พ่ายรัก นิยาย บท 23

"ถอยไปนะ" หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ หวาดกลัว มือไม้สั่น

แต่ชายหนุ่มไม่ยอมถอย เขายังโน้มใบหน้าลงมาใกล้ริมฝีปากบาง

มือเรียวผลักอกเขาไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้ได้มากกว่านี้ แต่มีเหรอที่จะสู้แรงของเขาได้

ช่อชบาเริ่มหายใจติดขัด จะเรียกว่าหายใจไม่ออกเลยก็ว่าได้ หญิงสาวพยายามหายใจเข้าให้ลึกที่สุด

มือที่ดันอกเขาอยู่นั้น สั่นจนคนที่เป็นเจ้าของหน้าอกสัมผัสได้

"เธอคงจะรังเกียจฉันมากสินะ แล้วแบบนี้ยังอยากจะมาเป็นเมียฉันอยู่อีกเหรอ" เขาพูดทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ถอยออกจากใบหน้างามนั้นเลย

"ออกไป!" หญิงสาวไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำว่าเขาพูดอะไรออกมา เพราะอาการหวาดกลัวของเธอมันหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนแทบจะเป็นลม

แต่อยู่ดี ๆ ชายหนุ่มก็..

"อืมมมมม!!!" เขาจูบเธอแบบไม่รอช้า ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงที่ไหนทำท่าทางรังเกียจเขามากขนาดนี้

มือเรียวที่ผลักหน้าอกแน่น ๆ ของชายหนุ่มอยู่นั้น ก็เริ่มผ่อนคลายลงเรื่อย ๆ จนไม่มีอาการสั่นหรือหวาดกลัวเหลือให้เห็นเหมือนช่วงแรกที่ถูกเขาสัมผัส

ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปสัมผัสในโพรงปากแบบคนที่ชำนาญเรื่องนี้ ชายหนุ่มตวัดลิ้นวนไปมา บางจังหวะเขาก็ดูดความหอมหวานของเธอออกมาลิ้มรส

"อืออ" ทำไมหวานจัง.. ธนูได้แต่คิดในใจ สัมผัสของเธอแปลกใหม่มาก เขาเคยจูบกับผู้หญิงอื่นมามากก็จริง แต่ไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้จากผู้หญิงพวกนั้นเลย

แกร่ก~ แอดดด~ ประตูห้องได้ถูกเปิดเข้ามาเบา ๆ และเพียงไม่นานประตูนั้นก็ปิดลงเบา ๆ เหมือนเดิม เมื่อคนที่เปิดเข้ามานั้น เห็นว่าในห้องเกิดอะไรขึ้น แต่ทั้งสองที่กำลังล่องลอยอยู่บนปุยเมฆกลับไม่รู้เลยว่ามีคนเข้ามา

"มีอะไรครับแม่"

"จุ๊จุ๊" เกษรรีบลากแขนของคันศรให้ออกห่างจากห้องนั้น ที่จริงนางจะเข้ามาดูก่อนที่จะออกไปบริษัทว่าช่อชบาฟื้นหรือยัง

แต่พอเห็นภาพนั้นแล้วเกษรก็พอใจมาก นางคิดไว้แล้วไม่มีผิด ลูกชายของนางต้องสนใจผู้หญิงคนนี้มากแน่

เวลาผ่านไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ชายหนุ่มได้ปล่อยหญิงสาวออกจากพันธนาการ ดวงตาของทั้งสองสบกันโดยไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมา

ใบหน้าคมกำลังจะโน้มลงไปจูบอีกครั้งเหมือนต้องมนต์ หญิงสาวรีบเบือนหน้าหนีก่อนที่จะถูกเขาจูบ

พอเธอปฏิเสธ สติชายหนุ่มก็ค่อย ๆ กลับมา ธนูรีบปล่อยมือออกจากผนังที่กั้นขวางเธอไว้ แล้วถอยหลังออกมา

พอได้จังหวะช่อชบาก็รีบออกจากห้องนั้นไป

"ทำไม..มันคืออะไร" ใจหญิงสาวสั่น แต่ไม่ได้สั่นเหมือนทุกครั้งที่หวาดกลัว ความรู้สึกมันแปลกกว่าทุกครั้งที่ใกล้ชิดผู้ชาย

"คุณผู้หญิงออกไปแล้วค่ะ" แม่บ้านเห็นเธอเดินเหม่อลอยลงมาจากชั้นบนก็เลยชิงพูดขึ้นมาก่อน

"ค่ะ" คำพูดของป้าแม่บ้านไม่ได้เข้าหูเลย..แต่ก็ตอบไปแบบเรียบเฉย

"คุณผู้หญิงสั่งไว้ให้คุณทานข้าวทานยา แล้วกลับขึ้นไปพักผ่อนค่ะ ป้าเตรียมไว้ให้หมดแล้วนะคะ"

"คะ?..เอ่อ..ค่ะ" ช่อชบารีบเรียกสติตัวเองให้กลับมา

พอเธอนั่งทานข้าวไปได้สักพัก ผู้ชายที่ทำให้สติของเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก็ได้เดินลงมาจากชั้นบน

"คุณผู้หญิงสั่งว่าให้คุณหนูเข้าบริษัท..วันนี้มีประชุมค่ะ" แม่บ้านเรียกธนูแบบนี้มาจนชินปาก

"ผมโตแล้วนะครับป้า ยังจะเรียงคุณหนูอยู่อีก" เขาตำหนิแม่บ้าน แต่สายตามองไปดูผู้หญิงที่กำลังนั่งทานข้าวอยู่ เธอไม่มองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ

"แต่คุณหนูก็ยังเป็นเด็กสำหรับป้าอยู่ดี" นางเลี้ยงของนางมาตั้งแต่เล็ก ๆ

"เดี๋ยวผมแวะเข้าบริษัทแป๊บหนึ่งก็ได้..วันนี้มีธุระด้วย"

"คุณผู้หญิงบอกให้แต่งตัวเรียบร้อยค่ะ วันนี้ประชุมผู้ถือหุ้นด้วย" ป้าตะโกนตามหลังไป เมื่อเห็นเขาอยู่ในชุดสไตล์เดิมของเขา

"ถ้างั้นผมไม่เข้า" ธนูหยุดแล้วหันกลับมาพูดกับแม่บ้าน แต่สายตาของเขามองไปที่ช่อชบา ถ้าเธอบอกให้เขาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาก็จะไปทำ

แต่นี่เธอไม่มองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ

@บริษัท