พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 169

ต่อไปเธอจะตั้งครรภ์ไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นยานี้จึงไม่จำเป็นต้องกิน

กู้เยี่ยจิ่นเงยหน้าขึ้นมองเธอ แต่เธอก็ถอยเท้าเร็วขึ้นหนึ่งก้าวลุกขึ้น แล้วพูดว่า “คุณค่อย ๆ เพลิดเพลินไปกับอาหารค่ำของคุณเองเถอะ ฉันขอตัวกลับก่อน”

“หลิงหลิง !” กูเยี่ยจิ่นคว้าตัวเธอไว้ สายตาของเขาจ้องลึกไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ซีดเซียวของเธออย่างหนักแน่นราวกับว่ากำลังเอ็กซ์เรย์และอยากจะมองทะลุเธอให้ได้ “คุณเป็นอะไร?”

“อะไร ฉันทำไมเหรอ มีแต่คุณที่ชอบหาเรื่องแล้วก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไรเหรอ?” เยี่ยหลิงกลับคืนสู่สภาวะเกียจคร้านและน่ารักอ่อนโยนตามปกติ จากนั้นเธอก็หันหลังเดินจากไป

ใบหน้าที่หล่อเหลาของกู้เยี่ยจิ่นจะน่าเกลียดกว่านี้อีกไม่ได้แล้ว เขาเม้มริมฝีปากบางจนกลายเป็นเส้นโค้ง

เยี่ยหลิงเดินไปทางประตู ขณะที่เธอกำลังเดินผ่านตู้ใบหนึ่ง จู่ ๆ ตู้ก็เกิดการสั่นไหวโยกไปโยกมาสองที แล้วก็ล้มลงมาที่เธอทันที

“หลิงหลิง !”

กู้เยี่ยจิ่นกอดเธอจากด้านหลัง ขณะที่ตู้กำลังทับที่ตัวเขา มือใหญ่ของเขาจับเธอและกดเธอไว้ในอ้อมอกของเขา

เยี่ยหลิงได้ยินเสียงของหนักตกลงบนพื้น ชายผู้นั้นก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างแผ่วเบา ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เธอใช้เวลาหลายวินาทีถึงจะรู้สึกผ่อนคลายได้ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นก็เห็นรอยเลือดไหลลงมาจากหน้าผากของกู้เยี่ยจิ่นเป็นแนวยาว

เมื่อครู่นี้ตู้กำลังจะล้มทับตัวเธอ ช่วงเวลาที่อันตรายมากนั้นกู้เยี่ยจิ่นรีบเข้าไปปกป้องเธอไว้ในอ้อมอกของเขา และตู้ก็หล่นลงมากระแทกเข้าที่หัวของเขาอย่างรุนแรง

เขาได้รับบาดเจ็บและตอนนี้มีเลือดออก

สีหน้าของกู้เยี่ยจิ่นเริ่มซีดเซียวเล็กน้อย เขายกมือขึ้นจับหน้าผาก จากนั้นจึงใช้สองมือใหญ่กดหัวไหล่ที่มีกลิ่นหอมและขาวเนียนที่ของเธอไว้ เขามองขึ้นและลงอย่างละเอียด แล้วพูดว่า “ผมขอดูหน่อย คุณได้รับบาดเจ็บไหม?”

เขามีเลือดออก แต่ปฏิกิริยาแรกของเขาคือการตรวจสอบดูว่าเธอได้รับบาดเจ็บหรือไม่ ขนตายาวเป็นแพงามดั่งขนนกของเธอกระพริบตาปริบ ๆ มองดูเขาโดยไม่พูดอะไร

“ตกใจจนรู้สึกมึนงงแล้วเหรอ ผมไม่เป็นอะไร อย่ากลัวเลย” นัยน์ตาที่เย็นชาของกู้เยี่ยจิ่นเอ่อล้นด้วยความรักใคร่ที่อ่อนโยนเล็กน้อยพร้อมกับใช้มือสัมผัสที่หัวของเธออย่างแผ่วเบา

เยี่ยหลิงยื่นมือผลักเขาออกไป แล้วพูดว่า “ไปให้หมอจัดการคุณสักหน่อยเถอะ ฉันขอบคุณมากที่คุณช่วยชีวิตฉันในครั้งนี้ แต่นี่ไม่เพียงพอที่จะให้ฉันอยู่ค้างคืนกับคุณ ค่าค้างคืนของฉันแพงมาก คุณชายกู้ ตอนนี้ดึกมากแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อน”

เยี่ยหลิงหันกลับไปอย่างเย็นชา และเพียงไม่นานเธอก็ออกจากคฤหาสน์หลังนี้ไป

กู้เยี่ยจิ่นหยุดชะงักนิ่งอยู่กับที่ เขามองดูผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในรถหรูเฟอรารี่ของตัวเอง รถหรูขับออกไป เธอไม่ได้มองย้อนกลับมาตั้งแต่ต้นจนจบ เหลือเพียงเงาที่หายไปเท่านั้น

มือใหญ่ที่เปื้อนเลือดของกู้เยี่ยจิ่นค่อย ๆ กำหมัดแน่นอย่างช้า ๆ แต่ไหนแต่ไรมาไม่มีช่วงเวลาไหนที่ทำให้เขาเข้าใจว่าการที่เธอจากไปเมื่อสองปีก่อนนั้นชัดเจนได้เท่านี้เลย เธอไม่ชอบเขาอีกแล้ว และเขายังคงยืนอยู่ตรงนั้น

...

ตอนนี้เซี่ยเหยียนเหยียนกำลังรู้สึกทุกข์ใจอย่างหนัก เพราะหมายศาลมาถึงมือเธอแล้วเพื่อให้เธอคืนเงิน 1.2 พันล้านหยวนนั้น มิฉะนั้นเธอจะถูกฟ้องอย่างเป็นทางการ

เธอไม่มีเงิน 1.2 พันล้านหยวน และเธอไม่อยากมอบตำราทางการแพทย์ที่น่าทึ่งนี้ ภายในใจของเธอรู้สึกร้อนใจไม่เป็นสุขถึงขีดสุด และในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกเกลียดเซี่ยซีหว่านมาก

แต่เพียงไม่นานเธอก็ได้รับข่าวดี วันนี้คุณท่านลี่ที่อยู่ในห้องไอซียูนั้นฟื้นขึ้นแล้ว และท่านต้องการเห็นเธอผู้มีพระคุณที่ได้ช่วยชีวิตท่านไว้ !

เธอได้ช่วยชีวิตหญิงชราผู้เข้มงวดท่านหนึ่งด้วยการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำเป็นครั้งที่สอง เวลาผ่านไปเพียงสองวันเท่านั้น คุณท่านลี่ก็ฟื้นขึ้นแล้ว ข่าวนี้ทำให้วงการสื่อมวลชนต่างตกตะลึง ทุกคนต่างพากันยกย่องทักษะทางการแพทย์อันน่าทึ่งของเธอ และยังถือกล้องมาทำการสัมภาษณ์คุณท่านลี่เพื่อทำสารคดีการสัมภาษณ์พิเศษกับเธออีกด้วย

สภาพจิตใจของเซี่ยเหยียนเหยียนดีขึ้นในทันใด ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงข้อความข่มขู่ที่เซี่ยซีหว่านทิ้งไว้ก่อนที่เธอจะออกจากสถาบันวิจัยไปว่า ในอีกสองวันหญิงชราจะตกอยู่ในอันตราย นี่เป็นการตบหน้าเซี่ยซีหว่านแท้ ๆ หญิงชราไม่เพียงแต่พ้นขีดอันตรายเท่านั้น แต่ท่านยังฟื้นขึ้นมาแล้วด้วย

เซี่ยเหยียนเหยียนอดรักตัวเองไม่ได้ ทำไมเธอถึงเป็นคนดีเลิศอะไรได้ขนาดนี้ เซี่ยซีหว่านคนที่ไร้ความสามารถคนนั้นอิจฉาเธอไปหมด และมีเจตนาหาเรื่องเธอ!

เซี่ยเหยียนเหยียนจัดการกับความทุกข์และแต่งตัวไปสถาบันวิจัยในทันที ที่สถาบันวิจัยกำลังคึกคักเป็นอย่างมาก ป้ายคำขวัญหลายอันถูกดึงออกมาสรรเสริญเซี่ยเหยียนเหยียน อีกทั้งสถานีโทรทัศน์หลักทั้งหมดในเมืองไห่เฉิง รวมถึงหนังสือพิมพ์และนิตยสารต่างมากันแล้วเพื่อดำเนินการสัมภาษณ์สดต่อไป

จ้าวลี่หยิงออกมาต้อนรับอย่างรวดเร็ว เขามองไปที่นางฟ้าของตัวเองด้วยความชื่นชมว่า “เซี่ยเหยียนหยียน คุณดูสิ เมื่อกี้นี้สื่อกระแสหลักได้โพสต์ลงในเวยป๋อด้วยภาพของคุณ ซึ่งพาดหัวข่าวก็คือ การวิเคราะห์เจาะลึกเส้นทางการเติบโตของสาวน้อยอัจฉริยะทางการแพทย์รุ่นหนึ่ง”

โอ้พระเจ้า !

ดวงตาของเซี่ยเหยียนเหยียนเปล่งประกาย เธอไม่คิดว่าตัวเองจะขึ้นพาดหัวข่าวของสื่อกระแสหลัก เธอรู้ว่าสื่อกระแสหลักเหล่านี้มีอิทธิพลอย่างมาก แต่สังคมปัจจุบันนำทางโดยคำวิพากษ์วิจารณ์ของมหาชนนะ !

เซี่ยเหยียนเหยียนเหลือบมองโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว และเธอก็ประสบความสำเร็จในการหลุดจากสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกจากการถูกตบหน้าในการถ่ายทอดสดในคืนนั้น และสายตาของทุกคนก็โฟกัสไปที่ออร่าทางการแพทย์ของเธออีกครั้ง

“นางฟ้าเหยียนเหยียนเก่งมากเลย เธอได้รับการตอบรับอย่างน่าดีใจจากสื่อกระแสหลัก”

“เหยียนเหยียน ครอบครัวของฉันทั้งสวยทั้งจิตใจดี คุณท่านคนนั้นไม่เพียงแต่ฟื้นตัวแล้ว แต่ยังรับปากว่าจะให้สัมภาษณ์กับนักข่าวเพื่อจะพบกับเหยียนหยียนครอบครัวของฉันด้วย”

“เหยียนเหยียนดีขนาดนี้ ทำไมมักถูกคนชั่วกัดไม่ปล่อย พวกเราจะระดมเงิน 1.2 พันล้านหยวนให้นางฟ้าเหยียนเหยียนเอาไปคืน!”

เซี่ยเหยียนเหยียนมองลงมา และพบว่าบัญชีการระดมทุนของทุกคนถูกเปิดขึ้นแล้ว ทุก ๆ นาที และทุก ๆ วินาที ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกกำลังระดมทุนนำเงินเข้าบัญชีเพื่อเธอ

เซี่ยเหยียนเหยียนรู้สึกดีใจจนกระโดดโลดเต้น เธอกำลังรู้สึกกลัดกลุ้มใจ เพราะเธอไม่มีทางที่จะแก้ปัญหาเงิน 1.2 พันล้านหยวนนั้นได้ และตอนนี้ทุกคนต่างก็ระดมทุนเพื่อเธอ

เซี่ยซีหว่าน เธอยังจะสู้อะไรกับฉันอีกล่ะ?

ในขณะเดียวกันนั้นผู้อำนวยการโจวผิงก็เดินเข้ามา แล้วพูดว่า “เหยียนเหยียน คุณท่านลี่ฟื้นแล้ว ตอนนี้ท่านลี่กำลังรอคุณอยู่ในห้องผู้ป่วย คุณช่วยคุณท่านไว้ คุณท่านลี่ดูเหมือนจะชอบคุณมาก ตอนที่ท่านลืมตาขึ้นมา ท่านก็พูดถึงแต่การตามหานางฟ้าตัวน้อยที่ช่วยท่านไว้ในทันที”

นางฟ้าตัวน้อยเหรอ?

เซี่ยเหยียนเหยียนกำลังครุ่นคิดบางอย่าง ถูกต้องแล้ว เธอก็คือนางฟ้าตัวน้อยนั่นแหละ !

“ผู้อำนวยการโจวคะ ถ้างั้นเราไปพบคุณท่านลี่กันเดี๋ยวนี้เถอะค่ะ” เซี่ยเหยียนเหยียนอดทนรอไม่ไหว

“เหยียนเหยียน ฉันไม่ต้องพูดคุณก็น่าจะรู้ว่าฐานะของคุณท่านลี่พิเศษมาก ถ้าจะให้พูดก็คือคุณท่านลี่มาจากมหานครเอมพีเรียล ฉันคิดว่าความหมายของคุณท่านลี่คือ ท่านต้องการที่จะพาเธอไปมหานครเอมพีเรียลด้วย ถือว่าคุณได้ช่วยผู้สูงศักดิ์ท่านหนึ่ง ต่อไปเมืองไห่เฉิงแห่งนี้จะกลายเป็นอดีตของคุณแล้ว”

หัวใจของเซี่ยเหยียนเหยียนเต้นแรง เธอคาดเดาได้ว่าคุณท่านลี่น่าจะมีชื่อเสียงและอำนาจอย่างมาก เธอไม่เคยคาดคิดว่าคุณท่านลี่จะมาจากมหานครเอมพีเรียลเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเทียบกับมหานครเอมพีเรียล เมืองไห่เฉิงแห่งนี้มีขนาดเล็กเกินไป

ศูนย์กลางของมหานครเอมพีเรียลนั้นเกรงว่าต่อให้เซี่ยเหยียนเหยียนพยายามทั้งชีวิตก็ไม่สามารถสัมผัสได้

แต่จากคำพูดของผู้อำนวยการโจวนั้น คุณท่านลี่จะสามารถพาเธอเข้าไปได้จริง ๆ เซี่ยเหยียนเหยียนจะไม่รู้สึกตื่นเต้นและดีอกดีใจได้อย่างไร ภายในใจของเธอรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

เพียงไม่นานเธอก็มาถึงห้องผู้ป่วย เนื่องจากได้รับอนุญาตจึงมีการติดตั้งกล้องจำนวนมากนอกห้องผู้ป่วย เมื่อเซี่ยเหยียนเหยียนที่เป็นตัวเอกปรากฏตัวขึ้น ก็มีคนกดปุ่มเริ่มต้นและการถ่ายทอดสดก็เริ่มต้นขึ้น

โจวผิงเปิดประตูห้องผู้ป่วยและเดินเข้ามาพร้อมกับเซี่ยเหยียนเหยียน แล้วพูดว่า “คุณท่านลี่คะ นางฟ้าตัวน้อยของท่านมาแล้วค่ะ”