พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 16

เซี่ยซีหว่านมองไปที่เขา ชายร่างสูงโปร่งยืนย้อนแสงอยู่ แสงไฟเจิดจ้าปกคลุมรูปร่างหล่อเหลา และสะท้อนแสงสามมิติ ชายในเสื้อเชิ้ตสีดำดูลึกลับและเย็นชามากกว่าปกติ

เซี่ยซีหว่านหลบตาลงอย่างรวดเร็ว เขาสวมใส่เข็มขัดหนังสีดำราคาแพง รอบเอวของเขาดูหนา และแน่นมาก อืม...เยี่ยหลิงพูดว่า...

โธ่เอ๊ย เธอกำลังคิดอะไรอยู่?

เมื่อตระหนักได้ว่าเธอถูกคำพูดเยี่ยหลิงชักจูงเสียแล้ว เซี่ยซีหว่านจึงหยุดความคิดบ้า ๆ บอ ๆ ของเธออย่างรวดเร็ว และถามด้วยน้ำเสียงปกติว่า “คุณชายลู่คุณมายืนทำอะไรตรงนี้คะ?”

ลู่หานถิงมองไปยังดวงตาที่สดใสและเปล่งประกายของหญิงสาว เขาเลิกคิ้วขึ้น แล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าฉันจะเจอเจ้าแมวน้อยตัวลายร้องเหมียวอยู่ตรงนั้น”

ใบหน้าของเซี่ยซีหว่านแดงก่ำ เธอปาผ้าเช็ดตัวในมือไปยังใบหน้าที่หล่อเหลาของชายคนนั้น

ลู่หานถิงไม่ได้หลบ ผ้าเช็ดตัวผืนนั้นโดนใบหน้าของเขาเต็ม ๆ จากนั้นก็ตกลงบนพื้นพรม เขาส่งเสียงหัวเราะเธอจากในลำคอ

เซี่ยซีหว่านเอื้อมมือไปปิดประตูห้องน้ำ

แต่เขางอเข่าขวางประตูไว้ครึ่งหนึ่ง “คุณโกรธเหรอ”

เซี่ยซีหว่านพ่นลมหายใจ และไม่สนใจเขา

“ผมกำลังบินจะไปต่างประเทศเพื่อทำธุรกิจ และผมอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่หลายวัน”

เซี่ยซีหว่านเบิกตาขึ้นอย่างรวดเร็ว เขากำลังจะเดินทางไปทำธุรกิจอย่างนั้นเหรอ?

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเดินทางไปทำธุรกิจ

เซี่ยซีหว่านเบิกตาโต “คุณจะไปเมื่อไหร่คะ”

“อีกเดี๋ยวก็ไปแล้ว”

“ทำไมเร็วขนาดนี้ล่ะ...ถ้าอย่างนั้นก็พักผ่อนให้เต็มที่ อย่าหักโหมนะคะ”

“ไม่มีอะไรจะบอกผมอีกเหรอ?”

เซี่ยซีหว่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอไม่มีอะไรจะพูด ดังนั้นเธอจึงส่ายหัว “ไม่มีค่ะ…”

ลู่หานถิงจับข้อมือที่ขาว และเรียวยาวของเธอ เขาดึงมันเบา ๆ จากนั้นร่างที่เพรียวบางของเซี่ยซีหว่านก็กระแทกเข้าไปในอ้อมแขนของเขา

เซี่ยซีหว่านลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว “คุณชายลู่คุณกำลังจะทำอะไรคะ…”

เธอยังพูดไม่ทันจบ แต่เขากลับจับมือเล็ก ๆ ของเธอวางลงบนตัวเขา

เซี่ยซีหว่านถอยกลับด้วยความตกใจ

แต่ลู่หานถิงกดตัวเธอไว้ ไม่ยอมให้เธอถอย เขากดริมฝีปากบาง ๆ ของเขาแนบกับหูสีแดงของเธอ และพูดเสียงต่ำในลำคอ “นี่คือสิ่งที่คุณต้องการใช่ไหม?”

เซี่ยซีหว่านรู้ว่าเขาได้ยินมันทั้งหมด จากนั้นภายในใจของเธอก็เขินอายมากยิ่งขึ้น “คุณชายลู่ พวกเราแค่ล้อกันเล่นกันเฉย ๆ ค่ะ คุณปล่อยฉันก่อนเถอะนะ!”

ในขณะเดียวกัน “ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฝูป๋อที่ยืนอยู่นอกประตูพูดด้วยความเคารพว่า “คุณชายเครื่องบินพิเศษพร้อมแล้วครับ ได้เวลาออกเดินทางแล้วครับ”

ลู่หานถิงปล่อยเซี่ยซีหว่าน “วันหลังผมไม่อนุญาตให้มองตรงนั้นอีก หากคุณมีปัญหาใด ๆ ที่ไม่สามารถแก้ไขได้ก็โทรหาผมนะ”

หลังจากนั้นลู่หานถิงก็จากไป

...

หลังจากเซี่ยซีหว่านอาบน้ำเสร็จ เธอขึ้นไปนั่งบนเตียงนอน จากนั้นก็หยิบมือถือออกมา และเปลี่ยนหัวข้อเด็กหนุ่มที่คุยกับเยี่ยหลิงเมื่อครู่เป็นเรื่องอื่น เยี่ยหลิงได้ส่งข้อความสุดท้ายมาให้ว่า หว่านหว่านฉันยังต้องถ่ายหนังที่ต่างประเทศอีกสักพัก ฉันได้สั่งให้คนไปสืบเรื่องข่าวเชิงลบของหลี่ยู่หลานตอนสมัยก่อนแล้ว เรื่องของจิ้งจอกเฒ่าตัวนี้คงจะต้องใช้เวลาสักหน่อยถึงจะขุดเจอ ถึงเวลานั้นเราค่อยมาฉีกเซี่ยเหยียนเหยียนไปด้วยกัน!