
ค้นหาคำหลัก:
นวนิยาย พ่ายรัก บทที่ 53
นวนิยาย พ่ายรัก โดย ชะนีติดมันส์