พ่ายรัก นิยาย บท 58

"ถ้าไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น คงจะไม่เห็นหัวผมเลยใช่ไหม"

"พี่ไม่เคยขอร้องอะไรไกรเลย พี่ขอร้องแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ช่วยเช็คให้พี่หน่อยว่าตอนนี้เนตรนภาอยู่ที่ไหน"

"พี่คงจะรักผู้หญิงคนนี้มากเลยสินะ ถึงขนาดมาขอร้องให้ผมช่วยตามหา พี่รู้ไหมว่าผมเจ็บมากแค่ไหน" ไกรสรยกมือขึ้นมาตบหน้าอกตัวเองเพื่อเน้นคำพูดว่าเขาเจ็บปวดแค่ไหน

"พี่บอกเรามาโดยตลอด ว่าพี่รักเราเหมือนน้องชายคนหนึ่ง"

"แต่ผมรักพี่ ผมไม่อยากจะเสียพี่ไป"

"ตอนนี้ไม่มีเวลาคุยเรื่องนั้นแล้ว ไกรสรช่วยพี่ตามหาลูกกับเมียหน่อยนะ" ร่างหนาทิ้งตัวลงกับพื้นเพื่อขอร้อง..เขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว

"พี่ทำอะไร?!" ไกรสรตกใจ อยู่ดีๆ ผู้เป็นพี่ก็คุกเข่าลงตรงหน้า เพราะเขาไม่เคยคิดว่าพี่ชายจะยอมทำถึงขนาดนี้เพื่อผู้หญิงคนนั้น

"พี่เป็นห่วงเธอมาก ไกรสรเข้าใจไหม"

หลายชั่วโมงผ่านไป..

และในที่สุดไกรสรก็ยอมช่วย เขาพยายามมากที่จะได้หัวใจพี่ชายมาครอบครอง ทั้งๆ ที่รู้ว่าคันศรได้มอบมันให้คนอื่นไปแล้ว แต่พอเห็นการกระทำของพี่ชายในวันนี้ เขารู้แล้วว่า.. ถึงแม้เขาจะทำยังไง คนคนนั้นคงจะเปลี่ยนมาเป็นเขาไปไม่ได้

"ทำไมถึงมาไกลได้ขนาดนี้"

ไกรสรดูตำแหน่งจากโทรศัพท์มือถือของเนตรนภา เธอมุ่งหน้าขึ้นทางภาคเหนือ คันศรไม่รอช้ารีบขับรถไปตามเส้นทางที่ไกรสรบอก และคอยโทรถามกันทุกระยะ ว่าตอนนี้เธอไปถึงที่ไหนแล้ว

@จังหวัดลำพูน

การตามหาครั้งนี้ยังโชคดีที่เขารู้ว่าเธอเป็นใคร ไม่เหมือนเมื่อเกือบหกปีที่แล้ว ที่ไม่รู้แม้แต่หน้าตาของผู้หญิงที่เขาคิดถึงมาโดยตลอด

ป๊อก! ป๊อก! เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้น..ตอนนี้ใกล้จะมืดเข้าไปทุกที

เนตรนภาซึ่งเหนื่อยจากการขับรถมาทั้งวัน..ถึงกับตกใจ เพราะจังหวะนั้นหญิงสาวคิดว่าจะเอนหลับสักหน่อย แต่ตรงที่จอดรถก็ถือว่าปลอดภัย เพราะอยู่ในปั๊มน้ำมัน

"ใคร?!" หญิงสาวมองส่องออกมาเห็นแค่มือที่กำลังเคาะอยู่ เพราะคนที่ยืนอยู่ด้านนอกตัวสูงก็เลยมองไม่เห็นหน้า

"เปิดประตูรถ"

เสียงนี้คุ้นหูมาก..คงไม่ใช่เขาหรอกมั้ง เขาจะตามมาทำไม แล้วเขารู้ได้ยังไงว่าเธอจอดรถอยู่ตรงนี้

"เนตรนภาผมบอกให้เปิดประตูรถไง" ชายหนุ่มพยายามเปิดประตูรถ แต่เธอล็อกจากด้านใน

"เขาจริงด้วย" ต้องการจะหนีเขามาแท้ๆ แต่พอได้ยินเสียงทำไมถึงดีใจได้ขนาดนี้

"คุณตามมาทำไม" หญิงสาวไม่ยอมเปิด แต่เธอลดกระจกลงนิดหนึ่ง

"ถ้าคุณไม่เปิด ผมจะทุบกระจกรถตอนนี้เลย" กำปั้นเขาเริ่มเคาะตรงกระจกแรงขึ้น ถ้าเธอไม่เปิด..เขาหวังจะให้มันแตกเลยด้วยซ้ำ

แกร้ก!

พอหญิงสาวปลดล็อคประตู คนที่อยู่ด้านนอกก็รีบเปิดมันออกให้กว้าง

"คุณทำแบบนี้ทำไม! ทำไมไม่คุยกันดีๆ"

"ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ" เธอพูดพร้อมกับก้าวลงมาจากรถ

"แน่ใจนะว่าไม่มีอะไรจะคุยกับผม" ชายหนุ่มมองต่ำลงไปที่ท้องคนตัวเล็ก แทนคำพูดประโยคต่อไป

"คุณรู้?" ขาเรียวก้าวถอยหลังออกไปโดยอัตโนมัติ เพราะเธอตกใจ เรื่องนี้ไม่น่าจะมีใครรู้นอกจาก.. เธอคิดขึ้นได้ว่าคงจะเป็นพยาบาลพวกนั้นแน่