พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 134

คำขอของศาสตราจารย์เฉียนไม่มากเกินไปแม้แต่น้อย ยิ่งไปกว่านั้นผู้มาเยี่ยมเยือนเป็นแขก โจวผิงจึงพูดอย่างรวดเร็วว่า “เซี่ยซีหว่าน คุณไปค้นหาตำราหัวใจสูตรต้าหลัวให้กับศาสตราจารย์เฉียนที่ห้องสมุดเดี๋ยวนี้”

“ได้ค่ะ” เซี่ยซีหว่านหันหลังกลับด้วยท่าทีผ่อนคลายแล้วจึงเดินไป

......

เซี่ยซีหว่านออกมาจากห้องทำงาน มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังล้อมรอบอยู่นอกห้องทำงาน แล้วทุกคนต่างก็พากันพูดซุบซิบคุยกัน

“ศาสตราจารย์เฉียนบินมาจากประเทศฝรั่งเศสเพื่อสนับสนุนเซี่ยเหยียนเหยียน อย่างไรก็ตาม เซี่ยซีหว่านพ่ายแพ้ที่วุฒิการศึกษา เซี่ยเหยียนเหยียนเป็นถึงสาวแพทย์อัจฉริยะ เปรียบเทียบไม่ได้เลย”

“ใช่ เซี่ยซีหว่านโจมตีพอได้อยู่ แต่ไม่สามารถเชิดหน้าชูตาได้หรอก”

“เทพธิดาที่มีการศึกษาสูงอย่างเซี่ยเหยียนเหยียน ใครจะไม่ชอบบ้างล่ะ?”

ซวงซวงรู้สึกโกรธมาก ศาสตราจารย์เฉียนคนนี้เรียกเซี่ยซีหว่านมาทำให้อับอายมากกว่า “หว่านหว่าน ห้องสมุดของเราใหญ่ขนาดนี้ และมีทั้งอาคาร แล้วตำราหัวใจสูตรต้าหลัวเล่มนั้นต้องใช้เวลาหานานแค่ไหน ฉันว่าศาสตราจารย์เฉียนจงใจทำให้เธออับอายเพียงเพื่อให้เซี่ยเหยียนเหยียนได้ระบายความโกรธ ฉันจะไปหาตำราหัวใจสูตรต้าหลัวกับเธอเอง!”

เซี่ยซีหว่านยิ้มและพูดปลอบใจซวงซวงว่า “ซวงซวง เธอไม่ต้องไปกับฉันหรอก ฉันไปคนเดียวได้”

เมื่อพูดจบ เซี่ยซีหว่านก็เดินจากไป

ทันใดนั้น จ้าวลี่หยิงก็พูด้วยความอารมณ์ดีอย่างที่สุดว่า “ซวงซวง วันที่ดีสำหรับเซี่ยซีหว่านกำลังจะสิ้นสุดลงในไม่ช้า ในฐานะที่เรารู้จักกัน ฉันขอแนะนำให้เธออยู่ห่างจากเซี่ยซีหว่านหน่อยนะ”

ซวงซวงจ้องไปที่จ้าวลี่หยิงอย่างโกรธเคือง “คุณเป็นใครคะ เราสนิทกันเหรอคะ เรารู้จักกันเหรอคะ? อย่ามาสั่งฉัน!”

“เธอ!”

เมื่อก่อนซวงซวงปฏิบัติต่อเขาด้วยความสุภาพเอาใจเขาทุกอย่าง แต่ตอนนี้ซวงซวงปฏิบัติต่อเขาอย่างเย็นชาและมีท่าทีที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ทำให้เกิดช่องว่างอย่างมากในจิตใจของ จ้าวลี่หยิง และเขาก็รู้สึกโกรธมาก

อย่างไรก็ตามเมื่อจ้าวลี่หยิงมองไปที่ท่าทางร่าเริงของซวงซวงตอนนี้ เธอจ้องมองเขาด้วยความโกรธ แก้มที่สวยงามของเธอดูบูดบึ้ง ช่างน่ารักน่าเอ็นดู และเต็มไปด้วยคอลลาเจนจนเขาไม่สามารถละสายตาได้เลย

ทันใดนั้น ชายหนุ่มรูปหล่อมีเสน่ห์ร้อนแรงคนหนึ่งก็เดินมาข้างหน้าและพูดว่า “ซวงซวง ผมซื้อตั๋วหนังมาสองใบ คืนนี้เราไปดูหนังด้วยกันไหมครับ?”

ตอนนี้มีคนกำลังตามจีบซวงซวงแล้ว!

จ้าวลี่หยิงรู้สึกไม่สบอารมณ์มาก สาวอ้วนที่เคยอยู่ล้อมรอบเขา ตอนนี้กลายเป็นขนมหวาน สิ่งที่น่ากลัวคือ เขาก็รู้สึกว่าซวงซวงสวยขึ้นทุกวัน แต่เธอไม่ได้เป็นของเขาแล้ว!

...

เซี่ยเหยียนเหยียนเจอจ้าวลี่หยิงแล้วพูดว่า “หัวหน้าจ้าว ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่คะ?”

จ้าวลี่หยิงอารมณ์ไม่ค่อยดี หัวของเขาเต็มไปด้วยซวงซวง ดังนั้นเขาจึงพ่นลมหายใจแรงออกมา เมื่อเซี่ยเหยียนเหยียนมาถึง เขาก็มองดูเซี่ยเหยียนเหยียนอีกครั้ง นี่สิถึงจะเป็นเทพธิดาที่เขาชอบ!

“เหยียนเหยียน ไม่ต้องกังวลนะ เซี่ยซีหว่านหาตำราหัวใจสูตรต้าหลัวไม่เจอแน่ เพราะตำราหัวใจสูตรต้าหลัวอยู่กับผม” จ้าวลี่หยิงหยิบสูตรหัวใจของต้าหลัวเล่มนั้นออกมา

เซี่ยเหยียนเหยียนเบะปากอย่างดีใจ “หัวหน้าจ้าว ขอบคุณมากค่ะ ไม่ว่าฉันจะเจอปัญหาอะไร คุณก็อยู่เคียงข้างฉัน คอยช่วยฉันเสมอ”

จ้าวลี่หยิงก้าวไปข้างหน้าและกอดเซี่ยเหยียนเหยียน “เหยียนเหยียน คุณน่าจะรู้ว่าผมชอบคุณมากแค่ไหน ลู่หานถิงแต่งงานกับเซี่ยซีหว่านแล้ว คุณก็อย่าคิดถึงเขาอีกเลย ผมยินดีที่จะทำทุกอย่างเพื่อคุณ คุณเป็นแฟนผมนะ”

เซี่ยเหยียนเหยียนไม่ชอบจ้าวลี่หยิงสักนิดเดียว แม้ว่าจ้าวลี่หยิงจะมีฐานะที่ดี แต่ยังไงก็ไม่สามารถเทียบกับลู่หานถิงได้ เป้าหมายของเธอคือการเป็นคุณนายลู่

แต่ตอนนี้จ้าวลี่หยิงมีประโยชน์อย่างมาก เธอจำเป็นต้องจับจ้าวลี่หยิงไว้และมอบความหวานให้เขาก่อน ถึงจะควบคุมเขาได้ง่าย ๆ

เซี่ยเหยียนเหยียนไม่ได้ผลักจ้าวลี่หยิงออก เธอพูดอย่างแผ่วเบาว่า “หัวหน้าจ้าวคะ ฉันไม่ได้ชอบลู่หานถิงแล้วค่ะ แต่ตอนนี้ฉันยังคงต้องการที่จะมุ่งเน้นไปที่การงานของฉัน ส่วนเรื่องความรู้สึกให้เวลากับฉันหน่อยได้ไหมคะ?”

เซี่ยเหยียนเหยียนไม่เริ่มและไม่ปฏิเสธ เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีมากเลย

ดวงตาของจ้าวลี่หยิงเปล่องประกาย “ได้สิเหยียนเหยียน ผมจะรอคุณครับ”

...

เมื่อเซี่ยเหยียนเหยียนจัดการกับจ้าวลี่หยิงเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ออกมา แต่ปรากฏว่าศาสตราจารย์เฉียนก็ถูกส่งอยู่ที่หน้าประตูโดยผู้อำนวยการโจวพอดี เซี่ยเหยียนเหยียนรีบก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และจับแขนของศาสตราจารย์เฉียนอย่างสนิทสนม “อาจารย์คะ ครั้งนี้ขอบคุณอาจาย์มาก ๆ ค่ะ อาจารย์ดีกับหนูจริง ๆ ค่ะ”

ศาสตราจารย์เฉียนอายุเท่ากันกับหลี่ยู่หลาน เธอเป็นศาสตราจารย์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในมหาวิทยาลัยที่กรุงปารีส เธอชอบเซี่ยเหยียนเหยียนมากจริง ๆ

เซี่ยเหยียนเหยียนเป็นชาวจีนคนแรกที่เข้าสู่มหาวิทยาลัยที่กรุงปารีส การเรียนไม่จำเป็นต้องพูดถึง หนักเอาเบาสู้ อ่อนโยนและปากหวาน นี่คือสิ่งที่ผู้ใหญ่จะชอบ

ที่สำคัญคือในมือเซี่ยเหยียนเหยียนมีตำราทางการแพทย์เล่มแรกที่แม่ของเซี่ยหว่านหว่านทิ้งไว้ ดังนั้นเธอสามารถทำให้วิธีการฝังเข็มวิเศษได้ แม้ว่าจะเป็นเพียงเรื่องเล็ก ๆ แต่ก็น่าทึ่งมากพอแล้ว

ศาสตราจารย์เฉียนถือว่าเซี่ยเหยียนเหยียนเป็นลูกศิษย์ที่น่าภูมิใจเสมอมา ครั้งนี้เธอได้ยินเซี่ยเหยียนเหยียนร้องไห้ทางโทรศัพท์บอกว่าถูกรังแก และศาสตราจารย์เฉียนก็บินมาทันทีเลย

ศาสตราจารย์เฉียนมองไปที่เซี่ยเหยียนเหยียน “เหยียนเหยียน ฉันมองดูเซี่ยซีหว่านคนนี้แล้ว คนที่จบการศึกษาแค่มัธยมปลาย เธอยังถือว่าเขาเป็นคู่ต่อสู้ด้วยเหรอ? เธอเป็นลูกศิษย์ที่มีผลการเรียนสูงที่จบจากมหาวิทยาลัยที่กรุงปารีสเชียวนะ อย่าเสียเวลามาคิดใส่ใจเรื่องเหล่านี้ แต่ควรที่จะพยายามศึกษาด้านการแพทย์และทำให้ตัวเองยอดเยี่ยมยิ่งขึ้นไปอีกดีกว่า”

“สำหรับประธานลู่คนนั้น เราเรียนแพทย์ไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับนักธุรกิจ แต่งงานกับรุ่นพี่ที่เป็นอาจารย์ผู้อายุน้อย ๆ ของวงการศึกษาแพทย์ นี่ถึงจะเป็นเรื่องราวที่ดีนะ”

คำพูดของศาสตราจารย์เฉียนเตือนด้วยความหวังดี และก็ไม่สามารถทำให้เซี่ยเหยียนเหยียนคล้อยตามได้ เซี่ยเหยียนเหยียนพยักหน้ารับและยิ้มอย่างอ่อนโยน “หนูทราบแล้วค่ะอาจารย์ หนูจะเชื่อฟังอาจารย์ค่ะ”

เซี่ยเหยียนเหยียนที่เชื่อฟังทำให้ศาสตราจารย์เฉียนรู้สึกปลื้มใจมาก เธอจึงหยิบการ์ดเชิญโลโก้สีทองออกมา “เหยียนเหยียน อันนี้ฉันให้เธอ”

“อาจารย์คะ นี่คืออะไรคะ?”

“ในช่วงสองวันนี้ท่านคณบดีบินมาเมืองไห่เฉิงเช่นกัน ถึงเวลานั้นจะมีงานเลี้ยงอาหารค่ำเล็กน้อย คนดังทางการแพทย์ทุกคนในเมืองไห่เฉิงจะมาเข้าร่วมกันหมด ถือเป็นโอกาสอันดีที่จะแสดงตัวขึ้น การ์ดเชิญโลโก้สีทองนี้เก็บไว้ดี ๆ ฉันจะพาเธอเข้าไปทำความรู้จักสักหน่อย”

เซี่ยเหยียนเหยียนหายใจเข้าลึก ๆ ด้วยความรู้สึกดีใจมาก หลังจากที่เธอเข้ามหาวิทยาลัยที่กรุงปารีสมาหลายปี เธอได้เห็นท่านคณบดีจากระยะไกล ๆ เพียงไม่กี่ครั้ง ท่านคณบดีในความประทับใจของเธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง สง่างาม มีความสามารถ และอ่อนน้อมถ่อมตนมาก

เธอยังไม่เคยพูดคุยกับท่านคณบดีสักประโยคเดียว แต่ตอนนี้เธอมีโอกาสไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำของท่านคณบดีแล้ว

“อาจารย์คะ อาจาย์ใจดีกับหนูมากจริง ๆ ค่ะ เหมือนแม่ของหนูเลย หนูรักอาจาย์มาก ๆ เลยค่ะ” เซี่ยเหยียนเหยียนรู้สึกดีใจจนจะบินได้แล้ว

ศาสตราจารย์เฉียนมองดูเซี่ยเหยียนเหยียนอย่างอบอุ่น ทันใดนั้นก็มีเงาร่างสูงโปร่งที่ดูดีปรากฏขึ้นในสายตาของเธอ ซึ่งเป็นเงาที่คุ้นเคยมาก

สีหน้าของศาสตราจารย์เฉียนเปลี่ยนไป และเธอก็พูดขึ้นอย่างเร่งรีบว่า “เหยียนเหยียน ฉันมีอะไรต้องไปทำก่อน รอสักครู่นะ เดี๋ยวฉันมา !”

“อ๊ะ อาจารย์คะ...”

ศาสตราจารย์เฉียนเดินตามออกไป และเมื่อเธอถึงจุดที่ต้องเลี้ยว เธอก็พูดด้วยความประหลาดใจว่า “คุณชายรองจื่อเซียน ที่แท้ก็เป็นคุณจริง ๆ ด้วย!”

ลู่จื่อเซี่ยนหยุดเดิน

“คุณชายจื่อเซียน ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่สถาบันวิจัยซูมี่ ท่านคณบดีจะบินมาวันนี้แล้ว คุณได้ติดต่อคุณป้าของคุณหรือยังคะ?”

ศาสตราจารย์เฉียนรู้จักลู่จื่อเซียน ซึ่งเป็นหลานชายแท้ๆ ของท่านคณบดีลู่หยินหยิน

ที่สำคัญคือ ลู่จื่อเซียนเป็นอัจฉริยะทางการแพทย์อย่างแท้จริง บุตรแห่งสวรรค์ที่ภาคภูมิใจ สิ่งที่เขาถนัดคือไม่ใช่การใช้เข็ม แต่คือการใช้มีดผ่าตัด เมื่ออายุได้ 20 ปี เขากลายเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยที่สุดในมหานครเอมพีเรียล เขาเก่งแบบไม่มีที่ติ