พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 170

ในห้องผู้ป่วย คุณท่านลี่ฟื้นขึ้นแล้ว แม้ว่าสีหน้าของเธอยังคงซีดเซียวมาก แต่ก็ยังคงงดงามดูมีสง่าและน่าเกรงขามราวกับว่าหญิงชราเป็นผู้มีอิทธิพลที่ออกมาจากตระกูลผู้สูงศักดิ์ด้วยพลังของท่านเอง

ซวงซวงที่อยู่ข้าง ๆ หญิงชราผู้เข้มงวดนั้นมีนิสัยไร้เดียงสาและร่าเริง ช่วงเวลาหลายสิบปีทีผ่านมานี้คุณท่านลี่สามารถมองคนได้อย่างทะลุปรุโปร่งจากประสบการณ์ที่ผ่านความยากลำบากมาของเธอ เธอจึงรู้สึกได้ว่าซวงซวงเป็นคนที่ชอบประจบ เธอจึงอนุญาตให้อยู่ต่อ

ทันใดนั้น ผู้อำนวยการโจวผิงก็ผลักประตูเข้ามา คุณท่านลี่ยิ้มรับอย่างดีอกดีใจทันที แล้วพูดว่า “ผู้อำนวยการโจว นางฟ้าตัวน้อยของฉันล่ะ นางฟ้าตัวน้อยของฉันอยู่ที่ไหน?”

นี่เป็นครั้งแรกที่โจวผิงเห็นคุณท่านลี่ชื่นชอบเด็กผู้หญิงมากขนาดนี้ เด็กผู้หญิงที่สามารถทำให้คุณท่านลี่รู้สึกชื่นชอบได้ อนาคตนี้...คงโชคดีจนหาที่สุดไม่ได้เลย

“คุณท่านคะ ตั้งแต่ท่านฟื้นขึ้นมาก็เรียกหาเพียงแต่นางฟ้าตัวน้อยตลอดเวลา นางฟ้าตัวน้อยอยู่ข้างนอกแล้วค่ะ แต่ดิฉันขอเตือนท่านสักหน่อยว่า อีกสักครู่ท่านอย่าได้รู้สึกตื่นเต้นเด็ดขาดนะคะ แม้ว่าจะปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำเพื่อทำให้อาการป่วยของท่านคงที่ชั่วคราวแล้ว แต่ท่านยังคงต้องผ่าตัด ตอนนี้ท่านอธิการบดีอยู่บนเครื่องบินแล้ว ท่านจะมาถึงตอนกลางคืนค่ะ!”

ท่านอธิการบดีกลับมาแล้วเหรอ?

ซวงซวงนิ่งชะงักงันอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ผู้อำนวยการโจวคะ ฉัน...คุณปู่ของฉันกลับมาแล้วจริง ๆ เหรอคะ?”

โจวผิงใช้นิ้วชี้ดีดไปที่หน้าผากของหลี่ซวงซวง แล้วพูดว่า “ก็ใช่น่ะสิ คุณปู่ของเธอเกลียดความไม่เอาไหนของเธอมาก ตอนนี้เธอยังจำชื่อยาทั้งหมดไม่ได้เลย เธอรอให้คุณปู่ของเธอกลับมาตำหนิเธอได้เลย”

มันจบสิ้นแล้ว

ซวงซวงแลบลิ้นออกมาด้วยสีหน้าทะเล้นแฝงความสิ้นหวัง

คุณท่านลี่โบกมือไปมาอย่างไม่ใส่ใจ แล้วพูดว่า “ตาแก่หลี่จะกลับมาก็กลับมาเถอะ เขาต้องคิดหนักอีกครั้งว่าจะทำการผ่าตัดให้ฉันยังไง”

“คุณท่านคะ เมื่อฟังจากน้ำเสียงของอธิการบดีแล้ว ครั้งนี้การผ่าตัดของท่านนั้นท่านอธิการบดีไม่ได้มาผ่าตัดด้วยตัวเองค่ะ ฉันได้ยินมาว่าท่านอธิการบดีพบคนที่น่าทึ่งสองคนในวงการแพทย์แล้วค่ะ คนหนึ่งรับผิดชอบการใช้เข็มฉีดยา อีกคนรับผิดชอบการใช้มีดผ่าตัดเพื่อร่วมมือดำเนินการผ่าตัดที่จะทำให้เกิดเสียงฮือฮาไปทั่วการผ่าตัดของวงการแพทย์และเอาเนื้องอกที่ร้ายแรงในสมองของท่านทิ้งไปค่ะ”

คุณท่านลี่ส่งเสียงเฮอะ ๆ ออกมาสองครั้ง แล้วพูดว่า “ฉันก็รู้จักอยู่คนหนึ่งที่รับผิดชอบการใช้มีดผ่าตัดในวงการแพทย์ นั่นก็คือหลานชายคนที่สองของตระกูลชุ่ยเฟิน ดูแล้วเป็นคนที่มีบทบาทสูง แน่นอนการรับผิดชอบการใช้เข็มฉีดยานี้ก็คือ...นางฟ้าตัวน้อยของฉัน นางฟ้าตัวน้อยของฉันคนนี้น่าสนใจมาก และยังบังคับให้ฉันพูดว่า เธอคือต้าหลัวจินเซียนที่กลับชาติมาเกิดด้วย”

ชุ่ยเฟินอย่างนั้นเหรอ?

โจวผิงและซวงซวงรู้สึกตกตะลึง พวกเธอไม่รู้ว่าคนที่คุณท่านลี่พูดถึงนั้นเป็นใคร แต่เมื่อฟังคุณท่านลี่พูดถึงนางฟ้าตัวน้อยอยู่ตลอดเวลานั้น โจวผิงจึงลุกขึ้น แล้วพูดว่า “คุณท่านคะ ฉันจะไปเปิดประตู และเชิญนางฟ้าตัวน้อยของท่านเข้ามานะคะ”

“ได้สิ ๆ ไปเร็ว ๆ เลย” คุณท่านลี่พูดเร่งในทันที

โจวผิงไปเปิดประตูห้องผู้ป่วย และทำสัญญาณมือว่าโอเคให้กับเซี่ยเหยียนเหยียนและบรรดานักข่าวด้านนอก ซึ่งเป็นสัญญาณที่หมายความว่า ทุกคนสามารถเข้ามาได้

หัวใจของเซี่ยเหยียนเหยียนเต้นเร็วขึ้น เพียงแค่คิดถึงฐานะที่มีชื่อเสียงและอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของคุณท่านลี่ก็อาจจะสามารถเปลี่ยนโชคชะตาทั้งชีวิตของเธอได้ เธออดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกมาจัดการการแต่งกายของเธอ เธอเกิดมาสวย นิ่มนวล และอ่อนหวานตามแบบฉบับที่บรรดาผู้ใหญ่มักจะชื่นชอบมาโดยตลอด เธอจึงมีความมั่นใจว่า เธอจะสามารถพิชิตใจคุณท่านลี่ได้อย่างแน่นอน

“เราเข้าไปกันเถอะค่ะ”

เซี่ยเหยียนเหยียนนำสื่อนักข่าวที่อยู่ข้างหลังทั้งหมดเข้าไปในห้องผู้ป่วย

คุณท่านลี่มองไปที่ประตูด้วยความรู้สึกเต็มเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง แล้วพูดว่า “นางฟ้าตัวน้อย ในที่สุดเราก็ได้พบกันอีกนะ”

เมื่อเซี่ยเหยียนเหยียนเดินเข้ามา เธอเห็นคุณท่านลี่ผู้สง่างามในชั่วพริบตา แม้ว่าตอนนี้คุณท่านกำลังเอนกายพิงอยู่ที่หัวเตียง แต่ท่านกลับสนทนาอย่างสุขุมเหมือนนายหญิงที่มีอำนาจในการบริหารการเงินและมีอิทธิพลระดับสูง ซึ่งทำให้คนอดไม่ได้ที่จะก้มลงกราบ

เซี่ยเหยียนเหยียนก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และดึงมือของคุณท่านลี่ขึ้นมาและพูดคุยอย่างสนิทสนมว่า “คุณท่านคะ หนูมาแล้วค่ะ”

เมื่อคุณท่านลี่เห็นเซี่ยเหยียนเหยียน ใบหน้าของคุณท่านลี่ก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันใด เธอเอามือออกมาโดยฉับพลันพลางมองเซี่ยเหยียนเหยียนเพียงครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “เธอเป็นใคร?”

มือของเซี่ยเหยียนเหยียนแข็งค้างอยู่ในอากาศด้วยความรู้สึก...อับอายยิ่งนัก

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

“แชะ แชะ” ข้างหลังมีกล้องหลายตัวกำลังทำการถ่ายอยู่ตรงนั้น และที่สำคัญไปกว่านั้นคือ ตอนนี้กล้องกำลังถ่ายทอดสดอยู่ บรรดานักข่าวหลายคนต่างยื่นไมโครโฟนเข้ามา แล้วเริ่มทยอยกันพูดรัวคำถามอย่างไม่หยุดหย่อน

“คุณท่านคะ นี่คือเซี่ยเหยียนเหยียนสาวน้อยอัจฉริยะทางการแพทย์ ผู้ที่ช่วยชีวิตท่านไว้ค่ะ”

“คุณท่านคะ ไม่ใช่ว่าคุณท่านกำลังตามหานางฟ้าตัวน้อยอยู่เหรอคะ นี่ก็คือนางฟ้าตัวน้อยที่ท่านกำลังตามหาอยู่อย่างไรล่ะคะ”

โจวผิงรู้สึกอึ้งจนอ้าปากจึงพูดขึ้นว่า “คุณท่านคะ คุณท่านเพิ่งฟื้นและอาจจะยังไม่เข้าสู่ภาวะปกติ เหยียนเหยียนเป็นคนที่ช่วยท่านไว้ นั่นก็คือนางฟ้าตัวน้อยของท่านค่ะ”

รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณท่านลี่ได้หายไปและสายตาก็ฉายแววดุดันขึ้นมาในทันที ท่านมองขึ้นลงเพื่อสังเกตเซี่ยเหยียนเหยียนอีกครู่หนึ่งและพูดว่า “ฉันไม่รู้จักเธอ และเธอก็ไม่ใช่นางฟ้าตัวน้อยที่ฉันกำลังตามหา คนที่ช่วยชีวิตฉันไม่ใช่เธอ !”

อะไรนะ?

ทุกคนสูดอากาศหายใจเข้าและมองหน้ากันอย่างลุกลี้ลุกลน เดิมทีพวกเขาคิดว่าฉากที่ทั้งคู่จำกันได้จะน่าประทับใจมาก ไม่มีใครคาดคิดว่าฉากมันจะกลายเป็นแบบนี้ หญิงชราท่านนี้พูดอย่างตรงไปตรงมาว่าคนที่ช่วยชีวิตท่านไม่ใช่เซี่ยเหยียนเหยียน !

สีหน้าของเซี่ยเหยียนเหยียนเปลี่ยนเป็นซีดเผือดในทันที เธอก็ไม่คาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ดูเหมือนว่าเธอจะมองข้ามสิ่งหนึ่งไปตลอดเวลา นั่นก็คือ หญิงชราท่านนี้เคยเห็นคนที่ช่วยชีวิตท่านตอนที่อาการป่วยกำเริบ

จากสถานการณ์การฟื้นขึ้นมาของคุณท่านนั้นกลับไม่ใช่ความรู้สึกประหลาดใจ แต่กลับเป็นความรู้สึกอันน่าตกใจที่คำพูดโกหกของเธอก็ถูกเปิดเผยหมดแล้ว

บรรดานักข่าวโดยรอบต่างพากันจับภาพฉากนี้อย่างรวดเร็ว คอมเมนต์ในห้องถ่ายทอดสดก็เด้งขึ้นจนแทบจะระเบิดแล้ว สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม หลายคนเริ่มซักถามเกี่ยวกับข้อสงสัยกับการโกหกของเซี่ยเหยียนเหยียน

เซี่ยเหยียนเหยียนกำลังทำเป็นสงบนิ่ง เธอจะต้องไม่ถูกเปิดเผยอย่างเด็ดขาด ถ้าไม่อย่างนั้นเธอจะจบเห่แน่ !

“คุณท่านคะ คนที่ช่วยชีวิตท่านก็คือหนูยังไงล่ะคะ ในเวลานั้นอาการป่วยของท่านกำเริบไม่ได้สติ ท่านอาจจะไม่เห็นรูปร่างหน้าตาของหนูอย่างชัดเจน หนูใช้การปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำและช่วยชีวิตท่านไว้ค่ะ !” เซี่ยเหยียนเหยียนพูดด้วยความรู้สึกไม่มั่นใจ

คำอธิบายเช่นนี้ก็สมเหตุสมผล อย่างไรก็ตาม พลังออร่าของเซี่ยเหยียนเหยียนผู้เป็นสาวน้อยอัจฉริยะก็ได้เจาะลึกเข้าไปในจิตใจของผู้คนแล้ว ทุกคนต่างพากันพยักหน้า ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่า ขณะนั้นคุณท่านมองเห็นรูปร่างหน้าตาของเซี่ยเหยียนเหยียนไม่ชัดเจน ดังนั้นจึงอาจเกิดความเข้าใจผิดเรื่องนี้ขึ้น

ทันใดนั้นคุณท่านลี่ก็พ่นลมหายใจออกมาเสียงดัง “เฮอะ” พร้อมกับออร่าอันทรงพลังที่แข็งกร้าวซึ่งทำให้ทั้งห้องผู้ป่วยตกอยู่ในความเงียบสงัดอย่างรวดเร็ว

เมื่อทุกคนมองไปที่คุณท่านลี่ต่างก็เห็นเพียงสายตาของคุณท่านลี่ที่กำลังมองดูเซี่ยเหยียนเหยียนด้วยสายตาเย็นชา แล้วพูดว่า “ฉันทำความเข้าใจเรื่องราวอย่างคร่าว ๆ ได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เธอสวมรอยเป็นนางฟ้าตัวน้อยของฉัน และกลายเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยเหลือฉัน เธอคิดว่ายายแก่ที่ผ่านความยากลำบากมาหลายปีขนาดนี้จะดูแผนการสวมรอยเป็นหญิงอื่นของเธอไม่ได้เหรอ ตั้งแต่ที่เธอเดินเข้ามาจากประตูมันก็ชัดเจนแล้วว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียง แต่เธอกลับพยายามแสร้งทำเป็นคนดัง รูปลักษณ์ที่สวย นิ่มนวล และอ่อนหวานของเธอไม่สามารถปกปิดความจอมปลอมและความโลภได้ ตอนนี้แผนหลอกลวงถูกเปิดเผยแล้ว เธอก็ยังยัดเยียดความไม่มีสติสัมปชัญญะให้ฉันอีก โง่แล้วยังเลวอีก นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นผู้หญิงอย่างเธอที่เป็นผู้หญิงไม่มีสมองขนาดนี้ !”

“นางฟ้าตัวน้อยที่ช่วยชีวิตฉันในเวลานั้น หล่อนมีดวงตาคู่หนึ่งที่มองซ้ายมองขวาก็รู้สึกได้ว่าเต็มเปี่ยมไปด้วยความบริสุทธิ์และไร้เดียงสาจนทำให้ผู้คนหวั่นไหว หล่อนไม่กลัวอันตรายใดใด หล่อนหยิบเข็มทองคำออกมาช่วยชีวิตฉันอย่างรวดเร็ว อีกทั้งหล่อนยังฉลาดเกินมนุษย์ หล่อนสร้างแรงบันดาลใจจนทำให้ความเจ็บปวดทั้งหมดของฉันนั้นลดลงและหายเป็นปลิดทิ้ง ฉันไม่เคยเห็นใครที่โดดเด่นเท่าหล่อนมาก่อน คนอย่างเธอจะเอาอะไรมาเทียบกับหล่อนได้ เธอกล้าสวมรอยเป็นหล่อน ใครให้เธอกล้าทำเรื่องชั่ว ๆ แบบนี้ ฉันคิดว่าเธอไม่ควรจะออกมาเดินเพ่นพ่านอยู่ที่นี่เหมือนตัวตลกนะ รีบพันผ้าปกปิดความอับอายของตัวเองแล้วกลับไปโดยเร็วซะ อย่ามาทำให้ดวงตาของฉันต้องแปดเปื้อน !”

เมื่อคุณท่านลี่พูดจบก็สะบัดแขนเสื้อใส่เซี่ยเหยียนเหยียนอย่างเย็นชาในทันที