พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 152

ลู่หานถิงหยุดชะงัก เขามองลู่จื่อเซียนอย่างเย็นชา และพูดว่า “ปล่อย!”

ลู่จื่อเซียนไม่ปล่อยมือ แล้วพูดว่า “นายควรจะปล่อยมากกว่า! ถ้าฉันปล่อยให้นายพาเธอกลับไป นายจะควบคุมตัวเองไม่ให้ทำร้ายเธอได้ไหมล่ะ?”

ลู่จื่อเซียนรู้จักลู่หานถิงดี เพราะเขาเคยเห็นรูปลักษณ์ที่แย่และน่ากลัวของลู่หานถิงมาแล้ว อีกอย่างเขาเป็นหมอ ดังนั้นเขาจึงรู้ได้ทันทีว่าอาการป่วยของลู่หานถิงกำลังจะกำเริบอีกครั้ง

ใบหน้าที่หล่อเหลาของลู่หานถิงเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่เคร่งขรึมขึ้นพร้อมกับดึงมือของเซี่ยซีหว่านออกมาอย่างแรง

เซี่ยซีหว่านถูกชายสองคนดึงมือเอาไว้ ตอนแรกเธอแค่รู้สึกไม่สบายใจ แต่ตอนนี้หน้าของเธอซีดลงราวกับกระดาษ ลู่หานถิงดึงมือของเธอแรงมาก เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดในทันที

ลู่จื่อเซียนพูดอย่างจริงจังว่า “ลู่หานถิงพอได้แล้ว นายกำลังทำให้เธอเจ็บ!”

เมื่อเห็นว่าเซี่ยซีหว่านกำลังเจ็บปวด ลู่หานถิงก็ชะงักไปครู่หนึ่ง เขาเม้มริมฝีปากบาง ๆ ของเขาเป็นเส้นโค้ง และพูดว่า “ที่เธอเจ็บแบบนี้ก็เพราะนาย ถ้านายปล่อยมือเธอตั้งแต่ตอนนี้ เธอก็จะไม่เจ็บปวดอีกต่อไป”

ลู่จื่อเซียนพูดอย่างเย็นชาว่า “ลู่หานถิงเวลาอาการของนายกำเริบ นายได้ทำร้ายเธอหรือเปล่า ครั้งก่อนในงานเลี้ยงฉันเห็นนายบีบเอวเธอ ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว นายควรจะยอมรับความจริงสักทีว่านายเป็นบ้า!”

ทันใดนั้นดวงตาที่คมคายของลู่หานถิงก็ฉายแววไม่พอใจเป็นอย่างมาก ราวกับว่ามีขุมนรกเล็ก ๆ ที่น่าสะพรึงกลัวกำลังปะทุอยู่ภายใน เขาจึงยื่นมือออกไปดึงมือของเซี่ยซีหว่านด้วยความโมโห

ลู่จื่อเซียนยอมแพ้ หากเขายังดื้อดึงที่จะดึงมือของเธอแบบนี้ต่อไป คนที่ต้องเจ็บปวดที่สุดก็คือเซี่ยซีหว่าน เขากลัวว่าเซี่ยซีหว่านจะได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจึงรีบปล่อยมือเธอ

ร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านล้มลงไปในอ้อมแขนของลู่หานถิงในทันที ลู่หานถิงกอดเอวที่อ่อนนุ่มของเธอไว้แน่น เขามองลู่จื่อเซียนด้วยแววตาที่มืดมน และพูดว่า “นายจำเอาไว้นะ แม้ว่าฉันจะป่วย เธอก็ยังจะเป็นภรรยาของฉันอยู่ดี ฉันทำให้เธอเจ็บ เธอทำได้เพียงอดทนเท่านั้น และนายไม่ควรที่จะเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้!”

ลู่หานถิงพาเซี่ยซีหว่านออกไป

ลู่จื่อเซียนยังคงยืนอยู่ตรงนั้น เขามองไปยังทิศทางที่คนสองเดินจากไป มือใหญ่ทั้งสองข้างที่ห้อยอยู่ข้าง ๆ ลำตัวของเขาค่อย ๆ กำหมัดแน่นขึ้น

เซี่ยเหยียนเหยียนซ่อนตัวอยู่ข้างนอกเพื่อแอบดู เธอรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยที่เห็นชายสองคนต่อสู้เพื่อแย่งชิงเซี่ยซีหว่าน สิ่งที่เธออยากเห็นมากที่สุดคือลู่หานถิงที่โดนสวมเขาให้บทเรียนที่รุนแรงกับเซี่ยซีหว่าน จากนั้นก็หย่าร้างกับเธอ แต่ลู่หานถิงกลับลากเซี่ยซีหว่านออกไป นั่นทำให้เธอมองไม่เห็นอะไรต่อจากนั้นแล้ว

อย่างไรก็ตามเป้าหมายของเธอสำเร็จแล้ว ผู้ชายที่แข็งแกร่งและมีอำนาจอย่างลู่หานถิงไม่สามารถยอมรับการนอกใจของผู้หญิงได้ เซี่ยซีหว่านและลู่จื่อเซียนได้เสียบหนามคมไว้ภายในใจของเขาแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะรักกันมากแค่ไหน แต่การแต่งงานในครั้งนี้เริ่มฉายแววความร้าวฉานแล้ว

นอกจากนี้เซี่ยเหยียนเหยียนได้รับรู้ถึงข้อมูลสำคัญ ทำไมลู่จื่อเซียนถึงบอกว่าลู่หานถิงเป็นบ้า?

ลู่หานถิงยังหนุ่มยังแน่น อีกทั้งยังแข็งแรง และเต็มไปด้วยอำนาจ มีผู้คนมากมายชื่นชอบเขา เขาจะเป็นบ้าได้อย่างไร?

ไม่ได้การแล้ว เธอต้องตรวจสอบเรื่องนี้ให้แน่ชัด บางทีมันอาจจะเป็นการค้นพบเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่งก็เป็นได้!

อีกอย่างเซี่ยซีหว่านก็เป็นชู้กับลู่จื่อเซียน หากเรื่องนี้ถูกเปิดเผย ก็รอรับชมการแสดงที่ดีได้เลย

เซี่ยเหยียนเหยียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอรู้สึกราวกับว่าโชคกำลังเข้าข้างเธอจริง ๆ !

...

ขณะที่รถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมกำลังวิ่งไปอย่างรวดเร็วบนท้องถนน ลู่หานถิงลดหน้าต่างฝั่งคนขับลง ลมหนาวจากด้านนอกพัดเข้ามาในทันที ทำให้เสื้อคลุมบนตัวของเขาพลิ้วไหวตามแรงลม

เซี่ยซีหว่านมองไปที่เขา และพูดอธิบายว่า “คุณชายลู่ เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้มันเป็นเพียงอุบัติเหตุเท่านั้น คุณช่วยฟังฉันอธิบายสักนิดได้ไหมคะ?”