พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 137

เซี่ยซีหว่านกล่าว “คุณไม่ควรจะกล่าวโทษฉันนะคะ”

“ซีหว่าน เรากลับเข้าเรื่องกันเถอะ วันนี้ฉันบินมาเมืองไห่เฉิงแล้ว การที่ฉันโทรหาคุณเพราะในอีกสองวันข้างหน้าฉันจะจัดงานเลี้ยงอาหารเย็นมื้อเล็ก ๆ และอยากเชิญคุณเข้าร่วมด้วย คุณพอจะมีเวลาว่างมาเข้าร่วมไหม?” ลู่หยินหยินเอ่ยถามอย่างมีความหวัง

งานเลี้ยงอาหารเย็นนี้เป็นงานเลี้ยงที่เซี่ยเหยียนเหยียนเพิ่งจะโอ้อวดเธอเมื่อสักครู่นี้ ถ้าเธอไปปรากฏที่นั่น เซี่ยเหยียนเหยียนคงจะแสดงออกการออกมาได้ยอดเยี่ยมมากเลย แต่เซี่ยซีหว่านไม่ตอบรับในทันที เพราะเธอต้องถามลู่หานถิงก่อน

“ท่านคณบดีคะ ขอบคุณสำหรับคำเชิญค่ะ แต่ตอนนี้ฉันยังไม่สามารถตอบตกลงคุณได้ทันทีค่ะ”

“ตกลง งั้นฉันจะรอคุณ ซีหว่าน คุณต้องสละเวลามาให้ได้นะ ถ้าคุณไม่มา งานเลี้ยงอาหารเย็นนี้คงจะไม่มีความหมาย!” ลู่หยินหยินยังคงพยายามเชื้อเชิญเธออีกครั้ง

“ค่ะ”

เซี่ยซีหว่านตอบกลับแล้ววางสายไป เธอเริ่มศึกษาดอกลำโพงและต้องรักษาคุณชายลู่ให้เร็วที่สุด

เพียงไม่นานก็หกโมงเย็นแล้ว ทุกคนต่างก็เลิกงานกันไปหมดแล้ว ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้เป็นสายโทรเข้าจากของคุณชายลู่

เซี่ยซีหว่านกดรับสายอย่างรวดเร็ว น้ำเสียงของเธอไพเราะและอ่อนหวาน “สวัสดีค่ะคุณชายลู่ คุณเลิกงานแล้วเหรอคะ?”

“ครับ ผมเลิกงานแล้ว ผมเพิ่งออกจากบริษัท คุณนายลู่ ผมรู้สึกว่าคุณงานยุ่งยิ่งกว่าผมอีก คุณยังอยู่ที่สถาบันวิจัยสินะ คุณทำโอทีแบบนี้มีค่าโอทีไหม?” ลู่หานถิงพูดล้อเลียนเธอด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มลึกอันมีเสน่ห์ดึงดูดใจ

ดวงตาอันสดใสของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกายมองไปมองมา เธอไม่ได้ตั้งใจจะบอกเขาเกี่ยวกับดอกลำโพงเพราะมีความเสี่ยงสูงที่จะลองใช้ยาพิษและทดลองยา ถ้าคุณชายลู่รู้เข้าจะต้องขัดขวางเธออย่างแน่นอน

“คุณชายลู่คะ ถ้าอย่างนั้นคุณก็มารับฉันเลิกงานเลยสิคะ”

“ตอนนี้ไม่ได้ ผมต้องกลับไปที่สวนโหย่วหลานก่อน”

“กลับไปหาคุณย่าเหรอคะ? ฉันก็ไม่ได้เจอคุณย่ามาหลายวันแล้ว คุณพาฉันกลับไปด้วยสิคะ”

ลู่หานถิงกำลังขับรถ สองมือที่เรียวบางจับพวงมาลัยไว้แน่น คิ้วรูปดาบที่งดงามของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความเสน่หา แต่เมื่อเซี่ยซีหว่านบอกว่า เธอต้องการจะกลับบ้านไปพร้อมกับเขา เขาก็เม้มริมฝีปากบางของเขาแล้วพูดว่า “วันนี้ผมไปรับไม่ได้ ผมจะต้องกลับไปเอาเอกสาร เด็กดี อีกหนึ่งชั่วโมงผมจะไปรับคุณและพาคุณไปทานอาหารมื้อพิเศษนะครับ”

เซี่ยซีหว่านไม่ได้คิดมากอะไร เธอพยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง “ก็ได้ค่ะ ฉันอยากกินอาหารทะเลมื้อพิเศษค่ะ”

“ตกลง ผมจะให้เลขาจองโต๊ะล่วงหน้านะครับ”

...

ณ สวนโหย่วหลาน

ลู่หยินหยินมาถึงที่สวนโหย่วหลานอย่างรวดเร็ว เมื่อเธอลงจากเครื่องบินก็ตรงมาที่นี่ในทันทีเพื่อมาเยี่ยมเยียนแม่ของเธอเอง คุณท่านก็คือแม่แท้ ๆ ของเธอ