พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 171

คุณท่านลี่นั้นคลุกคลีอยู่กับตระกูลผู้มั่งคั่งมาหลายสิบปี สิ่งที่ท่านเจอบ่อยที่สุดก็คือเล่ห์เหลี่ยมของบรรดาชนชั้นสูง พวกคนหน้าไหว้หลังหลอกเหล่านั้นไม่มีทางที่จะหลบพ้นสายตาของท่านไปได้ ในสายตาของท่านนั้นบริสุทธิ์จนสามารถมอทุกสิ่งได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

ท่านวิจารณ์เซี่ยเหยียนเหยียนได้อย่างเฉียบขาดและน่าเกรงขามมาก ทุกคำพูดและทุกประโยคที่พรั่งพรูออกมานั้นราวกับก้อนหินที่หนักอึ้งกระแทกเข้ามาอย่างจัง และการสะบัดแขนเสื้อในตอนสุดท้ายนั้นทําให้ทุกคนตื่นตกใจจนตาค้างไปโดยปริยาย

ทั่วทั้งห้องผู้ป่วยเงียบสงัด แม้แต่เข็มที่ตกลงมาบนพื้นก็ยังได้ยิน

นักข่าวจากหลายสำนักเหล่านั้นลืมแม้กระทั่งการถ่ายรูป พวกเขามองคุณท่านลี่ด้วยสายตาที่มึนงงเหมือนคนโง่

ซวงซวงตะลึงอ้าปากค้าง เธอคิดว่าคุณปู่ของเธอเป็นชายชราที่เข้มงวดและน่าเกรงกลัวมากพอแล้ว แต่เมื่อเทียบกับคุณท่านลี่แล้ว ช่างต่างกันราวฟ้ากับเหวอย่างชิ้นเชิง

วันนี้ซวงชวงมาเพื่อจับตาดูสถานการณ์ ตอนนี้เซี่ยซีหว่านถูกไล่ออกจากสถาบันวิจัยไปแล้ว เมื่อคุณท่านฟื้นขึ้นมา เธอจะต้องคอยจับตาดูอย่างใกล้ชิดแล้วบอกเรื่องที่เกิดขึ้นกับเซี่ยซีหว่าน

เมื่อเธอเห็นท่าทางของเซี่ยเหยียนเหยียนที่ได้รับคำชมเชยแล้ว เธอก็รู้สึกคันไม้คันมืออย่างมาก แต่ตอนนี้กลับเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น เธอคิดไม่ถึงว่าคุณท่านลี่จะวิพากษ์วิจารณ์เซี่ยเหยียนเหยียนตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยคําพูดที่รุนแรงและเฉียบขาดเหล่านั้นที่เธอไม่เคยพบไม่เคยเจอมาก่อนเลย

คุณท่านลี่ช่างน่านับถือ เธอมองคุณท่านลี่ด้วยความนอบน้อมอย่างเต็มเปี่ยม เธอแทบจะคุกเข่าให้หญิงชราท่านนี้เลยด้วยซ้ำ รัศมีของท่านนั้นน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก

แต่ประเด็นคือคุณท่านลี่กำลังพูดอะไร ท่านบอกว่าคนที่ช่วยชีวิตท่านนั้นไม่ใช่เซี่ยเหยียนเหยียนจริง ๆ !

ในหัวของซวงชวงก็ผุดความคิดบางอย่างขึ้นมา ประโยคนี้หว่านหว่านเองก็เคยพูดไว้ ตอนที่เธอออกจากสถาบันวิจัย เธอยังบีบไปที่ไหล่ของซวงซวงให้ซวงซวงมองเข้าไปในตาเธอ แล้วบอกเธอคำต่อคำเลยว่าคนที่ช่วยชีวิตคุณท่านลี่ไม่ใช่เซี่ยเหยียนเหยียน แต่เป็นเธอ !

หรือว่า???

ขาทั้งสองข้างของซวงซวงอ่อนแรงลงเล็กหน่อย แม่เจ้า ไม่อยากจะเชื่อ หว่านหว่านสามารถ...สามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำได้จริงเหรอ?

เรื่องการสลับตัวของสาวน้อยอัจฉริยะนี้ผิดมาตั้งแต่แรก ความจริงแล้วสาวน้อยอัจฉริยะตัวจริงก็คือ...เซี่ยซีหว่านอย่างนั้นเหรอ?

ถึงแม้ว่าซวงซวงจะชอบเซี่ยซีหว่านมาก ยิ่งไปกว่านั้นทั้งสองคนก็รักใคร่และสนิทกันอย่างไว้เนื้อเชื่อใจ แต่ซวงซวงในเวลานี้ก็ตั้งรับไม่ทันเหมือนกัน ราวกับว่าเธอได้แอบรู้ความลับสุดยอดอันน่าตกตะลึงเข้าแล้ว

สีหน้าของเซี่ยเหยียนเหยียน “ขาวซีด” ราวกับกระดาษแผ่นหนึ่ง ท้ายที่สุดเธอก็รู้แล้วว่าเธอได้บังเอิญเจอกับผู้มีอำนาจที่ร้ายกาจเข้าแล้ว คุณท่านลี่ร้ายกาจเกินไปแล้ว !

ในตอนนี้เธอยืนอยู่ต่อหน้าคุณท่านลี่ราวกับตัวตลกที่ถูกเปิดโปงเรื่องโกหก และเหมือนทาสรับใช้ที่ทั้งต่ำต้อยและจนตรอก

เซี่ยเหยียนเหยียนรู้สึกราวกับตกจากสวรรค์ลงไปสู่ขุมนรกในทันใด ก่อนหน้าที่เธอจะเข้ามาในห้องผู้ป่วยห้องนี้ ภายในใจของเธอเต็มไปด้วยความคาดหวังอย่างเปี่ยมล้น ทุกคนต่างเทคะแนนให้เธอจนหมดหน้าตัก แล้วเธอยังได้รับคำยกย่องชื่นชมจากสื่อกระแสหลักอีกด้วย และเห็นว่าอนาคตของเธอจะสดใสและรุ่งโรจน์ในอีกไม่ช้า แต่พอเข้ามาในห้องผู้ป่วยห้องนี้แล้ว เรื่องราวกลับพลิกผันครั้งใหญ่อย่างคาดไม่ถึง

เธอจะทําอย่างไรดี?

เธอจะทําอย่างไรดี?

ในขณะเดียวกันผู้อํานวยการโจวก็อยู่ที่นี่และนักข่าวจากทุกสำนักเองก็อยู่ที่นี่ด้วย สิ่งที่แย่ไปยิ่งกว่านั้นคือ กล้องทางนั้นยังคงมีการไลฟ์สดอยู่ ทั่วทั้งโลกอินเตอร์เน็ตต่างจับจ้องไปที่สาวน้อยอัจฉริยะในนามอย่างเธอ

ยิ่งยืนอยู่สูงเท่าไหร่ เวลาล้มลงมาก็ยิ่งเจ็บมากเท่านั้น ในตอนแรกเธอใช้ประโยชน์จากกระแสสังคม แต่ตอนนี้เธอจะต้องเจ็บปวดจากกระแสสังคมที่ถูกตีกลับมาอย่างแน่นอน

ดวงตาของเซี่ยเหยียนเหยียนเปล่งประกาย เธอแสดงสีหน้าที่น้อยเนื้อต่ำใจและน่าสงสารออกมาทันที “คุณท่านคะ ระหว่างเรามันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันจริง ๆ ค่ะ ท่านมีอคติต่อฉัน หรือไม่ชอบฉัน เรื่องเหล่านี้มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกันเลย แต่ตอนที่ฉันปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำเพื่อช่วยท่านถึงสองครั้งนั้น ก็มีคนอยู่ในเหตุการณ์มากมาย ทุกคนเป็นพยานให้ฉันได้ค่ะ ว่าฉันช่วยท่านไว้!”

เซี่ยเหยียนเหยียนพูดเน้นย้ำแล้วว่า คนที่ปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำถึงสองครั้งเพื่อช่วยคุณท่านไว้นั้นคือเธอจริง ๆ !

โจวผิงที่ตะลึงงันอยู่นานแล้วจึงรีบออกตัวพูดขึ้นว่า “คุณท่านคะ เป็นเรื่องจริงค่ะ สองวันก่อนนั้นเซี่ยเหยียนเหยียนใช้เข็มทองคำปิดผนึกจุดฝังเข็มช่วยท่านจริง ๆ เธอไม่เพียงช่วยทําให้การเต้นของหัวใจท่านมีอาการเต้นเป็นปกติเท่านั้น แต่เธอยังทําให้ท่านฟื้นขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วด้วย ในขณะนั้นฉันก็อยู่ในเหตุการณ์และเห็นทุกอย่างตั้งแต่ต้นค่ะ ฉันเป็นพยานได้ค่ะ !”

ผู้อำนวยการโจวผิงมีชื่อเสียงเรื่องไร้ความปราณีและเป็นผู้เสียสละ เธอจะไม่โกหกเพื่อเข้าข้างนักเรียน เพราะเธอมีความน่าเชื่อถือพอสมควร

อีกอย่างเมื่อสองวันก่อนนั้นบรรดานักข่าวจากทุกสำนักเหล่านี้ต่างก็ยืนขวางอยู่ด้านนอก ไม่มีทางที่จะผิดพลาดไปได้ เซี่ยเหยียนเหยียนคือคนที่ปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำถึงสองครั้ง เพื่อช่วยคุณท่านเอาไว้แน่นอน

“คุณท่านครับ พวกเราทั้งหมดเป็นพยานได้ สองวันก่อนเหยียนเหยียนช่วยท่านไว้จริง ๆ ครับ ”

“คุณท่านคะ ครั้งแรกเหยียนเหยียนไม่มีพยานและท่านเองก็ไม่มีใครเป็นพยานเหมือนกัน ทุกคนต่างยืนกรานในคำพูดของตัวเองซึ่งไม่มีความน่าเชื่อถือแต่อย่างใด แต่ครั้งที่สองนี้ เหยียนเหยียนคือคนที่ช่วยท่านไว้ การที่ท่านฟื้นได้เร็วขนาดนี้ก็เพราะเหยียนเหยียน ตอนนี้ทางเรากําลังไลฟ์สดอยู่ คุณท่านกรุณาพูดให้รอบคอบจะดีกว่านะคะ จะได้ไม่หักหาญน้ำใจของคนที่ช่วยชีวิตท่านไว้ค่ะ”

ทุกคนต่างก็เข้าข้างเซี่ยเหยียนเหยียน เธอยกมุมปากขึ้นอย่างสลดเล็กน้อย ในเมื่อเธอมีวิชาปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำอยู่กับตัว ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ไม่กลัวทั้งนั้น

ครั้งนี้เธอจะแพ้ไม่ได้

จากนั้นคุณท่านลี่ก็มองเซี่ยเหยียนเหยียนครู่หนึ่งแล้วจึงพูดว่า “เธอเคยฝังเข็มให้ฉันอย่างนั้นเหรอ?”

“ใช่ค่ะคุณท่าน ดังนั้นฉันจึงเป็นคนช่วยชีวิตคุณท่านจริง ๆ ค่ะ ท่านจะไม่ชอบฉันก็ได้ค่ะ แต่ได้โปรดยอมรับความจริงนี้ด้วยเถอะนะคะ แน่นอนว่าฉันเป็นหมอ หมอก็ต้องรักษาโรคเพื่อช่วยชีวิตคน ถึงแม้ว่าท่านจะวิจารณ์ฉันแบบนี้ ฉันก็จะยังรักษาท่านให้ดีที่สุดอยู่ดีค่ะ” ดวงตาคู่นั้นของเซี่ยเหยียนเหยียนเปล่งประกายเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

ทุกคนพากันมองเซี่ยเหยียนเหยียนด้วยความชื่นชมซึ่งเธอเหมาะสมแล้วที่เป็นถึงสาวน้อยอัจฉริยะ แม้แต่จิตใจของเธอก็ต่างพาให้ผู้คนรู้สึกยกย่อง

คุณท่านลี่ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเจ็บที่หัวใจขึ้นมา เธอก้มตัวลงอย่างรวดเร็วและใช้มือกุมที่หัวใจตัวเองไว้

“คุณท่านคะ !” ผู้อํานวยการโจวรีบพุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว และถามด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีหน้าตื่นตระหนกว่า “คุณท่านคะ คุณท่านเป็นอะไรไปคะ?”

สีหน้าของคุณท่านลี่ซีดเผือด หน้าผากของท่านมีเหงื่อเย็นชื้นผุดขึ้นมาเต็มไปหมดจากความเจ็บปวด และพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว

เซี่ยเหยียนเหยียนรู้สึกว่าสวรรค์ยังคงเข้าข้างเธออยู่จริง ๆ อาการป่วยรุนแรงของคุณท่านได้ถึงเวลากำเริบขึ้นมาแล้ว และเธอก็จะได้แสดงฝีมือออกมาอย่างสุดความสามารถอีกครั้ง “ผู้อํานวยการโจวคะ ให้ฉันทําเถอะค่ะ ฉันจะปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำเองค่ะ”

โจวผิงรีบหลีกทางให้เซี่ยเหยียนเหยียนเดินไปด้านหน้า

“เซี่ยเหยียนเหยียน เธอแตะต้องคุณท่านไม่ได้นะ ” ทันใดนั้นเองซวงซวงก็เข้ามาขวางหน้าเซี่ยเหยียนเหยียนเอาไว้

“ซวงซวง เธอคิดจะทำอะไรน่ะ ตอนนี้สถานการณ์กำลังคับขัน รีบให้ฉันฝังเข็มช่วยคุณท่านเดี๋ยวนี้ !” เซี่ยเหยียนเหยียนพูดอย่างภาคภูมิใจ

สีหน้าของโจวผิงเองก็เจื่อนลงเช่นกัน เธอดูเคร่งเครียดมาก “ซวงซวง ตอนนี้ชีวิตคนสําคัญเหนือสิ่งอื่นใด อย่าทําตัวงี่เง่าเหมือนเด็ก ถอยไปเร็วเข้า!”

ซวงซวงยกมือเล็กขึ้นมาแล้วชี้ไปที่เซี่ยเหยียนเหยียนทันทีแล้วพูดว่า “เธอนั่นแหละที่จะทําร้ายคุณท่าน !”

อะไรนะ?

จากนั้นซวงซวงก็มองไปที่ผู้อํานวยการโจว แล้วพูดว่า “ผู้อํานวยการโจวคะ คุณจำได้ไหมว่าก่อนที่หว่านหว่านจะออกไป เธอพูดไว้ว่าอย่างไร หว่านหว่านบอกว่าวิธีการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำของเซี่ยเหยียนเหยียนนั้นผิดพลาด เธอรีบร้อนอยากจะทำให้สำเร็จจนข้ามขั้นตอนจากวิชาพื้นฐานไปแล้วฝังเข็มให้คุณท่านผิด ก่อนที่หว่านหว่านจะออกไปเธอยังบอกให้พวกเราจําเอาไว้ว่า ในอีกสองวันคุณท่านจะตกอยู่ในอันตราย !”

โจวผิงตัวแข็งทื่อ คําพูดของเซี่ยซีหว่านในวันนั้นแล่นเข้ามาในหัวของเธออย่างรวดเร็ว เธอเองก็นึกขึ้นได้แล้วเหมือนกัน

ในขณะนั้นเซี่ยซีหว่านพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยและมั่นใจว่า ในอีกสองวันคุณท่านจะตกอยู่ในอันตราย

“เซี่ยเหยียนเหยียน ตอนนี้คุณท่านไม่ได้ป่วยเพราะอาการกำเริบแล้ว แต่เมื่อสองวันก่อนเธอฝังเข็มให้คุณท่านผิด เธอทําร้ายคุณท่าน !” เซี่ยเหยียนเหยียนยืนตัวแข็งทื่อไปทั้งร่างกายอยู่กับที่

มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน?