พ่ายรัก นิยาย บท 67

"ร้อน.. เร่งแอร์อีกหน่อยสิ!!" ตอนนี้ชายหนุ่มไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว

"คุณเป็นอะไร มันหนาวแล้วนะ" เธอหมายถึงอุณหภูมิในห้องตอนนี้เย็นมาก แต่ทำไมเขาถึงร้อน

"ร้อนนน" ไกรสรพยายามถอดเสื้อผ้าออก

ลูกศรต้องได้รีบหันหลังให้ เพราะตอนนี้ในร่างกายของเขาเหลือน้อยชิ้นมาก

"คุณเป็นอะไรทำไมอยู่ดีๆ ถึงร้อน" พอเธอหันหน้ากลับมาอีกทีก็ไม่เจอเขาแล้ว เพราะตอนนี้ไกรสรเข้าไปในห้องน้ำเพื่อที่จะระงับความร้อนของตัวเอง

ชายหนุ่มร่างสูงยืนอยู่ใต้ฝักบัวนั้น เขาคิดว่าจะให้ความเย็นของน้ำชโลมร่างกาย เพื่อลดอุณหภูมิในร่างกายให้จางหาย แต่ก็ไม่ได้ผล หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรง ชีพจรไม่คงที่ และไอ้ที่ผิดปกติอีกอย่างก็คือท่อนเอ็นอันมหึมา ตอนนี้มันขยายตัวแข็งโด่ขึ้น

"คุณเป็นยังไงบ้าง" ลูกศรสงสัยว่าแม่ของเธอต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แน่

"อุ๊ย" พอเข้ามาด้านใน ก็ต้องรีบหลับตาลง ถึงแม้ว่าเขาจะยังมีกางเกงชั้นในปิดบังอยู่ แต่ก็เห็นว่าไอ้นั่นของเขามันดันกางเกงในออกมาจนเห็นเป็นรูปเป็นร่าง

"ช่วยผมด้วย ผมไม่ไหวแล้ว" ร่างกายของเขาเริ่มต่อต้านยาไม่ได้..ใช่แล้ว ไกรสรได้กินน้ำที่ผสมยาเข้าไป ที่จริงยาตัวนี้แม่ของเธอจะเตรียมไว้ให้กับแฝดคู่นั้นมากกว่า แต่พอผิดหวังจากทั้งสอง ก็เลยต้องได้นำมันมาใช้กับผู้เป็นน้องซึ่งเป็นลูกชายบุญธรรม

"คุณจะให้ฉันช่วยยังไง"

"ผมไม่รู้ตอนนี้ผมเริ่มจะไม่ไหวแล้ว" ลมหายใจของเขาระรัวขึ้นทุกที

"คุณอย่าเป็นอะไรนะ เดี๋ยวฉันจะไปเรียกแม่ให้เปิดประตู ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาล" หญิงสาวกำลังจะออกจากห้องน้ำ แต่ถูกเขาคว้าตัวเข้ามาก่อน

"ไม่ทันแล้ว" ชายหนุ่มประกบปากจูบริมฝีปากบางทันทีที่พูดจบ เขาจูบเธอแบบหิวกระหาย ถึงแม้ว่าลูกศรจะขัดขืนอยู่บ้าง แต่ก็สู้แรงของผู้ชายไม่ได้ ยิ่งเขาขาดสติแบบนี้ด้วย

"อืม!!" อาการของเขาชัดมากว่าถูกยา..ยาตัวนี้คงเป็นยาปลุกอารมณ์ชายในตัวเขาให้ออกมา เธอเริ่มสำนึกผิดที่แม่เป็นคนทำ..ก็เลยยอม เผื่อว่าถ้าเขาได้ปลดปล่อยอารมณ์แล้วอาจจะหายคลั่ง

เสื้อผ้าบนเรือนร่างระหงถูกกระชากออกไปแบบไม่ได้ทะนุถนอมเลย เพราะเขาต้องการเธอมาก

"โอ้ยย" พอทุกอย่างพร้อมชายหนุ่มก็จับหญิงสาวด้วยท่าโก้งโค้ง แล้วก็สอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไปในร่องคับแคบ

"อื้อออ" ลูกศรเจ็บมาก..เพราะมันได้ฉีกขาดตอนที่เขาดันเข้ามา "โอ้ยย เจ็บ" จังหวะที่ไกรสรกระแทก เธอได้แต่เกาะกำแพงเป็นที่ยึดไว้

"อ้าาส์..ซี๊ดด" คนร่างหนากระแทกโดยที่ไม่ระวังเลยว่าเธอจะเป็นยังไง เขาก็ควบคุมตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ตอนนี้ร่างกายของเขาเริ่มผ่อนคลายเมื่อได้ปลดปล่อยมันออกมาบ้าง

"งืออ..ฉันเจ็บ" มันไม่มีความเสียวซ่านในอารมณ์เลย มีแค่ความเจ็บปวด ตรงที่ฉีกขาด แต่ก็ปล่อยให้เขาทำไป ถือว่าเธอรับกรรมจากการกระทำของแม่

"อ๊าาา..โอ้วววว ซี๊ดด" ไม่ใช่ว่าเธอคนเดียวที่ถูกเปิดซิง นี่ก็เป็นครั้งแรกของเขาเหมือนกัน

ถึงแม้ไกรสรจะมีจิตใจเป็นชายรักชาย แต่เขาก็ไม่ได้ไปรักใครมั่ว หัวใจดวงนี้มอบให้แค่คันศรเพียงคนเดียว

ที่เขารักคันศรมาก ก็เพราะทั้งสองเจอกันโดยบังเอิญ สมัยตอนที่พวกเขายังเด็ก ได้มีโจรลักพาตัวพวกเขาไป..ทั้งสองช่วยกันจนหลบหนีออกมาได้ ตำรวจตามหาพ่อแม่ของไกรสรไม่เจอ ถามอะไรเขาก็ไม่รู้ เหมือนความจำเสื่อม เกษรก็เลยรับเป็นลูกบุญธรรม เผื่อว่าสักวันพ่อแม่ของเขาจะกลับมารับ แต่ก็ไม่มีใครตามหาเด็กหายเลย

"อ้าาา.." เขากระแทกอยู่ในท่านั้นนานมาก แล้วก็จับเธอเปลี่ยนท่าโดยการให้คนตัวเล็กยืนพิงผนังห้องน้ำ แล้วชายหนุ่มก็ยกขาเธอขึ้นข้างหนึ่ง เพื่อจะได้กระแทกให้เข้าลึกที่สุด

"อื้ออ.." หญิงสาวได้แต่เป็นฝ่ายรับ เธอรับทุกการกระแทกของเขาโดยไม่โวยวายสักคำ มีบางครั้งที่เผลอไปตอบสนอง แต่ตอนนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพ่นน้ำออกมา เพราะไกรสรได้ปล่อยเข้าไปในร่างกายเธอครั้งหนึ่งแล้ว

"เจ็บแล้ว" จะไม่พูดก็ไม่ได้ เพราะครั้งที่สามกำลังจะตามมาติดๆ เธอก็เลยขอร้องอย่าให้เขาทำอีกเลย ครั้งนี้เธอคงจะรับไม่ไหวแน่

แต่ก็ไม่ได้ผล ชายหนุ่มพาเธอออกมาจากห้องน้ำ เขามาต่อครั้งที่สามบนเตียงนอน

ไกรสรได้ยัดเยียดความเป็นชายให้เธออีกครั้ง ชายหนุ่มคิดว่าเธอกับแม่ต้องร่วมมือกันวางยาเขาแน่ ตอนนี้เริ่มได้สติบ้างแล้ว แต่ก็ยังอยากปลดปล่อยมันกับเธออีกครั้ง

เมื่อเช้านี้พอชไมพรมาเปิดประตูห้อง นางเห็นภาพนั้นก็เลยถ่ายแล้วเอาไปปล่อย เพื่อจะจับไกรสรให้อยู่หมัด

"มันยังลบทันไหม" ตอนนี้ร่างกายและจิตใจของเธอบอบช้ำมาก แถมยังมาเห็นภาพแบบนี้อีก

"ฉันจะใช้คำพูดยังไงกับเธอดี" เขาคิดว่าเธอตีบทแตกมาก ทำเป็นไร้เดียงสา

"แล้วแต่คุณจะคิดแล้วกัน" หญิงสาวคืนโทรศัพท์ให้เขาไป

ก่อนที่ทั้งสองจะพูดอะไรต่อ ก็ได้มีสายเรียกเข้าเครื่องของไกรสร

{"ครับแม่"} ชายหนุ่มรับโทรศัพท์แต่สายตาของเขาจ้องมองมาที่เธอ เหมือนกับปลายสายกำลังพูดเรื่องของเธออยู่

{"ที่ไหนครับ"}

คุยสายได้ไม่นานเขาก็วาง

"แม่สั่งให้กลับไปหาที่บ้าน"

"ฉันต้องไปด้วยเหรอ"

"ฉันบอกว่าอย่ามาแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ทั้งๆ ที่เธอรู้ดีกว่าใคร"

"ใช่!! ฉันรู้ทุกอย่าง เราไปกันได้หรือยัง ตอนนี้ฉันใจร้อนมาก หัวใจเต้นแทบจะทะลุอกออกมาแล้วด้วยซ้ำ โอ้ย!' จบคำพูดคนตัวเล็กก็ถูกกระชากเข้ามาอย่างแรง

"เก่งแบบนี้ให้มันได้ตลอดเถอะ" เขากระซิบพูดที่ข้างหูแบบกัดปากกัดฟัน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรัก