พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 149

คราวนี้โจวผิงมองเซี่ยเหยียนเหยียนด้วยมุมมองที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ผู้อำนวยการสอนที่เข้มงวดอย่างโจวผิงชอบนักเรียนเก่งเป็นที่สุด “เหยียนเหยียน คิดไม่ถึงว่าคุณจะปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำตามแบบวิธีการฝังเข็มแบบโบราณได้อย่างน่าทึ้งแบบนี้ ครั้งนี้คุณช่วยคุณท่านสวี่ไว้ ฉันจะจดจําคุณงามความดีครั้งนี้ของคุณไว้ ยิ่งไปกว่านั้นฉันจะทำการประกาศยกย่องเชิดชูเกียรติให้คุณ จงตั้งใจให้มาก ๆ ฉันคาดหวังในตัวคุณมากนะ”

มีผู้คนสองสามคนยกคุณท่านสวี่ขึ้นเปลหามอย่างระมัดระวังแล้วส่งไปที่ห้องสังเกตการณ์วีไอพีของผู้ป่วยหนัก หลังจากที่โจวผิงได้ชื่นชมสรรเสิญเซี่ยเหยียนเหยียนไปแล้ว เขาก็เดินตามไปด้วยความปลื้มอกปลื้มใจ

ทุกคนรีบมารุมล้อมเซี่ยเหยียนเหยียนเอาไว้ทันที

“เหยียนเหยียน เธอสามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำได้จริง ๆ เธอสุดยอดมาก ๆ เลย สมแล้วที่เป็นเทพธิดาของฉัน”

“เหยียนเหยียนเป็นอัจฉริยะทางการแพทย์ที่ก้าวกระโดดมาตลอด และยังเป็นชาวจีนคนแรกที่เข้าศึกษาต่อต่างประเทศที่สถาบันเซิงลี่แห่งประเทศฝรั่งเศส นี่มันคมในฝักจริง ๆ”

“เหยียนเหยียน ผู้อํานวยการโจวจะประกาศยกย่องเชิดชูเกียรติให้เธอแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของสถาบันซูมี่ของเราเลยนะ เรื่องการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำของเธอกําลังจะแพร่สะพัดในไม่ช้า”

เซี่ยเหยียนเหยียนรู้สึกภูมิใจอย่างท่วมท้น เธอรู้สึกว่าวันนี้เธอได้รับรางวัลแห่งเกียรติยศจริง ๆ และได้รับความยินดีครั้งใหญ่เมื่อโจวผิงจะทำการประกาศยกย่องเชิดชูเกียรติให้เธอเร็ว ๆ นี้ เรื่องการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำนี้จะทําให้วงการแพทย์ต้องสั่นสะเทือนในไม่ช้า เมื่อถึงตอนนั้นสปอตไลท์ทั้งหมดจะมารวมกันที่ตัวเธอ และเธอก็จะได้ก้าวไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต

เซี่ยเหยียนเหยียนหลงระเริงไปกับคําสรรเสิญและเยินยอทั้งหมด ในตอนนั้นเองเงาของร่างที่บอบบางก็เดินเข้ามา เซี่ยซีหว่านกลับมาแล้ว

เซี่ยซีหว่านไปเรียกคนมาแล้ว พอกลับมาก็เห็นผู้คนมารวมตัวกันที่นี่มากมาย และหญิงชราเมื่อครู่คนนั้นก็หายไปแล้ว ขณะที่กําลังสงสัย เซี่ยเหยียนเหยียนก็เดินเข้ามาโอ้อวดอย่างอดไม่ไหว “หว่านหว่าน เธอมาแล้วเหรอ ขอบอกข่าวดีเธอหน่อยละกัน ว่าเมื่อครู่ฉันช่วยคุณท่านคนหนึ่งเอาไว้!”

ว่าไงนะ?

เซี่ยซีหว่านชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว ที่แท้ช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เธอออกไป เซี่ยเหยียนเหยียนก็ได้กลายเป็นคนชุบมือเปิบที่ช่วยชีวิตหญิงชราคนนั้นไปแล้ว

ดูเหมือนว่าหญิงชราคนนั้นจะถูกส่งตัวไปที่ห้องสังเกตอาการผู้ป่วยหนักแล้ว เซี่ยซีหว่านก็รู้สึกเบาใจลง เธอมองเซี่ยเหยียนเหยียนแล้วยกริมฝีปากแดงขึ้น “เซี่ยเหยียนเหยียน เธอนี่สุดยอดมากเลย เมื่อครู่เธอช่วยหญิงชราคนนั้นยังไงเหรอ?”

“เข็มทองคำที่ฉันใช้ ซึ่งก็คือการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำยังไงล่ะ!”

เมื่อเห็นสีหน้าที่ยืนยันหน้าตายและน้ำเสียงที่ลำพองหยิ่งยโสของเซี่ยเหยียนเหยียน ก็ทําให้เซี่ยซีหว่านหัวเราะออกมา คนคนนี้ช่างหน้าหนาหน้าทนมากขึ้นในทุก ๆ ครั้งที่เธอได้รู้จัก

จากนั้นทุกคนต่างก็วิพากษ์วิจารณ์ขึ้นมาว่า

“เซี่ยซีหว่าน เธอเรียนจบแค่ชั้นมัธยมปลายและไม่เคยเรียนแพทย์มาก่อน เธอคงไม่รู้ว่าเข็มทองคำคืออะไรใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นล่ะก็พวกเราให้ความรู้วิทยาศาสตร์พื้นฐานกับเธอฟรี ๆ สักหน่อยดีไหม?”

“เข็มทองคำนี้ทํามาจากทองคําบริสุทธิ์ ตัวเข็มมีความยืดหยุ่นมาก ดังนั้นเมื่อแทงเข้าไปในจุดฝังเข็มจึงยากที่จะควบคุม คนในวงการแพทย์แผนจีนที่สามารถควบคุมเข็มทองคำได้แบบนี้มีเพียงแค่หยิบมือเท่านั้น”

“การปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำเป็นวิธีการฝังเข็มแบบโบราณ ที่สามารถดึงผู้ป่วยที่มีอาการหนักกลับมาจากความตายได้ทันท่วงทีในยามวิกฤต วิธีการฝังเข็มนี้สลับซับซ้อนมากและค่อนข้างอันตราย และเหยียนเหยียนก็เป็นคนแรกที่สามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำที่เราเคยได้ยินมา!”

เซี่ยเหยี่ยนเหยียนจ้องเซี่ยซีหว่านไม่วางตา เธอตั้งตารอที่จะได้เห็นความอับอายและความอิจฉาริษยาต่าง ๆจากใบหน้าของเซี่ยซีหว่าน เพราะอย่างไรสะเธอก็เก่งกาจจนทำให้คนอดที่จะอิจฉาไม่ได้

แต่เซี่ยซีหว่านกลับทําให้เธอผิดหวัง ดวงตาสดใสของเซี่ยซีหว่านมองมาที่เธอ จากนั้นคิ้วเรียวโก่งเรียวสวยก็เลิกขึ้น แล้วหัวเราะอย่างเป็นจริงเป็นจังขึ้นมา “พรืด...”

ทุกคนต่างชะงักค้าง หลังจากที่พวกเขากระหน่ำพูดให้ความรู้วิทยาศาสตร์พื้นฐานอย่างมีน้ำใจ พวกเขาคิดว่าจะทำให้เซี่ยซีหว่านอับอายขายหน้าจนไม่สามารถไปมองหน้าใครได้ แต่เธอกลับหัวเราะดังพรืด?

นี่เป็นอะไรที่น่าประหลาดจริง ๆ เซี่ยซีหว่านนี่จะอวดดีเกินไปแล้ว!

สีหน้าของเซี่ยเหยียนเหยียนก็เปลี่ยนไปเช่นกัน “หว่านหว่าน เธอหัวเราะอะไร?”

เซี่ยซีหว่านหัวเราะจนตัวโยน ยากมากที่จะหยุดเสียงหัวเราะของตัวเองได้ “ขอโทษที เมื่อครู่ฉันทนไม่ไหวจริง ๆ ที่แห่งนี้ควรจะมีเสียงปรบมือ เซี่ยเหยียนเหยียน ฉันขอปรบมือให้เธอเลย”

เซี่ยซีหว่านยกมือเล็กขึ้นและปรบมืออยู่หลายที เธอปรบมือให้เซี่ยเหยียนเหยียนจริง ๆ

เซี่ยเหยียนเหยียนขบฟันกรามตัวเองแน่นทันที เดิมทีเธอตั้งใจจะยั่วโมโหเซี่ยซีหว่าน แต่ใครจะคิดว่าเซี่ยซีหว่านไม่เพียงแต่จะไม่ตอบโต้เท่านั้น แต่เธอยังแสร้งทำเป็นหัวเราะและปรบมือให้เธอถึงสองครั้งแบบนี้อีก

เธอมีสิทธิ์อะไร?

ทุกคนล้วนรุมล้อมและให้ความสนใจกับเธอ มีเพียงเซี่ยซีหว่านคนเดียวเท่านั้นที่เมินเฉยต่อเธอแบบนี้ คนที่ไร้ความสามารถทางการแพทย์แบบเธอมีสิทธิ์อะไร แล้วคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่มาจากไหน?

“หว่านหว่าน เป็นอะไรไป เธออิจฉาก็บอกมาสิ ทำท่าทางแปลก ๆ แบบนี้ไปทําไม?”

เซี่ยซีหว่านดึงมือเล็กของตัวเองกลับมา “ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ ฉันยังมีธุระต้องทํา ไม่มีเวลามาฟังพวกคุณเล่านิทานกันที่นี่แล้ว ฉันขอตัวก่อน เชิญพวกคุณเล่ากันต่อเลยนะคะ พวกคุณมีความสุขกันก็ดีแล้วค่ะ”

พูดจบ เซี่ยซีหว่านก็ก้าวเท้าเดินออกไปทันที

เธอจะไปแบบนี้จริง ๆ น่ะเหรอ?

เซี่ยเหยียนเหยียนโกรธจนแทบกระอักเลือด และรู้สึกไร้เรี่ยวแรงในเวลาเดียวกัน เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่มีวิธีจัดการกับเซี่ยซีหว่านคนนี้แล้วจริง ๆ!

“เหยียนเหยียน ฉันว่าเซี่ยซีหว่านคนนี้แปลกจริง ๆ อย่าไปสนใจเธอเลย แน่นอนว่าเธอไม่รู้ว่าการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำนั้นล้ำเลิศขนาดไหน”

“เหยียนเหยียน เธอรอรับการประกาศยกย่องเชิดชูเกียรติดีกว่านะ”

เซี่ยเหยียนเหยียนกลับมาอารมณ์ดีอีกครั้ง เธอมองตามทางที่เซี่ยซีหว่านหายไปอย่างไม่แยแส คิดในใจว่าต่อไปจะต้องมีเรื่องให้เธออิจฉาแน่นอน!

...

เซี่ยซีหว่านกลับมาที่ห้องยา ไม่นานซวงซวงก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหา “หว่านหว่าน แย่แล้ว เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”

“มีอะไรเหรอ?”

“หว่านหว่าน หรือว่าเธอยังไม่รู้เรื่อง ข้างนอกก็ลือกันจนใหญ่โตไปทั่ว ว่าเมื่อเช้าเซี่ยเหยียนเหยียนช่วยหญิงชราไว้คนหนึ่ง ทั้งยังใช้เข็มทองคำปิดผนึกจุดฝังเข็มอีกด้วย!”

เซี่ยซีหว่านกําลังจัดเตรียมห้องยาอยู่ แววตางดงามของเธอไม่มีความสะทกสะท้านแม้แต่น้อย และพูดว่า “อ้อ รู้แล้วล่ะ”

เมื่อเห็นความนิ่งสุขุมของเซี่ยซีหว่าน ซวงซวงก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป “หว่านหว่าน เซี่ยเหยียนเหยียนคนนี้สามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำได้ เธอรู้หรือเปล่า ปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำเลยนะ!”

ซวงซวงเน้นย้ำคำว่า “ปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำ” อยู่หลายครั้ง เพื่อดึงดูดความสนใจของเซี่ยซีหว่าน

เซี่ยซีหว่านเปิดตู้ยาและเริ่มหยิบสมุนไพรจีนออกมา “ซวงซวง ฉันเข้าใจแล้ว เธอไม่ต้องพูดเสียงดังขนาดนี้หรอก”

“แล้วทําไมเธอถึงไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยล่ะ เซี่ยเหยียนเหยียนเป็นคนแรกในวงการแพทย์แผนจีนที่สามารถใช้เข็มทองคำปิดผนึกจุดฝังเข็มได้ และได้ยินมาว่าผู้อํานวยการโจวกําลังจัดเตรียมงานประกาศเกียรติคุณแล้วด้วย นักข่าวทุกสํานักในเมืองไห่เฉิงก็ตอบรับมาแล้ว เตรียมจะสัมภาษณ์เซี่ยเหยียนเหยียนในฐานะสาวน้อยผู้อัจฉริยะ ตอนนี้บทความประกาศเกียรติคุณของสถาบันวิจัยเราก็พร้อมแล้ว แค่รอโพสต์ลงไปบนอินเตอร์เน็ตพร้อมกัน คราวนี้เซี่ยเหยียนเหยียนก็จะมีชื่อเสียงโด่งดัง ทําให้ทั่วทั้งวงการแพทย์ตกตะลึง!”

หลังจากที่เซี่ยซีหว่านฟังจบ เธอก็ร้อง “อ้อ”' ออกมา

ซวงชวงกระทืบเท้าอย่างร้อนรน ก่อนจะพูดขึ้นอย่างรับไม่ได้ “ทําไมเซี่ยเหยียนเหยียนคนนี้ถึงได้เก่งกาจนัก? เธอถึงขั้นสามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำได้ นี่ดูท่าว่าปู่ของฉัน...ไม่สิ ท่านอธิการบดีหลี่เองก็ยังทําไม่ได้เลย”

เซี่ยซีหว่านไม่ได้รู้ร้อนรู้หนาวแต่อย่างใด แม้ว่าภายนอกจะครึกครื้นเซ็งแซ่กันก็ตาม แต่การประกาศเกียรติคุณของเซี่ยเหยียนเหยียนก็ถือว่าเข้าสู่ช่วงเริ่มเรื่องแล้ว และพลังงานบางอย่างจากทั่วทุกด้านก็กำลังคลืบคลานเข้ามาเพื่อสร้างปัญหาให้เพิ่มขึ้น

ในเวลาพลบค่ำ ริมฝีปากของเซี่ยซีหว่านก็ยกยิ้มขึ้นด้วยความปิติยินดี เพราะเธอสามารถสกัดพิษของดอกลำโพงได้สําเร็จ!

สีของพิษนี้เหมือนกับดอกลำโพงที่มีสีแดงสดจนเกือบจะเป็นสีแดงที่เย้ายวน มันมีพิษร้ายแรงนับคณา

เซี่ยซีหว่านยื่นมือออกไปเพื่อสัมผัสพิษนั้น

แต่ทันใดนั้นก็มีมือใหญ่เรียวยาวสีขาวซีดยื่นเข้ามาจากไหนก็ไม่รู้ มาจับข้อมือเรียวบางของเธอเอาไว้