พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 176

สวี่เส้าหนานคิดไม่ถึงเลยว่ายัยสาวอัปลักษณ์ตรงหน้าจะกล้าลงมือกับเขา เขาไม่ทันได้ตั้งตัว และถูกเตะเข้าที่กลางน่องทันที

ซี๊ด !

สวี่เส้าหนานสูดหายใจเฮือกอย่างเจ็บปวด เขากอดขาข้างนั้นของตัวเองแล้วกระโดดเด้งขึ้นมาทันที เขามองไปที่เซี่ยซีหว่านอย่างตกตะลึง แล้วพูดว่า “ยัยสาวอัปลักษณ์ เธอกล้าตีฉันเหรอ นี่เธอบ้าไปแล้วเหรอ เธอรู้ไหมว่านายน้อยเป็นใคร?”

“ฉันไม่รู้หรอกว่าคุณเป็นใคร และก็ไม่สนใจด้วย หลีกไป!” ดวงตาสดใสของเซี่ยซีหว่านมองเขาอย่างเย็นชา เธอก้าวเท้าแล้วเดินจากไป

ยัยสาวอัปลักษณ์คนนี้ ช่างโอหังเสียจริง !

สวี่เส้าหนานไม่ยอมแพ้ เขาจึงเอื้อมมือไปคว้าเธอ

แต่ทันใดนั้นเองร่างสูงโปร่งที่ดูดีก็ปรากฏขึ้น จากนั้นก็พุ่งตรงเข้ามาบังเซี่ยซีหว่านเอาไว้ด้านหลังของตัวเองทันที แล้วพูดว่า “คุณชายสวี่ คุณเองก็มาที่เมืองไห่เฉิงด้วยเหรอ ?”

เซี่ยซีหว่านเบี่ยงตัวหลบ คนที่กำลังบังเธออยู่คือ ลู่จื่อเซียน ลู่จื่อเซียนมาแล้ว !

เมื่อลู่จื่อเซียนปรากฏตัวขึ้น สวี่เส้าหนานจึงหยุดชะงักลงในทันทีแล้วพูดว่า “คุณชายรองลู่ บังเอิญจัง คุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”

สายตาที่ดูมีเลศนัยของสวี่เส้าหนานมองไปที่ลู่จื่อเซียนและเซี่ยซีหว่านสลับไปมาอย่างช้า ๆ แล้วพูดว่า “ยัยสาวอัปลักษณ์ ไม่น่าล่ะเธอถึงกล้าอวดดีขนาดนี้ ทําไม คุณชายรองลู่เป็นแฟนเธอเหรอ หึหึ ร้ายกาจนะ คุณชายรองลู่เป็นคุณชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าจัดการและควบคุมยากที่สุดในมหานครเอมพีเรียลของเรา เธอทำให้เขามาอยู่ในมือได้แล้ว ดูจากคุณชายรองลู่ในตอนนี้แล้ว เขาหวงเธอราวกับสมบัติเลยนะ”

เซี่ยซีหว่านขมวดคิ้วสวยอย่างรวดเร็ว แล้วพูดว่า “คุณชายสวี่คะ ในหัวของคุณนอกจากเรื่องรักใคร่แล้วก็คงไม่มีเรื่องอย่างอื่นแล้วใช่ไหมคะ นอกจากเป็นแฟนกันแล้ว ฉันกับคุณชายรองลู่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ด้วยนะคะ”

สวี่เส้าหนานมีสีหน้าเยาะเย้ย ลู่จื่อเซียนเป็นคนแบบไหนกัน ในมหานครเอมพีเรียลมีสาวสวยและมีชื่อเสียงมากมายที่อยากจะเป็นเพื่อนกับเขา แต่ทําไมเขากลับไม่มีเพื่อนเลยสักคน?

“ไม่จริงหรอก... คุณชายรองลู่ คุณไล่ตามยัยสาวอัปลักษณ์คนนี้เหรอ? ผมนึกว่ามาตรฐานของคุณชายรองลู่จะอยู่สูงมากซะอีก แต่อันที่จริงก็ไม่เท่าไหร่นะ” สวี่เส้าหนานพูดพลางส่ายหัวด้วยความผิดหวัง

ลู่จื่อเซียนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว เขาดูหล่อเหลาและสง่างาม บุคลิกดูสะอาดสะอ้านและเย็นชา แม้ว่าเขาจะเป็นคุณชายแห่งมหานครเอมพีเรียลเหมือนกัน แต่เขากับเทพบุตรที่เลือดเย็นอย่างสวี่เส้าหนานนั้นเป็นสองขั้วที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ลู่จื่อเซียนตัวสูงมาก เขาปกป้องเซี่ยซีหว่านเอาไว้ด้านหลังของตัวเองได้อย่างง่ายดายและสามารถบดบังสายตาที่พินิจพิเคราะห์ของสวี่เส้าหนานได้ นายท่านแห่งมหานครเอมพีเรียลผู้นี้ไม่เพียงแต่จะดื้อรั้นและชอบแหกกฎเท่านั้น แต่เขายังเปลี่ยนแฟนเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกด้วย ลู่จื่อเซียนไม่ต้องการให้สวี่เส้าหนานสนใจเซี่ยซีหว่าน

“คุณชายสวี่ เรื่องระหว่างเราไม่มีอะไรซ้อนเร้นให้คุณต้องเก็บมาใส่ใจหรอก ผมแค่สงสัยมากว่าคุณตอบแทนบุญคุณต่อเทพธิดาน้อยที่คุณยายของคุณพูดถึงแบบนี้เหรอ หูของคุณมีอาการคันอีกแล้วใช่ไหม?”

สวี่เส้าหนานรู้สึกว่าเขาถูกจี้ใจดำ ลู่จื่อเซียนทำให้เขาเถียงไม่ออกในทันที เขาเองก็ไม่รู้ว่าคุณยายของเขาไปโดนอะไรไม่ดีเข้า ถึงได้ถูกยัยสาวอัปลักษณ์นี่ปราบจนอยู่หมัด

“ยัยสาวอัปลักษณ์ งั้นเรามาคอยดูกัน” สวี่เส้าหนานมองเซี่ยซีหว่านด้วยความสนใจอย่างเเต็มเปี่ยม ก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ลู่จื่อเซียนหันหน้าไปมองเซี่ยซีหว่านที่อยู่ด้านหลัง แล้วพูดว่า “ผมว่าสวี่เส้าหนานกำลังสนใจในตัวคุณมากแล้วล่ะ นอกจากหญิงชราผู้เข้มงวดแล้วก็ไม่มีใครหยุดม้าพยศอย่างเขาไว้ได้ คุณหลบเขาไว้หน่อยแล้วกัน”

เซี่ยซีหว่านไม่ได้มองสวี่เส้าหนานอยู่ในสายตาเลย เธอจึงพูดว่า “คุณชายรองลู่ เมื่อครู่นี้ขอบคุณคุณมากเลยนะคะ วันนี้คุณมาทํางานที่ร้านยาเหรอคะ?”

คุณชายรองลู่...

เซี่ยซีหว่านเรียกเขาแบบนี้เขาก็ไม่รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาแต่อย่างใด เพราะทุกคนก็เรียกเขาว่าคุณชายรองลู่อยู่แล้ว เพราะนี่คือสัญลักษณ์แห่งฐานะ แต่เมื่อพูดออกมาจากปากของเซี่ยซีหว่านแล้วกลับฟังดูห่างเหินมากจนทําให้ระยะห่างระหว่างเราทั้งสองคนนั้นห่างเหินกันมากขึ้นไปอีก

ลู่จื่อเซียนมองดวงตาสดใสของเซี่ยซีหว่าน เขาพยักหน้าเล็กน้อยแล้วตอบว่า “ครับ ผมแวะมาดูนิดหน่อยน่ะ”