พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 177

เซี่ยซีหว่านรู้ดีว่าตัวเองกําลังต่อต้านสวรรค์ ตํานานเรื่องการเอาชีวิตแลกชีวิตเหล่านั้นอาจไม่เป็นความจริง เธอไม่เชื่อทฤษฎีเหนือธรรมชาติ แต่เชื่อมั่นในตัวเองเท่านั้น

แต่พิษของดอกลำโพงนั้นรุนแรงมาก การทดสอบพิษครั้งแรกก็ได้กัดกร่อนเลือดอันมีค่าของเธอไปแล้ว เป็นพลังเงียบที่ค่อนข้างรุนแรงมาก การทดสอบพิษครั้งที่สองจะเป็นอย่างไร เธอเองก็ไม่มีความมั่นใจอะไรเลย

เธอไม่รู้ว่าลู่จื่อเซียนเคยได้รับพิษดอกลำโพงต้นสุดท้ายมาแล้ว เขาเป็นนักวิชาการแห่งมหานครเอมพีเรียล และมีทีมวิจัยแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของตัวเองภายใต้การบัญชาของเขา ตอนนี้เขาบอกเธออย่างชัดเจนว่าพิษดอกลำโพงจะยังคงอยู่ในร่างกายของเธอ และคนที่ถูกพิษของมันจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน

ความจริงแล้วนี่คือเกมแห่งความเป็นความตาย เธอกับลู่หานถิงสามารถมีชีวิตอยู่ได้แค่คนเดียว !

ลู่จื่อเซียนลุกขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คุณลองคิดทบทวนดูให้ดี ๆ ก็แล้วกันนะครับ”

เมื่อเขาพูดจบก็เดินจากไปทันที

“คุณชายรองลู่คะ” เซี่ยซีหว่านรีบเข้าไปคว้าแขนเสื้อของลู่จื่อเซียนไว้ แล้วพูดว่า “คุณอย่าบอกเรื่องนี้กับพี่ชายคุณนะคะ นี่เป็นเรื่องระหว่างฉันกับพี่ชายคุณ เรื่องนี้คุณไม่มีสิทธิ์ไปบอกเขา !”

ลู่จื่อเซียนหยุดฝีเท้าแล้วหลุบตาลง ดวงตาดําขลับเป็นประกายมองไปบนมือเธอ ตอนนี้นิ้วมือเรียวยาวของเธอกำลังงอตัวและดึงแขนเสื้อของเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

ทันใดนั้นเอง เสียง “แกร๊ก แกร๊ก” ก็ดังเข้ามากระทบใบหู ประตูใหญ่ถูกเปิดออก จากนั้นบรรดานักข่าวกลุ่มหนึ่งก็กรูกันเข้ามา

พวกเขาถือกล้องไว้ในมือและจับภาพฉากนี้กันพัลวันด้วยความตื่นเต้นดีใจราวกับปลากระดี่ได้น้ำ

เซี่ยซีหว่านดึงมือเล็กของเธอกลับมา เธอเงยหน้ามองนักข่าวกลุ่มนี้ที่จู่ ๆ ก็แห่กันเข้ามา ทว่าเซี่ยเหยียนเหยียนไม่ได้มา แต่นักข่าวกลับมาที่นี่ เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็รู้แล้วว่านี่เป็นกลลวงของเซี่ยเหยียนเหยียน

เซี่ยเหยียนเหยียนคงกลัวมาก คาดว่าหล่อนคิดจะใช้โอกาสในช่วงเวลาที่เธอยังเป็นปริศนาอยู่ตอนนี้เพื่อถอนรากถอนโคนเธอ ดังนั้นหล่อนจึงอดใจรอไม่ไหวที่จะจัดฉากระหว่างเธอกับลู่จื่อเซียนขึ้นมา

จากนั้นนักข่าวก็แย่งกันส่งไมค์มาให้

“คุณนายลู่คะ คุณกับหนุ่มหล่อคนนี้อยู่ห้องเดียวกันสองต่อสอง แล้วกำลังยื้อยุดทำอะไรกันอยู่ คุณมีชู้หรือเปล่าคะ?”

“คุณนายลู่ครับ ประธานลู่รู้เรื่องนี้ไหม ประธานลู่รักใคร่คุณมาก คุณแอบสวมเขาให้ประธานลู่หรือเปล่าครับ?”

“คุณนายลู่คะ จากการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำของคุณ คุณเพิ่งได้นั่งบนตําแหน่งสาวน้อยอัจฉริยะไป แต่ยังไม่ทันไรก็มีข่าวอื้อฉาวการนอกใจแพร่สะพัดออกมา คุณเคยคิดถึงผลที่จะตามมาไหมคะ?”

“หนุ่มหล่อท่านนี้ คุณดูไม่คุ้นหน้าเลยนะครับ คุณมาจากเมืองไห่เฉิงหรือเปล่าครับ คุณรู้ไหมครับว่าเซี่ยซีหว่านเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว?”

“หนุ่มหล่อท่านนี้ คุณช่วยพูดอะไรหน่อยค่ะว่า ระหว่างคุณกับคุณนายลู่ใครเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เธอเป็นคนยั่วยวนคุณก่อนใช่ไหมคะ?”

ลู่จื่อเซียนเผชิญหน้ากับไมค์และกล้องเหล่านี้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เครื่องหน้าทั้งห้าส่วนที่หล่อเหลาของเขาไม่มีความสะทกสะท้านแม้แต่นิดเดียว ไม่ตื่นตระหนกหรือลนลาน แต่กลับเย็นชาและเฉยเมย

เซี่ยซีหว่านเองก็ไม่ได้ถอยหนี เธอยืดแผ่นหลังบอบบางอันสง่างามให้ตั้งตรงขึ้นแล้วมองบรรดานักข่าวอย่างใจเย็นโดยไม่พูดอะไรสักคํา

เพียงไม่นาน ฝูงชนที่วุ่นวายเสียงดังก็เงียบสงบลง พวกเขาได้ทำการสัมภาษณ์มาก็หลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นผู้ให้สัมภาษณ์ทั้งสองคนที่นิ่งสงบขนาดนี้

เซี่ยซีหว่านและลู่จื่อเซียนมองพวกเขาอย่างเฉยเมยราวกับกำลังสื่อว่า “พวกเราจะคอยดูเงียบ ๆ พวกคุณก็พยายามให้มากขึ้นหน่อยแล้วกัน”