พ่ายรัก นิยาย บท 56

พอคันศรส่งน้องชายเสร็จก็เดินกลับเข้ามา แต่ไม่เจอเนตรนภาและลูกชายอยู่ตรงนั้นแล้ว

"วันนี้ครรชิตขอนอนกับแม่" เหมือนเกษรจะรู้ว่าลูกชายมองหาอะไร นางก็แอบดีใจอยู่บ้าง คิดว่าจะเตลิดไปกับไกรสรเสียแล้ว

"แล้วเรื่องโรงเรียนของครรชิตไปถึงไหนแล้วครับแม่" เขานั่งคุยอยู่กับแม่แบบนั้นสักพัก แล้วก็ขอตัวกลับขึ้นห้อง ใจจริงอยากจะแวะห้องของเธอ..แต่ก็ไม่กล้า

สองอาทิตย์ผ่านไป..

ครรชิตเข้าโรงเรียนใหม่ เริ่มมีเพื่อนใหม่ ครูผู้สอนก็ดูแลเป็นอย่างดี เพราะคุณย่าของน้องเส้นใหญ่มาก

เนตรนภาก็ยังคงมาทำงานตามปกติทุกวัน..และสิ่งที่เขาทำกับเธอก็ยังไม่ชัดเจนเหมือนเดิม ตั้งแต่วันนั้นทั้งสองก็ไม่ค่อยได้พูดคุยกัน เพราะเนตรนภาไม่ยอมเปิดโอกาสให้เขาได้เข้าใกล้ตัวเธอ

"พรุ่งนี้ครรชิตต้องได้เข้าไปแอดมิดแล้ว เดี๋ยวย่าจะเป็นคนไปเฝ้าเอง" เกษรได้กล่าวขึ้นระหว่างที่ทุกคนกำลังทานข้าวเย็นอยู่นั้น

"ค่ะ" เธอไม่ค่อยได้อยู่กับลูก เพราะคุณย่าเพิ่มบทบาทของตัวเองขึ้นทุกวัน จนตอนนี้หลานติดแจ

"เราเป็นอะไรทำไมหน้าซีด ถ้างานมันหนักก็เบาลงบ้าง ลูกน้องในแผนกก็ไม่ใช่น้อย ๆ" เกษรอดเป็นห่วงแม่ของหลานไม่ได้

เนตรนภาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าช่วงนี้เป็นอะไร กินข้าวไม่ค่อยได้เป็นพะอืดพะอม แต่เธอก็คิดว่าคงเป็นเพราะความเครียดที่เป็นห่วงลูก และเรื่องที่ทำงานก็ทำให้เธอกดดันมากด้วย

พอทานข้าวเสร็จหญิงสาวก็ขอตัวขึ้นห้อง ส่วนครรชิตพี่เลี้ยงได้พาขึ้นไปก่อนหน้านั้นแล้ว

"อ้วกกก" หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปอาเจียนในห้องน้ำทันทีที่เข้ามาถึง เพราะอาหารที่กินเข้าไป มันมีกลิ่นเหม็นผิดปกติ

"คงไม่ใช่..ใช่ไหม?" จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว กลัวว่าจะพลาดท้องขึ้นมาอีก ถ้าท้องคนนี้ เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แค่คุยเขายังไม่ค่อยคุยด้วยเลย

เช้าวันต่อมา.. ที่บริษัท

ในขณะที่เนตรนภาเดินเข้ามาด้านใน ก็เกิดเวียนหัวเกือบล้มลงไป แต่โชคดียังหาที่เกาะไว้ทัน ของที่อยู่บนโต๊ะนั้น กระจัดกระจายจนคนที่เดินผ่านไปมามองดู

"เป็นอะไรคะผู้จัดการ" คนที่ถามก็คือลูกศร

"เปล่าค่ะ แค่เวียนหัว"

"อาการเหมือนคนท้องเลยนะคะ" ลูกศรพูดเหมือนไม่จริงจัง แต่ก็จริงจังนั่นแหละ เพราะลูกศรรู้เรื่องของเนตรนภากับคันศร และคิดว่าเนตรนภาคงจะยั่วยวนเก่งกว่าเธอ คันศรถึงได้พลาดมีอะไรด้วย และก็คิดไปอีกนั่นแหละว่าเนตรนภาคงจะปล่อยให้ตัวเองท้อง เพื่อที่จะจับคันศรให้อยู่หมัด

"คุณพูดอะไร"

จังหวะนั้นคนที่เดินผ่านก็พอจะได้ยิน แต่ไม่มีใครกล้าสอใส่เกือกอีกแล้ว เพราะกลัวถูกไล่ออกยกชุด แต่กระนั้นก็ยังแอบกระซิบคุยกัน

"ฉันก็พูดแค่ตามอาการที่เห็น ถ้าคุณอ้วกด้วย นั่นคือใช่เลยนะ หรือคุณไม่รู้.. แต่คุณจะไม่รู้ได้ยังไง..ก็เห็นว่าเคยมีลูกแล้วไม่ใช่เหรอ กระดังงาลนไฟชัด ๆ" ลูกศรหาโอกาสพูดประชดประชันเนตรนภาแบบนี้มานานแล้ว อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไปสิ เธออุตส่าห์เป็นคนที่แม่ของเขาเลือก แต่เนตรนภามาจากไหน อยู่ดีๆ ก็มาแย่งผู้ชายคนที่เธอหมายตาไว้ ที่น่าเจ็บใจมากไปกว่านั้น มีลูกติดมาด้วยนี่สิ

เนตรนภาคิดว่ายังไงผู้หญิงคนนี้ก็ชัดเจนกว่าเธอ เพราะเป็นผู้หญิงที่แม่ของเขาเลือกให้..เรื่องนี้เธอรู้ดีกว่าใคร..

ดึก ๆ คืนเดียวกันนั้น..

นอนยังไงก็นอนไม่หลับ เพราะพรุ่งนี้ครรชิตก็ต้องได้เข้าแอดมิดแล้ว หญิงสาวก็เลยคิดว่าจะแอบไปส่องดูลูกสักหน่อยว่านอนหลับหรือยัง ขอแค่ได้เห็นหน้าเพียงนิดเดียวก็พอ

พอเปิดประตูห้องออกมาก็เจอเข้ากับคันศร ที่เพิ่งจะเดินขึ้นมา เธอคิดว่าเขาเข้านอนไปแล้ว แต่ทำไมถึงเพิ่งขึ้นมาล่ะ แว๊บหนึ่งสายตางามคู่นั้นก็แอบมองดูในมือของคนตรงหน้า.. เขาคงไปกินลมชมวิวคุยโทรศัพท์กับใครมาแน่ เพราะในมือนั้นยังกำโทรศัพท์ไว้แน่น

"นอนไม่หลับเหรอ"

"คะ?" ทีแรกคิดว่าเขาจะไม่ถาม "เอ่อ..ค่ะ" ตอบแค่นั้นแล้วก็รีบกลับเข้าห้อง แถมล็อกห้องไว้ด้วย

คันศรแอบยิ้มกับท่าทางของเธอ ชายหนุ่มคิดว่าเธอคงจะกลัวเขาเข้าใกล้ เพราะถ้าเข้าใกล้ทีไร..ชอบจะเสร็จเขาทุกครั้ง